Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 1706/15

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 16 grudnia 2015r. (data wpływu pozwu do sądu – 21 grudnia 2015r.) powód R. O., reprezentowany w toku procesu przez ustanowionego z urzędu pełnomocnika radcę K. M., wniósł o zasądzenie od pozwanej B. K. kwoty 82.024,28zł tytułem zwrotu udzielonych pozwanej pożyczek wraz z ustawowymi odsetkami od daty wydania wyroku oraz zasądzenie kosztów procesu wg norm przepisanych (k.3-5).

W piśmie procesowym z dnia 22 lutego 2016r. pełnomocnik powoda rozszerzył żądanie pozwu wnosząc o zasądzanie w miejsce pierwotnie żądanej kwoty 82.024,28 zł kwoty 139.058,28 zł w ustawowymi odsetkami od dnia 21 grudnia 2015r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu tak sprecyzowanego żądania pełnomocnik powoda wskazała, iż powód zaciągnął zobowiązania z tytułu pożyczek w: Spółdzielczej Kasie Oszczędnościowo-Kredytowej im. F. S. (dwukrotnie) , Spółdzielczej Kasie Oszczędnościowo-Kredytowej WSPÓLNOTA, (...) Bank S.A. i przekazał tak uzyskane środki pozwanej, która zobowiązała się dokonywać spłaty. Z uwagi na to, iż pozwana nie wywiązywała się z obowiązku spłaty rat pożyczki, powód, aby dokonywać tychże spłat, musiał zaciągać dalsze pożyczki. Wg stanowiska powoda kwota objęta żądaniem pozwu obejmuje całość zobowiązań zaciągniętych przez niego z przeznaczeniem dla pozwanej (k. 82-88).

Pozwana B. K. (poprzednie nazwisko S.) na pierwszej rozprawie w dniu 10 lutego 2016r. oświadczyła, iż nie jest w stanie zająć stanowiska w sprawie, znajduje się w dramatycznej sytuacji życiowej, wniosła o ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Oświadczyła także, iż uznaje swój dług wobec powoda (k. 74, nagranie przebiegu rozprawy, k. 76).

Następnie w toku procesu pozwana reprezentowana przez ustanowionego z urzędu pełnomocnika radcę prawnego M. Ż., nie uznała żądania pozwu i wniosła o oddalenie powództwa w całości zarówno w zakresie roszczenie pierwotnie zgłoszonego w sprawie, jak też w zakresie rozszerzonego powództwa. Pełnomocnik pozwanej podniósł zarzut nieważności czynności prawnych dokonanych przez powoda z pozwaną, w tym umowy pożyczki z dnia 23 marca 2014r. oraz późniejsze uznanie długów, z uwagi na to, iż czynności te dotknięte są wadą oświadczenia woli, gdyż podjęte były przez pozwaną w stanie wyłączającym świadome albo swobodne powzięcie decyzji lub wyrażenie woli. Odnośnie rozszerzonego powództwa pełnomocnik pozwanej wskazał, iż pozwana nie może ponosić negatywnych konsekwencji decyzji powoda o zaciąganiu kolejnych zobowiązań finansowych.

W ocenie pełnomocnika pozwanej w niniejszej sprawie winien mieć także zastosowanie art. 5 k.c., gdyż całe roszczenie powoda jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, narusza słuszność kontraktową, zaś powód wykorzystał łatwowierność pozwanej oraz jej trudną sytuację życiową i zdrowotną i namówił ją do podpisanie niekorzystnych dla niej czynności prawnych, w tym umowy pożyczki i uznania długu (k. 186-192).

Sąd Okręgowy ustali następujący stan faktyczny:

Powód i pozwana nawiązali znajomość podczas mityngów anonimowych alkoholików, było to w 2011r.

W 2012 - 2013r. powód dowiedział się od pozwanej, iż ma ona kłopoty finansowe. Miała zadłużenie, prowadzone były przeciwko niej egzekucje komornicze. Potrzebowała pieniędzy najpierw na spłatę mieszkania, gdzie zamieszkiwała z partnerem, następnie zaś na rozpoczęcie przez męża działalności gospodarczej w postaci usług dekarskich.

Pozwana, wiedząc, iż nie ma zdolności kredytowej, poprosiła o pomoc powoda. Nakłaniała go, aby pobrał dla niej pożyczkę, deklarując, iż ona będzie spłacać raty tegoż zobowiązania.

( dowód: zeznania powoda, k. 296-verte, min. 00:07:26-00:12:21, zeznania pozwanej, k. 298, min. 00:35:52- 00:39:28, nagranie przebiegu rozprawy, k. 300)

Powód, jak i pozwana byli klientami pani A. C. prowadzonej biuro kredytowe. Oboje wcześniej za jej pośrednictwem pobierali pożyczki i kredyty. Gdy pozwana dowiedziała się od pani C., iż nie może zaciągnąć już żadnego zobowiązania, przyprowadziła powoda, który obiecał jej pomóc i zaciągnąć zobowiązanie na siebie. Wówczas pani C. skierowała ich do pana W. S..

W. S. pośredniczył w zawieraniu przez powoda dla pozwanej pożyczek w G. Banku, (...) w B. i (...).

( dowód: zeznania świadka A. C., k. 272-verte, min. 00:00:49-00:02:37, nagranie przebiegu rozprawy, k. 274, zeznania świadka W. S., k. 261-verte, min. 00:16:46-00:21:44, nagranie przebiegu rozprawy, k. 264)

W dniu 15 listopada 2012 roku powód R. O. zawarł umowę pożyczki ze Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo - Kredytową im. F. S. z siedzibą w G. Oddział w P. na kwotę 17.800,00 złotych (siedemnaście tysięcy osiemset 00/100 ) na cele konsumpcyjne.

Umowa została zawarta na okres od 15 listopada 2012 roku do 10 września 2018 roku. Pożyczka oprocentowana jest według zmiennej stopy procentowej ustalonej przez Zarząd Kasy wynoszącej w dniu zawarcia umowy 22 % w skali roku.

Z pobranej kwoty pożyczki powód przekazał pozwanej kwotę 4.000 zł.

( dowód: umowa pożyczki - kredyt konsumencki Nr (...), k.116-129, umowa pożyczki z dnia 21 marca 2014 roku zawarta pomiędzy powodem R. O., a pozwaną B. S., k.10, zeznania powoda, k. 296verte, k. 297, min. 00:07:26-00:17:46, nagranie przebiegu rozprawy, k. 300)

W dniu 19 kwietnia 2013 roku powód R. O. zawarł umowę pożyczki ze Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo - Kredytową Wspólnota z siedzibą w G. Oddział w B. na kwotę 19.500,00 złotych (dziewiętnaście tysięcy pięćset 00/100 ) na cele konsumpcyjne.

Umowa została zawarta na okres od 19 kwietnia 2013 roku do 1 września 2018 roku. Pożyczka oprocentowana jest według zmiennej stopy procentowej ustalonej przez Zarząd Kasy wynoszącej w dniu zawarcia umowy 17 % w skali roku.

Całą sumę z pobranej pożyczki, tj. kwotę 19.500,00 zł powód przekazał pozwanej.

( dowód: umowa pożyczki - kredyt konsumencki Nr (...), k.46- 57, umowa pożyczki z dnia 21 marca 2014 roku zawarta pomiędzy powodem R. O., a pozwaną B. S., k.10, oświadczenie powoda i pozwanej z dnia 21 marca 2014r., k. 30, zeznania powoda, k. 296verte, k. 297, min. 00:07:26-00:17:46, nagranie przebiegu rozprawy, k. 300)

W dniu 17 października 2013 roku powód R. O. zawarł umowę konsolidacyjnego kredytu gotówkowego z (...) Bankiem Spółką Akcyjną siedzibą w W. na kwotę 46.751,72 złotych ( czterdzieści sześć tysięcy siedemset pięćdziesiąt jeden i 72/100 ) na okres 96 miesięcy .

Kredyt i Kredyt Dodatkowy oprocentowany jest według zmiennej stopy procentowej , która w dniu podpisania umowy wynosi 16,00 % w stosunku rocznym.

Z kwoty powyższego kredytu powód przekazał pozwanej 14.000 zł. Pozwana zobowiązał się spłacać to zobowiązanie.

( dowód: umowa konsolidacyjnego kredytu gotówkowego nr (...), k. 58- 67, oświadczenie powoda i pozwanej z dnia 25 października 2013r., k. 29, oświadczenie powoda i pozwanej z dnia 21 marca 2014r. k. 30, zeznania powoda, k. 296verte, k. 297, min. 00:07:26-00:17:46, nagranie przebiegu rozprawy, k. 300)

W dniu 17 grudnia 2013 roku powód R. O. zawarł umowę pożyczki ze Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo - Kredytową im. F. S. z siedzibą w G. Oddział w P. na kwotę 15.000,00 złotych (piętnaście tysięcy 00/100 ) na cele konsumpcyjne .

Umowa została zawarta na okres od 17 grudnia 2013 roku do 10 września 2018 roku. Pożyczka oprocentowana jest według zmiennej stopy procentowej ustalonej przez Zarząd Kasy wynoszącej w dniu zawarcia umowy 13 % w skali roku.

Całą sumę z pobranej pożyczki, tj. kwotę 15.000,00 zł powód przekazał pozwanej.

( dowód: umowa pożyczki - kredyt konsumencki Nr (...), k. 32-45, umowa pożyczki z dnia 21 marca 2014 roku zawarta pomiędzy powodem R. O., a pozwaną B. S., k.10, zeznania powoda, k. 296verte, k. 297, min. 00:07:26-00:17:46, nagranie przebiegu rozprawy, k. 300)

Za namową pośredniczącego w zawieraniu umów pożyczek przez powoda W. S. powód zażądał od pozwanej podpisanie dokumentu - umowy pożyczki. Powyższy dokument został podpisany przez strony dniu 21 marca 2014 roku. W powyższej umowie, zawartej pomiędzy powodem jako pożyczkodawcą a pozwaną jako pożyczkobiorcą, pozwana zobowiązała się spłacać zaciągnięte przez powoda pożyczki w G. Banku, (...) w B. i (...) w P..

( dowód : umowa pożyczki z dnia 21 marca 2014 roku zawarta pomiędzy powodem R. O., a pozwaną B. S., k.10)

Z uwagi na nie wywiązywanie się przez pozwaną z powyższego zobowiązania i niedokonywanie spłat pożyczek zaciągniętych przez powoda dla pozwanej, powód pismem z dnia 16 lutego 2015r. wezwał pozwaną do spłaty zobowiązań zgodnie z umową pożyczki z dnia 21 marca 2014r.

(dowód: kopia pisma powoda z dnia 16 lutego 2015r., k. 13)

Następnie pismem z dnia 6 marca 2015r. powód oświadczył pozwanej, iż z dniem 12 marca 2015r. wypowiada umowę pożyczki z dnia 21 marca 2014r. Wskazał, iż żąda zwrotu pożyczki w terminie sześciu tygodni, tj. do dnia 23 kwietnia 2015r.

( dowód: kopia wypowiedzenia umowy z dnia 6 marca 2015r., k. 11)

Z uwagi na to, iż pozwana pomimo wcześniejszych zapewnień i zawartej umowy pożyczki, nie spłacała zobowiązań powoda, powód popadł w poważne tarapaty finansowe, nie miał środków na bieżące potrzeby. Pożyczał drobne kwoty od znajomych. Zaczął także zaciągać drobne pożyczki w tzw. parabankach.

( dowód: zeznania powoda, k. 298, min. 00:33:35-00:35:33, nagranie przebiegu rozprawy, k. 300)

W dniu 24 czerwca 2014 roku powód R. O. zawarł umowę pożyczki z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością spółką jawną z siedzibą we W. na kwotę 6.720,00 złotych ( sześć tysięcy siedemset dwadzieścia 00/100) na okres od dnia zawarcia umowy do dnia 21 grudnia 2015 roku.

Oprocentowane nominalne pożyczki wynosi 16 % w stosunku rocznym .

( dowód: umowa pożyczki o nr (...), k. 169- 171)

W dniu 1 grudnia 2014 roku powód R. O. zawarł umowę pożyczki z (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością SMS Kredyt sp.j. z siedzibą we W. na kwotę 1.100 złotych ( jeden tysiąc sto 00/100 ).

Umowa została zawarta na okres od dnia 1 grudnia 2014 roku do dnia 1 stycznia 2017 roku z oprocentowaniem 12,00% w stosunku rocznym.

( dowód : umowa pożyczki nr (...), k. 130-139)

W dniu 29 grudnia 2014 roku powód R. O. zawarł umowę pożyczki z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością spółką jawną z siedzibą we W. na kwotę 9.200,00 złotych ( dziewięć tysięcy dwieście 00/100) na okres od dnia zawarcia umowy pożyczki do dnia 15 grudnia 2017 roku .

Oprocentowanie nominalne pożyczki naliczane od całkowitej kwoty pożyczki jest stałe w okresie obowiązywania umowy i na dzień zawarcia umowy wynosi 11,00 % w stosunku rocznym .

Rzeczywista roczna stopa oprocentowania na dzień sporządzania umowy wynosi 81,98 % .

( dowód : umowa pożyczki nr (...), k.140 -144)

W dniu 27 stycznia 2015 roku powód R. O. zawarł umowę pożyczki z (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością SMS Kredyt sp.j. z siedzibą we W. na kwotę 1.500 złotych ( jeden tysiąc pięćset 00/100 ).

Umowa została zawarta na okres od dnia 27 stycznia 2015 roku do dnia 27 maja 2017 roku z oprocentowaniem 12,00% w stosunku rocznym.

( dowód : umowa pożyczki nr (...) k.145-154)

W dniu 10 lutego 2015 roku powód R. O. zawarł aneks do umowy konsolidacyjnego kredytu gotówkowego z (...) Bankiem Spółką Akcyjną z siedzibą w W. nr (...) z dnia 17 października 2013 roku .

Strony postanowiły zmienić umowę kredytu w ten sposób , że okres spłaty kredytu został wydłużony do dnia 18 lutego 2022 roku , tj. o okres 4 miesięcy .

Kwota kapitału spłacanego w okresie , o jaki zgodnie z postanowieniami Aneksu została wydłużona spłata kredytu wynosi wraz z odsetkami 49.901,31 złotych (czterdzieści dziewięć tysięcy dziewięćset jeden i 31/100).

W dniu zawarcia Aneksu roczna stopa oprocentowania kredytu wynosi 12,00 % zaś rzeczywista roczna stopa oprocentowania kredytu konsumenckiego wynosi w dniu zawarcia Aneksu 14,19 % .

( dowód: Aneks do umowy konsolidacyjnego kredytu gotówkowego nr (...) z dnia 17 października 2013 roku, k. 26- 28)

W dniu 12 marca 2015 roku powód R. O. zawarł umowę pożyczki z (...) S.A. z siedzibą w W. na kwotę 1.100,00 złotych (jeden tysiąc sto 00/100) na okres 7 miesięcy od daty wypłaty pożyczki z roczna stopą oprocentowania 9,00 %.

( dowód: umowa pożyczki nr (...), k.155-161)

W dniu 13 kwietnia 2015 roku powód R. O. zawarł umowę pożyczki z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. w kwocie 2.300,00 złotych ( dwa tysiące trzysta 00/100 ).

Rzeczywista roczna stopa oprocentowania pożyczki wynosi 399,99 % .

W dacie zawarcia umowy roczna stopa zadłużenia przeterminowanego wynosi 10,00 %.

( dowód : umowa pożyczki nr (...), k. 162-168)

W dniu 12 maja 2015 roku powód R. O. zawarł umowę o kredyt gotówkowy z (...) spółką zo.o. z siedzibą Ł. na kwotę 800,00 złotych (osiemset 00/100) na okres 10 miesięcy od daty podpisania umowy ze stałą roczną stopą oprocentowania 9 %.

( dowód: umowa o kredyt gotówkowy (...) Emeryt ‘’ Nr 2820, k. 172- 178)

W dniu 29 lipca 2015 roku powód R. O. zawarł umowę pożyczki odnawialnej z (...) FINANSE S.C. T. B. , M. D. z siedzibą w Z. na kwotę 400,00 złotych ( czterysta 00/100 ).

W celu prawnego zabezpieczenia udzielonej pożyczki, pożyczkobiorca wystawi weksel zaś w przypadku braku spłaty pożyczki w umówionym terminie pożyczkodawca ma prawo do zaspokojenia swoich roszczeń z przyjętego zabezpieczenia , tj. wystawionego weksla na kwotę 2.100 złotych.

( dowód: umowa pożyczki odnawialnej z dnia 29 lipca 2015 roku, k.179-183)

B. K. cierpi na zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem alkoholu, zaburzenia depresyjne nawracające, osobowość chwiejną emocjonalnie , uzależnienie od nikotyny.

Brak przesłanek przemawiających za tym , że umowa pożyczki z dnia 21 marca 2014 roku , którą pozwana podpisała z powodem oraz uznania długów , które pozwana podpisała z powodem były sporządzane w okolicznościach wyłączających świadome albo swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli .

Pozwana w okresie od 30 września 2013 roku do 24 października 2013 roku była hospitalizowana w Oddziale Psychiatrycznym II w B.. Zastosowane leczenie przyniosło poprawę stanu psychicznego .

Trzy tygodnie później wymagała jednodniowej hospitalizacji w Oddziale (...) II w B. z rozpoznaniem : zaburzenia zachowania po spożyciu alkoholu.

Stan zdrowia pozwanej pozwalał jej i pozwala nadal na uczestniczenie w życiu codziennym, umożliwiał jej i umożliwia nadal swobodne kierowanie swoim postępowaniem, umożliwiał jej i umożliwia nadal świadome kierowanie swoim postępowaniem, umożliwiał jej i umożliwi nadal swobodne i świadome podejmowanie decyzji i wyrażanie woli.

B. K. miała i ma nadal możliwość rozumienia podejmowanych decyzji oraz konsekwencji tych decyzji.

(dowód: opinia biegłego z zakresu psychiatrii lek. med. B. J., k. 282-287)

Pozwana pracuje w Norwegii, otrzymuje wynagrodzenie w kwocie ok. 2.000 zł miesięcznie. Za dwa miesiące wraca do Polski. Ma zadłużenie w kwocie ok. 3000 zł egzekwowane przez komornika. Miesięcznie wydaje na leki 66,00 zł, 100 zł na telefon, co dwa miesiące – 150,00 zł na wizytę u psychiatry.

Pozwana ma orzeczony lekki stopień niepełnosprawności.

( dowód: zeznania pozwanej, k. 299, min. 00:52:14-00:54:44, nagranie przebiegu rozprawy, k. 300, orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, k. 215)

Powód od maja 1994r. ma orzeczoną niepełnosprawność w stopniu umiarkowanym. Przez wiele lat nadużywał alkoholu. Zamieszkuje sam, utrzymuje się z renty w wysokości 1.054 zł.

( dowód: kopia orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, k. 16, zeznania powoda, k. 298, min. 00:34:46-00:35:46, nagranie przebiegu rozprawy, k. 300, oświadczenie, k. 7-9)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Powód w toku niniejszego procesu żądał zasądzenia od pozwanej pierwotnie kwoty 82.024,28zł tytułem zwrotu udzielonych pozwanej pożyczek , następnie zaś po rozszerzeniu powództwa - kwoty 139.058,28 zł w ustawowymi odsetkami od dnia 21 grudnia 2015r. do dnia zapłaty. W uzasadnieniu tak sprecyzowanego żądania pełnomocnik powoda wskazała, iż powód zaciągnął zobowiązania z tytułu pożyczek w: Spółdzielczej Kasie Oszczędnościowo-Kredytowej im. F. S. (dwukrotnie) , Spółdzielczej Kasie Oszczędnościowo-Kredytowej WSPÓLNOTA, (...) Bank S.A. i przekazał tak uzyskane środki pozwanej, która zobowiązała się dokonywać spłaty. Z uwagi na to, iż pozwana nie wywiązywała się z obowiązku spłaty rat pożyczki, powód, aby dokonywać tychże spłat, musiał zaciągać dalsze pożyczki. Wg stanowiska powoda kwota objęta żądaniem pozwu obejmuje całość zobowiązań zaciągniętych przez niego z przeznaczeniem dla pozwanej.

Podstawy prawnej tak określonego żądania należy poszukiwać w normie art. 720 k.c., dotyczącej umowy pożyczki. Zgodnie z powyższym przepisem przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w tym w szczególności zeznań stron, nie ulega wątpliwości, iż po nawiązaniu się znajomości pomiędzy nimi, pozwana zaczęła się żalić powodowi, iż znajduje się w trudnej sytuacji materialnej. Po tym zaś, jak uzyskała informację, iż nie ma zdolności kredytowej, pozwana zaczęła namawiać powoda, aby zaciągnął dla niej pożyczki. Powyższe okoliczności potwierdzili także w swoich w pełni wiarygodnych zeznaniach świadkowie: W. S. – pośredniczący w zawieraniu przez powoda umów pożyczek i umów kredytowych oraz A. C. – prowadząca biuro kredytowe, znająca strony z racji udzielania wcześniej pożyczek, a do której to pozwana przyprowadziła powoda, aby ten zaciągnął pożyczkę z przeznaczeniem środków dla pozwanej.

W ocenie Sądu w toku niniejszego procesu powód udowodnił, iż przekazał pozwanej w ramach zawartej pomiędzy stronami umowy pożyczki łącznie kwotę 52.500,00 zł, w tym:

- kwotę 15.000 z pożyczki zawartej w dniu 17 grudnia 2013 roku ze Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo - Kredytową im. F. S. z siedzibą w G. Oddział w P.,

- kwotę 14.000 zł z zaciągniętego dniu 17 października 2013 umowy konsolidacyjnego kredytu gotówkowego z (...) Bankiem Spółką Akcyjną siedzibą w W. na kwotę 46.751,72 złotych ( czterdzieści sześć tysięcy siedemset pięćdziesiąt jeden i 72/100 ),

- kwotę 19.500 zł z zawartej w dniu 19 kwietnia 2013 roku umowy pożyczki ze Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo - Kredytową Wspólnota z siedzibą w G. Oddział w B. na kwotę 19.500,00 złotych (dziewiętnaście tysięcy pięćset 00/100 ),

- kwotę 4.000 zł z zawartej w dniu 15 listopada 2012 roku umowy pożyczki ze Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo - Kredytową im. F. S. z siedzibą w G. Oddział w P. na kwotę 17.800,00 złotych (siedemnaście tysięcy osiemset 00/100 ).

Powyższe przyjęte przez Sąd za udowodnione fakty wynikają przede wszystkim z dokumentów w postaci umów pożyczek i umowy kredytowej, które to dokumenty potwierdzają, iż powód zaciągnął takie zobowiązania. Natomiast kluczowe dla niniejszego procesu okoliczności dotyczące wysokości środków przekazanych pozwanej przez powoda z tychże zaciągniętych zobowiązań oraz ustaleń co do spłaty zobowiązań przez pozwaną, wynikają natomiast z następujących dokumentów: zawartej pomiędzy stronami w dniu 21 marca 2014 roku, w której to umowie pozwana zobowiązała się spłacać zaciągnięte przez powoda pożyczki w G. Banku, (...) w B. i (...) w P., przyznając tym samym, iż środki z tychże pożyczek zostały przekazane na jej rzecz (k. 10), oświadczenia podpisanego przez strony z dnia 25 października 2013r. (k. 29), w którym strony zgodnie oświadczyły, iż w dniu 25 października 2013r. powód przekazał pozwanej kwotę 14.000 zł w gotówce z zaciągniętego w dniu 17 października 2013. w G. Banku kredytu konsolidacyjnego oraz oświadczenia z dnia 21 marca 2014r. (k. 30), w którym pozwana przyznała, iż otrzymała od powoda całą kwotę z pożyczki pobranej przez niego w dniu 19 kwietnia 2013r. w (...), tj. kwotę 19.500 zł. Powyższe fakty potwierdził także w swoich zeznaniach powód.

W toku niniejszego procesu pełnomocnik pozwanego podniósł zarzut nieważności opisanych powyższej czynności prawnych z udziałem pozwanej, tj. umowy pożyczki z dnia 21 marca 2014r. oraz dwóch opisanych powyżej oświadczeń stanowiących w istocie uznanie długu powołując się na to, iż czynności te dotknięte są wadą oświadczenia woli, gdyż podjęte były przez pozwaną w stanie wyłączającym świadome albo swobodne powzięcie decyzji lub wyrażenie woli, a zatem dotknięte są wadą oświadczenia woli określoną normą art. 82 k.c.

W toku niniejszego procesu nie została wykazana zasadność powyższego zarzutu. W świetle opinii biegłego z zakresu psychiatrii B. J. B. K. cierpi na zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem alkoholu, zaburzenia depresyjne nawracające, osobowość chwiejną emocjonalnie , uzależnienie od nikotyny. Brak przesłanek przemawiających za tym , że umowa pożyczki z dnia 21 marca 2014 roku , którą pozwana podpisała z powodem oraz uznania długów , które pozwana podpisała z powodem były sporządzane w okolicznościach wyłączających świadome albo swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli. Stan zdrowia pozwanej pozwalał jej i pozwala nadal na uczestniczenie w życiu codziennym, umożliwiał jej i umożliwia nadal swobodne kierowanie swoim postępowaniem, umożliwiał jej i umożliwia nadal świadome kierowanie swoim postępowaniem, umożliwiał jej i umożliwi nadal swobodne i świadome podejmowanie decyzji i wyrażanie woli. B. K. miała i ma nadal możliwość rozumienia podejmowanych decyzji oraz konsekwencji tych decyzji.

Wobec powyższego należy uznać, iż kwestionowane czynności prawne dokonane przez pozwaną nie są dotknięte wadą oświadczenia woli. Na podstawie tychże czynności Sąd dokonał kluczowego dla rozstrzygnięcia sprawy ustalenia odnośnie wysokości środków przekazanych przez powoda pozwanej.

Powód, na którym w tym zakresie mocy art. 6 k.c. spoczywała ciężar dowodu, nie udowodnił natomiast, aby przekazał pozwanej środki w wyższej kwocie niż 52.500 zł. Twierdzenia powoda, iż przekazał pozwanej łącznie kwotę ponad 100.000 zł, nie znajdują żadnego potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym, są jedynie gołosłownymi twierdzeniami, zgłaszanymi tylko na użytek niniejszego procesu. W szczególności nie zasługują na wiarą zeznania powoda, który wskazał, iż środki z umów pożyczek zawieranych w parabankach także przekazywał pozwanej, łącznie ok. 10.000 zł. Pozwana zaprzeczyła powyższym faktom, a powód poza gołosłownymi twierdzeniami nie przedstawił żadnych dowodów na powyższe okoliczności. W żadnej mierze także powód nie udowodnił, aby pozwana była zobowiązana do zwrotu na jego rzecz kwoty 139.058,28 zł. Powód w żadnym zakresie nie udowodnił, aby zobowiązanie pozwanej wobec niego stanowi właśnie taką kwotę. Powód ograniczył się jedynie do załączenia kopii umów pożyczek i umów kredytowych, nie wskazując w jakim zakresie i przez kogo zobowiązania te zostały spłacone, jak część pozostała jeszcze do spłaty.

Dokonując oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd nie podzielił także twierdzeń pozwanej odnośnie dokonywanych przez nią spłat pożyczek i kredytu zaciągniętego przez powoda. Wskazując w swoich zeznaniach różne kwoty rzekomych spłat, pozwana ostatecznie przyznała, że nie jest w stanie wskazać, ile faktycznie ze swoich zobowiązań spłaciła na rzecz powoda, a ile jeszcze pozostało do spłaty. Ciężar dowodu w powyższym zakresie z mocy art. 6 k.c. spoczywał zaś na stronie pozwanej. Pozwana poza gołosłownymi i mało spójnymi twierdzeniami odnośnie wysokości spłat, nie przedstawiła żądnych innych dowodów na powyższą okoliczność.

Dokonując ustaleń faktycznych Sąd pominął natomiast zeznania świadków: K. S., Z. S., A. S., M. J. jako nie mające istnego znaczenia dla ustalenia faktów istotnych dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Świadkowie ci prezentowali bardzo ogólną wiedzę na temat relacji pomiędzy stronami, nie mieli żadnej wiedzy odnośnie ilości środków przekazanych przez powoda pozwanej, ustalonych zasad rozliczeń, spłaty zaciągniętych przez powoda zobowiązań.

Mając powyższe na uwadze, oceniając przedstawiony przez strony materiał dowodowy, Sąd uznał zasadność żądania pozwu w zakresie zasądzonej kwoty 52.500 zł. Jak wynika z łączącej strony umowy pożyczki pozwana środki w takiej wysokości pobrała od powoda i środków tych nie zwróciła, pomimo wypowiedzenia przez powoda umowy pożyczki. Roszczenie znajduje zatem pełne uzasadnienie w przepisie art. 720 k.c. w związku z art. 723 k.c. Termin zwrotu pożyczki, jak wynika z wypowiedzenia umowy, upłynął z dniem 23 kwietnia 2015r. Wobec powyższego roszczenie powoda jest wymagalne.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 k.c., zasądzając odsetki ustawowe od dnia wytoczenia powództwa.

W pozostałym zakresie powództwo zostało oddalone jako nie znajdujące prawnego ani faktycznego uzasadnienia.

W toku procesu pozwana wnosząc o oddalenie powództwa, podniosła zarzut z art. 5 k.c. W ocenie pełnomocnika pozwanej w niniejszej sprawie winien mieć także zastosowanie art. 5 k.c., gdyż całe roszczenie powoda jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, narusza słuszność kontraktową, zaś powód wykorzystał łatwowierność pozwanej oraz jej trudną sytuację życiową i zdrowotną i namówił ją do podpisanie niekorzystnych dla niej czynności prawnych, w tym umowy pożyczki i uznania długu.

W ocenie Sądu w żadnej mierze powyższy zarzut nie może być uznany za zasadny. Zgodnie z art. 5 k.c. nie można czynić ze swego prawa użytku, który by był sprzeczny ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub z zasadami współżycia społecznego. Takie działanie lub zaniechanie uprawnionego nie jest uważane za wykonywanie prawa i nie korzysta z ochrony. W kontekście zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego brak podstaw do uznania, iż powód wykorzystał łatwowierność pozwanej oraz jej trudną sytuację życiową i zdrowotną i namówił ją do podpisanie niekorzystnych dla niej czynności prawnych, w tym umowy pożyczki i uznania długu. Należy natomiast uznać, iż to pozwana wykorzystała ufność i chęć pomocy ze strony powoda, nakłoniła go do pobrania pożyczek dla niej , następnie zaś nie wywiązała się z obietnicy spłaty tych zobowiązań. Nakłonienie zaś pozwanej do podpisanie umowy pożyczki było uzasadnionym działaniem powoda, który chciał się zabezpieczyć na wypadek nie spłacania przez pozwaną zobowiązania.

Wbrew twierdzeniom strony powodowej brak jest także podstaw do twierdzenia, iż pozwana uznała przez Sądem roszczenie pierwotnie zgłoszone w pozwie. Na pierwszej rozprawie w dniu 10 lutego 2016r. oświadczyła, iż nie jest w stanie zająć stanowiska w sprawie, znajduje się w dramatycznej sytuacji życiowej, wniosła o ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Oświadczyła także, iż uznaje swój dług wobec powoda (k. 74, nagranie przebiegu rozprawy, k. 76). Takie oświadczenie pozwanej nie pozwała na przyjęcie, iż złożyła ona skutecznie prawnie oświadczenie o uznaniu powództwa. Zwłaszcza, iż następnie w toku procesu pozwana reprezentowana przez ustanowionego z pełnomocnika radcę prawnego M. Ż., nie uznała żądania pozwu i wniosła o oddalenie powództwa w całości zarówno w zakresie roszczenie pierwotnie zgłoszonego w sprawie, jak też w zakresie rozszerzonego powództwa.

Na podstawie art. 102 k.p.c. Sąd nie obciążył pozwanej nie uiszczonymi kosztami sądowymi od uwzględnionej części powództwa, mając na uwadze jej trudną sytuację życiową i materialną.

Na podstawie § 15 w związku z § 6 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U Nr z 2013, poz. 490 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2016r., Sąd przyznał pełnomocnikowi powoda i pełnomocnikowi pozwanej ustanowionym z urzędu wynagrodzenie z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej stronom z urzędu.