Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 27 kwietnia 2016 r.

Powódka I. W. (1) wniosła do tut. Sądu pozew, skierowany przeciwko M. O., o zwolnienie od egzekucji rzeczy ruchomych zajętych przez Komornika Sądowego A. M. w sprawie (...) w postaci: telewizora S. (...) (...) telewizora S. (...) (...), telewizora S. (...) (...), pralki automatycznej, piekarnika SAMSUNG (...), stołu szklanego w kształcie prostokąta, krzeseł drewnianych z obiciem koloru beżowego (8 szt.), stolika okrągłego z blatem koloru zielonego, krzeseł metalowych z siedziskiem drewnianym, sofy skórzanej kolory czerwonego, foteli skórzanych koloru czerwonego (2 szt.), czajnika P. (...), chłodziarko – zamrażarki S. (...), blendera P. (...) (...) drukarki B. (...), kosiarki – traktorka (...), kompresora (...), drewna opałowego (...), taczek koloru niebieskiego. Powódka domagała się również zasądzenia na jej rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych, a także zabezpieczenia powództwa, poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego w stosunku do przedmiotów objętych pozwem i zwolnienia jej od kosztów sądowych w całości (k. 1 – 3).

W uzasadnieniu podniosła, że Komornik Sądowy A. M. w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym z wniosku M. O. przeciwko mężowi powódki – K. W. (1), dokonał w dniu 6 października 2015 r., zajęcia rzeczy ruchomych znajdujących się w domu należącym do powódki w B.. W 2006 r. powódka zawarła z mężem umowę rozdzielności majątkowej i nabyła od niego udziały w domu położonym w B.. Mąż powódki od prawie 10 lat pozostaje bez pracy, nie ma stałych dochodów i to powódka od wielu lat stopniowo kupowała wyposażenie swojego domu. Część zajętych rzeczy powódka zakupiła na potrzeby ówczesnej działalności, którą prowadziła pod firmą (...).

Pozwany M. O. w piśmie z dnia 10 lutego 2016 r., stanowiącym odpowiedź na pozew, wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasadzenie na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych (k. 89 – 95).

W uzasadnieniu wskazał, że zaprzecza, aby powódka była właścicielem jakichkolwiek ruchomości wpisanych do protokołów zajęcia z dnia 6 października 2015 r. Podniósł, że powódka w żaden sposób nie udowodniła, iż rzeczy wskazane w punktach 6-17 pierwszego protokołu zajęcia z dnia 6 października 2015 r. oraz w punkcie 1 (w zakresie 0,7 m ³ opałowego) i w punkcie 2 (taczka koloru niebieskiego) drugiego protokołu zajęcia z tego samego dnia stanowią jej własność – w związku z czym, w tym zakresie, powództwo jako niezasadne, powinno zostać oddalone. Natomiast w zakresie rzeczy wskazanych w punktach 1-5 pierwszego protokołu zajęcia z dnia 6 października 2015 r. oraz w punkcie 1 (w zakresie 1,3 m ³ drewna opałowego) drugiego protokołu zajęcia z tego samego dnia, pozwany podniósł, że nie można uznać, iż dokumenty załączone do pozwu wykazują prawo własności powódki do w/w przedmiotów, w związku z czym, także w tym zakresie powództwo winno być oddalone.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem z dnia 28 maja 2014 r. Sąd Rejonowy w N. w sprawie o sygn. (...) uznał za bezskuteczną w stosunku do M. O. umowę darowizny z dnia 22 lipca 2009 r., Rep. A. nr (...)sporządzoną pomiędzy K. W. (1) i I. W. (1), której przedmiotem był udział wynoszący ½ część nieruchomości położonej w B., składającej się z działek ew. nr (...) i (...) obj. KW nr (...), któremu to przysługują w stosunku do K. W. (1) wierzytelności wynikające: z tytułu wykonawczego – nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego w N. z dnia 15 marca 2013 roku sygn. akt (...) oraz z tytułu wykonawczego – nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym Sądu Rejonowego dla(...) w K. z dnia 05 września 2013 roku sygn. akt (...) i postanowienia Sądu Rejonowego dla (...) w K. z dnia 27 stycznia 2014 roku sygn. akt (...)

Wyrokiem z dnia 17 lipca 2015 r. wydanym w sprawie o sygn. (...) Sąd, w uwzględnieniu powództwa M. O., uznał za bezskuteczne w stosunku do M. O.: umowę sprzedaży ruchomości w postaci rusztowań ramowych T. komplet objętych fakturą VAT nr (...) zawartą w dniu 01 lipca 2011 r. pomiędzy (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w N., a I. W. (1) i umowę sprzedaży ruchomości w postaci kontenera socjalnego, pompy (...) zgniatarki (...), zagęszczarki gruntu (...) objętych fakturą VAT nr (...) zawartą w dniu 07 lipca 2011 r. pomiędzy (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w N., a I. W. (1) - do wysokości wierzytelności M. O. przysługujących mu wobec (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w N., wynikających z tytułów wykonawczych w postaci: nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 09 grudnia 2011r. wydanym przez Sąd Rejonowy w N. Wydział (...) w sprawie o sygn. akt (...) zaopatrzonego w klauzulę wykonalności, nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 30 grudnia 2011 r. wydanym przez Sąd Okręgowy w K.Wydział (...) w sprawie o sygn. akt (...) zaopatrzonego w klauzulę wykonalności, nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 04 stycznia 2012r. wydanym przez Sąd Rejonowy w N. Wydział (...) w sprawie o sygn. akt (...) (...) zaopatrzonego w klauzulę wykonalności, nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 04 stycznia 2012r. wydanym przez Sąd Rejonowy w N. Wydział (...) w sprawie o sygn. akt (...)

(dowód: wyrok z dnia 28 maja 2014 r. sygn. (...)– k. 120 – 121, wyrok w sprawie o sygn. (...)– k. 118 – 119)

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w N. – A. M. prowadzi postępowanie egzekucyjne z wniosku wierzyciela M. O. przeciwko dłużnikowi K. W. (1) do sygn. akt (...), na podstawie tytułu wykonawczego tj. nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 5 września 2013 r. wydanego przez Sąd Rejonowy dla (...) w K., Wydział (...), sygn. (...) wydanego przeciwko dłużnikowi, któremu postanowieniem tamt. Sądu z dnia 27 stycznia 2014 r., sygn. (...) została nadana klauzula wykonalności.

W toku tego postępowania, na wniosek wierzyciela, Komornik w dniu 6 października 2015 r. dokonał zajęcia ruchomości w postaci: telewizora S. (...) >

Podczas zajęcia w/w ruchomości obecny był pełnomocnik powódki i dłużnika, który przedłożył Komornikowi odpis aktu notarialnego z dnia 18 grudnia 2006 r., Rep. A. nr (...), stanowiącego umowę majątkową małżeńską, na mocy której małżonkowie I. i K. W. (1) wprowadzili ustrój rozdzielności majątkowej bez wyrównania dorobków. Pełnomocnik przedłożył wówczas również dowody zakupu przez I. W. (1), następujących ruchomości: kosiarki – traktorka (...) z dnia 10 czerwca 2010 r. na kwotę 9.735,99 zł, telewizora S. (...) (...) z dnia 3 września 2013 r. na kwotę 2.790,00 zł, telewizora S. (...) (...) z dnia 17 września 2014 r. na kwotę 1.899,00 zł, piekarnika S. (...) (...) z dnia 18 grudnia 2014 r. na kwotę 2.599,00 zł, telewizora S. (...) (...) z dnia 2 września 2015 r. na kwotę 1.299,00 zł, 1,000 mp drewna opałowego iglastego z dnia 3 października 2015 r. za kwotę 140,00 zł, 1,000 mp drewna opałowego liściastego z dnia 6 października 2015 r. na kwotę 180,00 zł.

Komornik po dokonaniu zajęcia ruchomości, pismem z dnia 6 października 2015 r. poinformował powódkę o zajęciu ruchomości oraz o tym, że zajęcie to mogło naruszyć prawa osób trzecich (zgodnie z oświadczeniem dłużnika, złożonym do protokołu zajęcia).

(dowód: dokumenty zgromadzone w aktach (...) – wniosek o wszczęcie egzekucji - k. 1-2, tytuł wykonawczy - k. 3, zawiadomienie o wszczęciu egzekucji - k. 10, wniosek o rozszerzenie postępowania egzekucyjnego – k. 19, drugi tytuł wykonawczy – k. 20, oświadczenie dłużnika do protokołu z czynności przeprowadzonych w dniu 6 października 2015 r. – k. 21, protokół zajęcia ruchomości - k. 31 – 32 i 34, zawiadomienie I. W. (2) o zajęciu ruchomości w dniu 6 października 2015 r. – k. 36 oraz zpo – 39, akt notarialny – umowa majątkowa małżeńska - k. 9 – 10, faktura VAT nr (...) – k. 13, faktura VAT nr (...) – k. 14, faktura VAT nr (...) – k. 15, faktura VAT nr (...) – k. 16, faktura VAT nr (...) – k. 17, faktura VAT nr (...) – k. 18, faktura nr (...) – k. 19).

Postanowieniem z dnia 21 stycznia 2016 r., sygn. (...), tut. Sąd, na skutek skargi dłużnika K. W. (2) na czynność Komornika Sądowego A. M. w sprawie (...), w przedmiocie zajęcia w dniu 6 października 2015 r. rzeczy ruchomych, oddalił skargę.

Postanowieniem z dnia 3 marca 2016 r., sygn. (...) Sąd Okręgowy w N., Wydział (...), na skutek zażalenia dłużnika na postanowienie Sądu Rejonowego w sprawie (...), zmienił zaskarżone postanowienie w pkt I w ten sposób, że uchylił zajęcie pralki automatycznej (...) oraz chłodziarko – zamrażarki S. (...) opisanych w protokole zajęcia ruchomości z dnia 6.10.2015 r. w sprawie (...), natomiast w pozostałym zakresie oddalił zażalenie.

(dowód: postanowienie Sądu Rejonowego – k. 9 akt (...), postanowienie Sądu Okręgowego – k. 17 akt(...)).

Powódka oraz jej mąż, dłużnik K. W. (1) mieszkają razem i wspólnie prowadzą gospodarstwo domowe, mają troje małoletnich dzieci. W dniu 18 grudnia 2006 r. zawarli umowę majątkową małżeńską wyłączającą wspólność ustawową.

Do 2012r. dłużnik uzyskiwał dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, od tej daty podejmuje prace dorywcze polegające na kosztorysowaniu, uzyskując dochód średnio miedzy 1.000 a 2.000 zł. miesięcznie. Powódka przez pewien czas prowadziła działalność gospodarczą powiązaną z działalnością męża, w różnych okresach i obecnie była i jest zatrudniona w firmie budowlanej swojego ojca. Generalnie powódka przeważnie uzyskiwała dochody z działalności lub pracy.

Strony nie mają wspólnych pieniędzy ale obydwoje dokonują zakupów przedmiotów konsumpcyjnych, służących do codziennych potrzeb rodziny, dokonują opłat. Korzystają też z pomocy rodziców powódki, którzy także kupują im przedmioty codziennego użytku. Część rzeczy jak stół, krzesła komplet foteli, sofa, zostały kupione około 2009 -2010r., drobne przedmioty do użytku domowego czajnik,, blender, drukarka parę lat wstecz.

(dowód: umowa k. 9-10, zeznania świadka i powódki 00:09:11-01:12:06 )

Dłużnik K. W. (1) jako wspólnik (...) spółki jawnej i spółki (...) ma bardzie wiele zobowiązań, wierzytelności samego pozwanego w stosunku do obu spółek i ich wspólników to kwota kilkuset tysięcy, egzekucja jest bezskuteczna.

Przeciwko dłużnikowi i drugiemu wspólnikowi toczy się postępowanie karne o popełnienie przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. wyrok skazujący z dnia 12 listopada 2015r. nie jest prawomocny.

(dowód: zeznania pozwanego 01:12:55-01:25:11, kopia wyroku k. 141-160 )

Dokonując ustaleń faktycznych Sąd oparł się na dokumentach zgromadzonych w aktach sprawy, aktach postępowania egzekucyjnego (...) i dokumentach w nich zawartych, aktach (...), a także częściowo na zeznaniach powódki i świadka K. W. (1) oraz zeznaniach pozwanego M. O..

Przedłożone przez powódkę dokumenty w postaci kserokopii faktur potwierdzających zakup ruchomości w postaci: kosiarki – traktorka (...), telewizora S. (...) (...), telewizora S. (...) (...), piekarnika S. (...) (...), telewizora S. (...) (...), 1,000 mp drewna opałowego iglastego, (...) mp drewna opałowego liściastego, jak też oświadczenia powódki i świadka K. W. (1) dowodzą okoliczności przez nich podnoszonych, a mianowicie faktu zakupu części ruchomości, będących przedmiotem zajęcia komorniczego, przez powódkę I. W. (1), która nie jest dłużnikiem. Okoliczności te potwierdza po pierwsze fakt zawarcia umowy majątkowej małżeńskiej wyłączającej wspólność ustawową pomiędzy małżonkami, który to dowód nie był kwestionowany oraz treść zeznań świadka K. W. (1) i powódki o nieregularnych dochodach dłużnika, które oczywiście są przeznaczane na podstawowe potrzeby świadka, prowadzącej z nim wspólne gospodarstwo domowe powódki i dzieci ale już niekoniecznie na zakup kosztowniejszego sprzętu i wyposażenia domu. Wobec istniejącej umowy majątkowej nie sposób przyjąć, że dochody stron z prowadzonej działalności zarobkowej są wspólne i że automatycznie cokolwiek zostało zakupione do domu stanowi majątek będący przedmiotem współwłasności. W tym kontekście zeznania świadka i powódki muszą zostać ocenione jako częściowo wiarygodne.

Odnośnie ustalenia właściciela pozostałych przedmiotów to z uwagi na ich prawdopodobną niewielką wartość lub fakt zakupu przed kilkoma laty i brak dowodu z dokumentu świadczącego o osobie nabywcy, to w tej części twierdzenia powódki o jej wyłącznym prawie do rzeczy nie zostały udowodnione. niewystarczające w tym przedmiocie są identycznej treści zeznania świadka, osoby bliskiej powódce, mieszkającej z nią i teoretycznie także mogącej zakupić opisane przedmioty. Niewykluczone zresztą, że niektóre z tych rzeczy mogły być darowane powódce i jej mężowi przez osoby trzecie, co sugerują zeznania samej powódki.

Powódka zatem nie przedłożyła żadnych dowodów na potwierdzenie zeznań, że ruchomości w postaci: stołu szklanego w kształcie prostokąta, krzeseł drewnianych z obiciem koloru beżowego (8 szt.), stolika okrągłego z blatem koloru zielonego, krzeseł metalowych z siedziskiem drewnianym, sofy skórzanej kolory czerwonego, foteli skórzanych koloru czerwonego (2 szt.), czajnika P. (...), chłodziarko – zamrażarki S. (...), blendera P. (...) (...), drukarki B. (...), kompresora (...) taczek koloru niebieskiego, są jej własnością.

Zeznania pozwanego Sąd obdarzył wiarą, w szczególności co do okoliczności związanych z toczącym się postępowaniem egzekucyjnym. Okoliczności dotyczące powstania zadłużenia K. W. (1) wobec M. O. były bezsporne.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo okazało się częściowo zasadne.

Zgodnie z art. 841 § 1 i 3 k.p.c. osoba trzecia może w drodze powództwa żądać zwolnienia zajętego przedmiotu od egzekucji, jeżeli skierowanie do niego egzekucji narusza jej prawa. Powództwo można wnieść w terminie miesiąca od dnia dowiedzenia się o naruszeniu prawa, chyba że inny termin jest przewidziany w przepisach odrębnych. Powództwo o zwolnienie zajętego przedmiotu od egzekucji stanowi środek merytorycznej obrony osoby trzeciej, której prawa zostały przez egzekucję naruszone. Powództwo ekscydencyjne, zmierza do przeciwstawienia się prowadzeniu egzekucji z określonego przedmiotu. Może ono być wytoczone najwcześniej po wszczęciu egzekucji, lecz nie później niż na miesiąc od dnia dowiedzenia się o naruszeniu prawa.

Powódka wniosła powództwo z zachowaniem terminu miesięcznego – jak wynika z całokształtu dowodów, podczas zajęcia przedmiotowych ruchomości (tj. w dniu 6 października 2015 r.) obecny był pełnomocnik powódki i jej męża K. W. (1), natomiast w dniu 23 października 2015 r. wpłynął pozew o zwolnienie wymienionych przedmiotów spod egzekucji.

W przedmiotowej sprawie spór dotyczył zagadnienia własności zajętych przedmiotów (poza pralką automatyczną (...) i chłodziarko – zamrażarką Samsung, co do których zajęcie zostało uchylone postanowieniem Sądu Okręgowego w N., Wydziału (...) z dnia 3 marca 2016 r., sygn. (...), zmieniającym postanowienie Sądu Rejonowego w N. z dnia 21 stycznia 2016 r., w sprawie (...).

Z dowodów zgromadzonych w sprawie wynika, iż zajęte przedmioty w postaci: kosiarki – traktorka (...), telewizora S. (...) (...), telewizora S. (...) (...), piekarnika S. (...) (...), telewizora S. (...) (...), 1,000 mp drewna opałowego iglastego, 1,000 mp drewna opałowego liściastego, są własnością powódki I. W. (1), a nie dłużnika K. W. (1), gdyż strony od 2006 r. pozostają w ustroju rozdzielności majątkowej, a powódka przedłożyła dowody zakupu tych ruchomości, w których wskazana została jako nabywca, co zdaniem Sądu stanowi wystarczający dowód na to, iż jest ona ich właścicielem. Powódka nie jest dłużnikiem M. O., a zatem zajęcie w/w ruchomości w całości naruszyło prawa powódki, jako osoby trzeciej, co prowadzi do tego, iż wytoczone przez nią powództwo w trybie art. 841 § 1 k.p.c. należało w tym zakresie uwzględnić. Pozwany nie zdołał obalić twierdzenia powódki o przysługującym jej prawie własności w stosunku do w/w ruchomości. Twierdził co prawda, że na kserokopiach dowodu zakupu przedmiotowych ruchomości, brak było podpisu powódki, należy jednak podnieść, iż Sądowi z urzędu jest znane, że w praktyce obrotu przyjęte jest powszechnie, iż dokument dla wydającego rzecz musi być podpisany przez odbiorcę dla potwierdzenia faktu wydania, natomiast egzemplarz przeznaczony dla użytku własnego odbiorcy częstokroć nie jest przez niego podpisywany. Pozwany podnosił również, że przedłożone przez powódkę faktury na zakup drewna nie dotyczą drewna, które zostało zajęte w dniu 6 października 2015 r., gdyż zgodnie z przedłożonymi fakturami, ilość rzekomo zakupionego drewna wynosi 2 mp (tj. 1,3 m ^{( ( 3))}), natomiast Komornik dokonał zajęcia 2m ^{( ( 2))} drewna. Sąd nie zgadza się z twierdzeniami pozwanego. Wskazać należy, że wpisana w protokole zajęcia ilość drewna, jest jedynie ilością szacunkową, czego pozwany ma świadomość, ponieważ już podczas czynności zajęcia ruchomości pomiędzy stronami powstał spór dotyczący ilości drewna znajdującego się na nieruchomości stanowiącej własność powódki – odnośnie którego Komornik poinformował wierzyciela, że może on wystąpić o powołanie biegłego ds. wskazania ilości zajętego drewna.

Podsumowując, w ocenie Sądu, powódka w wystarczający sposób udowodniła, że zakupiła przedmioty wskazane w dokumentach i w konsekwencji tylko ona jest ich właścicielką.

W związku z powyższym, orzeczono jak w punkcie I wyroku.

Sąd w punkcie II wyroku, umorzył postępowanie, co do pralki automatycznej (...) i chłodziarko – zamrażarki S. (...) – na podstawie art. 355 k.p.c. Skoro bowiem postanowieniem z dnia 3 marca 2016 r., tut. Sąd Okręgowy zmienił postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 21 stycznia 2016 r. i uchylił zajęcie pralki automatycznej (...) i chłodziarko – zamrażarki S. (...), to orzekanie w niniejszej sprawie w przedmiocie zwolnienia tych ruchomości od egzekucji, stało się bezprzedmiotowe.

Co do pozostałych przedmiotów, tj.: stołu szklanego w kształcie prostokąta, krzeseł drewnianych z obiciem koloru beżowego (8 szt.), stolika okrągłego z blatem koloru zielonego, krzeseł metalowych z siedziskiem drewnianym, sofy skórzanej koloru czerwonego, foteli skórzanych koloru czerwonego (2 szt.), czajnika Philips, blendera P. (...), drukarki B. (...), kompresora (...), taczek koloru niebieskiego - powódka nie udowodniła, że stanowią one jej własność. Zdaniem Sądu, same zeznania powódki i jej męża, który jest dłużnikiem, nie stanowią wystarczającego dowodu, który prowadziłby do uwzględnienia powództwa także w stosunku do tych ruchomości. Skoro bowiem zajęcie przedmiotowych ruchomości miało miejsce w domu, w którym mieszka a w przeszłości był także współwłaścicielem dłużnik a powódka nie przedłożyła dowodów na okoliczność, że stanowią one jej własność, to Sąd uznał, że w stosunku do nich nie zostało naruszone prawo osób trzecich i w punkcie III wyroku oddalił powództwo w tym zakresie.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c., mając na uwadze, że żądania powódki zostały uwzględnione częściowo - punkt IV wyroku.

SSR Grażyna Poręba

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

N., dnia (...)