Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 października 2016 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Wojciech Kottik

Protokolant: Kalina Pawełko

w obecności oskarżyciela publ. A. K.

po rozpoznaniu w dniu 14 października 2016 r. sprawy

J. W.

syna A. i M. z domu L.

ur. (...) w O.

obwinionego o to, że:

jako Prezes Zarządu zatrudniający pracowników w O. w dniach od 15 lipca 2016 r. do 31 lipca 2016 r. zatrudnił pracowników:

- A. W. (1) do obsługi (...)

- M. B. do obsługi S.,

- A. S. do obsługi(...)

na podstawie umów zlecenia w miejsce umów o pracę

- tj. za wykroczenie z art. 281 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U z 2014 r., poz. 1502 ze zmianami oraz z 2016 r. Dz. U. poz. 960) w związku z art. 22 § 1.1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U z 2014 r., poz. 1502 ze zmianami oraz z 2016 r. Dz. U. poz. 960)

ORZEKA:

I.  obwinionego J. W. uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu czynu ;

II.  na podstawie art. 118 § 2 kpw koszty postepowania ponosi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, następujący stan faktyczny:

Obwiniony J. W. jest prezesem zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...) z siedzibą w O.. Spółka ta w ramach działalności gospodarczej prowadzi(...) w O. przy ul. (...).

W dniach 20, 21 lipca i 09 sierpnia 2016 r. w (...) tym kontrolę legalności zatrudnienia przeprowadził starszy inspektor Okręgowego Inspektoratu Pracy w O. K. N.. W jej trakcie ujawnił, że w podmiocie tym zatrudnionych było 5 osób, z czego 4 na podstawie umów cywilnoprawnych – umów zlecenia, a jedna w ramach stosunku pracy. W ocenie kontrolującego A. W. (1) – zatrudniony w charakterze obsługi(...), M. B. – zatrudniona jako obsługa(...) i A. S. zatrudniona przy obsłudze (...) mimo, że formalnie zatrudnieni na podstawie umów zlecenia to z uwagi na wykonywanie przez nich pracy na rzecz pracodawcy w miejscu i czasie wyznaczonym przez niego oraz pod jego kierownictwem jest pracą, która spełnia cechy pracy, która powinna być świadczona na podstawie umowy o pracę. W związku z tym po przeprowadzeniu czynności wyjaśniających oskarżyciel skierował przeciwko obwinionemu wniosek o ukaranie, w którym zarzucił mu zatrudnienie w/wym. osób na podstawie umów cywilnoprawnych zamiast umów o pracę tj. czynu z art. 281 pkt 1 kp w zw. z art. 22 ust. 1 pkt 1 Kp

(dowody: protokół kontroli k. 3-4; kopie umów zlecenia k. 5-13; kopia umowy o pracę k. 16, informacja o warunkach zatrudnienia k. 17, obwieszczenie k. 18; kopia zastrzeżeń zgłoszonych przez obwinionego k. 19-21, odpowiedź PIP k. 22; informacja o karalności k. 30; wyjaśnienia obwinionego – k. 37-37v, zeznania świadków – M. B. k. 37v, A. W. k.37v-38, A. S. k. 38)

Obwiniony w wyjaśnieniach złożonych na rozprawie nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że w jego ocenie zatrudnienie wskazanych we wniosku 3 pracowników na podstawie umów cywilnoprawnych było świadomym wyborem tych pracowników. To tym pracownikom zależało na zawarciu takich umów, bo chcieli oni sami ustalać godziny pracy gdyż studiowali i uczyli się. Podkreślił, że on w miejscu świadczenia przez nich pracy był najwyżej raz w tygodniu i nie wydawał im żadnych poleceń. Zaznaczył, że mimo iż (...), w którym pracowali ci pracownicy był otwarty przez 7 dni w tygodniu to godziny jego zamknięcia ustalali sami pracownicy.

(wyjaśnienia – k. 37-37v)

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu, w świetle przeprowadzonych w niniejszej sprawie dowodów wyjaśnienia obwinionego należy ocenić jako wiarygodne.

Zdecydowały o tym przede wszystkim zeznania wszystkich przesłuchanych w tej sprawie świadków - pracowników(...). Stwierdzili oni zgodnie i jednoznacznie, że to im, a nie pracodawcy zależało na zatrudnieniu na podstawie umowy cywilnoprawnej – umowy zlecenia, a nie umowy o pracę. Dwoje z nich było (jest studentami) a trzeci – uczniem i chcieli sami decydować o godzinach rozpoczęcia i zakończenia pracy. Ponadto pracę rozpoczęli w sezonie wakacyjnym i tym bardziej zależało im na tym aby móc dowolnie kształtować godziny pracy. Podkreślali zgodnie, że grafiki pracy były ustalane wspólnie przez wszystkich pracowników a nie narzucane przez pracodawcę, który nie kontrolował ich i nie wydawał im poleceń.

W przekonaniu Sądu zeznania wyżej wymienionych świadków są logiczne i jasne, część z nich obecnie już nie pracuje w tej firmie a zatem nie można przyjąć aby składali zeznania czując swoistą presję ze strony pracodawcy i obawy o utratę pracy. Tym samym Sąd uznał, że relacje tychże mogą być podstawą pewnych ustaleń stanu faktycznego.

Zgodnie z przepisem art. 22 § 1 kp i obszernego orzecznictwa sądowego wydanego na jego podstawie, do przyjęcia że stosunek łączący pracownika z pracodawcą ma cechy stosunku pracy należy ustalić odpłatność takiego zatrudnienia, konieczność osobistego świadczenia pracy, istnienie stosunku podległości oraz określenie czasu i miejsca wykonywania pracy przez pracodawcę. Już pobieżna analiza zeznań wskazanych wyżej świadków musi prowadzić do wniosku, że stosunek łączący ich z obwinionym (jako pracodawcą) nie zawierał przynajmniej tych 2 ostatnich elementów. Jednak najważniejsze jest stwierdzenie całej trojki tych świadków, że to im zależało na takiej właśnie formie zatrudnienia. Stosunek pracy kształtowany jest zgodnie ze zgodna wolą stron. Skoro w niniejszym postępowaniu wykazano niezbicie, że wolą tą było zawarcie umowy zlecenia nie można przypisać obwinionemu, że zawarł on te umowy niezgodnie z rzeczywistością i wolą stron.

W świetle powyższych okoliczności Sąd uznał, że obwinionemu nie można przypisać popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego przepis art. 281 pkt 1 Kp.

Z uwagi na uniewinnienie obwinionego na podstawie przytoczonego przepisu należało przenieść koszty niniejszego postępowania na Skarb Państwa