Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 września 2016 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział I Cywilny w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 30 września 2016 roku w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej we W.

przeciwko Ł. Z. (1)

o zwolnienie zajętego przedmiotu spod egzekucji

1.  zwalnia od egzekucji prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Piotrkowie Tryb. B. R. w sprawie z wniosku (...) Spółki Akcyjnej we W. przeciwko dłużnikowi J. B. sygn. akt Km 142/16 samochód osobowy marki V. (...) numer nadwozia (VIN) (...) o nr rej. (...);

2.  zasądza od pozwanego Ł. Z. (2) na rzecz strony powodowej (...) Spółki Akcyjnej we W. kwotę 14.892,00 (czternaście tysięcy osiemset dziewięćdziesiąt dwa) złote tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sędzia SO Ewa Tomczyk

Sygn. akt I C 637/16

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 5 maja 2015 r. (data oddania w placówce pocztowej- koperta załączona do końcowej obwoluty akt) skierowanym przeciwko (...) Spółka Akcyjna we W. wniosła o zwolnienie od egzekucji prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Piotrkowie Tryb. B. R. w sprawie Km 142/16 z wniosku wierzyciela (pozwanego) w stosunku do zajętej rzeczy ruchomej samochodu osobowego marki V. (...). (...) rok produkcji 2015 nr nadwozia (VIN): (...) numer rejestracyjny (...). Nadto pozew zawierał żądanie zasądzenia zwrotu kosztów procesu wg norm przepisanych.

Pozwany Ł. Z. (1) wniósł o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powódki zwrotu kosztów procesu wg norm przepisanych. Podniósł, że strona powodowa nie dochowała terminu z art. 841 § 3 k.p.c. do wytoczenia powództwa.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Piotrkowie Tryb. B. R. prowadził na wniosek Ł. Z. (1) postępowanie egzekucyjne przeciwko J. B. w sprawie KM 142/16. W toku tego postępowania w dniu 21 marca 2016 r. Komornik dokonał zajęcia między innymi samochodu osobowego marki V. (...). (...) o numerze rejestracyjnym (...).

(okoliczności niesporne – protokół zajęcia ruchomości – k. 9-10)

Samochód ten stanowił od dnia 16 marca 2015 r. własność (...) Spółki Akcyjnej we W., która nabyła ten samochód celem oddania go do używania J. B. na podstawie umowy leasingu.

(dowód: faktura VAT z dnia 16.03.2016 r. – k. 6, kopia dowodu rejestracyjnego – k. 7, umowa zbiorcza leasingu – k. 11-19, protokół zdawczo – odbiorczy - k. 21)

W dniu 1 czerwca 2015 r. nastąpił podział Spółki (...) Spółki Akcyjnej we W. w trybie art. 529 § 1 pkt 4 KSH poprzez przeniesienie części majątku spółki (...) Spółki Akcyjnej we W. w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa na spółkę (...) Spółki Akcyjnej we W..

(dowód: odpis pełny z Rejestru Przedsiębiorców – k. 74-81)

Pismem z dnia 21 marca 2016 r. pozwany zwrócił się do (...) S.A we W. o udzielenie informacji „na temat umowy leasingu dotyczącej pojazdu V. Passat”, to jest okresu na jaki została zawarta umowa, jej numeru, kwoty wykupu i wysokości miesięcznej raty, wskazując, że informacje te są niezbędne wierzycielowi „do składania stosownych wniosków w celu prowadzenia postępowania egzekucyjnego”.

(dowód: pismo –k. 53, potwierdzenie nadania i doręczenia – k. 52)

O zajęciu w toku egzekucji w sprawie KM 142/16 samochodu Komornik powiadomił powódkę pismem z dnia 25 marca 2016 r. Komornik wskazał, że w trakcie czynności zajęcia dłużnik wskazał, że zajęty samochód stanowi własność strony powodowej. Powódka otrzymała to pismo w dniu 5 kwietnia 2016 r.

(dowód: zawiadomienie osoby trzeciej o zajęciu – k. 8, wydruk ze strony www.poczta- polska.pl –k. 70)

Pismem z dnia 6.04.2016 r. powódka zwróciła się do pozwanego z wnioskiem o dobrowolne wyłączenie zajętej ruchomości spod egzekucji. Wezwanie do zostało wysłane na adres pozwanego i po dwukrotnym awizowaniu zostało zwrócone stronie powodowej przez pocztę. Mimo tego wezwania zajęty samochód nie został wyłączony przez pozwanego od egzekucji.

(dowód: wniosek o dobrowolne zwolnienie przedmiotu spod egzekucji – k. 22-23, koperta – k. 25)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie a jego podstawę prawną stanowi art. 841 § 1 k.p.c., stosownie do którego osoba trzecia może w drodze powództwa żądać zwolnienia zajętego przedmiotu od egzekucji, jeżeli skierowanie do niego egzekucji narusza jej prawa. Zgodnie z treścią § 3 powołanego przepisu powództwo można wnieść w terminie miesiąca od dnia dowiedzenia się o naruszeniu prawa, chyba że inny termin jest przewidziany w przepisach odrębnych. Przepis § 3 został dodany przez ustawę z dnia 2 lipca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 172, poz. 1804) i obowiązuje od dnia 5 lutego 2005 roku. Dodanie tego paragrafu miało na celu w miarę szybkie usunięcie stanu niepewności dla wierzyciela w toku egzekucji co do prawidłowości zajęcia, jak również uniemożliwienie współdziałającym dłużnikowi i osobie trzeciej przewlekania postępowania egzekucyjnego poprzez stosowanie innych środków w toku egzekucji, by dopiero po ich wyczerpaniu wystąpić z przedmiotowym powództwem.

Podstawą powództwa z art. 841 k.c. jest naruszenie praw osoby trzeciej w następstwie skierowania egzekucji do określonego przedmiotu (prawa). Naruszenie takie jest aktualne tylko wtedy, gdy wierzyciel egzekwujący nie ma prawa zaspokoić swojej wierzytelności z zajętego przedmiotu lub prawa. W literaturze prawniczej na ogół przyjmuje się, że w drodze omawianego powództwa ochronie podlega prawo własności i współwłasności, użytkowanie wieczyste, użytkowanie ruchomości lub praw oraz spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Celem powództwa z art. 841 jest ochrona praw podmiotowych osoby trzeciej, naruszonych w następstwie skierowania egzekucji. W rezultacie chodzi o naruszenie prawa materialnego, zwłaszcza prawa własności, mimo prawidłowego, zgodnego z przepisami procesowymi działania organu egzekucyjnego.

W rozpoznawanej sprawie strona powodowa żądała zwolnienia od egzekucji zajętego w jej toku samochodu, powołując się na to, że jest jego właścicielem, który to fakt był bezsporny. Obrona pozwanego sprowadzała się jedynie do kwestionowania zachowania przez stronę powodową terminu do wytoczenia powództwa.

Z załączonych przez stronę powodową dowodów w postaci koperty, w której zostało przesłane pismo Komornika z dnia 25.03.2016 r. i z wydruku ze strony operatora pocztowego dotyczącego daty doręczenia tego pisma wynika, że strona powodowa otrzymała zawiadomienie o zajęciu spornego pojazdu w dniu 5 kwietnia 2016 r. Wytaczając zatem powództwo w dniu 5 maja 2016 r. dochowała miesięcznego terminu z art. 841 § 3 k.p.c. Powód nadał pozew w placówce pocztowej, złożenie pozwu jest czynnością procesową, do której zastosowanie ma przepis art. 165 § 2 k.p.c., zgodnie z którym oddanie pisma procesowego w polskiej placówce operatora

wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe jest równoznaczne z wniesieniem go do sądu.

Wbrew twierdzeniom pozwanego termin na wytoczenie powództwa winien być liczony od daty otrzymania zawiadomienia komornika o zajęciu samochodu, a nie od daty otrzymania pisma pozwanego z dnia 21 marca 2016 r. Zawiadomienie komornika stanowiło urzędowe zawiadomienie powoda jako osoby trzeciej o zajęciu ruchomości, do której wg informacji pozyskanych przy zajęciu powodowi przysługiwały prawa. Pismo pozwanego z dnia 21 marca 2016 r. nie zawierało w ogóle informacji o tym, że stanowiący własność strony powodowej samochód został zajęty, było jedynie pytaniem o istotne warunki umowy leasingu łączącej dłużnika z osoba trzecią. Strona powodowa jednocześnie zaprzeczyła, aby do treści pisma była załączona kopia protokołu zajęcia. Nie mniej jednak nawet gdyby protokół ten został załączony i tak termin do wytoczenia przedmiotowego powództwa powinien być liczony od daty otrzymania zawiadomienia o zajęciu przez Komornika. Zgodnie z art. 847 § 2 k..p.c. to Komornik, a nie wierzyciel egzekwujący, zawiadamia o zajęciu ruchomości osoby wskazane przez dłużnika. Zawiadomienie to informuje nie tylko o dokonaniu zajęcia przedmiotów, co do których dłużnik przy zajęciu wskazał, że w ich stosunku przysługuje osobom trzecim prawo zwolnienia ich od egzekucji ale i pouczenie o tym, że osoba trzecia może w drodze powództwa żądać zwolnienia zajętego przedmiotu od egzekucji.

Sąd oddalił wniosek pełnomocnika pozwanego o dopuszczenie dowodu z przesłuchania stron, który został zgłoszony na okoliczność wysłania przez pozwanego jego pisma z dnia 21 marca 2016 i załączenia do niego protokołu zajęcia. Jak już wyżej wskazano okoliczności te nie miały żadnego znaczenia dla oceny zachowania terminu do wytoczenia powództwa, a zatem przeprowadzenie tego dowodu było w świetle art. 2227 k.p.c. zbędne.

Podstawę rozstrzygnięcia o kosztach procesu stanowiły przepisy art. 98 § 1 i 3 k.p.c. zw. z art. 99 k.p.c. Na zasądzoną na rzecz strony powodowej kwotę 14.892,00 zł składają się: 7.675 zł z tytułu opłaty sądowej od pozwu, 7.200 zł - koszty zastępstwa procesowego ustalone na podstawie § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. poz. 1804) oraz 17 zł - wydatek na opłatę skarbową od pełnomocnictwa.

Sędzia SO Ewa Tomczyk

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnienie doręczyć pełnomocnikom obu stron.

27.10.2016 r.