Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 1002/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 lipca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Kwidzynie Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Halina Ostafińska-Kołacka

Protokolant: stażysta Ewelina Gadomska

po rozpoznaniu w dniu 11 lipca 2016 roku w Kwidzynie

na rozprawie

z powództwa G. K.

przeciwko Towarzystwo (...) S.A. w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) S.A.
w W. na rzecz powoda G. K. kwotę 29 000,00 zł (dwadzieścia dziewięć tysięcy złotych 00/100), z ustawowymi odsetkami od kwot:

15 000,00 zł (piętnaście tysięcy złotych 00/100) w wysokości 8 % od dnia
13 sierpnia 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku, oraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 pkt procentowych od dnia 01 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty,

14 000,00 zł (czternaście tysięcy złotych 00/100) z ustawowymi odsetkami
za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 pkt procentowych od dnia 08 czerwca 2016 roku
do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) S.A.
w W. na rzecz powoda G. K. kwotę 1 450,00 zł (jeden tysiąc czterysta pięćdziesiąt złotych 00/100), tytułem zwrotu opłaty sądowej, kwotę 2 417,00 zł (dwa tysiące czterysta siedemnaście złotych 00/100), tytułem kosztów zastępstwa procesowego oraz kwotę 719,40 zł (siedemset dziewiętnaście złotych 40/100), tytułem wydatków.

Sędzia Sądu Rejonowego

Halina Ostafińska-Kołacka

Sygn. akt I C 1002/15

UZASADNIENIE

Powód G. K. wnosił o zasądzenie od pozwanego Towarzystwa (...) S.A. w W. kwoty 15.000 złotych, z ustawowymi odsetkami od dnia 13 sierpnia 2015 roku do dnia zapłaty, tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę i cierpienie.

W uzasadnieniu podał, że w dniu 19 sierpnia 2014 roku uległ wypadkowi podczas wykonywania obowiązków w Przedsiębiorstwie (...) prowadzonym przez M. P. , ponieważ został uderzony przez podnośnik widłowy i spadł z drabiny. W wyniku upadku doznał urazu stłuczeniowo – przeciążeniowego kręgosłupa szyjnego, stłuczenia stawu barkowo- obojczykowego oraz stresu pourazowego.

W trakcie postępowania powód rozszerzył powództwo o kwotę 14.000 złotych i wnosił o zasądzenie od pozwanego kwoty 29.000 złotych, z ustawowymi odsetkami od kwoty 15.000 złotych od dnia 13 sierpnia 2015 roku do dnia zapłaty i od kwoty 14.000 złotych od dnia 8 czerwca 2015 roku do dnia zapłaty.

Pozwany Towarzystwo (...) SA w W. wnosił o oddalenie powództwa zarzucając, iż wypłacił już powodowi zadośćuczynienie w wysokości 1000 złotych. Zakwestionował przy tym wysokość dochodzonej przez powoda kwoty jako nieadekwatnej do rozmiaru poniesionej krzywdy.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

W dniu 19 sierpnia 2014 roku powód G. K. pracował w S. przy pracach budowlanych w Przedsiębiorstwie (...) . Zatrudniony był na podstawie umowy zlecenia. Pracę wykonywał stojąc na drabinie aluminiowej rozstawnej i skuwał tynk ze ściany budynku. W pewnym momencie w drabinę uderzył podnośnik widłowy i powód spadł na plecy na ziemię z wysokości ok. 1 metra.

Z miejsca wypadku powód został przewieziony do szpitala w S. gdzie wykonane zostało prześwietlenie rtg z rozpoznaniem urazu kręgosłupa szyjnego i stłuczenia stawu barkowo obojczykowego. Nie stwierdzono konieczności hospitalizacji i powód został wypisany ze szpitala z zaleceniem prowadzenia oszczędzającego trybu życia i doraźnym przyjmowania leków przeciwbólowych. Powód dalej kontynuował leczenie w trybie ambulatoryjnym w poradni ogólnej jako osoba długotrwale niezdolna do pracy przez 11 miesięcy, w tym przez 5 miesięcy pobierał świadczenie rehabilitacyjne. Został poddany zabiegom rehabilitacyjnym i fizjoterapeutycznym. Od 2 września 2015 roku powód podjął leczenie neurologiczne.

W wyniku upadku z drabiny powód doznał urazu lewego barku z przewlekłym zespołem rwy barkowej lewostronnej , urazu kręgosłupa szyjnego z powstaniem mimośrodkowej przepukliny jądra miażdżystego na poziomie C 4-C5 z uciskiem na worek oponowy i modelowaniem rdzenia kręgowego wraz z zawężeniem lewego kanału kręgowego. Powstałe na skutek wypadku schorzenia powoda, a w szczególności zmiany patologiczne w kręgosłupie szyjnym spowodowały konieczność leczenia operacyjnego neurochirurgicznego. Powód w dalszym ciągu odczuwa dolegliwości bólowe. Uszczerbek na zdrowiu powoda wynosi 15%.

Przed wypadkiem powód pracował fizycznie przy pracach budowlanych i remontowych. Dbał o kondycję fizyczną, uprawiał ćwiczenia na siłowni i jeździł na rowerze. Żona powoda D. K. (1) zatrudniona jest w charakterze pielęgniarki w Szpitalu Wojewódzkim w E. i razem z nadgodzinami za dodatkowe dyżury zarabia średnio 2300 złotych miesięcznie.

( karta wypadku k.11-12, dokumentacja medyczna k. 13-30, akta szkodowe k. 60, przesłuchanie powoda k.62 i k.161, zeznania świadków D. K. (2) i D. K. (1) k.63, opinia biegłego sądowego z zakresu chirurgii urazowej i ortopedii R. P. k.73-74, opinia biegłego sądowego neurologa W. N. k.92-93 i k.114).

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie wyżej wymienionych dokumentów, których prawdziwości strony nie kwestionowały, na podstawie zeznań świadków D. K. (2) i D. K. (1) oraz na podstawie opinii biegłych sądowych R. P. i W. N..

Stan faktyczny jest na ogół poza sporem.

Kwestia sporna sprowadza się jedynie do ustalenia wysokości trwałego uszczerbku na zdrowiu powoda ustalonego przez biegłego neurologa W. N.. Strony natomiast nie kwestionowały opinii biegłego z zakresu chirurgii i ortopedii R. P..

Sąd uznał, że powództwo zasługuje na uwzględnienie w całej rozciągłości.

W ocenie Sądu zarówno opinia biegłego R. P. jak i biegłego W. N. zostały sporządzone profesjonalnie po dokładnym zapoznaniu się z dokumentacją medyczną i po zbadaniu powoda. Opinie nie nastręczają żadnych wątpliwości i stanowią podstawę do wydania rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Kodeks cywilny w tym przepis art. 445 kc. nie wskazuje żadnych kryteriów, którymi należy się kierować przy określaniu wysokości zadośćuczynienia w konkretnych wypadkach.

Zadośćuczynienie ma przede wszystkim charakter kompensacyjny, wobec czego jego wysokość nie może stanowić zapłaty symbolicznej, lecz musi przedstawiać jakąś ekonomicznie odczuwalną wartość. Z drugiej strony wysokość ta nie może być nadmierna w stosunku do doznanej krzywdy ale musi być odpowiednia. Oznacza to, że wysokość zadośćuczynienia powinna być utrzymana w rozsądnych granicach przy uwzględnieniu krzywdy poszkodowanego i przeciętnych warunków ekonomicznych życia społeczeństwa.

Należy wziąć pod uwagę, że określenie wysokości zadośćuczynienia powinno być dokonane z uwzględnieniem wszystkich okoliczności rzutujących na rozmiar krzywdy np. nasilenie i długotrwałość cierpienia, czas trwania choroby i leczenia, stan niezdolności fizycznej lub umysłowej, utrata zdolności do wykonywania pracy. Zarówno okoliczności wpływające na wysokość zadośćuczynienia jak i kryteria oceny muszą być uwzględnione indywidualnie w stosunku do osoby poszkodowanej.

Jak wynika z opinii biegłych sądowych skutki wypadku były bardzo poważne. Powód G. K. doznał bowiem urazu lewego barku z przewlekłym zespołem rwy barkowej lewostronnej , urazu kręgosłupa szyjnego z powstaniem mimośrodkowej przepukliny jądra miażdżystego na poziomie C4-C5 z uciskiem na worek oponowy i modelowaniem rdzenia kręgowego oraz zawężeniem kanału kręgowego.

Wprawdzie powód nie był hospitalizowany ale nasilenie dolegliwości bólowych było duże i bóle trwają do tej pory, co stwierdził biegły sądowy neurolog. Proces leczenia również się jeszcze nie zakończył ponieważ konieczna jest operacja neurochirurgiczna, na termin której powód jeszcze oczekuje.

Wysokość uszczerbku na zdrowiu nie jest istotnym kryterium określenia wysokości zadośćuczynienia za krzywdę moralną i cierpienie. Dlatego niezasadne są zarzuty pozwanego do opinii biegłego sądowego neurologa i wniosek o powołanie innego biegłego sądowego tym bardziej, że opinia biegłego W. N. w ocenie sądu nie budzi żadnych wątpliwości.

Sąd wziął pod uwagę również sytuację rodzinną i majątkową powoda. Z uwagi na chorobę powód nie jest w stanie wykonywać pracy fizycznej, jaką wykonywał do tej pory. Zarejestrowany jest jako bezrobotny i otrzymuje zasiłek w kwocie 600 złotych miesięcznie. Żona powoda D. K. (1) pracuje jako pielęgniarka w Szpitalu Wojewódzkim w E. i zarabia niewiele bo 2300 złotych miesięcznie z nadgodzinami. Małżonkowie G. i D. K. (1) na utrzymaniu mają dziecko w wieku 7 lat. Pogorszyła się zatem znacznie sytuacja materialna rodziny. Po wypadku powód potrzebował pomocy przy myciu i ubieraniu z uwagi na osłabienie lewej ręki. Nie może wykonywać również ulubionych ćwiczeń na siłowni. Niemożność zapewnienia rodzinie lepszego poziomu materialnego i korzystanie z pomocy żony niewątpliwie pogłębiło dyskomfort życia powoda. Sytuacja ekonomiczna , rodzinna i życiowa powoda została ustalona w oparciu o zeznania świadków D. K. (2) i D. K. (1) oraz przesłuchanie powoda.

Reasumując, kwota zadośćuczynienia dochodzona przez powoda w wysokości 29.000 złotych nie jest wcale kwotą wygórowaną i nie stoi w sprzeczności z przeciętną stopą życiową społeczeństwa.

W związku z powyższym Sąd na podstawie przepisu art. 445 par.1 kc. orzekł jak wyżej.

Rozstrzygnięcie o kosztach Sąd oparł na zasadzie przepisu art. 98 par.1 kpc. w zw. z par.6 ust.5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

Pozwany jako strona przegrywająca sprawę ma obowiązek zwrócić powodowi kwotę 1450 złotych, tytułem opłaty sądowej, kwotę 2417 złotych, tytułem kosztów zastępstwa procesowego oraz kwotę 719 złotych, tytułem kosztów sporządzenia opinii przez biegłych sądowych.