Sygn. akt II AKzw 1645/16
Dnia 27 września 2016 r.
Sąd Apelacyjny w Białymstoku II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący : SSA Dariusz Czajkowski
Protokolant : Barbara Mosiej
przy udziale prokuratora Małgorzaty Gasińskiej-Werpachowskiej
po rozpoznaniu w sprawie G. N. s. A.
zażalenia obrońcy skazanego
na postanowienie Sądu Okręgowego w Suwałkach
z dnia 23 sierpnia 2016 r, sygn. akt II Kow 477/16
w przedmiocie umorzenia postępowania wykonawczego
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.
p o s t a n a w i a
utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie
Postanowieniem z dnia 23 sierpnia 2016r. Sąd Okręgowy w Suwałkach umorzył postępowanie z wniosku obrońcy skazanego G. N. w przedmiocie udzielenia warunkowego zwolnienia z odbycia reszty kary pozbawienia wolności z uwagi na niespełnienie przesłanki formalnej, określonej w art. 155 § 2 k.k.w., albowiem niezależnie od kar objętych wnioskiem o warunkowe zwolnienie, G. N. odbywał również karę 3 lat pozbawienia wolności, orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Sejnach z dnia 20 marca 2014 r., sygn. akt II K(...)., a więc suma kar, które miał odbyć kolejno, przekraczała 3- tętni okres, wskazany w wyżej wymienionym przepisie.
Rozstrzygnięcie to zaskarżył obrońca skazanego, zarzucając mu obrazę przepisów prawa materialnego, tj.
- art. 155 § 2 k.k .w. przez jego błędną wykładnię, polegającą na przyjęciu, że nie zostały spełnione warunki formalne tj. suma kar zasadniczych pozbawienia wolności przekroczyła 3 lata pozbawienia wolności, podczas gdy przerwa w łącznym wymiarze 1 roku została udzielona skazanemu w odbywaniu kar zasadniczych:
1 roku pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Sejnach z dnia 29.06.2012 r., sygn. akt II K (...);
10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Suwałkach z dnia 18.11.2008 r., sygn. akt II KS (...);
10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Augustowie, Wydział Zamiejscowy w Sejnach z dnia 14.04.2013 r., sygn. akt VI K (...) oraz dwóch zastępczych kar pozbawienia wolności, które zostały w całości wykonane przez skazanego i nie mogą być przedmiotem warunkowego zwolnienia, natomiast kara 3 lat pozbawienia wolności, którą przywołał w skarżonym postanowieniu Sąd I instancji, orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego w Sejnach w sprawie o sygn. akt II K (...) nie była przedmiotem przerwy w wykonywaniu kar pozbawienia wolności umożliwiającej warunkowe zwolnienie z ich wykonania, gdyż była w całości wykonana i nie mogła dotyczyć warunkowego zwolnienia w przedmiotowym przypadku.
Wskazując na powyższe wniósł o:
- zmianę zaskarżonego postanowienie i uwzględnienie wniosku skazanego G. N. o udzielenie warunkowego zwolnienia,
ewentualnie
- uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi I Instancji do ponownego rozpoznania.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Zażalenie jest niezasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.
Do warunkowego zwolnienia, orzekanego w oparciu o przepis art. 155 k.k.w., niezbędne jest, oprócz pozytywnej prognozy kryminologicznej, korzystanie przez skazanego z przerwy w wykonywaniu kary pozbawienia wolności przez okres co najmniej roku oraz odbycie co najmniej 6 miesięcy kary, której wymiar nie przekracza 3 lat. Zwolnienie może nastąpić w każdym czasie, bez ograniczeń wynikających z treści art. 78 k.k. i 79 k.k.
Jak wynika z akt sprawy G. N. został osadzony w zakładzie karnym w dniu 20 marca 2014r. celem kolejnego odbycia kar:
3 lat pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie II.K.(...)Sądu Rejonowego w Sejnach,
1 roku pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie II.K.(...)Sądu Rejonowego w Sejnach,
10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie II.Ks.(...)Sądu Rejonowego w Sejnach,
10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie VI.K.(...)Sądu Rejonowego w Augustowie.
Zatem suma orzeczonych kar pozbawienia wolności nie podlegających łączeniu, których skazany rozpoczął odbywanie, przekraczała 3 lata, co stanowi okoliczność wyłączającą możliwość orzeczenia warunkowego zwolnienia na podstawie art. 155 § 1 i 2 k.k.w.
Sąd I instancji zatem prawidłowo przyjął, że skazany nie nabył uprawnień do skorzystania z tej formy probacji na podstawie art. 155 k.k.w. i umorzył postępowanie wykonawcze.
Nie można w tym zakresie zgodzić się z twierdzeniem obrońcy, że skoro kara 3 lat pozbawienia wolności, orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego w Sejnach w sprawie o sygn. akt II K (...)nie była przedmiotem przerwy w wykonywaniu kar pozbawienia wolności gdyż była już w całości wykonana, nie mogła dotyczyć warunkowego zwolnienia w przedmiotowym przypadku.
Przepis art. 155 § 2. k.k.w. wyraźnie stanowi, że przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli kara lub suma kar (podkr. SA) pozbawienia wolności przekracza 3 lata. Niedopuszczalne jest zatem stosowanie warunkowego przedterminowego zwolnienia w trybie art. 155 § 1 i 2 k.k.w. wówczas, gdy skazany odbywa kolejno kilka orzeczonych kar pozbawienia wolności, których łączny wymiar przekracza 3 lata. Takie stanowisko wyrażane było konsekwentnie w orzecznictwie (uchwała z dnia 24 lutego 2006 r., I KZP 54/05, OSNKW 2006, z. 3, poz. 22, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 grudnia 2011 r., sygn. akt III KK 212/11, LEX nr 1109325, postanowienie Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 27 czerwca 2011 r., sygn. akt II AKzw 352/11, LEX nr 1119606). Odmienna wykładnia stałaby bowiem w sprzeczności z uregulowaniem zawartym w art. 79 § 1 k.k., zgodnie z którym okres odbycia kary, od którego uzależniony jest przesłanka formalna warunkowego przedterminowego zwolnienia, odnosi się do sumy kar, który skazany ma odbyć kolejno, a nie poszczególnych kar rozpatrywanych jednostkowo. W takiej bowiem sytuacji skazany, który ma do odbycia karę jednostkową, opiewającą na 3 lata i 1 miesiąc pozbawienia wolności, nigdy nie mógłby skorzystać z dobrodziejstwa art. 155 § 1 k.k., w przeciwieństwie do skazanego który ma łącznie odbyć długotrwałą karę izolacyjną, wynikającą ze zsumowania wielu kar, które jednak w wymiarze jednostkowym nie przekroczyłyby 3 lata.
Początkiem wykonywania kary, od którego liczy się suma odbywanych kar w rozumieniu art. 155 § 2 k.k.w., musi zatem odnosić się do rozpoczęcia wykonywania pierwszej z nich.
Bez znaczenia zatem w realiach niniejszej sprawy jest fakt, że kara 3 lat pozbawienia wolności ze sprawy o sygn. akt II (...) została już wykonana i z natury rzeczy nie wchodziła w skład kar, z których udzielono skazanemu przerwy. Należy bowiem wziąć tu pod uwagę całość kar, które skazany miał do odbycia po osadzeniu w zakładzie karnym.
Artykuł 155 § 2 k.k.w., wprowadzający szczegółową zasadę w odniesieniu do instytucji warunkowego przedterminowego zwolnienia, powinien być zatem stosowany ściśle.
Wobec powyższego orzeczono jak na wstępie.
D.