Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 stycznia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2016 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z odwołania: Z. K. (1)

przeciwko Zakładowi (...) w T.

o zasiłek chorobowy

na skutek odwołania: Z. K. (1)

od decyzji Zakładu (...) w T. M.

z dnia 5 października 2015 roku, sygn. (...)

oddala odwołanie.

IV U 384/15 U Z A S A D N I E N I E

ZUS (...) w T. M.. Decyzją z dnia 5.X.15r. sygn.. (...) 182 odmówił Z. K. (1) prawa do zasiłku chorobowego za okres od dnia 25.IX.15r. do dnia 25.X.15r. W uzasadnieniu decyzji wskazał, że powód był niezdolny do pracy w okresie od 2.IX.13r. do 2.III.14r. a następnie od 3.III.14r. do 25.II.15r. pobierał świadczenie rehabilitacyjne. Po przerwie nie przekraczającej 60 dni ponownie stał się niezdolny do pracy z powodu tej samej choroby od dnia 27.IV.15r. do 25.X.15r. Ponieważ ponowna niezdolność do pracy powstała nie później niż 60 dni od ustania poprzedniej i spowodowanej tą samą chorobą niezdolności do pracy, okresy niezdolności do pracy przed przerwą i po przerwie podlegają zaliczeniu do jednego okresu zasiłkowego, a pełny okres zasiłkowy powód wykorzystał z dniem 2.III.14r. Dlatego nie ma prawa do zasiłku chorobowego za ww okres.

Od decyzji tej odwołał się ubezpieczony Z. K. (1) podnosząc, że przerwa pomiędzy poprzednią niezdolnością do pracy a kolejną wynosi łącznie 61 dni i dlatego ma prawo do zasiłku. Pełnomocnik powoda wnosił o uchylenie zaskarżonej decyzji i nakazanie wypłacenia powodowi zasiłku chorobowego za okres od 25.IX.15r. do 25.X.15r.

ZUS nie uznał odwołania i wniósł o jego oddalenie.

Sąd ustalił i zważył, co następuje :

Z. K. był niezdolny do pracy w okresie do 25.II.15r., do tego dnia pobierał świadczenie rehabilitacyjne.

Następnie powód stal się niezdolny do pracy od 27.IV.15r. i niezdolność ta trwała do 25.X.15r. Niezdolność do pracy do 25.II.15r. i od 27.IV.15r. były spowodowane tą samą chorobą.

Przerwa pomiędzy okresami niezdolności do pracy trwała od dnia 26.II.15r. do dnia 26.IV.15r. Jest to okres 60 dni ( 3 dni w lutym, 31 dni w marcu i 26 dni w kwietniu). Dzień 27.IV.15r. nie jest dniem przerwy, jest pierwszym dniem kolejnej niezdolności do pracy.

Zgodnie z art. 9 ust.2 ustawy zasiłkowej do okresu niezdolności do pracy wlicza się okresy poprzedniej niezdolności do pracy spowodowanej tą samą chorobą, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekraczała 60 dni. Z treści tego przepisu wynika, że nie są zliczane okresy niezdolności do pracy, jeśli przerw między nimi przekracza 60 dni. Tak więc dopiero przerwa dłuższa niż 60 dni, czyli co najmniej 61-dniowa skutkuje otworzeniem nowego okresu zasiłkowego.

Warunek taki nie zachodzi w przypadku ubezpieczonego Z. K., w jego sytuacji przerwa wynosiła tylko 60 dni. Dlatego nie może zostać otworzony nowy okres zasiłkowy.

Z tych względów decyzję ZUS należało uznać za prawidłową, a odwołanie od niej oddalić (art.477 ¹⁴§1 kpc).