Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 maja 2015 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2015 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z odwołania (...) Sp. z o.o. w J.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

o wymierzenie kary pieniężnej

na skutek odwołania od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 9 stycznia 2013r. Nr (...)

I.  oddala odwołanie;

II.  zasądza od (...) Sp. z o.o. w J. na rzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 360,00 (trzysta sześćdziesiąt) zł z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

SSO Bogdan Gierzyński

XVII AmE 123/14

UZASADNIENIE

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki decyzją z dnia 9 stycznia 2013 r., znak (...) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie wymierzenia kary pieniężnej przedsiębiorstwu (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. orzekł, że:

1)  (...) Spółka z o.o. stosowała w okresie od 1 stycznia 2012 r. do 14 lutego 2012 r. w rozliczeniach z odbiorcami za usługę dystrybucji energii elektrycznej stawki opłat wyższe od zatwierdzonych decyzją Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 10 czerwca 2011 r. Nr (...)z późniejszymi zmianami oraz stosowała w okresie od 15 lutego 2012 r. do 1 marca 2012 r. taryfę dla energii elektrycznej w zakresie dystrybucji zatwierdzoną decyzją Prezesa URE z dnia 15 lutego 2012 r. Nr (...), niezgodnie z określonymi w niej warunkami,

2)  Za zachowanie określone w punkcie 1 wymierzył (...) Spółka z o.o. karę pieniężną w wysokości (...) przychodu z działalności koncesjonowanej w zakresie dystrybucji energii elektrycznej osiągniętego w 2011 roku, tj. w kwocie 8.000 zł (osiem tysięcy złotych).

Od powyższej decyzji odwołanie złożyła spółka (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. wnosząc o uchylenie ww. decyzji w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej oraz wydanie nowej decyzji (wyroku) przez Sąd, odstępującej od wymierzenia kary pieniężnej dla (...) Spółki z o.o.

Odwołująca zarzuciła, że Prezes URE nie zastosował art. 56 ust. 6a Prawa energetycznego, daje możliwość odstąpienia od wymierzenia kary, jeżeli stopień szkodliwości czynu jest znikomy, a podmiot zaprzestał naruszania prawa lub zrealizował obowiązek. Jego zdaniem powyższy artykuł winien być stosowany dla podmiotów, które dopuściły się przewinienia mniejszej wagi i jednocześnie zaprzestały naruszeń prawa lub dopełniły obowiązku, jak to miało miejsce w przypadku odwołującego się. Jak wskazał w dalszej części, odwołujący niezwłocznie po wszczęciu postępowania przez Oddział Terenowy URE we W., natychmiast dokonał korekt zawyżonych opłat zastosowanych u swoich odbiorców z dodatkową korzyścią dla odbiorców związaną z upustem kwotowym nie wynikającym z obowiązku taryfowego.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany wniósł o oddalenie odwołania oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

(...) Spółka z o.o. z siedzibą w J. jest przedsiębiorcą wpisanym do Krajowego Rejestru Sądowego od dnia 11 września 2009 r. pod numerem KRS (...). /k. 28 akt Sąd./

W ramach swojej działalności spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dystrybucji energii elektrycznej na terenie J. na podstawie koncesji z dnia 16 grudnia 2009 r. Nr (...),

Powód przedstawił do zatwierdzenia taryfę dla energii elektrycznej (zmieniająca przedsiębiorstwa z dnia 1 lipca 2011r.), która została zatwierdzona decyzja prezesa URE z dnia 15 lutego 2012 r. Zmiana taryfy opublikowana została natomiast w Biuletynie Branżowym (...) z dnia 16 lutego 2012 r. Powód, w rozliczeniach z odbiorcami, stosował stawki wynikające z nowej taryfy od 1.01.2012 r.

W wyniku stosowania od 1.01.2012 do 1.03.2012 r. powód obciążył odbiorców energii elektrycznej opłatą w sumie wyższą o 16.036,45 zł niż wynikającą z zatwierdzonych przez Prezesa URE w taryfie stawek opłat. Wystawione z ten okres faktury zostały skorygowane i w chwili obecnej nie istnieje żadna nadpłata odbiorców. Przychód zaś z działalności koncesjonowanej wyniósł (...) zł. /k.280 akt adm./

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o dowody z dokumentów zgromadzonych w postępowaniu administracyjnym, które nie były przez żadną ze stron niniejszego postępowania kwestionowane.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Niezastosowanie przez Prezesa URE przepisu art.56 ust. 6 a ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (t.jedn Dz. U Nr Dz.U. 1059 z 2012 r. z późn. zm.) było w ocenie Sądu uzasadnione. Zgodnie z tym przepisem Prezes URE może odstąpić od wymierzenia kary, jeżeli stopień szkodliwości czynu jest znikomy, a podmiot zaprzestał naruszania prawa lub zrealizował obowiązek. Tryb wprowadzania nowych stawek taryfowych określony jest w art.47 ustawy Prawo energetyczne w sposób jednoznaczny. Dotyczy to w szczególności terminu wprowadzenia do stosowania przez przedsiębiorstwo energetyczne nowej taryfy, co reguluje ust.4 powyższego przepisu.

Cel ustawodawcy we wprowadzeniu regulacji określonej w art.47 ust. 4 ustawy Prawo energetyczne jest oczywisty- ma on umożliwiać odbiorcom dostosowanie się do zmiany cen np. poprzez ograniczenie zużycia energii, uwzględnienia nowych stawek taryfowych przy kalkulacji cen własnych czy też poszukanie alternatywnego dostawcy energii. Przedsiębiorstwo energetyczne, które stosuje nowe stawki taryfowe przed upływem terminów o których mowa w art. 47 ust. 4 ustawy Prawo energetyczne a nawet przed opublikowaniem taryfy w sposób rażący godzi w gwarantowane prawa odbiorców energii. Działaniu takiemu nie można przypisać znikomego stopnia szkodliwości czynu nawet jeśli okres działania z naruszeniem prawa nie był długotrwały a odniesione korzyści były nieznaczne. Uszczerbku w takich przypadkach doznaje zaufanie w obrocie gospodarczym i zaufanie obywateli do Państwa.

Należy również mieć na względzie, że powód jako przedsiębiorca prowadzący działalność koncesjonowaną obowiązany jest do działania z najwyższą starannością i pomyłka pracownika w „nawale pracy” nie stanowi żadnej okoliczności usprawiedliwiającej.

Mając powyższe względy na uwadze, w ocenie Sądu brak jest podstaw do uznania, że przy wymiarze kary Prezes URE naruszył granice uznania administracyjnego.

Z tych względów odwołanie należało oddalić wobec braku podstaw do jego uwzględnienia (art.479 ⁵³ § 1 k.p.c.).