Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII Gz 313/16

POSTANOWIENIE

Dnia 9 grudnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział VIII Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Piotr Sałamaj

SSO Patrycja Baranowska

SSR (del.) Anna Górnik (spr.)

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 9 grudnia 2016 r.

w sprawie z powództwa P. H.

przeciwko (...) Company SE w R., (...)

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanej na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin - Centrum w Szczecinie zawarte w punkcie III sentencji wyroku z dnia 11 maja 2015 roku w sprawie prowadzonej pod sygn. akt X GC 104/15 w przedmiocie rozstrzygnięcia o kosztach procesu

postanawia:

1.  oddalić zażalenie;

2.  zasądzić od pozwanej na rzecz powoda kwotę 90 zł (dziewięćdziesiąt złotych) tytułem kosztów postępowania zażaleniowego.

SSO P. Baranowska SSO P. Sałamaj SSR del. A. Górnik

UZASADNIENIE

W wyroku z dnia 11 maja 2013 r. w punkcie I Sąd Rejonowy Szczecin - Centrum w Szczecinie w S. zasądził od pozwanej (...) Company SE w R., (...) na rzecz powoda P. H. kwotę 4.200 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 19 kwietnia 2013 r., w punkcie II oddalił powództwo w pozostałym zakresie, zaś w punkcie III pozostawił szczegółowe wyliczenie kosztów procesu referendarzowi sądowemu przy założeniu, że powód ponosi koszty procesu w 19,23 %, zaś pozwana w 80,77 % .

Strona pozwana zaskarżył rozstrzygnięcie o kosztach procesu zawarte w punkcie III sentencji wyroku w części, a mianowicie w zakresie w jakim Sąd I instancji obciążył ją kosztami tłumaczenia dokumentów przedmiotowej sprawy na język łotewski w wysokości 1.468,55 zł. Zaskarżonemu postanowieniu zarzuciła naruszenie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 5 ust. 1 i art. 8 ust. 1 Rozporządzenia nr 1393/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia. 13 listopada 2007 r. dotyczącego doręczania w państwach członkowskich dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych i handlowych oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1348/2000. W oparciu o powyższe zarzuty wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez obciążenie pozwanej obowiązkiem zwrotu na rzecz powoda kosztów procesu z wyłączeniem kwoty 1.468,55 zł będącej równowartością kosztów tłumaczenia dokumentów sprawy na język łotewski oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu zażaleniowym.

W odpowiedzi na zażalenie powód wniósł o jego oddalenie oraz obciążane pozwanej kosztami postępowania zażaleniowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie okazało się bezzasadne.

Zgodnie z art. 108 § 1 k.p.c. rozstrzygnięcie sądowe o kosztach, może mieć dwojaki charakter, a mianowicie rozstrzygnięcia ostatecznego, którego przedmiotem jest orzeczenie o tym, kto i w jakiej wysokości ponosi koszty procesu, ze wskazaniem świadczenia pieniężnego wyrażonego ściśle określoną kwotą, bądź rozstrzygnięcia przesądzającego tylko o zasadach poniesienia przez strony ciężaru kosztów. W światle powyższego rozstrzygając o kosztach sąd może więc orzec jedynie o zasadach poniesienia kosztów przez strony procesu pozostawiając szczegółowe ich rozliczenie referendarzowi sądowemu. W takiej sytuacji, referendarz sądowy w sądzie pierwszej instancji wydaje postanowienie, w którym dokonuje szczegółowego wyliczenia powstałych w sprawie kosztów. Postanowienie referendarza zapada po uprawomocnieniu się postanowienia sądu określającego zasady poniesienia kosztów procesu (w przypadku orzeczeń sądu drugiej instancji bezpośrednio po wydaniu takiego orzeczenia).

W okolicznościach niniejszej sprawy nie ulega wątpliwości, że Sąd Rejonowy w zaskarżonej części orzeczenia orzekł o zasadzie poniesienia przez strony ciężaru kosztów, upoważniając referendarza do wydania postanowienia zawierającego szczegółowe ich wyliczenie przy założeniu, że pozwana jest stroną przegrywająca sprawę w pozwana w 80,77 %. Czynność referendarza w tym kontekście - stanowiąca rachunkowe rozliczenie kosztów procesu według zasady ustalonej przez Sąd drugiej instancji - nie została jeszcze urzeczywistniona z uwagi na fakt brak uprawomocnieniu się (do czasu wniesienie niniejszego zażalenia) postanowienia sądu określającego zasady poniesienia kosztów procesu.

Zgodzić się należy zatem z twierdzeniami powoda zaprezentowanymi w odpowiedzi na zażalenie, że zaskarżenie rozstrzygnięcia o kosztach procesu zawarte w wyroku Sądu Rejonowego w przedmiotowej sprawie możliwe jest jedynie co do samej zasady. W tym trybie weryfikacji podlega jedynie przyjęta przez Sąd zasada przyjęta dla rozliczenia kosztów. Pozwana kwestionować może nałożony przez Sąd obowiązek poniesienia przez nią kosztów w ogóle, a co za tym idzie również procentowy sposób ich rozdzielenia. Sąd bowiem nie zasądził konkretnych kwot, które mają ponieść strony tytułem kosztów procesu, ustalił jedynie, że powód poniesie je w 19,23 % zaś pozwana w 80,77%, a więc proporcjonalnie do wyniku postępowania. Kwestionując takie rozstrzygnięcie strona pozwana nie wskazała jednak żadnych argumentów na poparcie tego, że koszty te winny zostać rozliczone w sposób odmienny, aniżeli w takim stosunku procentowym, w jakim przegrała sprawę. Nie podnosiła nawet takich twierdzeń.

„Zasady poniesienia przez strony kosztów procesu” to reguły, według których następuje rozdział kosztów między stronami, określające podmioty zobowiązane do ich uiszczenia oraz wymiar kosztów podlegających zwrotowi (wyrażone m.in. w art. 98, 100, 101-107 k.p.c.). Rozstrzygnięcie o zasadach poniesienia przez strony kosztów procesu zapada po prawomocnym zakończeniu procesu co do głównego roszczenia procesowego, jako samodzielne orzeczenie w danej sprawie. (...) charakter rozstrzygnięcia w materii kosztów postępowania przejawia się również w możliwości jego odrębnego zaskarżenia.

Dowodząc zasadność zażalenia pozwana tymczasem odniosła się jedynie do kwestii ewentualnego rozdziału konkretnych kosztów. W tym zakresie zgodnie z art. 398 22 k.p.c. przysługuje zaś inny środek odwoławczy. Na postanowienie referendarza sądowego w przedmiocie kosztów procesu przysługuje bowiem skarga i w przypadku orzeczeń zawierających szczegółowe wyliczenie kosztów obciążających strony, przedmiotem zaskarżenia może być dokonane przez referendarza określone rozliczenie.

Z treści zażalenia pozwanej złożonego w niniejszej sprawie wnika, że w sposób zupełnie nieuprawniony upatruje ona możliwości zaskarżenia mających dopiero podlegać rozliczeniu kosztów, poprzez zaskarżenia zawartego w punkcie III wyroku orzeczenia określającego zasadę ich poniesienia.

W tym stanie rzeczy na podstawie art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 385 k.p.c. zażalenie jako bezzasadne podlegało oddaleniu.

O kosztach postępowania zażaleniowego Sąd orzekł stosownie do art. 108 § 1 i art. 98 k.p.c. Pozwana - jako strona przegrywająca postępowanie zażaleniowe - obowiązana jest zwrócić powodowi koszty postępowania, na które składają się koszty zastępstwa procesowego ustalona na podstawie § 10 ust. 2 pkt 1 w zw. z § 2 pkt 2 w zw. z § 21 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.

SSO P. Baranowska SSO P. Sałamaj SSR del. A. Górnik

Sygn. akt VIII Gz 313/16

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)