Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 11 października 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Magdalena Hupa-Dębska

po rozpoznaniu w dniu 11 października 2016 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w R.

przeciwko M. D.

o zapłatę

na skutek zażalenia powódki

na rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 2 postanowienia Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim

z dnia 30 marca 2016 r., sygn. akt I C 1967/15

postanawia:

1.  oddalić zażalenie;

2.  zasądzić od powódki na rzecz pozwanej kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

Sygn. akt III Cz 1149/16

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Wodzisławiu Śląskim, po uprzednim umorzeniu postępowania na skutek cofnięcia pozwu ze zrzeczeniem się roszczenia, zasądził od powódki na rzecz pozwanej kwotę 617 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Wskazał, że wobec cofnięcia pozwu powódka jest stroną przegrywającą sprawę, toteż stosownie do art. 98 § 1 kpc oraz art. 203 § 2 kpc spoczywa na niej obowiązek zwrotu pozwanej kosztów niezbędnych do celowej obrony. Miał przy tym na uwadze, że jedynym środkiem obrony pozwanej było wniesienie sprzeciwu, z czym wiązały się uzasadnione koszty zastępstwa procesowego w zasądzonej wysokości.

Postanowienie to zaskarżyła powódka, domagając się jego zmiany przez nieobciążanie jej kosztami zastępstwa procesowego. Zarzuciła mu naruszenie art. 98 § 1 kpc w związku z art. 203 § 2 kpc poprzez ich błędne zastosowanie i nieuwzględnienie dyspozycji wynikającej z art. 102 kpc. Wywodziła, że w chwili złożenia pozwu o zapłatę należności związanych z zajmowaniem lokalu mieszkalnego położonego w W., przy ul. (...), również przeciwko M. D., nie był znany powódce fakt wymeldowania tej pozwanej z powyższego lokalu, ponieważ pozwana ani jej rodzina nie powiadomiła powódki o powyższym. Gdyby powódka taką wiedzę posiadała, nie skierowałaby przeciwko pozwanej postępowania egzekucyjnego na podstawie wydanego nakazu zapłaty. Natomiast pismem odebranym przez męża pozwanej w dniu 15 lipca 2015 r. powódka informowała pozwaną o złożeniu wniosku o umorzenie postępowania egzekucyjnego, jednak pozwana 17 lipca 2015 r. wystąpiła z wnioskiem o przywrócenie jej terminu do wniesienia sprzeciwu od wydanego przeciwko niej nakazu zapłaty. Zdaniem powódki, nie może ona ponosić skutków finansowych zatrudnienia przez pozwaną zawodowego pełnomocnika

w sytuacji, gdy nie została powiadomiona o wyprowadzeniu się z najmowanego lokalu.

Pozwana wniosła o oddalenie zażalenia oraz zasądzenie na jej rzecz od powódki kosztów postępowania zażaleniowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie mogło odnieść skutku.

Sąd Rejonowy zasadnie przyjął, że wobec cofnięcia pozwu wobec pozwanej M. D. i zgłoszenia przez jej pełnomocnika wniosku o przyznanie kosztów procesu, należało zasądzić od powódki na rzecz w/w pozwanej kwotę 617 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Zgodnie bowiem

z art. 203 § 2 zd. 2 kpc, na żądanie pozwanego powód zwraca mu koszty, jeżeli Sąd już przedtem prawomocnie nie orzekł o obowiązku ich uiszczenia przez pozwanego.

W rozstrzyganym sporze powódka złożyła pozew wobec czworga pozwanych, przeciwko którym 6 października 1009 r. wydany został nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym uproszczonym. W wyniku sprzeciwu wniesionego (wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego złożenia) przez M. D. reprezentowaną przez radcę prawnego, powódka pismem z 22 marca 2016 r. cofnęła pozew wobec tej pozwanej ze zrzeczeniem się roszczenia. Cofając powództwo po zawiśnięciu sporu, powódka uznawana jest za stronę, która spór ten przegrywa, zatem jest zobowiązana do pokrycia kosztów procesu poniesionych przez stronę wygrywającą. Pozwana przy tym wdała się w spór, wnosząc sprzeciw z żądaniem zwrotu poniesionych w związku z tym kosztów wynagrodzenia pełnomocnika. Przyznając pozwanej te koszty od powódki, Sąd Rejonowy nie uchybił zatem regulacji z art. 98 kpc w związku z art. 203 kpc. Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia pozostaje przy tym akcentowana przez powódkę okoliczność braku wiedzy

o niezamieszkiwaniu pozwanej w lokalu powódki. Powódka nie wskazuje w zażaleniu podstaw rzekomego obowiązku pozwanej zawiadomienia powódki o zmianie miejsca zamieszkania. Co istotne, M. D. wcześniej zamieszkiwała w lokalu powódki jako członek rodziny najemcy, jednak sama najemcą nie była. Zaniedbanie powódki polegające na nieustaleniu rzeczywistego kręgu osób współodpowiedzialnych z najemcą za zapłatę czynszu przed wystąpieniem z pozwem

o zapłatę, nie może zatem obciążać pozwanej, wobec której powództwo cofnięto.

Podstawową regułą ustalania zwrotu kosztów poniesionych przez strony procesu jest zasada odpowiedzialności za wynik sprawy, zawarta w art. 98 kpc. Zgodnie z tym przepisem strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw. Przewidziana w art. 102 kpc możliwość odstąpienia od obciążenia strony kosztami stanowi wyjątek od zasady, który powinien mieć zastosowanie do wypadków szczególnie uzasadnionych.

W niniejszej sprawie brak jest okoliczności przemawiających za zastosowaniem wobec powódki dobrodziejstwa z art. 102 kpc, skoro – jak wyżej stwierdzono – wystąpienie z pozwem przeciwko pozwanej nastąpiło na skutek zaniedbania powódki. Samo wycofanie przez powódkę wniosku egzekucyjnego przeciwko pozwanej, nie doprowadziło do wzruszenia wydanego przeciwko pozwanej tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty. Wystąpienie przez pozwaną ze sprzeciwem od tego nakazu było zatem czynnością podjętą w ramach celowej obrony,

a korzystanie przez pozwaną z pomocy profesjonalnego pełnomocnika również zrodziło koszty celowe, zgodnie z regulacją art. 98 § 1 i 3 kpc, która do niezbędnych kosztów procesu zalicza wynagrodzenie takiego pełnomocnika.

Mając powyższe na uwadze, bezzasadne zażalenie powódki oddalono stosownie do art. 385 kpc w związku z art. 397 § 2 kpc. Powódka przegrywając postępowanie zażaleniowe, zgodnie z art. 98 kpc jest zobowiązana zwrócić pozwanej jego koszty. Dlatego zasądzono

z tego tytułu kwotę 120 zł, na którą składa się opłata za czynności pełnomocnika pozwanej, stosownie do § 10 ust. 2 pkt 1 w związku z § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.