Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ka 123/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 marca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący:

SSO Mariusz Górski

Protokolant:

Marta Synowiec

przy udziale Władysławy Kunickiej – Żurek Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2016 r.

sprawy E. D.

córki T. i E. z domu S. (...) r. w Nowej R. z art. 291 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku

z dnia 21 grudnia 2015 r. sygnatura akt II K 216/15

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt IV Ka 123/16

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem E. D. uznana został za winna , że działając w krótkich odstępach czasu i w podobny sposób:

1. w dniu 14 lutego 2015 roku w N., woj. (...) pomogła swojemu nieletniemu synowi G. D. w zbyciu laptopa marki A. (...) o wartości 2545 zł w ten sposób, że wiedząc, iż laptop pochodzi z przestępstwa kradzieży, po otrzymaniu go od G. D. dokonała jego sprzedaży w lombardzie (...) s.c. w n. za kwotę 200 zł

2. w dniu 27 lutego 2015 roku w N., woj. (...) pomogła swojemu nieletniemu synowi G. D. w zbyciu kamery marki J. E. o wartości 1618 zł w ten sposób, że wiedząc, iż kamera pochodzi z przestępstwa kradzieży, po otrzymaniu jej od G. D. dokonała jej sprzedaży w lombardzie (...) s.c. w N. za kwotę 100 zł

to jest za winną popełnienia czynów z art. 291 §1 kk i za to, na podstawie tegoż przepisu w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 roku w zw. z art. 4 § 1 kk, przy zastosowaniu art. 37 a kk wymierzono oskarżonej karę 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie.

Nadto zważywszy na treść art. 33 § 2 kk wymierzono oskarżonej 50 stawek dziennych grzywny, po ustaleniu wysokości jednej stawki na 10 złotych.

Wyrok powyższy zaskrzył prokurator zarzucając obrazę przepisu prawa materialnego, tj. art. 4 § 1 kk, poprzez częściowe zastosowanie ustawy obowiązującej do dnia 30 czerwca 2015 r. w zakresie przyjęcia art. 91 § 1 kk i częściowe zastosowanie ustawy obowiązującej od dnia 1 lipca 2015 roku w zakresie przyjęcia art. 37a kk, podczas gdy możliwe jest jedynie orzekanie na podstawie jednego reżimu prawnego.

Tym samym apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez powalanie w jego I punkcie art. 91 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 roku.

Sąd Okręgowy zważył:

Apelacja jest oczywiście trafna, choć nie wskazuje wszystkich uchybień jakich dopuścił się Sąd I instancji.

I tak:

1.  Postępowanie jurysdykcyjne rozpoczęto 26 grudnia 2015 roku, czyli wtedy gdy obowiązywały już przepisy kpk po ich zmianie (1 lipca 2015), a mimo to prowadzono sprawę w postępowaniu uproszczonym, bez udziału prokuratora, choć ten tryb wówczas już nie istniał.

2.  Na kolejnej spawie (21 grudnia 2015 roku) przywołano z kolei art. 484 § 2 kpk dla zmiany trybu postępowania na zwyczajny, choć i ten przepis także wówczas już nie obowiązywał.

3.  Rację ma skarżący, iż niedopuszczalnym było opieranie rozstrzygnięcia częściowo na „starych” przepisach kk, a częściowo na obowiązujących od 1 lipca 2015 roku, a tak uczyniono właśnie w punkcie 1 dyspozycji, przy czym nie powołano tam art. 91 § 1 kk;

4.  Po wymierzeniu oskarżonemu kary ograniczenia wolności orzeczono także grzywnę, a uczyniono to w oparciu o art. 33 § 2 kk, choć tak przepisy obowiązujące przed 1 lipca 2015 r, jak i po tej dacie pozwalały na powołanie wskazanego wyżej przepisu dla orzeczenia grzywny wyłącznie obok kary pozbawienia wolności.

Już tylko powyższe nakazało orzec jak wyroku.