Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 16 listopada 2016 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2016 r. w Katowicach

na posiedzeniu niejawnym

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

na zarządzenie Przewodniczącego w Sądzie Okręgowym w Katowicach

z dnia 7 września 2016 r., sygn. akt II Nc 341/16

p o s t a n a w i a :

1)  uchylić zaskarżone zarządzenie;

2)  pozostawić Sądowi Okręgowemu w Katowicach orzeczenie o kosztach postępowania zażaleniowego w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji.

SSA Anna Bohdziewicz SSA Małgorzata Wołczańska SSA Elżbieta Karpeta

Sygn. akt I ACz 1480/16

UZASADNIENIE

Zaskarżonym zarządzeniem został zarządzony zwrot pozwu, w ramach którego strona powodowa domagała się wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym, mocą którego pozwani zostaną solidarnie zobowiązani do zapłaty na jej rzecz kwot: 220 391,63 zł z odsetkami umownymi w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 21 kwietnia 2016 r., kwoty 6 705,77 zł z tytułu odsetek umownych za okres od 30 sierpnia 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. i kwoty 6 013,13 zł z tytułu odsetek umownych za okres od 1 stycznia 2016 r. do 20 kwietnia 2016 r. W uzasadnieniu zarządzenia wskazano, że powód domagał się solidarnego zasądzenia od pozwanych łącznie kwoty 233 112 zł, w oparciu o wyciąg z ksiąg banku oraz dołączone do pozwu wezwanie do zapłaty z dnia 25 września 2015 r. skierowane do pozwanych, a opiewające łącznie na kwotę 222 302 zł. Zarządzeniem, doręczonym powodowi w dniu 2 sierpnia 2016 r. wezwano go do uzupełnienia braków formalnych pozwu przez złożenie dowodu doręczenia pozwanemu pisemnego wezwania do zapłaty kwoty dochodzonej pozwem w terminie 7 dni pod rygorem zwrotu pozwu, przy czym w tym terminie dołączone zostało wezwanie z dnia 16 listopada 2015 r. na kwotę 223 739 zł. Z tych przyczyn przyjęte zostało zaskarżonym zarządzeniem, że powód nie uzupełnił braków formalnych pozwu, gdyż nie dołączył wezwania adekwatnego do wystawionego wyciągu z ksiąg bankowych i w oparciu o art. 130 § 2 kpc w zw. z art. 485 § 4 kpc zarządzono zwrot pozwu.

W zażaleniu powód domagał się uchylenia zaskarżonego zarządzenia zarzucając:

-

naruszenie przepisów postępowania, a to art. 130 § 2 kpc przez przyjęcie, że powód nie uzupełnił braków formalnych pozwu z art. 485 § 3 kpc przez błędne przyjęcie, iż nie ziścił się wymóg dołączenia do pozwu doręczenia dłużnikowi pisemnego wezwania do zapłaty odpowiadającemu należności dochodzonej pozwem oraz art. 20 kpc przez zsumowanie dochodzonych kwot w sytuacji, gdy dochodzone odsetki nie uległy kapitalizacji;

-

błąd w ustaleniach faktycznych przez przyjęcie, że dołączone do pozwu wezwanie dotyczy innej kwoty niż dochodzona na podstawie wyciągu z ksiąg bankowych.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie zasługiwało na uwzględnienie, gdyż brak było podstaw do zwrotu pozwu.

Zastosowanie, wobec banku dochodzącego wydania nakazu zapłaty na podstawie dokumentów określonych art. 485 § 3 kpc, rygoru zwrotu pozwu jest możliwe w myśl art. 485 § 4 kpc tylko w sytuacji, gdy powód mimo wezwania w ogóle nie dołączy tychże dokumentów. Natomiast powód dokumenty wymagane powołanym przepisem art. 485 § 3 kpc dołączył. Złożył bowiem tak wyciąg z ksiąg bankowych zaopatrzony stosownymi podpisami i pieczęcią jak i dowód doręczenia dłużnikom pisemnego wezwania do zapłaty. Okoliczność ta zatem nie zezwalała na zwrot pozwu.

Powołana w zaskarżonym zarządzeniu okoliczność, że wezwanie do zapłaty skierowane do dłużników przez bank opiewa na kwotę inną niż wynikająca ze złożonego wyciągu z ksiąg bankowych wiąże się z kwestią dokonania oceny, czy w świetle złożonych dokumentów istnieją podstawy do wydania nakazu zapłaty. Ewentualne uznanie, że dołączone do pozwu dokumenty nie uzasadniają dochodzonego żądania, a tym samym, że nie zachodzą podstawy do wydania nakazu, obligują przewodniczącego do podjęcia czynności z art. 486 § 1 kpc. Nie dają jednak podstaw do zarządzenia zwrotu pozwu.

Niewątpliwie rację ma skarżący, że w świetle art. 20 kpc do wartości przedmiotu sporu nie wlicza się odsetek, także wówczas gdy określone one zostały kwotowo (obliczone za określony okres), o ile nie są dochodzone od nich dalsze odsetki. Niemniej na obecnym etapie nie chodzi o ustalenie wartości przedmiotu sporu, lecz o to, że w wyciągu z ksiąg bankowych wyliczona kwota odsetek jest inna niż określona w wezwaniu. Nie jest również wskazany okres, jakiego wyliczenie odsetek dotyczy oraz wysokość odsetek. W tych okolicznościach można więc twierdzić, iż żądane pozwem roszczenie o odsetki nie spełnia wymagań uzasadniających żądanie wydania nakazu zapłaty co do tych należności ubocznych.

Mając na uwadze powyższe Sąd Apelacyjny orzekł jak w sentencji z mocy art. 386 § 1 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 398 kpc. O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono na mocy art. 108 kpc.

SSA Anna Bohdziewicz SSA Małgorzata Wołczańska SSA Elżbieta Karpeta