Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt.

VI U 4225/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia

2 września 2013r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

na rozprawie w składzie:

Przewodniczący:

SSO Karolina Chudzinska - Koczorowicz

Protokolant:

sekr. sąd. Marta Walińska

po rozpoznaniu w dniu

2 września 2013r.

w Bydgoszczy

odwołania

H. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia

30 lipca 2012 r.

Nr

(...)

w sprawie

H. D.

przeciwko:

Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o wysokość emerytury

1.  zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. z dnia 30 lipca 2012 r. nr (...)i uwzględnia ubezpieczonej od dnia 1.07.2012r. tj. od dnia przyznania emerytury do podstawy jej wymiaru, wynagrodzenia w następujących wysokościach:

- 1967 r. - 15.000 ( piętnaście tysięcy) zł

-1970 r. – 18.687 ( osiemnaście tysięcy sześćset osiemdziesiąt siedem) zł,

- 1971 r. - 20.042 ( dwadzieścia tysięcy czterdzieści dwa) zł,

- 1972 r. – 32.217 ( trzydzieści dwa tysiące dwieście siedemnaście) zł

- 1973 r. – 16.040 ( szesnaście tysięcy czterdzieści) zł

-1980 r. – 29.590 ( dwadzieścia dziewięć tysięcy pięćset dziewięćdziesiąt) zł., pozostawiając organowi rentowemu matematyczne wyliczenie należnej ubezpieczonej emerytury w sposób najkorzystniejszy,

2.  wniosek ubezpieczonej o wyrównanie renty za okres od 1980 roku z uwzględnieniem powyższych zarobków wraz z odsetkami i mających miejsce waloryzacji oraz o przyznanie odsetek od świadczenia emerytalnego a także o uwzględnienie do podstawy wymiaru renty i emerytury wynagrodzeń za lata 1964 – 1966, przekazuje organowi rentowemu celem rozpoznania.

VI U 4225 / 12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 30 lipca 2012 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. przyznał ubezpieczonej z urzędu emeryturę na podstawie art. 27a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tekst jednolity Dz. U. z 2009, nr 157, poz. 1227 ze zm. ).

Ubezpieczona H. D. w ustawowym terminie wniosła odwołanie od tej decyzji. W uzasadnieniu odwołania ubezpieczona podała, iż do obliczenia podstawy wymiaru świadczenia przyjęto nieprawidłowe wysokości wynagrodzeń, albowiem z dokumentów źródłowych wynikają wyższe kwoty aniżeli uwzględnione przez organ rentowy do wyliczenia. Według ubezpieczonej:

- za rok 1967 przyjęto kwotę 10.200 zł zamiast 15.000 zł

- za rok 1970 przyjęto kwotę 10.350 zł zamiast 18.687 zł

- za rok 1971 przyjęto kwotę 12.000 zł zamiast 20.042 zł

- za rok 1972 przyjęto kwotę 12.000 zł zamiast 32.217 zł

- za rok 1973 przyjęto kwotę 13.700 zł zamiast 16.040 zł

- za rok 1980 przyjęto kwotę 17.667 zł zamiast 29.590 zł

Powyższe świadczy, zdaniem skarżącej, o niedochowaniu należytej staranności w wyliczeniu jej świadczenia i z tego względu decyzja o przyznaniu emerytury powinna podlegać weryfikacji.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. wniósł o oddalenie odwołania podtrzymując dotychczasowe stanowisko . Dodatkowo organ rentowy wyjaśnił, iż :

- za rok 1967 przyjęto wynagrodzenie minimalne, ponieważ wynagrodzenie za ten rok w wysokości 15.000 zł zawarte w legitymacji nosi ślady naniesionych poprawek.

- za lata 1970-1973 również przyjęto wynagrodzenia minimalne, ponieważ dokumentem stwierdzającym wysokość wygrodzeń są w myśl § 20 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1984 roku w sprawie postępowania o świadczenie emerytalno – rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń ( Dz. U. nr 10 poz. 49) zaświadczenia zakładów pracy wystawione wg wzoru ustalonego przez ZUS ( druki Rp- 7 ) albo legitymacja ubezpieczeniowa zawierająca wpisy dotyczące okresu zatrudnienia i wysokości osiąganych zarobków, przy czym przedstawione zaświadczenie z dnia 12 maja 1981 r. podpisane przez jedna osobę, nie jest prawidłowym dokumentem potwierdzającym wysokość zarobków,

- za rok 1980 również przyjęto wynagrodzenie minimalne, ponieważ podana w zaświadczeniu wysokość zarobków także nosi ślady poprawek.

Sąd ustalił i zważył , co następuje:

Bezspornym jest, iż ubezpieczona H. D. od dnia 25 marca 1981 roku była uprawniona do renty, której podstawę wymiaru stanowiło wynagrodzenie za okres ostatnich 24 miesięcy zatrudnienia . Na mocy decyzji z dnia 2 maja 2008 roku przyznano ubezpieczonej emeryturę z urzędu od dnia 1 maja 2008 r. przyjmując do jej obliczenia podstawę wymiaru przyznanej dotychczas renty. Bezsporne jest także, że w okresie od 3.11.1964 r. do 28.10.1969 r. ubezpieczona była zatrudniona w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) , a w okresie od 3.11.1969 r. do 31.01.1973 r. w (...) w Ś. n/W. oraz od 1.06.1973 r. do 25.09.1980 r. w (...) z Ś..

Sąd przeprowadził dowód z akt osobowych ubezpieczonej z okresu zatrudnienia ubezpieczonej w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) oraz z akt osobowych z (...) , a także zaświadczeń o wysokości wynagrodzeń zawartych w aktach organu rentowego na kartach 3 i 6 tych akt oraz z legitymacji ubezpieczeniowej powódki.

Analiza dokumentów zawartych w aktach osobowych ubezpieczonej z (...), zwł. znajdujących się w nich angaży, pozwala na stwierdzenie, że w przypadku obliczenia wynagrodzenia za 1967r. na podstawie tych dokumentów, uzyskana kwota przewyższałaby nawet kwotę wskazaną w legitymacji ( 01. - 04. 1967r. = 4 m-ce x 6 zł x 220 = 5280 zł, 05. 1967r. = 7 zł x 220 = 1540 zł, 06. – 12. 1967r. = 7 m-cy x 7 zł. x 220 = 10 780 zł ), a zatem kwota 15 000 zł wskazana w legitymacji ubezpieczeniowej ubezpieczonej stanowi kwotę faktycznie uzyskaną w tymj okresie.

Analogicznie sytuacja przedstawia się w przypadku analizy dokumentów znajdujących się w aktach osobowych ubezpieczonej z okresu zatrudnienia w(...)w Ś. – uzyskane na ich podstawie kwoty są bardzo zbliżone do kwot wskazanych w wystawionym zaświadczeniu.

Odnosząc się do wynagrodzenia uzyskanego przez ubezpieczoną w 1980r. w czasie pracy w (...) w Ś. – pracodawca przedłożył za ten okres kartę wynagrodzeń za 1980r., w której jako kwotę wyngrodzenia wskazano 29590 zł.

Sąd uznał omówione wyżej dokumenty za wiarygodne mimo ich kwestionowania przez organ rentowy. Należy przy tym dodać, że w postępowaniu sądowym nie obowiązują ograniczenia co do środków dowodowych stwierdzających wysokość zarobku lub dochodu stanowiącego podstawę wymiaru emerytury lub renty określone w treści § 20 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń ( Dz. U. Nr 10 poz. 49 ). Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego , wyrażonym w wyroku z dnia 6 września 1995 roku ( sygn. akt II URN 23/95 ; OSNP 1996/5/77, które Sąd w pełni podzielił : pracownik ubiegający się o świadczenie z ubezpieczenia społecznego może w postępowaniu przed sądem ubezpieczeń wszelkimi dowodami.

Z przedstawionych wyżej okoliczności sprawy wynika, że uwzględnienie zarobków ubezpieczonej ze wskazanych powyżej okresów zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) za rok 1967 w wysokości 15.000 zł ( na podstawie wpisu w legitymacji ubezpieczeniowej) oraz zaświadczenia z (...) z dnia 12 maja 1981 r. za rok 1970 w wysokości 18.687 zł, za rok 1971 w wysokości 20.042 zł, za rok 1972 w wysokości 32.217 zł i za rok 1973 w wysokości 16.040 zł. i na podstawie zaświadczenia z dnia 7 czerwca 1981 r. za 1980r. w wysokości 29. 590 zł , jest w pełni uzasadnione.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c w pkt 1 wyroku zmienił zaskarżoną decyzję.

Nie było natomiast możliwym w niniejszym postępowaniu uwzględnienie zgłoszonego w toku rozprawy wniosku ubezpieczonej o wyrównanie renty i wypłatę odsetek od roku 1980, nie mógł też zostać rozpoznany wniosek o przeliczenie podstawy wymiaru emerytury z przyjęciem wynagrodzeń za lata 1964-1966. Zaskarżona decyzja, jak również dotychczasowe postępowanie przed organem rentowym, nie obejmowało bowiem powyższych żądań. Wobec powyższego wniosek w tym zakresie na podstawie przepisu art. 477 10 § 2 k.p.c. podlegał przekazaniu do rozpoznania organowi rentowemu.

SSO Karolina Chudzinska – Koczorowicz