Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 4 listopada 2016 roku

Sąd Okręgowy w Łodzi, V Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: Sędzia S.O. Zbigniew Mierzejewski

Protokolant: st. sekr. sąd. Katarzyna Matecka

przy udziale Prokuratora Tomasza Grona

po rozpoznaniu w sprawie Ł. Z., urodz. (...) w K., córki R. i R. z domu F.

obwinionej o czyn z art. 107 k.w.

zażalenia wniesionego przez oskarżyciela posiłkowego P. P.

na postanowienie Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa w Łodzi z dnia 9 maja 2016 roku, sygn. akt VII W 327/16,

w przedmiocie umorzenia postępowania

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 109 k.p.s.w. oraz § 17 ust. 2 pkt 4 w zw. z § 4 ust. 1 i 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2015 roku, poz. 1801) a także art. 636 § 1 k.p.k. w zw. z art. 119 k.p.s.w.

postanawia:

1.  utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie;

2.  zasądzić ze Skarbu państwa na rzecz adw. A. W. kwotę 516, 60 zł (pięćset szesnaście złotych, sześćdziesiąt groszy) tytułem nieopłaconych kosztów pomocy prawnej udzielonej obwinionej z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

3.  zasądzić od oskarżyciela posiłkowego P. P. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 516,60 zł (pięćset szesnaście złotych, sześćdziesiąt groszy) tytułem kosztów za postępowanie odwoławcze.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 9 maja 2016 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi umorzył postępowanie przeciwko Ł. Z. obwinionej o czyn z art. 107 k.w. w związku z całkowitym wyłączeniem poczytalności obwinionej wynikającym z choroby psychicznej.

Postanowienie Sądu Rejonowego zaskarżył w całości zażaleniem oskarżyciel posiłkowy P. P. podnosząc, że nie poinformowano go o czynnościach procesowych, pozbawiono dostępu do akt sprawy, nie załączono dokumentacji dotyczącej leczenia psychiatrycznego obwinionej, notatników służbowych funkcjonariuszy policji oraz nagrań interwencji zgłaszanych przez obwinioną. Podnosząc powyższe zarzuty oskarżyciel posiłkowy wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi Rejowemu dla Łodzi – Widzewa w Łodzi do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Zażalenie oskarżyciela posiłkowego nie jest zasadne.

Nie były zasadne zarzuty zażalenia dotyczące pozbawienia oskarżyciela posiłkowego dostępu do akt sprawy. Po weryfikacji czy zachowany został termin do złożenia oświadczenia o działaniu w sprawie w charakterze oskarżyciela posiłkowego P. P. otrzymał odpis orzeczenia o umorzeniu postępowania oraz, na swój wniosek, kserokopię żądanych dokumentów z akt sprawy (k.- 54, 57).

Niezasadne były także zarzuty związane z brakiem załączenia notatników funkcjonariuszy policji oraz nagrań ze zgłoszenia interwencji. Zarzuty te mogłyby mieć ewentualnie znaczenie w sytuacji, gdyby Sąd Rejonowy uniewinnił obwinioną opierając się na niepełnym materiale dowodowym. Tymczasem Sąd Rejonowy przyjął, że zebrany materiał dowodowy wskazuje na fakt, iż obwiniona dopuściła się popełnienia czynu zabronionego z art. 107 k.w., jednakże z uwagi na chorobę psychiczną w postaci organicznych zaburzeń urojeniowych oraz otępienia w stopniu lekkim nie rozumiała znaczenia swojego czynu i nie mogła pokierować swoim postępowaniem.

Powyższa konstatacja, wynikająca z treści opinii biegłego lekarza psychiatry, skutkowała umorzeniem postępowania.

Niezasadny był również zarzut zażalenia dotyczący niezlecenia biegłemu zapoznania się z dokumentacją dotyczącą leczenia obwinionej w poradni zdrowia psychicznego.

Biegły lekarz psychiatra wydał kategoryczną opinię po osobistym zbadaniu obwinionej nie uznając konieczności poszerzenia materiału dowodowego o dokumentację jej leczenia. Przedstawienie biegłemu przedmiotowej dokumentacji mogłoby mieć znaczenie w sytuacji braku możliwości wydania opinii kategorycznej, bądź opinii o braku podstaw do kwestionowania poczytalności obwinionej.

Udokumentowany fakt leczenia psychiatrycznego obwinionej jedynie potwierdza pośrednio wnioski wynikające z opinii biegłego lekarza psychiatry.

Mając na uwadze powyższe należało utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

Z uwagi na fakt, iż obwiniona korzystała z pomocy obrońcy wyznaczonego z urzędu postępowaniu odwoławczym, zaś koszty pomocy prawnej nie zostały uiszczone w całości ani w części Sąd Okręgowy zasądził na rzecz obrońcy obwinionej kwotę 516,60 zł tytułem wynagrodzenia za obronę udzieloną z urzędu w postępowaniu odwoławczym ustalając ją w oparciu o § 17 ust. 2 pkt 4 w zw. z § 4 ust. 1 i 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2015 roku, poz. 1801).

Zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania odwoławczego z uwagi na fakt, iż zażalenie oskarżyciela posiłkowego nie zostało uwzględnione Sąd Okręgowy obciążył oskarżyciela posiłkowego kosztami postępowania odwoławczego, na które złożyło się wynagrodzenie obrońcy obwinionej z urzędu.