Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 8 stycznia 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. przyznał ubezpieczonej prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 grudnia 2012 roku do 30 czerwca 2013 r. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, iż orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS ubezpieczona została uznana za osobę częściowo niezdolną do pracy zarobkowej.

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła ubezpieczona, która wniosła o przyznanie jej prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. W uzasadnieniu odwołania ubezpieczona wskazała, iż jej stan zdrowia nie uległ poprawie, a co za tym idzie nie było podstaw do zmiany stopnia niezdolności do pracy.

W odpowiedzi na odwołanie ubezpieczonej, organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Stosownie do treści art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy; ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy; niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów (ust. 1). W niniejszej sprawie kwestią sporną był stopień niezdolności D. A. do pracy, albowiem organ rentowy nie kwestionował spełnienia przez nią pozostałych przesłanek do uzyskania świadczenia.

W myśl art. 12 ustawy niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy. Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Zgodnie natomiast z treścią art. 13 ust. 1 ustawy przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się: stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

Ubezpieczona D. A. (wykonująca ostatnio zawód sprzedawcy) w okresie od dnia 1 października 2011 r. do dnia 30 listopada 2012 roku uprawniona była do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. W dniu 23 października 2012 roku złożyła w pozwanym organie rentowym wniosek o przyznanie prawa do renty na dalszy okres. Pozwany poddał ją badaniu przez lekarza orzecznika ZUS i komisję lekarską ZUS, którzy w wydanych orzeczeniach uznali ubezpieczoną za osobę częściowo niezdolną do wykonywania zatrudnienia.

-okoliczności bezsporne

W celu zweryfikowania orzeczeń wydanych przez lekarza orzecznika i komisję lekarską ZUS, Sąd powołał biegłych lekarzy sądowych z zakresu następujących specjalności: psychiatry, psychologa, kardiologa, okulisty internisty i neurologa.

Biegli lekarze sądowi w wydanej opinii w dniu 13 maja 2013 roku rozpoznali u ubezpieczonej następujące schorzenia:

1.  Organiczne zaburzenia nastroju z nawarstwieniami psychotycznymi –

omamowymi,

2.  Nadciśnienie tętnicze z angiopatią nadciśnieniową

W ocenie biegłych lekarzy sądowych ubezpieczona z powodu schorzenia wymienionego w punkcie 1 rozpoznania jest częściowo niezdolna do pracy na okres od 17 października 2011 r. do czerwca 2014 r.

Wobec powyższego, biegli w zakresie czasu trwania niezdolności powódki do pracy nie podzielili orzeczenia wydanego przez lekarza orzecznika, jak i komisję lekarską ZUS.

dowód: opinia biegłych k. 20-21 akt,

Żadna ze stron nie wniosła zastrzeżeń do opinii.

Sąd uwzględnił wydaną przez biegłych opinię odnośnie aktualnego stopnia niezdolności ubezpieczonej do wykonywania zatrudnienia oraz czasu trwania niezdolności do pracy. Opinia biegłych została wydana przez specjalistów z tych dziedzin medycyny, które odpowiadają schorzeniom ubezpieczonej. Opinie wydali po zapoznaniu się z wszystkimi dokumentami leczenia przedłożonymi przez ubezpieczoną oraz po przeprowadzeniu badania przedmiotowego ubezpieczonej. Stanowisko swoje fachowo, logicznie uzasadnili. Podkreślić przy tym należy, iż żadna ze stron nie zgłosiła do opinii zastrzeżeń.

W tej sytuacji Sąd, w oparciu o wydane w sprawie specjalistyczne orzeczenie uznał, że decyzja organu rentowego winna ulec zmianie jedynie w zakresie orzeczonej daty końcowej częściowej niezdolności do pracy. Organ rentowy ustalił ubezpieczonej prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 czerwca 2013 r. do dnia 30 czerwca 2013 r., z opinii biegłych wynikało natomiast, że częściowa niezdolność ubezpieczonej do pracy będzie trwała do dnia 30 czerwca 2014 r.

Mając na względzie powyższe Sąd zgodnie z art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł, jak w punkcie 1 sentencji.

W pozostałym zakresie odwołanie podlegało oddaleniu w oparciu o treść art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c.

SSO Karolina Chudzinska - Koczorowicz