Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 sierpnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Nowakowska

Protokolant Alina Kędzia

po rozpoznaniu w dniu 31 sierpnia 2016 r. w Kaliszu

odwołania J. K. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 11 kwietnia 2016r i 2 maja 2016 r. Nr (...)

w sprawie J. K. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

1.  zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.z dnia 2 maja 2016 r. znak (...)w ten sposób, że przyznaje J. K. (1)emeryturę od (...).

2.  umarza postępowanie w przedmiocie decyzji z dnia 11 kwietnia 2016r.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 02.05.2016r. uchylając jednocześnie decyzję z dnia 11.04.2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w O. odmówił J. K. (1) przyznania emerytury, gdyż jako osoba urodzona po 31.12.1948r. nie udowodnił co najmniej 15 lat pracy w tych warunkach na dzień 01.01.1999r. bowiem nie przedstawił świadectw pracy w szczególnych warunkach odpowiadających wymogom formalnym.

Odwołanie od tej decyzji wniósł do Sądu J. K. (1) domagając się przyznania emerytury z tytułu ponad 15-letniego wykonywania pracy w szczególnych warunkach z powołaniem na zeznania świadków odnośnie charakteru pracy w mieszalni pasz w K..

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

J. K. (1) urodził się w dniu (...)W 1974r. ukończył (...) dla Pracujących w zawodzie tokarza.

W okresie od 1.09.1971r do 31.03.1981r. zatrudniony był w Zakładach (...) w O. najpierw jako uczeń, później ślusarz.

Poczynając od 1.04.1981r.podjął zatrudnienie na stanowisku magazyniera w (...) w K., podległej Spółdzielni (...)w Z.. Pracę na tym stanowisku wykonywał do 09.02.1992r.

Do jego obowiązków należało kontrolowanie i przyjmowanie surowców, materiałów oraz wydawanie mieszanek. Odpowiadał za jakość przyjętych materiałów za następnie za jakość śruty i utrzymanie porządku w pomieszczeniach magazynowych oraz za prawidłowe prowadzenie dokumentacji…

W dniu 14.06.1982r. ukończył kurs operatorów mieszalni.

(dowód- umowa o pracę, zakres obowiązków, angaże, świadectwa w aktach osobowych)

Po przekształceniach własnościowych, od 10.02.1992r. zatrudniony był w (...) w K.prowadzonej przez W. B., który nabył dotychczasowy zakład. Zatrudnienie to trwało do 31.12.1996r.

W świadectwie pracy w szczególnych warunkach z 31.12.1996r. ówczesny pracodawca podał, że pracował przy śrutowaniu zbóż, produkcji śruty ze zbóż, co zakwalifikował jako wymienioną w wykazie 17A dział X poz. 10 w/w rozporządzenia z 07.02.1983r. oraz w dziale X poz. 10 pkt 4 przepisów branżowych - uchwały Zarządu Głównego CZSR z 25.07.1983r.

(...)w K.przed zmianami własnościowymi, jak i później funkcjonowała w taki sam sposób, w tych samych pomieszczeniach i na tym samym sprzęcie. Zajmowała się produkcją pasz ze zbóż i komponentów. Odwołujący się praktycznie przez cały czas wykonywał taką samą pracę łączą kilka funkcji w jednym stanowisku pracy.

Jako magazynier z odpowiedzialnością materialną przyjmował zboże przywożone w przyczepach, a na zakończenie produkcji wydawał wyprodukowaną paszę. Uczestniczył nadto w procesie produkcyjnym. Zboże było pod jego nadzorem ważone, sprawdzane pod względem jakości, zsypywane do kosza zasypowego, ważone, następnie ziarno było transportowane przenośnikiem do silosów. Potem podczas produkcji pasz odwołujący się obsługiwał śrutownik oraz agregat do mieszania pasz. Odpowiadał za dobór ilościowy komponentów do produkcji paszy.

Wszędzie gdzie pracował w mieszalni panowały trudne warunki, ogromne zapylenie i hałas.

(dowód- zeznania świadków A. Z., J. K. (2) nagranie z rozprawy z 31.08.206r. od 6 do 14 oraz od 16 do 23 minuty.)

W pierwszym okresie funkcjonowania zakładu używano ogólnej nazwy stanowiska „magazynier”, a po zmianach własnościowych nowy pracodawca określił je „ śrutowniczy”. W obu przypadkach była taka sama organizacja pracy, ten sam sprzęt i odwołujący się wykonywał takie same czynności.

(dowód- zeznania odwołującego się nagranie z rozprawy z 31.08.206r. od 25 do 29 minuty.)

Zgodnie z art.184 ust.1 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. z 2015r. poz. 1302) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art.32-34, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (01.01.1999r.) osiągnęli:

1.  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymagany w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzna;

oraz

2.  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27.

Stosownie do treści ust.2 emerytura ta przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do OFE lub przekazania środków tam zgromadzonych za pośrednictwem ZUS na dochody budżetu państwa.

Stosownie do treści art. 32 cyt. ustawy ubezpieczeni będący pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnieni w szczególnych warunkach przez co najmniej przez 15 lat, nabywali prawo do emerytury w wieku obniżonym o 5 lat od podstawowego o ile udowodnili łączny staż ubezpieczeniowy określony w art.27 cyt. ustawy wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn.

Stosownie do ust.4 tego przepisu wiek emerytalny, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom wymienionym w ust.2 i 3 przysługiwało prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych tj. rozporządzenia Rady Ministrów z 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz.43 ze zmianami).

Paragraf 2 powyższego rozporządzenia stanowi, że okresami prac uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach wykonywana była stale i w pełnym wymiarze czasu obowiązującym na danym stanowisku pracy. Okresy te stwierdza zakład pracy na podstawie posiadanej dokumentacji w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

Zgodnie z art.184 ust.1 cyt. ustawy odwołujący się – jako osoba urodzona po 31.12.1948r. winien warunki stażowe tj. 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych oraz 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach wykazać na dzień 01.01.1999r. Poza sporem jest, że odwołujący się nie przystąpił do OFE.

Jak wynika z danych ZUS na dzień 1.01.1999r. J. K. (1) udowodnił zatrudnienie w łącznym wymiarze 25 lat, 4 miesiące i 2 dni okresów składkowych i nieskładkowych.

Odwołujący się przez okres od 1.04.1981r. do 09.02.1992r. jako pracownik Spółdzielczego (...), a następnie od 10.02.1992r. do 31.12.1996r. jako pracownik W. B.pracował w (...)w K.cały czas wykonując pracę w szczególnych warunkach odpowiadają generalnie stanowisku ujętemu w wykazie A do cytowanego rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego w dziale X poz. 10 jako prace przy wytwarzaniu mąki, kasz, płatków i śruty.

Przepisy resortowe –stanowią powtórzenie i niejako doprecyzowanie ogólnego określenia pracy uznanej za wykonywaną w szczególnych warunkach wskazanej w przepisach ogólnych odnoszących się do wszystkich branż gospodarki.

Jak zaznaczył Sąd Najwyższy rozpoznając sprawę IIUK 356/10 (wyrok z dnia 25.05.2011 – LEX 901608) wykazy resortowe mają charakter informacyjny, techniczno-porządkujący i uściślający, w szczególności wówczas, gdy w wykazie stanowiącym załącznik do rozporządzenia nie wymienia się określonych stanowisk, lecz operuje się pojęciem ogólnym.

W ocenie Sądu w odniesieniu do mieszalni pasz w przemyśle zbożowo-młynarskim przy doprecyzowaniu stanowiska pracy zastosowanie winno mieć zarządzenie nr 16 Ministra Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej z 31.03.1988r. w sprawie stanowisk, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dziennik Urzędowy Ministerstwa Rolnictwa Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej nr 2 poz. 4-5)

J. K. (1) pracował w ciągu dziennego czasu pracy na stanowiskach wymienionych w dziale X poz. 10 pkt. 4: agregatowy czyszczenia i rozdrabniania ziarna,, pkt.5: mieszankowy śruty i komponentów paszowych, pkt.7: robotnik za i wyładunkowy.

W orzecznictwie utrwalone jest stanowisko, że o uznaniu pracy za wykonywaną w szczególnych warunkach nie może decydować formalne zakwalifikowanie stanowiska pracy, ale faktyczne wykonywanie pracy na stanowisku wymienionym w wykazie o jakim mowa wyżej. Istotne jest aby praca taka była świadczona stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w ramach stosunku pracy, bez względu na to, jakie formalnie stanowisko pracownik zajmował.

Jest to zatem praca w szczególnych warunkach uprawniająca do korzystania z wcześniejszej emerytury, skoro wykonywana była stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Utrwalone orzecznictwo sądowe pozwala na zaliczanie do pracy w szczególnych warunkach pracy wykonywanej w ramach dobowego czasu pracy na więcej niż jednym stanowisku i o ile wszystkie zajęcia wykonywane są na stanowiskach umieszczonych w wykazie prac w szczególnych warunkach- tak jak to miało miejsce w niniejszej sprawie.

Nie jest dopuszczalne jedynie uwzględnianie innych wykonywanych równocześnie prac w ramach dobowej miary czasu, które nie oddziaływały szkodliwie na organizm do okresów pracy wymaganych do nabycie prawa do emerytury w niższym wieku emerytalnym wykonywanych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. (patrz wyrok Sądu Najwyższego z 4.06.2008r. II UK 306/07 OSNP 2009/21-22/290)

J. K. (1) wykazał zatem okres ponad 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Wiek 60 lat osiągnął w dniu (...).

Wniosek o emeryturę złożył w dniu 03.02.2016r.

W tym stanie rzeczy Sąd przyznał odwołującemu się prawo do emerytury wcześniejszej od daty spełnienia ostatniego z warunków do świadczenia, jakim było osiągnięcie wieku emerytalnego.

Zaskarżona decyzja podlegała więc zmianie i zgodnie z art.477 ¹⁴§2 kpc orzeczono jak w pkt.1 wyroku.

Wobec wycofania z obrotu prawnego decyzji z dnia 11.04.2016r. postępowanie tym zakresie podlegało umorzeniu i zgodnie z art.355 § 1 kpc orzeczono jak w pkt. 2 wyroku.