Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 listopada 2015r.

Sąd Rejonowy w Mogilnie III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący : Sędzia Sądu Rejonowego Justyna Mazurek Lisiecka

Protokolant: st. sekr. sąd. Barbara Bujak

po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2015r. sprawy

z powództwa P. B. (1) i P. B. (2)

przeciwko Z. B. (1)

o podwyższenie alimentów

1.  podwyższa renty alimentacyjne zasądzone wyrokiem Sądu Rejonowego w Mogilnie w dniu 19.03.2014r. w sprawie IX RC 294/13 należne od pozwanego Z. B. (1) na rzecz powodów P. B. (1) i P. B. (2) z kwoty 200 zł (dwieście złotych 00/100) zł miesięcznie do kwoty po 350,00 zł (trzysta pięćdziesiąt złotych 00/100) miesięcznie płatne z góry do 10-tego dnia każdego miesiąca, począwszy od 22 czerwca 2015r.,

2.  w pozostałej części powództwo oddala,

3.  wyrokowi w punkcie 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności,

4.  odstępuje od obciążenia pozwanego kosztami sądowymi przed Sądem I instancji.

Sygn. akt III RC 38/15

UZASADNIENIE

Powodowie P. B. (1) i P. B. (2) wnieśli o podwyższenie alimentów zasądzonych od pozwanego Z. B. (1) na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 19 marca 2014 r. sygn. IX RC 294/13 w kwocie po 200 zł do kwoty po 500 zł miesięcznie. W uzasadnieniu pozwu wskazano, że zasądzone dotychczas alimenty nie zaspokajają potrzeb powodów. Potrzeby powodów wzrosły. Pozwany obecnie odbywa karę pozbawienia wolności. Przed osadzeniem w zakładzie karnym pozwany nadużywał alkoholu, znęcał się nad rodziną, za co został skazany. Powodowie kontynuują naukę w III klasie szkoły zawodowej a od stycznia 2015 r. podjęli naukę w I klasie Liceum Wieczorowego w M.. Czesne wynosi 50 zł miesięcznie, miesięcznie koszty dojazdu wynoszą 80 zł. Łączny koszt utrzymania każdego z powodów to około 800 zł miesięcznie. Matka powodów pracuje dorywczo.

Pozwany Z. B. (1) wniósł o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew wskazał, że od stycznia 2015 r. nie posiada już prawa do renty chorobowej z uwagi na osadzenie w zakładzie karnym.

Sąd ustalił, co następuje:

Powodowie P. B. (2) i P. B. (1) są dzieci pozwanego Z. B. (1) i A. B.. Obecnie mają 18 lat. Na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 19.03.2014 r. sygn. akt IX RC 294/13 zasądzono od pozwanego na rzecz P. i P. B. (2) alimenty w wysokości po 200 zł miesięcznie.

Dowód: odpis wyroku Sądu Rejonowego w Inowrocławiu sygn. akt IX RC 294/13 k. 9

Pozwany od 06.06.2014 r. odbywa karę pozbawienia wolności. Koniec kary przypada na 05.01.2016 r. Przed osadzeniem w zakładzie karnym nadużywał alkoholu. Sąd Rejonowy w Inowrocławiu na mocy postanowienia z dnia 22.05.2014 r. sygn. IX Nsm 32/14 ograniczył Z. B. (1) władzę rodzicielska nad małoletnimi wówczas powodami. Na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Mogilnie z dnia 09.11.2009 r. sygn.. akt II K 425/09 Z. B. (2) został skazany za czyn z art. 178 a § 1 kk. Na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Mogilnie z dnia 02.06.2011 r. sygn.. akt II K 65/11 Z. B. (1) został skazany za czyn z art. 207 § 1 kk w zw. z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełniony także na szkodę powodów oraz za czyn z art. 178 a § 4 kk. Na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 16.10.2014 r. sygn. akt VIII K 147/14 pozwany został skazany za czyn z art. 207 § 1 kk popełniony również na szkodę powodów. Przed osadzeniem w zakładzie karnym pozwany otrzymywał rentę w wysokości 780 zł. Obecnie renty nie otrzymuje od stycznia 2015 r.

Dowód: karta leczenia szpitalnego k. 10 – 12, odpis postanowienia z dnia 22.05.2014 r. sygn. akt IX Nsm 32/14 k. 13, zaświadczenie z zakładu karnego k. 37, odpisy wyroków k. 63 – 66, zeznania pozwanego Z. B. (1) k. 70

Pozwany Z. B. (1) jest właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 12,18 ha. W dniu 24 sierpnia 2011 r. pozwany zawarł z G. P. umowę dzierżawy gruntów rolnych na okres 10 lat. Strony ustaliły, iż dzierżawca nie będzie płacił czynszu dzierżawnego. Na mocy aneksu do tejże umowy ustalono, iż Z. B. (1) i A. B. (1) będą pobierać dopłaty bezpośrednie do tychże gruntów.

Dowód: umowa dzierżawy z dnia 24.08.2011 r. oraz aneks do tejże umowy k. 40 – 4, zeznania świadka G. P. k. 68

Pozwany Z. B. (1) od 2004 r. składał wnioski o wypłaty dopłat bezpośrednich. Pieniądze były przekazywane bezpośrednio na konto wskazane przez Z. B. (1). Za 2014 r. pieniądze w wysokości około 13 000 zł zostały przekazana na konto pełnomocnika Z. B. (1) i jednocześnie jego siostry I. L..

Dowód: informacja z agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa k. 55

Powodowie mieszkają w matką A. B. . Uczęszczają do III klasy szkoły zawodowej. Prócz tego rozpoczęli naukę w I klasie Liceum Wieczorowego w M.. Rodzina korzysta z pomocy opieki społecznej. Pozwany nie płaci alimentów dobrowolnie. Matka powodów A. B. (2) korzysta z pomocy opieki społecznej. Sama zajmuje się opieką nad schorowanymi osobami. Otrzymuje za to 550 zł miesięcznie. A. B. (2) szuka pracy. Powodowie podejmowali prace dorywcze latem. Powodowie dojeżdżają do szkoły oraz na praktyki samochodem, który kupili za kwotę 2100 zł. Pieniądze pochodziły z prezentów na 18 urodziny. Na dojazdy wydają po 200 zł miesięcznie. Na odzież powodowie wydają po 150 zł miesięcznie, za wyżywienie ich matka wydaje około 300 zł na każdego. Zakup środków czystości i kosmetyków to kwota około 100 zł na każdego z powodów. Opłata za prąd przypadająca na każdego z powodów to kwota 60 zł miesięcznie, opłata za wodę około 15 – 16 złotych miesięcznie. Rodzina na opał wydaje w sezonie około 2400 zł. Powodowie otrzymują wynagrodzenie za praktyki w wysokości 195 zł miesięcznie. Powodowie opłacają czesne za szkodę w wysokości po 50 zł miesięcznie. Zakup książek i przyborów szkolnych kosztował 400 zł dla każdego z powodów. Pozwani posiadają komputer, który ich zatka zakupiła w systemie ratalnym. Rata za komputer wynosi 200 zł miesięcznie.

Dowód: zaświadczenia od komornika k. 16 – 17, decyzja z dnia 20.05.2015 r. k. 19, zaświadczenie o kształceniu k. 20 – 21, zeznania świadka M. B. k. 67 – 68, zeznania A. B. k. 68 – 69, zeznania powoda P. B. (1) k. 69 – 70, zeznania powoda P. B. (2) k. 70

Sąd zważył, co następuje:

Sąd uznał za wiarygodne zeznania powodów. Powodowie zeznawali logicznie i spójnie. Ich zeznania znajdują pełne potwierdzenie w zeznaniach A. B.. Zeznania powodów wzajemnie się uzupełniały.

W ocenie Sądu zeznania pozwanego Z. B. (1) należy uznać za wiarygodne. Zeznania pozwanego znajdują pełne potwierdzenie zeznaniach świadka G. P., umowy dzierżawy, zaświadczeniu z zakładu karnego. Należy jednak zauważyć, że Sąd dokonał odmiennej niż pozwany oceny jego sytuacji majątkowej oraz uzasadnionych potrzeb powodów. Stanowisko Sądu w tym zakresie zostanie przedstawione w dalszej części uzasadnienia.

Sąd uznał zeznania świadka A. B. za całkowicie wiarygodne. Jej zeznania znajdują pełne potwierdzenie w zeznaniach świadka M. B. a także w zeznaniach powodów. Świadek logicznie i rzetelnie opisała potrzeby powodów oraz dochody rodziny.

Sąd uznał za całkowicie wiarygodne zeznani świadka G. P.. Znajdują one potwierdzenie w dokumentach w postaci umowy dzierżawy.

Jako wiarygodne Sąd ocenił zeznani świadka M. B.. Świadek zeznawała rzeczowo i logicznie. Jej zeznania korelują z zeznaniami świadka A. B..

Sąd uznał za całkowicie wiarygodne dowody z dokumentów ujawnionych w toku postępowania albowiem brak jest jakichkolwiek powodów do przypuszczeń, iż ich treść nie jest zgodna z rzeczywistym stanem rzeczy, nie ma także żadnych podstaw do podejrzeń, co do ich autentyczności.

Podstawę prawną rozpoznania powództwa złożonego w przedmiotowej sprawie stanowią przepisy art. 138 kro w zw. z art. 135 § 1 kro.

Powołany przepis art. 138 kro stanowi, że w razie zmiany stosunków strony mogą żądać zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków rozumie się istotne zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych strony zobowiązanej do alimentacji albo istotne zwiększenie usprawiedliwionych potrzeb strony uprawnionej do alimentacji, wskutek czego ustalony uprzednio zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania poprzez zmniejszenie albo zwiększenie wysokości świadczeń alimentacyjnych. Natomiast dalszy powołany przepis art. 135 § 1 kro stanowi, że zakres świadczeń alimentacyjnych wyznaczają usprawiedliwione potrzeby osoby uprawnionej do alimentów oraz zarobkowe i majątkowe możliwości strony zobowiązanej do alimentacji. W sprawach o alimenty Sąd ma więc obowiązek dokładnego i wnikliwego ustalenia usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego do alimentowania oraz możliwości ich zaspokojenia przez osoby zobowiązane.

W ocenie Sądu w przedmiotowej sprawie powodowie wykazali zwiększenie ich usprawiedliwionych potrzeb, a co się z tym wiąże - konieczność podwyższenia zasądzonych na ich rzecz rent alimentacyjnych. Od zasądzenia pierwotnej kwoty alimentów minęło półtora roku. Powodowie są obecnie w III klasie szkoły zawodowej. Otrzymują wynagrodzenie za praktyki w wysokości po 195 zł miesięcznie. Dotychczas pomagali matce w utrzymaniu w ten sposób, że w dni wolne oraz wakacje podejmowali prace dorywcze. Obecnie z uwagi na fakt, iż podjęli naukę w liceum wieczorowym (prócz nauki w szkole zawodowej) nie mogą podejmować prac dorywczych. Miesięczny koszt utrzymania każdego z powodów to kwota około 1000 zł (dojazdy do szkół i na praktyki 200 zł, zakup odzieży 150 zł, wyżywienie 300 zł, zakupu kosmetyków i środków czystości około 100 zł, opłata za prąd 60zł, zakup opału około 50 zł miesięcznie, opłata za szkołę 50 zł miesięcznie, spłata ½ raty kredytu za komputer 100 zł). W niniejszej sprawie bezspornym jest, że usprawiedliwione potrzeby powodów od czasu ustalenia obowiązku alimentacyjnego ich ojca uległy zwiększeniu. Kwota alimentów została ustalona w marcu 2014 r. Obecnie powodowie są pełnoletni, nadal się uczą, prócz tego rozpoczęli dodatkową naukę. Zasady doświadczenia życiowego wskazują, iż potrzeby powodów z pewnością wzrosły. Przede wszystkim związane jest to ze wzrostem cen a także większymi wydatkami związanymi z kształceniem, zakupem podręczników, dojazdem do szkół. Wskazują na to zasady doświadczenia życiowego i logiki. Powodowie otrzymują wynagrodzenie z tytułu odbywanych praktyk w wysokości 195 zł. jest to kwota, która przeznaczają na swoje utrzymanie. Odliczając tę kwotę od kwoty 1000 zł niezbędnej na utrzymanie powodów, pozostaje jeszcze kwota 800 zł, w której partycypowaniu przynajmniej częściowo powinien uczestniczyć pozwany. Matka powodów pomimo prób znalezienia pracy nie jest nigdzie zatrudniona. Otrzymuje 550 zł z tytułu pomocy w opiece nad osobami schorowanymi. Stara się zapewnić synom godziwe utrzymanie, hoduje gesi, kury, kaczki.

Sąd dokonał analizy sytuacji majątkowej pozwanego Z. B. (1). Pozwany jest obecnie właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 12,18 ha. Gospodarstwo dzierżawi G. P.. Otrzymuje dopłaty bezpośrednie w wysokości 12 000 – 13 000 zł rocznie. Pieniędzy tych nie przeznaczał na utrzymanie rodziny. Dopłaty bezpośrednie za 2014 zostały przesłane na konto siostry pozwanego. Pozwany do czasu osadzenia w zakładzie karnym otrzymywał rentę w wysokości 780 zł. Obecnie renty nie otrzymuje. Okoliczność ta nie może jednak obciążać powodów. Pozwany nie otrzymuje renty z uwagi na odbywanie kary pozbawienia wolności m.in. za znęcanie się nad powodami. Okoliczność ta nie może obciążać powodów i przemawiać za oddaleniem powództwa. Sąd ustalił, iż pozwany odbywa karę pozbawienia wolności od czerwca 2014 r. W tym czasie pozostawał faktycznie na utrzymaniu Skarbu Państwa. Miał więc możliwość zaoszczędzenia środków pieniężnych choćby pochodzących z dopłat bezpośrednich przez ponad półtora roku. W tych okolicznościach Sąd uznał, iż zasądzone alimenty w wysokości po 350 zł na każdego z pozwanych nie przekraczają możliwości finansowych pozwanego.

Uwzględniając powyższe Sąd uznał roszczenie powodów o podwyższenie rent alimentacyjnych jako słuszne co do zasady. Zważywszy na uzasadnione potrzeby powodów, ich dochody oraz możliwości finansowe pozwanego Sąd uznał, iż Z. B. (1) winien ponosić koszty utrzymania synów w wysokości po 350 zł miesięcznie na każdego z pozwanych i w punkcie pierwszym wyroku podwyższył renty alimentacyjne zasądzoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Mogilnie w dniu 19.03.2014r. w sprawie IX RC 294/13 należne od pozwanego Z. B. (1) na rzecz powodów P. B. (1) i P. B. (2) z kwoty 200 zł miesięcznie do kwoty po 350,00 zł miesięcznie płatne z góry do 10-tego dnia każdego miesiąca, począwszy od 22 czerwca 2015r. tj. od dnia złożenia pozwu. Sąd uznał bowiem, iż o ile zasadne jest roszczenie powodów o podwyższenie należnych im rent alimentacyjnych, o tyle żądana przez nich kwota po 500,00 zł jest zbyt wygórowana. Sąd mając na względzie usprawiedliwione potrzeby powodów uznał, że pozwany, przy uwzględnieniu dochodów, jakie osiąga winien płacić na utrzymanie synów po 350 zł miesięcznie.

W świetle powyższych okoliczności w drugim punkcie wyroku Sąd oddalił powództwo w pozostałej części.

Wyrokowi w punkcie pierwszym Sąd nadał rygor natychmiastowej wykonalności, stosownie do art. 333 § 1 punkt. 1 kpc, zgodnie z którym Sąd z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli: zasądza alimenty- co do rat płatnych po dniu wniesienia powództwa, a co do rat płatnych przed wniesieniem powództwa za okres nie dłuższy niż za trzy miesiące.

Sąd na mocy art. 102 kpc odstąpił od obciążania pozwanego kosztami postępowania poniesionymi przez stronę powodową oraz kosztami sadowymi z uwagi na sytuację materialną pozwanego.

SSR Justyna Mazurek Lisiecka

Sygn. akt III RC 38/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 listopada 2015r.

Sąd Rejonowy w Mogilnie III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący : Sędzia Sądu Rejonowego Justyna Mazurek Lisiecka

Protokolant: st. sekr. sąd. Barbara Bujak

po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2015r. sprawy

z powództwa P. B. (1) i P. B. (2)

przeciwko Z. B. (1)

o podwyższenie alimentów

1.

podwyższa renty alimentacyjne zasądzone wyrokiem Sądu Rejonowego w Mogilnie w dniu 19.03.2014r. w sprawie

IX RC 294/13 należne od pozwanego Z. B. (1) na rzecz powodów P. B. (1) i P. B. (2) z kwoty 200 zł (dwieście złotych

00/100) zł miesięcznie do kwoty po 350,00 zł (trzysta pięćdziesiąt złotych 00/100) miesięcznie płatne z góry do 10-

tego dnia każdego miesiąca, począwszy od 22 czerwca 2015r.,

2.

w pozostałej części powództwo oddala,

3.

wyrokowi w punkcie 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności,

4.

odstępuje od obciążenia pozwanego kosztami sądowymi przed Sądem I instancji.

Sygn. akt III RC 38/15

UZASADNIENIE

Powodowie P. B. (1) i P. B. (2) wnieśli o podwyższenie alimentów zasądzonych od pozwanego Z. B. (1) na mocy wyroku

Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 19 marca 2014 r. sygn. IX RC 294/13 w kwocie po 200 zł do kwoty po 500 zł

miesięcznie. W uzasadnieniu pozwu wskazano, że zasądzone dotychczas alimenty nie zaspokajają potrzeb powodów.

Potrzeby powodów wzrosły. Pozwany obecnie odbywa karę pozbawienia wolności. Przed osadzeniem w zakładzie

karnym pozwany nadużywał alkoholu, znęcał się nad rodziną, za co został skazany. Powodowie kontynuują naukę w

III klasie szkoły zawodowej a od stycznia 2015 r. podjęli naukę w I klasie Liceum Wieczorowego w M.. Czesne wynosi

50 zł miesięcznie, miesięcznie koszty dojazdu wynoszą 80 zł. Łączny koszt utrzymania każdego z powodów to około

800 zł miesięcznie. Matka powodów pracuje dorywczo.

Pozwany Z. B. (1) wniósł o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew wskazał, że od stycznia 2015

r. nie posiada już prawa do renty chorobowej z uwagi na osadzenie w zakładzie karnym.

Sąd ustalił, co następuje:

Powodowie P. B. (2) i P. B. (1) są dzieci pozwanego Z. B. (1) i A. B.. Obecnie mają 18 lat. Na mocy wyroku Sądu

Rejonowego w I. z dnia 19.03.2014 r. sygn. akt IX RC 294/13 zasądzono od pozwanego na rzecz P. i P. B.

(2) alimenty w wysokości po 200 zł miesięcznie.

Dowód: odpis wyroku Sądu Rejonowego w Inowrocławiu sygn. akt IX RC 294/13 k. 9

Pozwany od 06.06.2014 r. odbywa karę pozbawienia wolności. Koniec kary przypada na 05.01.2016 r. Przed

osadzeniem w zakładzie karnym nadużywał alkoholu. Sąd Rejonowy w Inowrocławiu na mocy postanowienia z dnia

22.05.2014 r. sygn. IX Nsm 32/14 ograniczył Z. B. (1) władzę rodzicielska nad małoletnimi wówczas powodami. Na

mocy wyroku Sądu Rejonowego w Mogilnie z dnia 09.11.2009 r. sygn.. akt II K 425/09 Z. B. (2) został skazany za czyn

z art. 178 a § 1 kk. Na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Mogilnie z dnia 02.06.2011 r. sygn.. akt II K 65/11 Z. B. (1)

został skazany za czyn z art. 207 § 1 kk w zw. z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełniony także na szkodę powodów

oraz za czyn z art. 178 a § 4 kk. Na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 16.10.2014 r. sygn. akt VIII

K 147/14 pozwany został skazany za czyn z art. 207 § 1 kk popełniony również na szkodę powodów. Przed osadzeniem

w zakładzie karnym pozwany otrzymywał rentę w wysokości 780 zł. Obecnie renty nie otrzymuje od stycznia 2015 r.

Dowód: karta leczenia szpitalnego k. 10 – 12, odpis postanowienia z dnia 22.05.2014 r. sygn. akt IX Nsm 32/14 k. 13,

zaświadczenie z zakładu karnego k. 37, odpisy wyroków k. 63 – 66, zeznania pozwanego Z. B. (1) k. 70

Pozwany Z. B. (1) jest właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 12,18 ha. W dniu 24 sierpnia 2011 r. pozwany

zawarł z G. P. umowę dzierżawy gruntów rolnych na okres 10 lat. Strony ustaliły, iż dzierżawca nie będzie płacił czynszu

dzierżawnego. Na mocy aneksu do tejże umowy ustalono, iż Z. B. (1) i A. B. (1) będą pobierać dopłaty bezpośrednie

do tychże gruntów.

Dowód: umowa dzierżawy z dnia 24.08.2011 r. oraz aneks do tejże umowy k. 40 – 4, zeznania świadka G. P. k. 68

Pozwany Z. B. (1) od 2004 r. składał wnioski o wypłaty dopłat bezpośrednich. Pieniądze były przekazywane

bezpośrednio na konto wskazane przez Z. B. (1). Za 2014 r. pieniądze w wysokości około 13 000 zł zostały przekazana

na konto pełnomocnika Z. B. (1) i jednocześnie jego siostry I. L..

Dowód: informacja z agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa k. 55

Powodowie mieszkają w matką A. B. . Uczęszczają do III klasy szkoły zawodowej. Prócz tego rozpoczęli naukę w I klasie

Liceum Wieczorowego w M.. Rodzina korzysta z pomocy opieki społecznej. Pozwany nie płaci alimentów dobrowolnie.

Matka powodów A. B. (2) korzysta z pomocy opieki społecznej. Sama zajmuje się opieką nad schorowanymi osobami.

Otrzymuje za to 550 zł miesięcznie. A. B. (2) szuka pracy. Powodowie podejmowali prace dorywcze latem. Powodowie

dojeżdżają do szkoły oraz na praktyki samochodem, który kupili za kwotę 2100 zł. Pieniądze pochodziły z prezentów

na 18 urodziny. Na dojazdy wydają po 200 zł miesięcznie. Na odzież powodowie wydają po 150 zł miesięcznie, za

wyżywienie ich matka wydaje około 300 zł na każdego. Zakup środków czystości i kosmetyków to kwota około 100

zł na każdego z powodów. Opłata za prąd przypadająca na każdego z powodów to kwota 60 zł miesięcznie, opłata

za wodę około 15 – 16 złotych miesięcznie. Rodzina na opał wydaje w sezonie około 2400 zł. Powodowie otrzymują

wynagrodzenie za praktyki w wysokości 195 zł miesięcznie. Powodowie opłacają czesne za szkodę w wysokości po 50

zł miesięcznie. Zakup książek i przyborów szkolnych kosztował 400 zł dla każdego z powodów. Pozwani posiadają

komputer, który ich zatka zakupiła w systemie ratalnym. Rata za komputer wynosi 200 zł miesięcznie.

Dowód: zaświadczenia od komornika k. 16 – 17, decyzja z dnia 20.05.2015 r. k. 19, zaświadczenie o kształceniu k. 20

– 21, zeznania świadka M. B. k. 67 – 68, zeznania A. B. k. 68 – 69, zeznania powoda P. B. (1) k. 69 – 70, zeznania

powoda P. B. (2) k. 70

Sąd zważył, co następuje:

Sąd uznał za wiarygodne zeznania powodów. Powodowie zeznawali logicznie i spójnie. Ich zeznania znajdują pełne

potwierdzenie w zeznaniach A. B.. Zeznania powodów wzajemnie się uzupełniały.

W ocenie Sądu zeznania pozwanego Z. B. (1) należy uznać za wiarygodne. Zeznania pozwanego znajdują pełne

potwierdzenie zeznaniach świadka G. P., umowy dzierżawy, zaświadczeniu z zakładu karnego. Należy jednak

zauważyć, że Sąd dokonał odmiennej niż pozwany oceny jego sytuacji majątkowej oraz uzasadnionych potrzeb

powodów. Stanowisko Sądu w tym zakresie zostanie przedstawione w dalszej części uzasadnienia.

Sąd uznał zeznania świadka A. B. za całkowicie wiarygodne. Jej zeznania znajdują pełne potwierdzenie w zeznaniach

świadka M. B. a także w zeznaniach powodów. Świadek logicznie i rzetelnie opisała potrzeby powodów oraz dochody

rodziny.

Sąd uznał za całkowicie wiarygodne zeznani świadka G. P.. Znajdują one potwierdzenie w dokumentach w postaci

umowy dzierżawy.

Jako wiarygodne Sąd ocenił zeznani świadka M. B.. Świadek zeznawała rzeczowo i logicznie. Jej zeznania korelują z

zeznaniami świadka A. B..

Sąd uznał za całkowicie wiarygodne dowody z dokumentów ujawnionych w toku postępowania albowiem brak jest

jakichkolwiek powodów do przypuszczeń, iż ich treść nie jest zgodna z rzeczywistym stanem rzeczy, nie ma także

żadnych podstaw do podejrzeń, co do ich autentyczności.

Podstawę prawną rozpoznania powództwa złożonego w przedmiotowej sprawie stanowią przepisy art. 138 kro w zw.

z art. 135 § 1 kro.

Powołany przepis art. 138 kro stanowi, że w razie zmiany stosunków strony mogą żądać zmiany orzeczenia dotyczącego

obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków rozumie się istotne zmniejszenie lub ustanie możliwości

zarobkowych i majątkowych strony zobowiązanej do alimentacji albo istotne zwiększenie usprawiedliwionych potrzeb

strony uprawnionej do alimentacji, wskutek czego ustalony uprzednio zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga

skorygowania poprzez zmniejszenie albo zwiększenie wysokości świadczeń alimentacyjnych. Natomiast dalszy

powołany przepis art. 135 § 1 kro stanowi, że zakres świadczeń alimentacyjnych wyznaczają usprawiedliwione potrzeby

osoby uprawnionej do alimentów oraz zarobkowe i majątkowe możliwości strony zobowiązanej do alimentacji.

W sprawach o alimenty Sąd ma więc obowiązek dokładnego i wnikliwego ustalenia usprawiedliwionych potrzeb

uprawnionego do alimentowania oraz możliwości ich zaspokojenia przez osoby zobowiązane.

W ocenie Sądu w przedmiotowej sprawie powodowie wykazali zwiększenie ich usprawiedliwionych potrzeb, a

co się z tym wiąże - konieczność podwyższenia zasądzonych na ich rzecz rent alimentacyjnych. Od zasądzenia

pierwotnej kwoty alimentów minęło półtora roku. Powodowie są obecnie w III klasie szkoły zawodowej. Otrzymują

wynagrodzenie za praktyki w wysokości po 195 zł miesięcznie. Dotychczas pomagali matce w utrzymaniu w ten

sposób, że w dni wolne oraz wakacje podejmowali prace dorywcze. Obecnie z uwagi na fakt, iż podjęli naukę w liceum

wieczorowym (prócz nauki w szkole zawodowej) nie mogą podejmować prac dorywczych. Miesięczny koszt utrzymania

każdego z powodów to kwota około 1000 zł (dojazdy do szkół i na praktyki 200 zł, zakup odzieży 150 zł, wyżywienie

300 zł, zakupu kosmetyków i środków czystości około 100 zł, opłata za prąd 60zł, zakup opału około 50 zł miesięcznie,

opłata za szkołę 50 zł miesięcznie, spłata ½ raty kredytu za komputer 100 zł). W niniejszej sprawie bezspornym jest,

że usprawiedliwione potrzeby powodów od czasu ustalenia obowiązku alimentacyjnego ich ojca uległy zwiększeniu.

Kwota alimentów została ustalona w marcu 2014 r. Obecnie powodowie są pełnoletni, nadal się uczą, prócz tego

rozpoczęli dodatkową naukę. Zasady doświadczenia życiowego wskazują, iż potrzeby powodów z pewnością wzrosły.

Przede wszystkim związane jest to ze wzrostem cen a także większymi wydatkami związanymi z kształceniem,

zakupem podręczników, dojazdem do szkół. Wskazują na to zasady doświadczenia życiowego i logiki. Powodowie

otrzymują wynagrodzenie z tytułu odbywanych praktyk w wysokości 195 zł. jest to kwota, która przeznaczają na swoje

utrzymanie. Odliczając tę kwotę od kwoty 1000 zł niezbędnej na utrzymanie powodów, pozostaje jeszcze kwota 800

zł, w której partycypowaniu przynajmniej częściowo powinien uczestniczyć pozwany. Matka powodów pomimo prób

znalezienia pracy nie jest nigdzie zatrudniona. Otrzymuje 550 zł z tytułu pomocy w opiece nad osobami schorowanymi.

Stara się zapewnić synom godziwe utrzymanie, hoduje gesi, kury, kaczki.

Sąd dokonał analizy sytuacji majątkowej pozwanego Z. B. (1). Pozwany jest obecnie właścicielem gospodarstwa

rolnego o powierzchni 12,18 ha. Gospodarstwo dzierżawi G. P.. Otrzymuje dopłaty bezpośrednie w wysokości 12 000

– 13 000 zł rocznie. Pieniędzy tych nie przeznaczał na utrzymanie rodziny. Dopłaty bezpośrednie za 2014 zostały

przesłane na konto siostry pozwanego. Pozwany do czasu osadzenia w zakładzie karnym otrzymywał rentę w wysokości

780 zł. Obecnie renty nie otrzymuje. Okoliczność ta nie może jednak obciążać powodów. Pozwany nie otrzymuje

renty z uwagi na odbywanie kary pozbawienia wolności m.in. za znęcanie się nad powodami. Okoliczność ta nie

może obciążać powodów i przemawiać za oddaleniem powództwa. Sąd ustalił, iż pozwany odbywa karę pozbawienia

wolności od czerwca 2014 r. W tym czasie pozostawał faktycznie na utrzymaniu Skarbu Państwa. Miał więc możliwość

zaoszczędzenia środków pieniężnych choćby pochodzących z dopłat bezpośrednich przez ponad półtora roku. W tych

okolicznościach Sąd uznał, iż zasądzone alimenty w wysokości po 350 zł na każdego z pozwanych nie przekraczają

możliwości finansowych pozwanego.

Uwzględniając powyższe Sąd uznał roszczenie powodów o podwyższenie rent alimentacyjnych jako słuszne co do

zasady. Zważywszy na uzasadnione potrzeby powodów, ich dochody oraz możliwości finansowe pozwanego Sąd uznał,

iż Z. B. (1) winien ponosić koszty utrzymania synów w wysokości po 350 zł miesięcznie na każdego z pozwanych i

w punkcie pierwszym wyroku podwyższył renty alimentacyjne zasądzoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Mogilnie w

dniu 19.03.2014r. w sprawie IX RC 294/13 należne od pozwanego Z. B. (1) na rzecz powodów P. B. (1) i P. B. (2) z kwoty

200 zł miesięcznie do kwoty po 350,00 zł miesięcznie płatne z góry do 10-tego dnia każdego miesiąca, począwszy od 22

czerwca 2015r. tj. od dnia złożenia pozwu. Sąd uznał bowiem, iż o ile zasadne jest roszczenie powodów o podwyższenie

należnych im rent alimentacyjnych, o tyle żądana przez nich kwota po 500,00 zł jest zbyt wygórowana. Sąd mając na

względzie usprawiedliwione potrzeby powodów uznał, że pozwany, przy uwzględnieniu dochodów, jakie osiąga winien

płacić na utrzymanie synów po 350 zł miesięcznie.

W świetle powyższych okoliczności w drugim punkcie wyroku Sąd oddalił powództwo w pozostałej części.

Wyrokowi w punkcie pierwszym Sąd nadał rygor natychmiastowej wykonalności, stosownie do art. 333 § 1 punkt.

1 kpc, zgodnie z którym Sąd z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności,

jeżeli: zasądza alimenty- co do rat płatnych po dniu wniesienia powództwa, a co do rat płatnych przed wniesieniem

powództwa za okres nie dłuższy niż za trzy miesiące.

Sąd na mocy art. 102 kpc odstąpił od obciążania pozwanego kosztami postępowania poniesionymi przez stronę

powodową oraz kosztami sadowymi z uwagi na sytuację materialną pozwanego.

SSR Justyna Mazurek Lisiecka