Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 22 listopada 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie XI Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący:Sędzia Sądu Rejonowego Dariusz Plewczyński

Protokolant:Karolina Mateja

po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2016 r. w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) - (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w L.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w K.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. na rzecz powódki (...) - (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w L. kwotę 734,40 zł (siedemset trzydzieści cztery złote czterdzieści groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 15 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty;

II.  umarza postępowanie w pozostałej części;

III.  zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 2836 zł (dwa tysiące osiemset trzydzieści sześć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  zwrócić powódce kwotę 380 zł (trzysta osiemdziesiąt złotych) tytułem połowy opłaty od pozwu w zakresie objętym cofnięciem.

Sygn. akt XI GC 1214/16

UZASADNIENIE

Sprawa rozpoznawana była w postępowaniu „zwykłym”

Dnia 16 lipca 2015 roku powódka (...) - (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w L. wniosła przeciwko pozwanej (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w K. pozew o zapłatę kwoty 15.970,46 złotych wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwot cząstkowych oraz złożyła wniosek o zasądzenie kosztów postępowania sądowego.

W uzasadnieniu swego żądania powódka wskazała, iż strony podjęły współpracę a powódka wyprodukowała i dostarczyła pozwanej towary. Wyjaśniła, że zafakturowała sprzedaż na łączną kwotę 17.068,86 zł, zaś otrzymała kwotę 1.098,40 zł.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 25 stycznia 2016 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi, XII Wydział Gospodarczy orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W sprzeciwie od wydanego nakazu zapłaty pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powódki na jej rzecz kosztów procesu. Ponadto podniosła zarzut niewłaściwości miejscowej sądu.

W uzasadnieniu pozwana zarzuciła, że początkowa wierzytelność powoda to 16 238,61zł i została ona w całości zaspokojona jeszcze przed wydaniem przedmiotowego nakazu zapłaty. Podniosła, że do pozwu nie dołączono dokumentu potwierdzającego doręczenie faktur pozwanej.

Pismem z dnia 29 kwietnia 2016 r. powódka dokonała ograniczenia powództwa, wskazując iż wnosi o zasądzenie od pozwanej na swoją rzecz kwoty 734,40 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 15 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty, w pozostałym zakresie cofając powództwo.

W uzasadnieniu powódka przedstawiła sposób rozliczenia wpłat. Podała, że dla rozliczenia przyjęto daty wskazane w sprzeciwie przez stronę pozwaną. Z rozliczeń powódki wynika, iż z faktury (...) po rozliczeniu pozostała do zapłaty kwota 734,40 zł wraz z odsetkami.

Strona pozwana, mimo zobowiązania, nie ustosunkowała się do rozliczeń przedstawionych w piśmie powódki z dnia 29 kwietnia 2016 r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. złożyła u (...) w L. zamówienia na towar o łącznej wartości: 17.068,86 zł. W zamówieniach wskazano przedmiot dzieła, wynagrodzenie, termin wykonania oraz płatności. Towar został dostarczony i wydany (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w K..

Niesporne nadto dowód:

- zamówienia, k. 27, 29, 31, 34, 36, 38, 40, 42, 44, 46, 48 – 49,

- wezwanie, k. 50 – 51.

- faktury VAT, k. 26, 28, 30, 32 – 33, 35, 37, 39, 41, 43, 45, 47.

(...) w L. wystawiła wobec (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. następujące faktury VAT:

- nr (...) z dnia 29 grudnia 2014 r. na kwotę 455,96 zł płatną w terminie 30 dni,

- nr (...) z dnia 27 stycznia 2015 r. na kwotę 2.546,10zł płatną w terminie 30 dni,

- nr (...) z dnia 27 stycznia 2015 r. na kwotę 1.357,92 zł płatną w terminie 30 dni,

- nr (...) z dnia 26 stycznia 2015 r. na kwotę 2.376,36 zł płatną w terminie 30 dni,

- nr (...) z dnia 27 stycznia 2015 r. na kwotę 1.273,05 zł płatną w terminie 30 dni,

- nr (...) z dnia 27 stycznia 2015 r. na kwotę (...).309,22 zł płatną w terminie 30 dni,

- nr (...) z dnia 13 lutego 2015 r. na kwotę 553,50 zł płatną w terminie 30 dni,

- nr (...) z dnia 13 lutego 2015 r. na kwotę 1.353,00 zł płatną w terminie 30 dni,

- nr (...) z dnia 23 lutego 2015 r. na kwotę 2.029,50 zł płatną w terminie 30 dni,

- nr (...) z dnia 25 lutego 2015 r. na kwotę 830,25 zł płatną w terminie 30 dni,

- nr (...) z dnia 26 marca 2015 r. na kwotę 738,00 zł płatną w terminie 30 dni,

- nr (...) z dnia 26 marca 2015 r. na kwotę 246,00 zł płatną w terminie 30 dni,

Dowód:

- faktury VAT, k. 26, 28, 30, 32 – 33, 35, 37, 39, 41, 43, 45, 47.

Pismem z dnia 15 kwietnia 2015 r. (...) w L. wezwała (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w K. do zapłaty kwoty 17.093,46 zł wraz z odsetkami w wysokości 152,17zł w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty, k. 51.

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. dokonała na rzecz (...) w L. następujących wpłat:

- kwoty 1.000 zł w dniu 30 czerwca 2015 r.,

- kwoty 1.546,10 zł w dniu 28 sierpnia 2015 r.,

- kwoty 1.357,92 zł w dniu 25 września 2015 r.,

- kwoty 2.277,96 zł w dniu 27 listopada 2015 r.,

- kwoty 1.500,00 zł w dniu 28 grudnia 2015 r.,

- kwoty 8.015,43 zł w dniu 14 stycznia 2016 r.

Powódka otrzymała ponadto od pozwanej wpłatę w wysokości 1.098,40 zł.

Niesporne nadto dowód:

- potwierdzenia przelewu, k. 78 – 80v,

- tabela, k. 81.

(...) w L. zaliczyła wpłaty od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. w następujący sposób:

- wpłatę 1.000 zł zaliczyła na poczet części faktury VAT nr (...) oraz na poczet odsetek w kwocie 64,06 zł,

- wpłatę 1.546,10 zł zaliczyła na poczet części faktury VAT nr (...) oraz na poczet odsetek w kwocie 75,74 zł,

- wpłatę 1.357,92 zł zaliczyła na poczet części faktury VAT nr (...) oraz na poczet odsetek w kwocie 62,50 zł,

- wpłatę 2.277,96 zł zaliczyła na poczet części faktury VAT nr (...) na poczet odsetek w kwocie 76,94 zł,

- wpłatę 1.500,00 zł zaliczyła na poczet części faktury VAT nr (...) oraz na poczet odsetek w kwocie 220,49 zł,

- wpłatę 8.015,43 zł zaliczyła na poczet części faktury VAT nr (...) i odsetek w wysokości 6,34 zł, nr (...) i odsetek w wysokości 36,67 zł, nr (...) i odsetek w wysokości 130 zł, nr (...) i odsetek w wysokości 52,82 zł, nr (...) i odsetek w wysokości 42,10 zł, nr (...) i odsetek w wysokości 14,03 zł oraz nr (...).

Niesporne, a ponadto dowód:

- potwierdzenia przelewu, k. 78 – 80v.

- faktury VAT, k. 26, 28, 30, 32 – 33, 35, 37, 39, 41, 43, 45, 47.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest uzasadnione co do części nieobjętej cofnięciem.

W ocenie Sądu podstawę prawną powództwa stanowi art. 627 k.c. w zw. z art. 642 k.c., a łączącą strony umowę należy zakwalifikować jako umowę o dzieło. Przepis art. 627 k.c. stanowi, iż przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia. Zgodnie z treścią art. 642 § 1 k.c. w braku odmiennej umowy przyjmującemu zamówienie należy się wynagrodzenie w chwili oddania dzieła. Zakwalifikowanie umowy jako umowy o świadczenie usług, do której na podstawie art 750 k.c. stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu, umowy sprzedaży czy też umowy mieszanej prowadziłoby do tożsamego rozstrzygnięcia.

Fakt zawarcia umowy (umów) na mocy której powód miał wykonać produkty dla pozwanej nie jest sporny. Wynika też z załączonych zamówień.

Powód wykonał zawarte umowy i wystawił pozwanej z tego tytułu faktury objęte pozwem. Wykonania umowy oraz początkowej zasadności roszczeń objętych fakturami pozwana nie kwestionuje. Zwrócić należy uwagę, że pozwana dokonała płatności na poczet faktur objętych pozwem przed doręczeniem nakazu zapłaty i odpisu pozwu, faktury te musiały być więc jej wcześniej znane i doręczone. Zarzut pozwanej, co do braku doręczenia faktur jest więc nieuzasadniony.

Pozwana wskazuje, że faktury dołączone do pozwu opiewają na łączną kwotę 16 238,61zł. Twierdzenie to nie ma pokrycia w matematycznych wyliczeniach. Prawidłowa suma kwot to 17.068,86zł.

Drugi zarzut pozwanej dotyczy dokonania zapłaty kwoty łącznej 15 697,41zł, z czego 1000zł przed wniesieniem powództwa.

Powódka nie kwestionuje dokonanych wpłat przyjmując do rozliczeń kwoty i daty podane przez pozwaną w sprzeciwie (por. k.87 i n.). Uwzględnia też zapłatę kwoty 1098,40zł przed wniesieniem pozwu. Powódka korzystając z uprawnień przewidzianych w art. 451§1 zd.2 i §3 k.c. dokonała rozliczeń wpłat najpierw na odsetki, a następnie na należność główną. Powódce przysługiwały odsetki na podstawie art. 481 k.c. Co do zasady zapłata powinna być dokonana w chwili oddania dzieła. Na fakturach widnieje zapis, że towar otrzymano. Pozwana zresztą otrzymania towaru nie kwestionuje. W niniejszej sprawie powódka nalicza odsetki od dat późniejszych niż oddanie dzieła tj. po terminie płatności wskazanym w fakturach. Sposób dokonania rozliczeń został szczegółowo przedstawiony w piśmie powódki. Pismo to zostało doręczone stronie pozwanej, a Przewodniczący zobowiązał pełnomocnika pozwanej do ustosunkowania się do jego treści pod rygorem przyjęcia, że nie kwestionuje twierdzeń tam zawartych. Strona pozwana żadnego stanowiska nie zajęła w wyznaczonym terminie. Nie stawiła się też na rozprawie. W związku z czym Sąd przyjął, że pozwana akceptuje wyliczenia powoda, które nadto znajdują umocowanie prawne i faktyczne w okolicznościach sprawy.

Przyjmując prawidłowość rozliczeń przedstawionych przez stronę powodową Sąd uwzględnił powództwo, co do kwoty 734,40zł i zasądził na podstawie art. 481 k.c. dalsze odsetki za opóźnienie od dnia następnego po dokonaniu ostatniej wpłaty.

W związku z ograniczeniem powództwa, postępowanie podlegało umorzeniu w pozostałej części na podstawie art. 355 §1 k.p.c.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd ustalił na podstawie częściowo niespornych twierdzeń stron i dowodów z dokumentów. Istotne elementy ustaleń oraz środki dowodowe z nimi związane omówione zostały we wcześniejszej części uzasadnienia. W tym miejscu wskazać należy tylko, że pozwany nie kwestionował autentyczności i treści dokumentów przedłożonych przez powoda .

Sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji (art. 108 § 1 k.p.c.).

Spełnienie świadczenia po wniesieniu powództwa równoznaczne jest z przegraniem procesu przez stronę pozwaną. W związku z czym pozwana przegrała proces zarówno co do zasądzonej kwoty jak i w zakresie w jakim postępowanie umorzono, za wyjątkiem kwoty 1000zł uiszczonej przed wniesieniem powództwa, której powód nie uwzględnił przy jego redagowaniu. Kwota ta stanowi 6%, a więc nieznaczną część dochodzonego roszczenia. Sąd przyjął, że pozwana przegrała proces prawie w całości, w związku z czym na podstawie art. 100 zd. 2 k.p.c. zobowiązana jest do zwrotu powódce wszystkich kosztów. Na koszty procesu po stronie powodowej składa się kwota 419zł tytułem opłaty od pozwu (799-380), kwota 2400 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego i opłata skarbowa w kwocie 17 złotych. Wynagrodzenie pełnomocnika powoda ustalono w stawce minimalnej na podstawie § 6 pkt. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. 2002, nr 163, poz. 1348 ze zm.). Mając na uwadze powyższe rozstrzygnięto jak w punkcie III wyroku.

W związku z ograniczeniem powództwa po doręczeniu odpisu pozwu stronie przeciwnej, powódce przysługuje zwrot połowy opłaty od pozwu w zakresie objętym cofnięciem, o czym rozstrzygnięto na podstawie art. 79 ust. 1 pkt (...) lit. a Ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005 roku (Dz. U. nr 167, poz. 1398 ze zm.).

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

-(...)

3.  (...)

4.  (...)