Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29-06-2016 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu Wydział II Karny

w składzie:

Przewodniczący S.S.R. Elżbieta Kwaśniewska

Protokolant st. sekr. sąd. Karina Drytkiewicz

w obecności oskarżyciela publicznego Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. st. komisarz sk. M. B.

po rozpoznaniu w dniach 13 czerwca 2016 r., 29.06. (...).,

sprawy A. D. (1), s. T. i E. zd. W., ur. (...) w K.,

oskarżonego o to, że:

w K. woj. (...), będąc podatnikiem podatku od towarów i usług, NIP (...), w okresie od dnia 26.01.2012 r do dnia 25.10.2015 r uporczywie nie wpłacał tego podatku w terminie na rachunek Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. za miesiące: 12.2011r., 01., 02., 03., 04., 05., 06., 07.,08., 08., 09., 10.,11.,12.2012 r., 01., 02., 03., 04., 05., 06., 07., 08., 08.,09., 10., 11., 12.2013r., 01.,02., 03., 04., 05., 06., 07., 08., 08.,09., 10., 11., 12. 2014 r., 01., 02., 03., 04., 05., 06., 07., 08., 08.,09. 2015 r. w łącznej kwocie 50.385 zł, wykazanego w złożonych deklaracjach VAT – 7 dla podatku od towarów i usług, gdzie terminy płatności upłynęły każdorazowo 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w który powstał obowiązek podatkowy

tj. o czyn z art. 57 § 1 k.k.s .

1.  oskarżonego A. D. (1) w miejsce zarzucanego mu czynu uznaje za winnego tego, że w K. woj. (...), będąc podatnikiem podatku od towarów i usług, NIP (...), w okresie od dnia 26.01.2012 r do dnia 25.10.2015 r uporczywie nie wpłacał tego podatku w terminie na rachunek Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. za miesiące: 12.2011r., 01., 02., 03., 04., 05., 06., 07.,08., 09., 10.,11.,12.2012 r., 01., 02., 03., 04., 05., 06., 07., 08.,09., 10., 11., 12.2013r., 01.,02., 03., 04., 05., 06., 07., 08.,09., 10., 11., 12. 2014 r., 01., 02., 03., 04., 05., 06., 07., 08.,09. 2015 r. w łącznej kwocie 50.385 zł, wykazanego w złożonych deklaracjach VAT – 7 dla podatku od towarów i usług, gdzie terminy płatności upłynęły każdorazowo 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w który powstał obowiązek podatkowy, tj. wykroczenia skarbowego z art. 57 § 1 k.k.s. i za to na podstawie art. 57 § 1 k.k.s wymierza oskarżonemu karę 5000 (pięciu tysięcy) złotych grzywny,

2.  przyznaje od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii (...) kwotę 396,00 ( trzysta dziewięćdziesiąt sześć 00/100 złotych wraz z należnym podatkiem VAT tytułem zwrotu kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ;

3.  zwalnia oskarżonego od zapłaty kosztów sądowych, obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt II W 377/16

UZASADNIENIE

Oskarżony A. D. (1) od 5 września 2007 roku prowadzi w K. działalność gospodarczą pod nazwą D. A. - Usługi Handlowe. Jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Posiada numer identyfikacji podatkowej 618-113-83-65.Oskarżony A. D. (1) odpowiednio w opisanych niżej miesiącach wykazał w złożonych pisemnych deklaracjach VAT 7 jako podstawy opodatkowania :

- w grudniu 2011 roku kwotę 6 902 złotych

- w styczniu 2012 roku kwotę 5838 złotych

- w lutym 2012 roku kwotę 5 500 złotych

- w marcu 2012 roku kwotę 5 490 złotych

- w kwietniu 2012 roku kwotę 5800 złotych

- w maju 2012 roku kwotę 6000 złotych

- w czerwcu 2012 roku kwotę 6000 złotych

- w lipcu 2012 roku kwotę 5240 złotych

- w sierpniu 2012 roku kwotę 5790 złotych

- w wrześniu 2012 roku kwotę 5850 złotych

- w październiku 2012 roku kwotę 6000 złotych

- w listopadzie 2012 roku kwotę 5250 złotych

- w grudniu 2012 roku kwotę 5580 złotych

- w styczniu 2013 roku kwotę 5020 złotych

- w lutym 2013 roku kwotę 5 510 złotych

- w marcu 2013 roku kwotę 5 080 złotych

- w kwietniu 2013 roku kwotę 4140 złotych

- w maju 2013 roku kwotę 4090 złotych

- w czerwcu 2013 roku kwotę 4700 złotych

- w lipcu 2013 roku kwotę 5290 złotych

- w sierpniu 2013 roku kwotę 5430 złotych

- w wrześniu 2013 roku kwotę 4100 złotych

- w październiku 2013 roku kwotę 4240 złotych

- w listopadzie 2013 roku kwotę 4120 złotych

- w grudniu 2013 roku kwotę 8030 złotych

- w styczniu 2014 roku kwotę 5850 złotych

- w lutym 2014 roku kwotę 3100 złotych

- w marcu 2014 roku kwotę 3100 złotych

- w kwietniu 2014 roku kwotę 5670 złotych

- w maju 2014 roku kwotę 5240 złotych

- w czerwcu 2014 roku kwotę 3800 złotych

- w lipcu 2014 roku kwotę 5100 złotych

- w sierpniu 2014 roku kwotę 5100 złotych

- w wrześniu 2014 roku kwotę 4982 złotych

- w październiku 2014 roku kwotę 3440 złotych

- w listopadzie 2014 roku kwotę 3600 złotych

- w grudniu 2014 roku kwotę 3570 złotych

Od stycznia 2015 roku oskarżony zaczął składać deklaracje (...) za pomocą Systemu (...) Dokumentów Elektronicznych e-Deklaracje i wykazał jako podstawy opodatkowania :

- w styczniu 2015 roku kwotę 3000 złotych

- w lutym 2015 roku kwotę 3400 złotych

- w marcu 2015 roku kwotę 3280 złotych

- w kwietniu 2015 roku kwotę 3000 złotych

- w maju 2015 roku kwotę 3900 złotych

- w czerwcu 2015 roku kwotę 3900 złotych

- w lipcu 2015 roku kwotę 3400 złotych

- w sierpniu 2015 roku kwotę 3700 złotych

- w wrześniu 2015 roku kwotę 3700 złotych

Z tytułu złożonych deklaracji VAT 7 oskarżony od dnia 26 stycznia 2012 roku do dnia 25 października 2015 roku nie dokonał wpłaty należnego z tego tytułu podatku od towaru i usług w łącznej kwocie 50 385 złotych. W okresie od grudnia 2011 roku do września 2015 roku oskarżony nie składał w Urzędzie Skarbowym wniosku o ulgę w spłacie zaległego podatku. Kwota zaległych należności do chwili wydania wyroku nie została uiszczona przez oskarżonego, natomiast nadal składa on deklaracje VAT 7.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. wystąpił do Sądu Rejonowego w Kaliszu z wnioskiem o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku upadłego, który postanowieniem z dnia 28 grudnia 2015 roku został oddalony. Wnioskiem z dnia 21 marca 2016 roku Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. wystąpił do Sądu Rejonowego w Kaliszu o orzeczenie wobec oskarżonego A. D. (1) zakazu prowadzenia działalności gospodarczej.

( dowód: zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa- k. 1-2 akt KS/60-95/15/D, wykaz zaległości- k. 3,99 akt KS/60-95/15/D, wykaz zaległości- k.32 akt głównych ; deklaracje VAT 7 k.6-52 w aktach KS/60-95/15/D; informacja z D. Spraw Wierzycielskich k. 5 w aktach KS/60-95/15/D; wniosek k. 53-54,103-104 ,postanowienie k. 100-102 w aktach KS/60-95/15/D, zgłoszenie rejestracyjne z potwierdzeniem k. 105, 106 w aktach KS/60-95/15/D )

Oskarżony A. D. (1) ma 39 lat, prowadzi działalność gospodarczą, z której osiąga dochód. Oskarżony nie był karany.

( dowód: karta karna- k. 77 w aktach KS/60-95/15/D)

Wobec oskarżonego A. D. (1) w dniu 9 marca 2016 roku wydano postanowienie o zastosowaniu postępowania w stosunku do nieobecnych ( k. 93-95) wobec braku możliwości ustalenia miejsca zamieszkania i pobytu oskarżonego. Sąd uznał za wiarygodne w całości i nie budzące wątpliwości dołączone do złożonego aktu oskarżenia dokumenty, sporządzone przez uprawnione organy w ramach powierzonych im kompetencji, których prawdziwości strony nie kwestionowały.

Sąd zważył, co następuje :

Wykroczenie uporczywego naruszania terminu wpłaty podatku, ujęte w art. 57 § 1 k.k.s., polega na uporczywym nie wpłacaniu w terminie dowolnego podatku. Uporczywość przejawia się zaś w wielokrotnym naruszaniu obowiązku terminowej wpłaty podatku, pomimo możliwości dokonania wpłaty. W myśl art. 103 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( t.j. Dz.U. Nr 177, poz. 1054), podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 ustawy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 33 i 33b.

Analiza materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie pozwala stwierdzić, iż wina i sprawstwo oskarżonego A. D. (1) w zakresie zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu nie budzi wątpliwości. Oskarżony w okresie od dnia 26 stycznia 2012 roku do dnia 25 października 2015 roku będąc podatnikiem podatku od towarów i usług nie wpłacał tego podatku w terminach - wypełniając tym samym swoim zachowaniem znamiona wykroczenia z art. 57 § 1 k.k.s. Zmiana opisu czynu zarzucanego oskarżonemu polegała na wyeliminowaniu z opisu dwukrotnie wskazanego w latach 2012,2013, 2014 i 2015 miesiąca sierpnia.

Oskarżony A. D. posiada długoletnie doświadczenie w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej. Jako profesjonalny podmiot obrotu gospodarczego winien liczyć się z obowiązkami i ryzykiem związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej i tak dystrybuować osiągany dochód, aby realizować wszystkie zobowiązanie, także te o charakterze publiczno-prawnym. Jednocześnie biorąc pod uwagę okres, w jakim oskarżony nie dopełnił wymaganego obowiązku, oraz fakt, że nadal prowadzi działalność gospodarczą i składa deklaracje podatkowe bez wątpienia stwierdzić należy, iż jego zachowanie cechowała uporczywość. Za taką oceną przemawia za tym przede wszystkim cykliczność zachowań podatnika, co w myśl utrwalonego orzecznictwa Sądu Najwyższego wskazuje na zaistnienie znamienia uporczywości ( tak np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 28 listopada 2013 r., sygn. I KZP 11/13, OSNKW 2014/1//3).

Uwzględnić przy tym należy, że prawo podatkowe przewiduje, na wniosek zainteresowanego, złożony z odpowiednim wyprzedzeniem, odraczanie płatności i rozkładanie na raty należności podatkowych, w tym i zaległości podatkowych, gdy ważny interes podatnika za tym przemawia (art. 48 ustawy - Ordynacja podatkowa z 1997 r.). Tym samym podatnik, nie mogąc uregulować w terminie podatku, ma prawne instrumenty dla zmiany terminu jego płatności. Tymczasem oskarżony A. D. nie skorzystał z przysługującego mu w tym zakresie uprawienia, co wskazuje na umyślność działania w zakresie nie odprowadzania podatku.

Wymierzając oskarżonemu karę, Sąd miał na względzie dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 k.k. Sąd uznał, iż karą uwzględniającą powyższe okoliczności będzie kara grzywny w wymiarze 5000 zł. Przy jej wymiarze uwzględniono jako okoliczność obciążającą fakt, iż oskarżony utrzymywał przez dłuższy okres czasu stan bezprawny i w dalszym ciągu nie uregulował swoich zobowiązań (oskarżony nadal kontynuuje prowadzenie działalności gospodarczej, z której osiąga dochód). W sprawie nie dopatrzono się okoliczności łagodzących. Z tych wszystkich powodów należało uznać, że orzeczona kara spełni swoje cele w zakresie prewencji indywidualnej oraz generalnej, w szczególności nie utwierdzi oskarżonego w przekonaniu bezkarności.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz.U.2015.615 j.t.) oraz § 14 ust. Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U.2013.461 j.t. ze zm.) Sąd zasądził na rzecz adwokata A. D. (3) kwotę 396,00 złotych wraz z należnym podatkiem od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżanemu A. D. z urzędu. Przy czym wprawdzie 01 stycznia 2016 r. weszło w życie Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.2015.1800), które uchyliło poprzednio obwiązujące rozporządzenie, jednakże w § 21 tego aktu, do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia nakazuje, do czasu zakończenia postępowania w danej instancji, stosować przepisy dotychczasowe .

Na podstawie art. 624 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. sąd nie obciążył oskarżonego kosztami, uznając że ich uiszczenie będzie dla oskarżonego zbyt uciążliwe.

S.S.R. Elżbieta Kwaśniewska