Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 1130/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 lutego 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Robert Mokrzecki

Protokolant: sekr. sąd. Anna Łuczkowska

po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2016 r. w Gorzowie Wielkopolskim

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Banku S.A z siedzibą w W.

przeciwko R. S.

o zapłatę kwoty 157.897,87 złotych

1.  Zasądza od pozwanego R. S. na rzecz powoda (...) Banku S.A z siedzibą w W. kwoty:

- 150.981,10 (sto pięćdziesiąt tysięcy dziewięćset osiemdziesiąt jeden 10/100) złotych z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od dnia 22.07.2015r. do dnia zapłaty

- 4.734,45 (cztery tysiące siedemset trzydzieści cztery 45/100) złotych z odsetkami ustawowymi od dnia 23.07.2015r.do dnia zapłaty

- 2.152,32 (dwa tysiące sto pięćdziesiąt dwa 32/100) złotych

- 30,00 ( trzydzieści) złotych

2.  Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1993,74 złotych tytułem kosztów procesu.

SSO Robert Mokrzecki

Sygn. akt I C 1130/15

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank S.A. w W. w dniu 23.07.2015 r. wniósł do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie pozew o zapłatę. W uzasadnieniu wskazał, że strona powodowa zawarła z pozwanym umowę kredytu nr (...) z dnia 06.10.2010 r. Strona pozwana nie wywiązywała się z ciążącego na niej zobowiązania terminowego dokonywania spłat w wysokościach ustalonych w umowie. W związku z brakiem zapłaty zaległych rat powód wypowiedział przedmiotową umowę pismem z dnia 20.04.2015 r., stawiając całą należność w stan wymagalności. W dniu 24.06.2015 r. strona pozwana została wezwana do zapłaty. Pozwany nie uregulował zobowiązania powstałego w związku z umową. Wobec braku zapłaty żądanej kwoty w dniu 21.07.2015 r. powód wystawił wyciąg z ksiąg banku stwierdzający zadłużenie strony pozwanej. Na roszczenia powoda składają się kwoty: 150.981,10 zł tytułem należności głównej, 4.734,45 zł tytułem odsetek umownych za okres korzystania z kapitału w wysokości 10 % od dnia 30.11.2014 r. do dnia 31.05.2015 r.; kwota 2.152,32 zł tytułem odsetek za opóźnienie w wysokości 10 % od dnia 03.04.2015 r. do dnia 21.07.2015 r.; kwota 30 zł tytułem opłat i prowizji (k. 24-25).

Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny w dniu 30.07.2015r. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym nakazał pozwanemu R. S. zapłacić na rzecz powoda kwotę łączną w wysokości 157.897,87 zł.

Pozwany R. S. zaskarżył nakaz zapłaty i wniósł o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu wskazał, że ze względu na sytuację materialną wpłacał na rzecz banku połowę kwoty wynikającej z umowy. Bank domagał się wpłaty jednorazowej w wysokości 10.000 zł, by zaprzestać działań w celu wypowiedzenia umowy. Pozwany wskazał, że nie mógł wpłacić ww. kwoty. Bank wypowiedział umowę i skierował sprawę do Sądu. Z takim postępowaniem pozwany się nie zgodził i zadeklarował dalsze wpłaty na rzecz (...) Banku S.A. Pozwany na rozprawie w dniu 10.02.2016 r. nie kwestionował należności na rzecz banku, zarówno co do zasady, jak i wysokości, podniósł że nie jest w stanie spłacić jej jednorazowo, lecz w ratach (k.76-77).

Sąd ustalił, co następuje.

W dniu 06.10.2010 r. pozwany R. S. zawarł z (...) Bankiem S.A. umowę kredytu nr (...), zgodnie z którą otrzymał kredyt w kwocie 175.000 zł z przeznaczeniem na sfinansowanie bieżącej działalności gospodarcze i koszty jego uzyskania (7.000 zł składki z tytułu ubezpieczenia ochrony prawnej, 3.500 zł prowizji).

Pozwany zobowiązał się do spłaty kredytu zgodnie z zestawieniem rat i odsetek stanowiących załącznik do ww. umowy.

Ogóle warunki umów w zakresie kredytowania działalności gospodarczej przewidywały możliwość wypowiedzenia umowy m. in. bank był uprawniony do wypowiedzenia całości lub części umowy z ważnych powodów w szczególności w razie nieterminowego regulowania zobowiązania z tytułu spłaty rat kapitału, oprocentowania lub innych należności umownych.

Dowód: umowa kredytowa – k. 27-28,

OWU – k. 29.

Pismem z dnia 20.04.2015 r. (...) Bank S.A. w związku z występowaniem zaległości w spłacie kredytu, wypowiedział umowę o kredyt z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia liczonego od dnia doręczenia wypowiedzenia. Na dzień 20.04.2015 r. kapitał wymagalny wynosił 2.992,93 zł, odsetki wymagalne 2.273,45 zł.

Dowód: wypowiedzenie umowy – k. 30-34.

Pismem z dnia 24.06.2015 r. (...) Bank S.A. wezwał pozwanego do zapłaty występujących zaległości w spłacie kredytu. Na dzień 24.06.2015 r. zadłużenie wynosiło 156.765,51 zł z czego:

- 150.981,10 zł kapitał wymagalny, - 4.734,45 zł odsetki wymagalne,

- 1.019,96 zł odsetki karne naliczone do dnia 23.06.2015 r.,

- 30,00 zł opłaty, prowizje, koszty.

Dowód: ostateczne wezwanie do zapłaty – k. 35-39.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się zasadne w całości.

Ustawodawca, definiując umowę kredytu w art. 69 ust. 1 prawa bankowego, wymienia jej istotne cechy oraz niezbędne elementy treści. Poprzez zawarcie umowy kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy, na czas oznaczony w umowie, kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, do zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

W przypadku niedotrzymania przez kredytobiorcę warunków udzielenia kredytu albo w przypadku utraty przez kredytobiorcę zdolności kredytowej bank może obniżyć kwotę przyznanego kredytu albo wypowiedzieć umowę kredytu o ile ustawa z dnia 15 maja 2015 r. - Prawo restrukturyzacyjne nie stanowi inaczej (art. 75 ust. 1 ustawy prawo bankowe).

Pozwany, choć wnosił o oddalenie powództwa w całości, de facto nie kwestionował roszczenia powoda co do należności głównej oraz odsetek. R. S. przyznał, że zaciągnął kredyt i zaprzestał spłaty, przywołał przy tym przyczyny. Okoliczności podnoszone przez pozwanego nie miały jednak znaczenia dla oceny zasadności roszczenia powoda. Mając na uwadze treść umowy i przyznanie okoliczności faktycznych przez pozwanego sąd uznał żądanie za zasadne w całości.

Na rozprawie w dniu 10.02.2016 r. (k. 77) pozwany wniósł o rozłożenie zadłużenia na raty. Nie przedstawił jednak żadnej propozycji płatności zarówno co do wysokości, jak i źródeł finansowania. Deklarowane aktualnie osiągane dochody w wys. 2.600 zł i obciążenia alimentacyjne w łącznej wys. 1.800 zł (k.77) nie mogą być podstawą żadnej racjonalnej oferty.

Zgodnie z treścią art. 320 k.p.c. w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie, a w sprawach o wydanie nieruchomości lub o opróżnienie pomieszczenia - wyznaczyć odpowiedni termin do spełnienia tego świadczenia.

Jeżeli chodzi o szczególne uzasadnione wypadki chodzić będzie o okoliczności leżące po stronie pozwanego dłużnika, jego sytuację majątkową, finansową, rodzinną, które czynią nierealnym spełnienie przez niego od razu i w pełniej wysokości zasądzonego świadczenia. Nie można jednak nie brać pod uwagę także sytuacji samego wierzyciela. Pozwany nie wykazał, aby w sprawie zachodziły wypadki uzasadniające rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty.

Zgodnie z art. 56 Ustawy o zmianie ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw do odsetek należnych za okres kończący się przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

I tak zgodnie z treścią art. 359 k.c. odsetki od sumy pieniężnej należą się tylko wtedy, gdy to wynika z czynności prawnej albo z ustawy, z orzeczenia sądu lub z decyzji innego właściwego organu. Jeżeli wysokość odsetek nie jest w inny sposób określona, należą się odsetki ustawowe. Maksymalna wysokość odsetek wynikających z czynności prawnej nie może w stosunku rocznym przekraczać czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego (odsetki maksymalne). Jeżeli wysokość odsetek wynikających z czynności prawnej przekracza wysokość odsetek maksymalnych, należą się odsetki maksymalne. Postanowienia umowne nie mogą wyłączać ani ograniczać przepisów o odsetkach maksymalnych, także w razie dokonania wyboru prawa obcego. W takim przypadku stosuje się przepisy ustawy.

Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. § 2. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej niż stopa ustawowa, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy (art. 481 k.c.).

Wysokość stopy odsetek wynika z czynności prawnej - § 3 ust. 1 umowy. Strony ustaliły dodatkowo, że oprocentowanie nie może przekroczyć stopy odsetek maksymalnych (§ 11 ust. 1 i 2 OWU).

Jak wynika z wyciągu ksiąg banku (k. 26) na zobowiązanie dłużnika oprócz należności głównej w wysokości 150.981,10 zł, składają się: kwota 4.734,45 zł z tytułu odsetek umownych za okres korzystania z kapitału naliczona od kwoty niespłaconego kapitału w wysokości 10% za okres od 30.11.2014 do 31.05.2015 r. oraz kwota 2.152,32 zł z tytułu odsetek za opóźnienie naliczane od kwoty niespłaconego kapitału w wysokości 10 % od dnia 03.04.2015 r. do dnia 21.07.2015 r. oraz kwota 30 zł tytułem opłat i kosztów. Kwoty odsetek Sąd uznał za zasadne. Sąd wskazuje, że wysokość odsetek nie przekracza odsetek maksymalnych.

W myśl art. 482 § 1 k.c. od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie dopiero od chwili wytoczenia o nie powództwa, chyba że po powstaniu zaległości strony zgodziły się na doliczenie zaległych odsetek do dłużnej sumy.

Stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił na podstawie dokumentów zebranych w sprawie. Strony nie kwestionowały prawdziwości i wiarygodności zgromadzonych w toku procesu dokumentów, a Sąd nie dopatrzył się przyczyn, dla których miałby czynić to z urzędu.

Pozwany przegrał proces w związku z czym Sąd Okręgowy na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. zasądził od pozwanego na rzecz powoda zwrot kosztów procesu zgodnie z żądaniem powoda. Na zasądzoną kwotę składa się opłata od pozwu – 1.974 zł, inne koszty – 19,74 zł. Łącznie koszty procesu wyniosły 1.993,74 zł.