Sygn. akt III RC 120/14
Dnia 12 września 2016 roku
Sąd Rejonowy w Łowiczu w Wydziale III Rodzinnym i Nieletnich
w składzie:
Przewodnicząca: SSR Honorata Wójcik
Protokolant: sek.sąd. B. S.
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 września 2016 roku
sprawy z powództwa A. K.
przeciwko H. O. i S. K.
o alimenty
1. zasądza od S. K. i H. O. na rzecz ich ojca A. K., nr pesel (...) alimenty w kwotach po 150,00 (sto pięćdziesiąt) złotych miesięcznie od każdego z nich, płatne z góry do dnia 15-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, do rąk powoda A. K. poczynając od dnia 01 sierpnia 2014 roku,
2. oddala powództwo w pozostałej części,
3. nie obciąża stron kosztami postępowania, które przejmuje na rachunek Skarbu Państwa,
4. nadaje wyrokowi w punkcie 1 rygor natychmiastowej wykonalności.
III RC 120/14
W pozwie z dnia 22 lipca 2014 roku powód A. K. wniósł o zasądzenie kwot po 1000 złotych miesięcznie od pozwanych S. K. i H. K. tytułem alimentów / k.2/
Pozwani nie uznali powództwa i wnieśli o jego oddalenia . /k. 28, 202/.
W toku postepowania uznali powództwo w zakresie udzielenia powodowi pomocy rzeczowej w postaci zakupu pożywienia , odzieży i opału / k. 56,89-odwrót/
W toku postepowania H. K. zmienił nazwisko na O. .
Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny :
Powód jest ojcem pozwanych. Powód zamieszkuje sam w Ł. w wynajętym mieszkaniu, utrzymuje się z zasiłku stałego w wysokości ok. 604 złote wypłacanego przez MOPS, korzysta z jego pomocy. / zeznania świadka B. B. k. 202 /
Swoje potrzeby określił na kwotę około 5000 zł miesięcznie , w tym 3500 zł na koszty leczenia .Na tę kwotę składają się opłaty za mieszkanie 120 złotych , światło 100 złotych, gaz , opał 350 złotych , żywność 500 złotych, środki czystości i ubrania 400 złotych . Powód w styczniu 2013 roku utracił część palca , przebywał na zwolnieniu lekarskim.
Przed tym zdarzeniem był zatrudniony , pracował ze swoim synem- pozwanym S. .
W 2013 roku trafił do Zakładu Karnego w wyniku czego został zwolniony przez pracodawcę. Otrzymywał wówczas zasiłek dla bezrobotnych, który zakończył się 13 lipca 2014 roku.
W maju 2014 roku uległ wypadkowi komunikacyjnemu, doznał wielu obrażeń.
/ karta leczenia informacyjnego k. 4 i 5/. Pozostaje pod opieką poradni neurologicznej, psychiatrycznej , chirurgicznej ,ale nie stać go na wykupowanie przepisanych leków.
W dniu 10 września 2014 roku uzyskał orzeczeniu o niepełnosprawności , w którym zaliczono go do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności do 30 września 2016 roku ze wskazaniem pracy w warunkach chronionych.
/ orzeczenie k. 26 /
- 2 -
Powód nie uzyskał prawa do renty. Korzysta z pomocy siostry u której jada obiady i która dokonuje dla niego zakupów kartofli, owoców.
/ zeznania powoda k. 55-odwrót , 56 , zeznania świadka J. O. k 129-odwrót/
W toku sprawowanego nadzoru kurator ani też opiekunka społeczna nie zastali powoda nigdy pod wpływem alkoholu , podali , że powód żyje bardzo skromnie./ zeznania A. B. k. 173-odwrót , B. B. k. 202/
W toku niniejszego postępowania powód wystąpił z powództwem o alimenty przeciwko byłej żonie , ale powództwo zostało oddalone./ k 60, 61 , akta IIIRC 248/14/
Powód został skazany prawomocnym wyrokiem w sprawie II K 892/12 w Sądzie Rejonowym w Łowiczu za znęcanie fizyczne i psychiczne nad żoną i synami H. i S. w okresie od 1 stycznia 2007 roku do 03 grudnia 2012 roku / wyrok k. 203/
Pozwany S. K. ma obecnie 28 lat, z zawodu jest ślusarzem. Pracuje zawodowo, zarabia około 1300 złotych, otrzymuje czasami 50 złotych premii . Zamieszkuje z matką , dokłada do utrzymania 200-300 złotych. Wydaje na swoje śniadania do pracy 250 złotych, na środki chemiczne 150 złotych, na ubrania 200 złotych. Spłacał do maja 2016 roku raty kredytu w wysokości 506 złotych zaciągniętego na zakup samochodu , który rozbił.
Podejmuje też różne dorywcze prace , bowiem chciałby się usamodzielnić i założyć rodzinę. Pomagał też powodowi przy remoncie mieszkania , w którym ten obecnie zamieszkuje. Zarzucał powodowi, że nadużywa on alkoholu, wykonuje różne prace , za które otrzymuje dodatkowe wynagrodzenia a nadto , że powód posiada oszczędności , których nie ujawnia.
/ zeznania pozwanego S. K. k. 28-odwrót,k.29/
Pozwany H. O. / uprzednio K. / ma obecnie 29 lat. Ma na utrzymaniu żonę i małoletnie dziecko, zamieszkuje z teściami i dokłada się do utrzymania domu. Prowadzi własną działalność gospodarczą , z której osiąga przychód około 12.000 złotych miesięcznie, a dochód średnio w kwocie 3050 złotych . Bieżące jego i jego rodziny koszty utrzymania wynoszą około 4000 złotych, a paliwa i opłat leasingowych około 5700 złotych.
- 3 -
Pozwany choruje , jest leczony z powodu podejrzenia astmy, w związku z czym nie może wykonywać ciężkich robót. Jego żona również choruje , wymaga kosztownego leczenia ,nie pracuje . Nie utrzymuje z powodem od 2012 roku żadnych kontaktów , zarzucając mu nadużywanie alkoholu , negując również stan zdrowia powoda , podnosząc , że używa kul jedynie gdy widzi go ktoś znajomy. /zeznania H. K. k. 29 i 89-odwrót, zestawienie kosztów k.34, podsumowanie dochodów k.33/
Wyrokiem z dnia 12 września 2016 Sąd Rejonowy uwzględnił w części powództwo do kwot po 150 złotych płatnych od każdego z pozwanych na rzecz powoda , oddalając powództwo w pozostałej części i nie obciążając stron kosztami postępowania.
Swoje rozstrzygnięcie Sąd Rejonowy oparł na następujących rozważaniach :
Zgodnie z treścią art. 128 kriop obowiązek dostarczania środków utrzymania obciążą krewnych w linii prostej. Niewątpliwie , treść tego przepisu uprawnia powoda do wystąpienia z żądaniem zasądzenia na jego rzecz od synów alimentów.
Poza sporem jest , że powód znalazł się w trudnej sytuacji zdrowotnej nie ze swojej winy. W ciągu krótkiego okresu czasu dwukrotnie uległ wypadkom doznając uszczerbku na zdrowiu. Ogranicza to jego możliwości zarobkowania do pracy w warunkach chronionych, ale nie wyklucza całkowicie . Powód nie wykazał ,że brak jest możliwości uzyskania zatrudnienia w warunkach chronionych na terenie Ł. , nie przedłożył też dokumentów potwierdzających odmowę przyznania mu renty celem udowodnienia braku możliwości korzystania ze świadczeń .
Niewątpliwie jednak żaden z przedstawionych dowodów nie potwierdził faktu nadużywania przez powoda alkoholu lub posiadania utajonych dochodów. Zeznania świadków A. B. i B. B. w tym zakresie zasługują na wiarygodność, są osobami obcymi dla stron , pełniącymi funkcje publiczne i bywały u powoda bez wcześniejszej zapowiedzi . Oboje jednak przyznali, że powód żyje bardzo skromnie i nigdy nie zastali go pod wpływem alkoholu.
Nie potwierdziły tez tego faktu pisma z Policji.
- 4 -
Ustalając wysokość alimentów i zasadność tego roszczenia Sąd oceniał na podstawie art. 135 kriop w związku z art.144 1 kriop.
Wyrok skazujący powoda za znęcanie nad rodziną wskazuje na to , że swoim postępowaniem powód sam doprowadził do obecnej sytuacji życiowej. Wyrok skazujący Sądu karnego zgodnie z art. 11 kpc jest dla Sądu cywilnego wiążący i nie może być przedmiotem rozważań jego słuszność.
Zachowanie powoda wobec rodziny , które doprowadziło do skazania, wywołało również negatywne skutki w postaci rozpadu małżeństwa , konieczności prowadzenia odrębnych gospodarstw domowych i co za tym idzie ponoszenia dodatkowych kosztów.
Nie bez znaczenia jest również fakt wzajemnych wrogich relacji między stronami ,braku zainteresowania tak z jednej jak i drugiej strony. Z drugiej jednak strony Sąd uznał, że okres objęty ściganiem przypadał już na czas dorosłości pozwanych. W okresie ich małoletności to powód był osobą łożącą na utrzymanie pozwanych i ma prawo oczekiwać od nich w obecnej sytuacji ekwiwalentności świadczeń.
Oceniając możliwości finansowe pozwanych Sąd uwzględnił ich obecną sytuację życiową , zdrowotną .S. K. jest wprawdzie osobą młodą i zdrową , ale jego zarobki kształtują się na poziomie najniższego wynagrodzenia, co przy jego bieżących wydatkach na żywność , opłaty ,środki chemiczne i ubrania pozostawia mu kwotę około 400 złotych nie licząc rat kredytu.
H. O. ma wprawdzie znacznie wyższe dochody , ale też i znacznie większe obciążenia. Ma już własną rodzinę , dziecko, choruje nie tylko on ale i jego żona , co ogranicza również jego możliwości zarobkowe .Uzyskiwane dochody w całości przeznacza na potrzeby rodziny.
Pozwani sami deklarowali na rozprawie możliwość pomocy powodowi w zakresie zakupu żywności czy opału. W ocenie Sądu ,nie można ściśle określić towarowych potrzeb powoda co do zakupu żywności a egzekucja mogłaby stać się niewykonalna. Dlatego też
Sąd zasądził kwotę łącznie 300 złotych ,co z otrzymywanym zasiłkiem stanowić będzie równowartość tej kwoty jak pozostanie pozwanym po uiszczeniu alimentów w przeliczeniu na 1 osobę.
Sąd uznał w pozostałym zakresie powództwo za nieuzasadnione i nie odpowiadające ani zasadzie równej stopy życiowej ani też możliwościom zarobkowym i majątkowym pozwanych.
- 5 -
Mając powyższe na względzie Sąd uwzględnił w części powództwo i orzekł jak w sentencji. O kosztach rozstrzygając na podstawie art. 102 kpc w związku z ustaloną sytuacją stron i mając na uwadze wynik procesu.