Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

sporządzone w ograniczonym zakresie ( art. 424§3kpk) .

D. K. w dniu 4 kwietnia 2015 roku w miejscowości D., powiat (...), województwa (...), działając wspólnie i w porozumieniu z S. K., w celu użycia za autentyczny, podrobili dokument umowy kupna sprzedaży samochodu marki F. (...) o numerach rejestracyjnych (...), w ten sposób, że sporządzili powyższy dokument, wpisując w pozycję „kupujący” dane osoby J. H. oraz nanosząc własnoręcznie podpis w postaci imienia i nazwiska tej osoby, podczas, gdy w rzeczywistości osobami kupującymi pojazd byli D. K. i S. K..

Oskarżony od początku przyznawał się do zarzutu i złożył wniosek o dobrowolne poddanie się karze w trybie art. 335§1kpk i wymierzenie mu kary 6 miesięcy pozbawienia wolności. Wniosek o wydanie wyroku skazującego i wymierzenie w.w kary bez przeprowadzenia rozprawy złożył Prokurator.

Oskarżony był uprzednio karany wyrokami Sądu Rejonowego w Radomsku :

- z dnia 8 lutego 2013 roku w sprawie II K 32/ 13 za czyn z art. 291§1kk na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat oraz na karę grzywny;

- z dnia 28 stycznia 2014 roku w sprawie II K 645/ 13 za czyn z art. 178a§1kk na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat oraz na karę grzywny, 5 lat zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych oraz świadczenie pieniężne.

Oskarżony D. K. swoim zachowaniem wyczerpał dyspozycję art. 270§1kk przewidującego odpowiedzialność karną sprawcy, który w celu użycia za autentyczny podrabia lub przerabia dokument lub takiego dokumentu jako autentycznego używa.

Oskarżony realizował znamiona przestępstwa z art. 270§1 kk wspólnie i w porozumieniu ze swoją żoną S. K.. D. i S. K. posiadali zadłużenia finansowe wynikające z innych zobowiązań finansowych, które podlegały egzekucji komorniczej. Nabycie przez nich kolejnego składnika majątkowego wiązało się niechybnie z jego zajęciem przez komornika sądowego. Dlatego chcąc przystąpić do zakupu pojazdu marki F. (...) o nr rej. (...) zaoferowanego do sprzedaży przez P. M. zdecydowali się podrobić dokument umowy kupna sprzedaży : poprzez wpisanie do umowy fikcyjnej osoby kupującego tj. J. H., którego dane sprawcy posiadali oraz poprzez złożenie na umowie podrobionego podpisu J. H. jako kupującego auto. Czynności te faktycznie dokonała S. K. przy pełnej aprobacie swojego mąż oraz po uprzednio podjętej wspólnej decyzji w tej kwestii. Tak przygotowany dokument umowy kupna sprzedaży pojazdu D. K. użyli jako autentyczny przedstawiając go P. M. , który dokonał wpisu swoich danych jako sprzedawcy , a następnie zawarł umowę sprzedaży z osobą wskazaną w treści dokumentu. Dlatego Sąd dokonał zmiany w opisie czynu przypisanego oskarżonym w ten sposób, iż w miejsce słów „podczas gdy transakcja nie miała miejsca” przyjął określenie „ podczas gdy w rzeczywistości osobami kupującymi pojazd byli D. K. i S. K.”. Umowa kupna sprzedaży z 4 kwietnia 2015 roku jest ważna i skuteczna , nabywcami auta są małżonkowie K., których łączy ustawowa wspólność małżeńska, natomiast doszło do sfałszowania przez nich dokumentu kupna sprzedaży pojazdu poprzez wskazanie danych fałszywego nabywcy auta ( J. H.) oraz poprzez podrobienie jego podpisu. To na podstawie w.w sfałszowanego dokumentu Towarzystwo (...) zwróciło się z żądaniem zapłaty składki z tytułu ubezpieczenia OC pojazdu do J. H. , który w treści podrobionego dokumentu został wskazany jako nabywca auta i którego podpis małżonkowie K. sfałszowali, co ostatecznie doprowadziło do ujawnienia przedmiotowego przestępstwa.

Sąd powołał w podstawie skazania art. 4§1 kk mając na uwadze zmianę przepisów kodeksu karnego pomiędzy datą popełnienia przestępstwa tj. 4 kwietnia 2015 roku a datą orzekania w sprawie . Sąd wydawał wyrok po wejściu w życie z dniem 1 lipca 2015 roku ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku ( Dz. U. z 2015 r., poz. 396) zmieniającej ustawę kodeks karny, kodeks postępowania karnego oraz kodeks karny wykonawczy uznając, iż ustawa obowiązująca uprzednio była względniejsza dla D. K.. Podlegając reżimowi prawnemu sprzed 1 lipca 2015 roku oskarżony mimo uprzedniego skazania na karę izolacyjną może nadal liczyć w przyszłości na warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności, po skorzystaniu uprzednio z instytucji odroczenia wykonania tej kary.

Działanie oskarżonego D. K. i jego żony podjęte zostało umyślnie. Oskarżony, mimo że miał obiektywną możliwość zachowania się zgodnie z treścią norm prawnych, nie zastosował się do zakazów z nich wynikających. Nie zachodziła przy tym żadna z okoliczności wyłączających bezprawność przypisanego mu czynu albo winę oskarżonego, zaś stopień społecznej szkodliwości jego zachowania jest większy niż znikomy.

Przy wyborze rodzaju i rozmiaru kary, jak również przy orzekaniu o rozmiarze środka karnego Sąd baczył, by były one adekwatne do okoliczności sprawy.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd uwzględnił na jego niekorzyść :

- uprzednią karalność,

- działanie wspólnie i w porozumieniu,

- motywację oszukańczą polegającą na chęci zatajenia przed fiskusem oraz organami egzekucyjnymi nowego składnika majątkowego w postaci pojazdu, tak by nie doszło do jego zajęcia.

Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności łagodzących w tej sprawie .

Sąd wymierzył karę i środki karne zgodne z wnioskiem o skazanie złożonym w trybie art. 335§1kpk. W pełni adekwatną karą dla oskarżonego będzie wnioskowana przez niego kara pozbawienia wolności w wymiarze 6 miesięcy . Co prawda przepis art. 270 § 1 kk przewiduje również karę grzywny albo ograniczenia wolności, jednakże Sąd uznał , że dla wychowania sprawcy, dla wyrobienia w nim respektu dla przestrzegania naruszonej przez niego normy prawno-karnej właściwa będzie kara pozbawienia wolności, jednakże jej wymiar ustalił na niskim poziomie 6 gdyż górna granica ustawowego zagrożenia. wynosi 5 lat. . Tak zmiarkowana dolegliwość w przekonaniu Sądu nie przekracza stopnia winy oskarżonego oraz uwzględnia stopień społecznej szkodliwości jego czynu.

Postawa sprawcy, jego warunki i właściwości osobiste oraz sposób postępowania przed popełnieniem przestępstwa nie dają żadnej gwarancji, że sprawca ten będzie przestrzegał porządku prawnego oraz że nie powróci on na drogę przestępstwa, jeżeli nie zastosuje się wobec niego kary izolacyjnej. W szczególności Sąd wziął tu pod uwagę jego uprzednią dwukrotną karalność. Oskarżony pozostając w czasookresie próby z wyroku w sprawie II K 645/13 Sądu w/m ponownie popełnia przestępstwo tym razem godzące w wiarygodność dokumentów. Działa wspólnie i w porozumieniu z własną żoną, a u podstaw jego postępowania leżą niskie oszukańcze pobudki. D. K. zaprzepaścił zatem daną mu dwukrotnie szansę na realizację wyroku w warunkach wolnościowych, wykazał, iż nie zasługuje na pozytywną prognozę kryminologiczną .

Sąd kierując się ciężką sytuacją finansową oskarżonego i jego żony S. K. na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił oskarżonego od opłaty i obowiązku zwrotu wydatków postępowania, które w całości przejął na rachunek Skarbu Państwa.