Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 92/16

POSTANOWIENIE

dnia 15 listopada 2016 roku

Sąd Okręgowy w Koszalinie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Tomasz Krzemianowski

Protokolant: Małgorzata Tryksza

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 15 listopada 2016 r.

w sprawie skazanego R. J.

z wniosku skazanego o wydanie wyroku łącznego

w przedmiocie umorzenia postępowania

postanawia:

I. na podstawie art. 572 k.p.k. umorzyć postępowanie w sprawie;

II. na podstawie art. 632 pkt.2 k.p.k. kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Skazany R. J. skierował do Sądu wniosek o wydanie wyroku łącznego obejmującego kary jednostkowe z dotychczas wydanych wobec niego wyroków skazujących.

Na podstawie aktualnych danych o karalności oraz odpisów orzeczeń Sąd ustalił, że R. J. został skazany następującymi prawomocnymi wyrokami:

1. Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 28.03.1997r w sprawie o sygn. akt IV K 238/97 za przestępstwo popełnione w dniu 1.11.1996r,

2. Sądu Wojewódzkiego w Koszalinie z dnia 25.11.1997r w sprawie o sygn. akt II K 39/97 za przestępstwa popełnione w dniu 10.04.1997r oraz w dniu 12.04.1997r,

3. Sądu Rejonowego w Białogardzie z dnia 17.11.1998r w sprawie o sygn. akt II K 600/98, za przestępstwo popełnione w nocy z 20 na 21 lipca 1998r,

4. Sądu Okręgowego w Koszalinie z dnia 22.12.2003r w sprawie o sygn. akt II K 17/03 za przestępstwo popełnione w dniu 16.11.2002r,

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Wniosek skazanego nie jest zasadny.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że ustawą z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2015.396), która weszła w życie w dniu 1 lipca 2015 roku, zmieniono treść art.85 k.k. dotyczącego wymierzania kary łącznej. Jednakże zgodnie z dyspozycją zawartą w art.19 ust. 1 tejże ustawy, art.85 k.k. w nowym brzmieniu nie ma zastosowania do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy.

Z aktualnych danych o karalności R. J. wynika natomiast, iż wobec tego skazanego nie wydano żadnego wyroku skazującego po dniu 1 lipca 2015 roku. Ostatnim orzeczeniem skazującym był wyrok Sądu Okręgowego w Koszalinie z dnia 22.12.2003r w sprawie II K 17/03. W związku z tym, nie mają zastosowania znowelizowane przepisy w zakresie kary łącznej.

Zatem w przedmiotowej sprawie należało rozważyć możliwość wydania wyroku łącznego w oparciu o przepisy obowiązujące przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw.

Zgodnie zaś z obowiązującą w tamtym stanie prawnym treścią art. 85 k.k., sąd orzeka karę łączną, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw (tzw. realny zbieg przestępstw) i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. Zawarty w art.85 k.k. zwrot: „zanim zapadł pierwszy wyrok” odnosi się do pierwszego chronologicznie wyroku, który zapadł przed popełnieniem przez sprawcę kolejnego (kolejnych) przestępstwa (uchwała 7 sędziów SN mająca moc zasady prawnej z dnia 25.02.2005R, IKZP 36/04, OSNKW 2005/2/13).

Tymczasem z przedstawionego wyżej zestawienia wyroków skazujących, wydanych wobec R. J., wynika, że czyny z poszczególnych orzeczeń zostały popełnione po dacie wydania poprzedzających je wyroków. Tym samym brak było podstaw do wydania wyroku łącznego.

W konsekwencji niniejsze postępowanie należało umorzyć na podstawie art. 572 k.p.k., a kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa stosownie do treści art. 632 pkt 2 k.p.k.

II K 92/16

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE