Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 października 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi Widzewa w Łodzi I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodnicząca: SSR Emilia Racięcka

Protokolant: st. sekr. sąd. Milena Bartłomiejczyk

po rozpoznaniu w dniu 19 października 2016 roku w Łodzi

sprawy z powództwa (...) – Finanse Sp. z o.o. w W.

przeciwko R. K.

o zapłatę:

1.  uchyla nakaz zapłaty z dnia 23 lutego 2015 roku wydany w sprawie (...) przez Sąd Rejonowy dla (...) i powództwo co do kwoty 18.718,97 złotych (osiemnaście tysięcy siedemset osiemnaście 97/100) oddala, a w pozostałej części postępowanie umarza;

2.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 3.128 złotych (trzy tysiące sto dwadzieścia osiem) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 206/16

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 3 lutego 2015 roku skierowanym do Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy I Wydział Cywilny (...) – Finanse Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. reprezentowana przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego wniosła o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym na podstawie weksla poprzez nakazanie R. K. aby zapłacił na rzecz powoda kwotę 18928.97 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 16 października 2014 roku do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kwoty 17 złotych tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. U uzasadnieniu wskazano, że (...) – Finanse Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością na skutek zawarcia umowy cesji wierzytelności z (...) Bank (...) Spółka Akcyjna w dniu 1 grudnia 2011 roku stał się posiadaczem weksla wystawionego na kwotę stanowiącą wartość przedmiotu sporu w niniejszej sprawie. Wystawcą weksla jest pozwany. Pomimo prawidłowego przedstawienia weksla do zapłaty oraz kolejnych wezwań do zapłaty weksel nie został do dnia złożenia pozwu wykupiony.

/pozew k. 2-3/

Nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 23 lutego 2015 roku wydanym pod sygnaturą akt (...)Sąd Rejonowy dla (...) W. I Wydział cywilny uwzględnił żądanie powoda w całości.

/nakaz zapłaty dnia 25 lutego 2015 roku k. 17/

W zarzutach z dnia 17 kwietnia 2015 roku od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym R. K. reprezentowany przez pełnomocnika w osobie adwokata zaskarżył ww. nakaz zapłaty w całości i podniósł zarzuty wypełnienia weksla niezgodnie z zawartym porozumieniem wynikającym z deklaracji wekslowej z dnia 25 listopada 1998, zarzut powagi rzeczy osądzonej oraz zarzut niewłaściwości miejscowej sądu. W związku z podniesionymi zarzutami wniósł o przekazanie sprawy do sądu miejscowo właściwego, o uchylenie nakazu zapłaty w całości i oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych oraz o wstrzymanie wykonania nakazu zapłaty. W uzasadnieniu wskazano, że w dniu 20 listopada 1998 roku pozwany zawarł z (...) Bank S.A. którego następcą jest (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w G. umowę o kredyt nr 3/H//98/ (...). W dniu 25 listopada 1998 roku została sporządzona deklaracja wekslowa. W dniu 4 lipca 2005 roku bank rozwiązał z pozwanym umowę kredytu, a następnie w dniu 19 sierpnia 2005 roku wystawił bankowy tytuł egzekucyjny zaopatrzony w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi z dnia 12 października 2005 roku w sprawie sygn. akt I Co 3233/05. Na podstawie egzekucji prowadzonej wniosku wierzyciela N. Bank (...) w L. w sprawie sygn. akt AK Km 2168/05 przez Komornika Sądowego przy Sadzie Rejonowym dla Łodzi -Śródmieścia w Łodzi A. K. wierzyciel N. Bank (...) został częściwo zaspokojony. W dniu 30 czerwca 2010 roku Komornik umorzył postępowanie egzekucyjne wobec stwierdzenia jego bezskuteczności. Według wiedzy pozwanego wierzyciel (...) Bank (...) S.A odebrał postanowienie o umorzeniu w okresie pomiędzy dniem 30 czerwca 2010 roku a 16 lipca 2010 roku. W ten sposób doszło do zakończenia postępowania egzekucyjnego przeciwko R. K.. W tym stanie rzeczy co najmniej od dnia 17 lipca 2010 roku rozpoczął bieg termin przedawnienia roszczeń objętych tytułem egzekucyjnym, który upłynął najpóźniej w dniu 17 lipca 2013 roku. W tym stanie rzeczy w ocenie pozwanego z uwagi na przedawnienie roszczenia, które zabezpieczał weksel in blanco został on wypełniony niezgodnie z upoważnieniem zawartym w deklaracji wekslowej z dnia 25 listopada 1998 roku. W dalszej kolejności wskazał, iż weksel został wypełniony niezgodnie z zawartym porozumieniem z uwagi na to, iż jako miejsce płatności weksla wskazał W., podczas gdy z deklaracji wekslowej wynika, iż jako miejsce płatności weksla wskazano (...) Bank S.A Oddział Operacyjny w Ł.. Wobec powyższego powód nieprawidłowo wskazał i wniósł pozew przed Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy. Nadto wskazano, iż pozwany nie jest w stanie ustalić z jakiego tytułu powód wypełnił weksel na kwotę 18 928,97 złotych skoro z listy wierzytelności stanowiącej załącznik nr 1 do umowy sprzedaży z dnia 1 grudnia 2011 roku przedmiotem umowy cesji, z której powód wywodzi swoje roszczenie są dalsze odsetki ustawowe/karne w kwocie 17 873,97 złotych i należne koszty sądowe i egzekucyjne w wysokości 845 złotych co daje kwotę 18 718,97 złotych. Natomiast wypełniony weksel obejmuje kwotę wyższą o 210 złotych.

/zarzuty z dnia 17 kwietnia 2015 roku k. 22-26/

W piśmie procesowym z dnia 20 sierpnia 2015 roku stanowiącym odpowiedź na zarzuty powód poparł powództwo i wniósł o utrzymanie w mocy nakazu zapłaty z dnia 23 lutego 2015 roku w całości o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa. W uzasadnieniu pisma podniesiono, iż powód nie wykazał początku biegu terminu przedawnienia. Nadto w ocenie powoda postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego z dnia 30 czerwca 2010 roku zostało skierowane na niewłaściwy adres to jest na adres Oddziału Banku w Ł. podczas gdy doręczenie powinno być dokonane na adres siedziby Spółki wskazany w rejestrze. W związku z powyższym doręczenie to jest nieskutecznie a samo postanowienie o umorzeniu nie mogło się uprawomocnić.

/pismo procesowe z dnia 20 sierpnia 2015 roku k. 38-39/

W piśmie procesowym z dnia 19 lutego 2016 roku pełnomocnik powoda podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie. Uzasadniając problem prawidłowości doręczenia postanowienia o umorzeniu egzekucji z dnia 30 czerwca 2010 roku na podstawie informacji udzielonych od komornika wskazał, iż wnioskiem o wszczęcie egzekucji wystąpił Oddział (...) Bank w Ł.. W tej sytuacji w ocenie pełnomocnika pozwanego to właśnie ta jednostka została umocowana do prowadzenia sprawy w tym do odbioru korespondencji, skoro we wniosku o wszczęcie egzekucji nie został wskazany inny adres.

/pismo procesowe z dnia 19 lutego 2016 roku k.47-48/

Postanowieniem z dnia 22 marca 2016 roku Sąd Rejonowy dla (...)w W. I Wydział Cywilny stwierdził swą niewłaściwość miejscową i przedmiotową i sprawę przekazał do rozpoznania tut. Sądowi.

/postanowienie z dnia 22 marca 2016 roku k. 56/

Postanowieniem z dnia 29 kwietnia 2016 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi Widzewa w Łodzi I Wydział Cywilny z dnia 29 kwietnia 2016 roku wstrzymał wykonalność nakazu zapłaty z dnia 23 lutego 2015 roku w postępowaniu nakazowym przez Sąd Rejonowy dla (...) W. Wydział I Cywilny w sprawie sygn. akt(...)

/postanowienie k. 61,61v/

W piśmie procesowym z dnia 30 czerwca 2016 roku powód cofnął pozew o kwotę 210 zł wraz ze zrzeczeniem się roszczenia w tym zakresie z uwagi na omyłkowe wskazanie w pozwie i na wekslu kwoty dochodzonego roszczenia w wysokości 18928,97 złotych. W uzasadnieniu wyjaśnił, iż dochodzone roszczenie wynika, z niewykonania przez pozwanego umowy o kredyt hipoteczny LOCUM/zł nr 3/H/98/ (...) z dnia 20 listopada 1998 roku zawartej z pozwanym przez poprzednika prawnego (...) Bank S.A. W związku z wypowiedzeniem umowy pozwany zobowiązany był do zwrotu niespłaconego kredytu w wysokości 103341,27 złotych. Po egzekucji prowadzonej na wniosek poprzedniego wierzyciela (...) Bank (...) S.A. pozostała niewyegzekwowana kwota 18718,97 złotych, którą w dniu 1 grudnia 2011 roku (...) Bank (...) S.A. zbyła na rzecz powoda (...) – Finanse Spółki z ograniczona odpowiedzialnością.

/pismo procesowe z dnia 30 czerwca 2016 roku k. 66-67/

Na rozprawie w dniu 19 października 2016 roku pełnomocnik pozwanego wnosił o uchylenie nakazu zapłaty, o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych. Pozwany nie kwestionował kwoty dochodzonej pozwem.

W imieniu pozwanego nikt się nie stawił – zawiadomienie dla pełnomocnika doręczone.

/protokół rozprawy z dnia 19 października 2016 roku – zapis na płycie CD k. 96/

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 20 listopada 1998 roku R. K. zawarł z (...) Bank S.A. Oddział Operacyjny w Ł. umowę o kredyt hipoteczny LOCUM/zł nr 3/H//98/ (...), do której w dniu 25 listopada 1998 roku została sporządzona deklaracja wekslowa.

Dla zabezpieczenia roszczeń wynikających z umowy pozwany wystawił weksel in blanco, który został wypełniony na kwotę 18928,97 złotych z miejscem płatności w W..

Z uwagi na zaleganie ze spłatą rat kredytu pismem z dnia 4 lipca 2005 roku (...) Bank (...) S.A. Oddział w Ł. będący następca prawnym (...) Bank S.A. Oddział Operacyjny w Ł. wypowiedział pozwanemu w całości powyższą umowę o kredyt.

W dniu 19 sierpnia 2005 roku (...) Bank S.A. Oddział Operacyjny w Ł. wystawił przeciwko pozwanemu bankowy tytuł egzekucyjny nr (...), który został opatrzony klauzulą wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi z dnia 12 października 2005 roku w sprawie sygn. akt (...)

/okoliczności bezsporne/

W dniu 16 listopada 2005 roku (...) Bank (...) Spółka Akcyjna Oddział w Ł. złożyła do Komornika Sądowego R. V. przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego przeciwko R. K. celem wyegzekwowania należności objętej ww. tytułem wykonawczym.

Na powyższym wniosku w miejscu opisu stron postępowania egzekucyjnego jako wierzyciela opisano (...) Bank (...) S.A. w G. Oddział w Ł. ul. (...), (...)-(...) Ł.”

Zawiadomieniem z dnia 16 listopada 2015 roku Komornik Sądowy poinformował R. K. o wszczęciu przeciwko niemu postępowania egzekucyjnego z wniosku (...) Bank (...) Spółka Akcyjna Oddział w Ł..

/wniosek o wszczęcie egzekucji k. 2,2v, zawiadomienie z dnia 16 listopada 2015 roku k. 5/

W toku egzekucji doszło do sprzedaży stanowiącej własność R. K. nieruchomości położonej w miejscowości (...), gmina N. i dokonania podziału sumy uzyskanej z egzekucji według planu podziału zatwierdzonego przez Sąd Rejonowy (...)

/okoliczności bezsporne/

Postanowieniem z dnia 30 czerwca 2010 roku Komornik Sądowy umorzył postępowanie egzekucyjne wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji. Niniejsze postanowienie zostało doręczone zarówno wierzycielowi jak i dłużnikowi w dniu 15 lipca 2010 roku. Postanowienie dla wierzyciela zostało doręczone na adres N. Bank (...) Oddział w Ł. ul. (...), (...)-(...) Ł..

/postanowienie z dnia 30 czerwca 2010 roku k. 171,171v, potwierdzenie odbioru k. 172,173/

Wszystkie inne pisma kierowane przez Komornika do wierzyciela były kierowane i doręczane również na ten sam adres: N. Bank (...) Oddział w Ł. ul. (...), (...)-(...) Ł..

/potwierdzenia odbioru k. 8,11,15,20,28,33,58,96,160 załączonych akt komorniczych (...)

W dniu 1 grudnia 2011 roku (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G. jako następca prawny (...) Bank Spółka Akcyjna zawarł z (...) – Finanse Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. umowę sprzedaży wierzytelności wynikającej z umowy kredytu z dnia 20 listopada 1998 roku w wysokości 17873,97 złoty tytułem dalszych odsetek ustawowych i odsetek karnych oraz 845 złotych tytułem należnych kosztów sądowych i egzekucyjnych.

Pismem z dnia 1 grudnia 2011 roku powód poinformował pozwanego o zmianie wierzyciela.

Pismem z dnia 3 stycznia 2014 roku powód wezwał pozwanego do wykupienia weksla.

Pismami z dnia 13 stycznia oraz 12 lutego 2012 roku powód wzywał pozwanego do zapłaty należności wynikającej z tytułu umowy o kredyt z dnia 20 listopada 1998 roku.

/okoliczności bezsporne/

Sąd zważył co następuje:

W niniejszej sprawie (...) – Finanse Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością dochodziła od R. K. ostatecznie kwoty 18718,97 złotych którą to wierzytelność nabyła na podstawie umowy cesji wierzytelności od (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w G. będącego następcą (...) Bank S.A. Oddział Operacyjny w Ł., z którym pozwany zawarł umowę o kredyt hipoteczny LOCUM/zł nr 3/H//98/ (...).

Zarzuty strony pozwanej sprowadzały się w istocie rzeczy do zarzutu przedawnienia roszczenia objętego treścią weksla. Pozwany w związku z tym podnosił, iż do przedawnienia nie doszło gdyż postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi o umorzeniu postępowania z dnia 30 czerwca 2010 roku (od uprawomocnienia się którego miałby zacząć biec termin przedawnienia) zostało doręczone na niewłaściwy adres i nie mogło się w związku z tym uprawomocnić.

W tej mierze wskazać należy co następuje.

Z ustaleń poczynionych przez Sąd na podstawie załączonych akt sprawy komorniczej (...) wynika, że wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego zakończonego wydanym w dniu 30 czerwca 2010 roku postanowieniem o umorzeniu egzekucji został złożony przez (...) Bank (...) S.A. w G. Oddział w Ł. ul. (...), (...)-(...) Ł..

Wierzyciel składając powyższy wniosek nie wskazał żadnego innego adresu, na który miałaby być doręczana korespondencja. Jak ustalił Sąd wszystkie pisma kierowane w toku postępowania egzekucyjnego do wierzyciela były kierowane na jeden adres: N. Bank (...) Oddział w Ł. ul. (...), (...)-(...) Ł..

W świetle powyższych ustaleń bezsprzecznie należy przyjąć, iż N. Bank (...) Oddział w Ł. została umocowana do prowadzenia sprawy egzekucyjnej przeciwko R. K., w tym do odbioru korespondencji.

W tej sytuacji w ocenie Sądu postanowienie Komornika Sądowego z dnia 30 czerwca 2010 roku o umorzeniu postepowania egzekucyjnego toczącego się z wniosku (...) Bank (...) S.A. w G. Oddział w Ł. ul. (...), (...)-(...) Ł. w sprawie (...)zostało doręczone wierzycielowi skutecznie w dniu 15 lipca 2010 roku.

Jak słusznie podnosił pełnomocnik pozwanego gdyby uznać stanowisko powoda za prawidłowe i przyjąć, że Oddział (...) Bank w Ł. nie był uprawniony do odbioru pism, w tym postanowienia o umorzeniu postepowania egzekucyjnego z dnia 30 czerwca 2010 roku to nie był również uprawniony do wystąpienia z wnioskiem o wszczęcie egzekucji. To z kolei skutkowałby tym, iż prowadzone postępowanie egzekucyjne należałoby uznać za niebyłe zaś termin przedawnienia zacząłby swój bieg wcześniej to jest od dnia nadania bankowemu tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego dla (...) dnia 12 października 2005 roku w sprawie sygn. akt (...)

Mając na uwadze powyższe termin przedawnienia rozpoczął swój bieg od dnia 16 lipca 2010 r. bowiem postanowienie o umorzeniu z dnia 30 czerwca 2010 r. nie zostało zaskarżone.

Zgodnie z treścią art. 125 § 1 k.c. roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu lub innego organu powołanego do rozpoznawania spraw danego rodzaju albo orzeczeniem sądu polubownego, jak również roszczenie stwierdzone ugodą zawartą przed sądem albo przed sądem polubownym albo ugodą zawartą przed mediatorem i zatwierdzoną przez sąd, przedawnia się z upływem lat dziesięciu, chociażby termin przedawnienia roszczeń tego rodzaju był krótszy. Jeżeli stwierdzone w ten sposób roszczenie obejmuje świadczenia okresowe, roszczenie o świadczenia okresowe należne w przyszłości ulega przedawnieniu trzyletniemu.

Mając na uwadze powyższe roszczenie powoda przedawniło się z dniem 16 lipca 2013 roku.

W tej sytuacji wobec skutecznie podniesionego zarzutu przedawnienia roszczenia na podstawie art. 496 k.c. Sąd uchylił nakaz zapłaty z dnia 23 lutego 2015 roku wydany w sprawie I Nc 1233/15 przez Sąd Rejonowy dla (...)w W. i powództwo co do kwoty 18718,97 złotych oddalił. W zakresie kwoty 210 złotych Sąd uznając, iż nie zachodzą przeszkody przewidziane dyspozycją art. 203 § 4 k.p.c., umorzył postępowanie na podstawie art. 355 § 1 k.p.c. w zw. z art. 496 k.p.c. wobec faktu, iż w piśmie procesowym z dnia 30 czerwca 2016 roku powód cofnął żądanie pozwu ze zrzeczeniem się roszczenia w tym zakresie.

O kosztach postępowania w punkcie 3 sentencji Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. tj. zgodnie z zasadą odpowiedzialności stron za wynik postępowania. Strona powodowa przegrała proces w całości, a zatem powinna zwrócić pozwanemu wszystkie poniesione przez niego koszty postępowania w wysokości 3.128 złotych. Na powyższą kwotę składa się koszt zastępstwa procesowego w wysokości 2400 złotych ustalony w oparciu o obowiązujący w dacie wszczęcia postępowania § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1348 z późn. zm.), koszt 17 zł poniesiony tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa procesowego oraz kwota 711 zł tytułem opłaty sądowej od zarzutów.