Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powód: B. (...)z siedzibą w G. złożył w postępowaniu upominawczym pozew przeciwko E. C., domagając się zasądzenia na swoją rzecz od pozwanego kwoty 13.211,00 zł z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, jak również kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu pozwu wskazano, że w dniu 7 stycznia 2010 roku pozwany zawarł z (...) Bankiem S.A. umowę kredytu gotówkowego. Wobec braku spłaty zadłużenia wierzytelność została sprzedana powodowi w dniu 3 czerwca 2015 roku. Powód nabył wierzytelność w łącznej kwocie 12.978,30 zł, w tym: 7.928,20 zł tytułem kapitału, 4.652,97 zł tytułem odsetek umownych, naliczanych przez bank w wysokości zgodnej z umową, w okresie od dnia jej zawarcia do dnia sprzedaży wierzytelności na rzecz powoda, 397,13 zł tytułem kosztów dodatkowych banku.

W dniu 5 lutego 2016r. Referendarza Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Białogardzie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem pozwu.

W złożonym sprzeciwie strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W sprzeciwie podniesiono zarzut przedawnienia.

W piśmie z dnia 17 marca 2016 roku (k. 30 i nast.,) pełnomocnik powoda podtrzymał swoje żądanie wskazując, że wynika ono z umowy kredytu zawartej przez dłużnika z (...) Bank S.A. Podniesiono również, że roszczenie nie jest przedawnione, ponieważ przedawnienie jest instytucją materialnie związaną z roszczeniem, niezależną od uprawnionego, tym samym wszystkie zdarzenia, które skutkowały przerwaniem biegu przedawnienia na rzecz banku winny odnieść skutek również wobec nowego wierzyciela.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 7 stycznia 2010 roku E. C. zawarła z S. A. (spółką akcyjną) z siedzibą w P. umowę kredytu odnawialnego nr (...), na podstawie której uzyskała dostęp do środków pieniężnych w ramach odnawialnego limitu kredytowego – 8.000,00 zł – na cele konsumpcyjne.

dowód : umowa – k. 11-12

W dniu 23 czerwca 2010 roku bank wystawił bankowy tytuł egzekucyjny nr (...), w którym stwierdził, że na wskazaną datę w księgach banku widnieje zadłużenie E. C. z tytułu umowy z dnia 7 stycznia 2010 roku w kwocie 9.540,72 zł, na którą składają się: kwota 7.928,20 zł z tytułu niespłaconego od dnia 16 grudnia 2009 roku do dnia 31 maja 2010 roku kapitału, kwota 964,40 zł z tytułu niespłaconych od dnia 16 grudnia 2009 roku do dnia 31 maja 2010 roku odsetek umownych (zwykłych), kwota 123,69 zł z tytułu niespłaconych od dnia 16 grudnia 2009 roku do dnia 31 maja 2010 roku odsetek karnych za opóźnienie, kwota 521,43 zł z tytułu niespłaconych od dnia 16 grudnia 2009 roku do dnia 31 maja 2010 roku opłat oraz kwota 3,00 zł z tytułu niespłaconych od dnia 16 grudnia 2009 roku do dnia 31 maja 2010 roku prowizji, jak również zadłużenie z tytułu dalszych odsetek ustawowych od kwoty 7928,20 zł od dnia 24 czerwca 2010 roku do dnia zapłaty. Powyższy tytuł został opatrzony sądową klauzulą wykonalności na podstawie postanowienia z dnia 29 września 2010 roku, sygn. akt I Co 2957/10.

dowód : bte – k. 4, postanowienie – k. 13, wniosek – k.2-wszystkie dokumenty w aktach I Co 2957/10

W dniu 27 października 2010 roku bank sformułował wniosek do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Białogardzie – D. M., o egzekucję w oparciu o bankowy tytuł egzekucyjny. Postanowieniem z dnia 30 czerwca 2015 roku Komornik umorzył postępowanie prowadzone pod numerem KM 17387/09 w oparciu o art. 825 pkt. 1 kpc.

dowód : wniosek – k.1, pismo – k. 19, 39-40, postanowienie – k. 42- wszystkie dokumenty w aktach KM 2369/10

W dniu 3 czerwca 2015 roku S. A. (spółka akcyjna) z siedzibą w P. zawarła z B. (...)z siedzibą w G. umowę rozporządzającą sprzedaży wierzytelności, na podstawie której na Fundusz przeszły wierzytelności określone w załączniku nr 1, wraz z wszelkimi prawami zabezpieczającymi, roszczeniami o odsetki, kary umowne, koszty, koszty postępowania sądowego oraz egzekucyjnego. Jedną z wierzytelności była wierzytelność przysługująca bankowi wobec E. C., opiewająca na: kapitał – 7928,20 zł, odsetki – 5018,30 zł, koszty-263,83zł.

dowód : umowa – k. 13-14, załącznik-k.9,14

Na dzień 23 grudnia 2015 roku w księgach rachunkowych Funduszu widniała należność przysługująca od P. S., opiewająca na wymagalną kwotę 13.210,33 zł, w tym: kapitał: 7.928,20 zł, odsetki: 5.018,30 zł, koszty: 263,83 zł.

dowód : wyciąg z ksiąg – k. 3

Sąd zważył, co następuje:

Sąd uznał roszczenie powoda za usprawiedliwione w całości. Stan faktyczny sprawy Sąd ustalił na podstawie całego zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności przedstawionych dokumentów, których prawdziwości i wiarygodności żadna ze stron nie kwestionowała, a i Sąd nie stwierdził podstaw do podważenia ich mocy dowodowej. W istocie spór stron dotyczył tego, czy doszło – czy też nie – do przedawnienia roszczenia. Sąd analizując sprawę doszedł do wniosku, że podniesiony przez pozwanego zarzut przedawnienia jest bezzasadny.

Jak wskazuje art. 117 §1 i 2 kc z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu; po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia (zrzeczenie się zarzutu przedawnienia przed upływem terminu jest nieważne). Terminy podstawowe przedawnienia roszczeń wskazuje art. 118 kc: jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat 10, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata. W przedmiotowej sprawie stosunek pierwotny, z którego wynikało roszczenie, oparty był o umowę kredytu odnawialnego, zawartej z pozwanym przez poprzednika prawnego powoda. To oznacza, że termin przedawnienia był trzyletni, jako że związany z działalnością gospodarczą pierwszego wierzyciela. Umowa była zawarta w dniu 30 lipca 2007 roku. W dniu 26 czerwca 2009 roku bank wystawił bankowy tytuł egzekucyjny, a w dniu 21 sierpnia 2009 roku wpłynął wniosek do Sądu (sygn. I Co 1941/09) o nadanie klauzuli wykonalności bte. Doszło wówczas do pierwszego przerwania biegu przedawnienia, ponieważ w myśl art. 123 §1 kc bieg przedawnienia przerywa się m.in. przez każdą czynność przed sądem przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. W odniesieniu do bankowych tytułów egzekucyjnych mamy w chwili obecnej ugruntowane stanowisko, wyrażone m.in. w uchwale SN z dnia 16 stycznia 2004 roku, sygn. III CZP 101/03,OSNC 2005/4/58, iż wniosek o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu przerywa bieg przedawnienia. Należy wskazać, że w uzasadnieniu Sąd Najwyższy wskazał, że (…) przewidziany w art. 125 § 1 k.c. termin przedawnienia roszczenia stwierdzonego sądowym tytułem egzekucyjnym rozpoczyna bieg na nowo od daty uprawomocnienia się tego tytułu (art. 124 § 2 k.c.), a nie od daty złożenia wniosku o nadanie klauzuli wykonalności ani od daty nadania klauzuli wykonalności. Stąd jednak nie wynika, że przedawnienie wspomnianego roszczenia nastąpi zawsze z upływem terminu określonego w art. 125 § 1 k.c., liczonego od daty uprawomocnienia się sądowego tytułu egzekucyjnego, nie powinno bowiem ulegać wątpliwości, że bieg tego terminu może zostać przerwany. Istnieje zgodność poglądów co do tego, że przerwanie biegu tego terminu może nastąpić na zasadach określonych w art. 124 k.c. przez złożenie wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego, przy czym termin przedawnienia biegnący na nowo po umorzeniu postępowania egzekucyjnego może być znów przerwany przez złożenie wniosku o wszczęcie ponownego postępowania egzekucyjnego (art. 826 k.p.c.). Wynika z tego, że po pierwszym przerwaniu biegu przedawnienia (21 sierpnia 2009 roku) termin przedawnienia biegł na nowo (art. 124 §1 kc), ale nie wcześniej niż od daty zakończenia postępowania I Co 1941/09 (art. 124 §2 kc), a więc daty uprawomocnienia się tytułu. Orzeczenie w sprawie I Co 1941/09 stało się prawomocne z dniem 1 października 2009 roku, a więc od tej daty przedawnienie biegło na nowo. W dniu 20 listopada 2009 roku bank złożył wniosek egzekucyjny (sprawa KM 17387/09), a to oznacza, że w tej dacie znowu doszło do przerwania biegu przedawnienia. W tej sytuacji w myśl art. 124 §2 kc przedawnienie nie biegło, dopóki postępowanie nie zostało zakończone. Postępowanie zostało umorzone postanowieniem z dnia 9 czerwca 2010 roku wydanym na podstawie art. 824 §1 pkt. 3 kpc – przepis ten stanowi, że postępowanie umarza się w całości lub w części z urzędu, jeżeli jest oczywiste, że z egzekucji nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych. Podstawa umorzenia jest o tyle istotna, że wiąże się z innymi skutkami prawnymi w porównaniu z umorzeniem na wniosek wierzyciela (art. 825 pkt. 1 kpc). Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 19 listopada 2014 roku, sygn. akt II CSK 196/14, Biul. SN 2015 nr 2 stwierdził, że Wniosek o wszczęcie egzekucji nie przerywa biegu przedawnienia, jeżeli komornik umorzył postępowanie egzekucyjne na wniosek wierzyciela, który w toku tej egzekucji dokonał przelewu egzekwowanej wierzytelności. W uzasadnieniu wyroku wskazano, że ponieważ doszło w toku postępowania egzekucyjnego do przelewu wierzytelności, to nabywca wierzytelności zyskuje prawo do wierzytelności objętej dotychczasowym tytułem wykonawczym, ale nie do kontynuowania wszczętego przez inny podmiot postępowania egzekucyjnego, ponieważ przy bankowym tytule egzekucyjnym – gdy nabywca nie jest bankiem – musi uzyskać własny sądowy tytuł egzekucyjny, a następnie klauzulę wykonalności. (…) Z racji następstwa prawnego, o którym mowa, prawo stwierdzone w tytule egzekucyjnym na rzecz dotychczasowego wierzyciela wygasa wskutek przejścia na inny podmiot, a tym samym wygasa uprawnienie do prowadzenia postępowania egzekucyjnego przez pierwotny podmiot. (…) Skutki, jako wiązały się z prowadzeniem postępowania egzekucyjnego odnoszą się do występujących w tym postępowaniu podmiotów i tytułu wykonawczego, na podstawie którego egzekucja była prowadzona. Podkreślono również, że na skutek wniosku o umorzenie postępowania egzekucyjnego cedent zrezygnował z poszukiwania zaspokojenia wierzytelności.

W niniejszej sprawie przeciwko E. C. również mamy do czynienia z przejściem wierzytelności na nowy podmiot na mocy umowy zawartej przed zakończeniem postępowania egzekucyjnego. Umorzenie postępowania KM 2369/10 nastąpiło z woli wierzyciela składającego stosowny wniosek. Zasady określone w orzeczeniu SN z dnia 19 listopada 2014 roku mają zatem bezpośrednie przełożenie na stan faktyczny ustalony w niniejszym postępowaniu. Wniosek o wszczęcie egzekucji nie przerwał zatem biegu terminu przedawnienia, skoro postępowanie umorzono na wniosek wierzyciela. Wówczas bieg terminu został przerwany ostatnio w dacie uprawomocnienia się postanowienia o nadaniu klauzuli wykonalności (co nastąpiło wobec dłużniczki w dniu 17 listopada 2010 roku, a wobec wierzyciela w dniu 15 października 2010 roku). Zatem dochodzona wierzytelności przedawniła się z upływem 3 lat od ostatecznego uprawomocnienia się postanowienia w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności bte, tj. z dniem 17 listopada 2013 roku. Złożenie pozwu nastąpiło w dniu 1 lutego 2016 roku, a zatem znacznie później. To powoduje, że zarzut przedawnienia jest zasadny, stąd w pkt. I sentencji wyroku powództwo oddalono.

Jak wskazuje art. 98 §1 kpc strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu), a art. 100 kpc dodatkowo stwierdza, że w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone; sąd może jednak włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania. Wobec stwierdzenia, że pozwana wygrała proces w całości, Sąd w pkt. II sentencji wyroku zasądził od powoda na rzecz pozwanej E. C. kwotę 4.817,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.

(...)

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)

(...)

(...)

UZASADNIENIE