Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 1454/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 grudnia 2016r.

Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSR Barbara Nowicka

Protokolant: st. sekr. sądowy E. B.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 grudnia 2016 r. w S. sprawy

z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego InSecura z siedzibą w W.

przeciwko A. K.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej A. K. na rzecz powoda (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego InSecura z siedzibą w W. kwotę 713,19 zł (siedemset trzynaście złotych i 19/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie obliczanymi od dnia 25.03.2016r. do 09.12.2016r.;

II.  zasądzone w pkt I świadczenie rozkłada na 10 (dziesięć) rat, płatnych do 25-go dnia każdego miesiąca, począwszy od stycznia 2017 roku, w następującej wysokości:

1/ pierwsza rata w wysokości 83,19 zł (osiemdziesiąt trzy złote i 19/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie obliczanymi od dnia 25.03.2016r. do 09.12.2016r. oraz wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w przypadku nieuiszczenia tej kwoty w terminie,

2/ dziewięć kolejnych rat w wysokości po 70,00 zł (siedemdziesiąt złotych i 00/100) każda, wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w przypadku nieuiszczenia którejkolwiek z rat w terminie;

III.  nie obciąża pozwanej kosztami procesu.

Sygn. akt I C 1454/16

UZASADNIENIE

Powód (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty InSecura z siedzibą w W. wniósł w dniu 24.03.2016 r. pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym domagając się zasądzenia na swoją rzecz od pozwanej A. K. kwoty 713,19 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 25.03.2016r. do dnia zapłaty. Powód wniósł także o zasądzenie kosztów sądowych oraz kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazał, że w dniu 06.05.2014 r., poprzednik prawny powoda zawarł z pozwaną umowę pożyczki, z której postanowień pozwana nie wywiązała się, nie regulując zobowiązań wynikających z zawartej umowy.

Postanowieniem z dnia 04.05.2016r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Słupsku.

Pozwana A. K. oświadczyła na rozprawie dnia 09.12.2016r., że uznaje powództwo. Wniosła o rozłożenie zasądzonej należności na raty oraz o nieobciążanie kosztami procesu. Zadeklarowała także, iż posiada możliwość spłaty dochodzonej należności w wysokości 70,00 zł miesięcznie wskazując, że utrzymuje się z zasiłku stałego z (...), wypłacanego z uwagi na stan zdrowia, w wysokości 514,- miesięcznie. Argumentowała, że jest po operacji kręgosłupa, oczekuje na kolejną operację. Leczy się na padaczkę i nerki. Została zaliczona do stopnia niepełnosprawności. Prowadzi gospodarstwo domowe z konkubentem, zamieszkując w służącym konkubentowi lokalu spółdzielczym.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 06.05.2014r. pomiędzy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G. a A. K. doszło do zawarcia umowy pożyczki nr (...), na mocy której udzielono pozwanej pożyczki w wysokości 500,- zł, zaś pozwana zobowiązała się do jednorazowej spłaty kwoty 660,- zł w terminie 30 dni od daty zawarcia umowy. Pozwana nie wywiązała się z umowy, a jej zobowiązanie na dzień wniesienia pozwu w niniejszej sprawie wynosi 713,19 zł, na które składają się: kapitał w wysokości 660,- zł, koszty windykacyjne w kwocie 34,- zł oraz naliczone od dnia 02.11.2015r. do dnia złożenia pozwu odsetki ustawowe w kwocie 19,19 zł. (bezsporne), a nadto:

dowód: umowa pożyczki /k.33-37 akt/,

Spółka (...) w G. zmieniła nazwę na (...) spółka z o.o. w G.. Przysługująca jej wobec pozwanej wierzytelność z tytułu umowy pożyczki została wniesiona przez spółkę jako komandytariusza tytułem wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki (...) Sp. z o.o. Spółki komandytowej z siedzibą w G. na podstawie umowy spółki komandytowej. W/w spółka komandytowa umową przelewu wierzytelności nr (...) z dnia 25.11.2015r. zbyła wierzytelność względem strony pozwanej na rzecz powodowego Funduszu. (bezsporne), nadto:

dowód: umowa spółki komandytowej /k. 38-46 akt/, umowa przelewu wierzytelności /k. 48-62 akt/, odpisy pełne z KRS /k.73-87 akt/.

A. K. utrzymuje się z zasiłku stałego, wypłacanego przez (...) w S., przyznanego na okres od 01.08.2016r. do 31.07.2019r. w wysokości 514,- zł miesięcznie z powodu ubóstwa, bezrobocia, niepełnosprawności oraz długotrwałej i ciężkiej choroby. Orzeczeniem z dnia 08.07.2016r. (...) ds. Orzekania o Niepełnosprawności w S. zaliczył A. K. do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. Pozwana cierpi na padaczkę i choroby nerek. Przebyła operację kręgosłupa lędźwiowego i oczekuje na kolejną operację kręgosłupa. Poza zasiłkiem wypłacanym przez opiekę społeczną nie posiada innych źródeł dochodu. Gospodarstwo domowe prowadzi z konkubentem, posiadającym spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego. (bezsporne), nadto:

dowód: orzeczenie o stopniu niepełnosprawności /k. 120 akt/, decyzja (...) z 24.08.2016r. /k.121 akt.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo – jako uznane w całości przez pozwaną – podlegało uwzględnieniu.

Pozwana na rozprawie uznała roszczenie co do wysokości oraz co do zasady, wnosząc o rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty.

Sąd zważył, iż zgodnie z art. 213 § 2 kpc sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.

W niniejszej sprawie brak było podstaw dla stwierdzenia, iżby uznanie powództwa przez pozwaną godziło w jakikolwiek przepis prawa, zmierzało do jego obejścia, czy byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Wzgląd na powyższe przesądzał o rozstrzygnięciu jak w pkt I sentencji wyroku.

Uznając powództwo co do wysokości oraz co do zasady pozwana wniosła o rozłożenie należności na raty w wysokości 70,00 zł miesięcznie wskazując, że poczuwa się do obowiązku spłaty zadłużenia i deklarując, że taka kwotę miesięcznej raty będzie w stanie wygospodarować z zasiłku.

Sąd zważył, że zgodnie z treścią art. 320 kpc w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. W doktrynie podkreśla się, że uprawnienie to przysługuje sądowi w szczególnie uzasadnionych wypadkach, a więc w sytuacjach, w których ze względu na stan majątkowy, rodzinny czy zdrowotny spełnienie zasądzonego świadczenia byłoby dla pozwanego niemożliwe do wykonania lub w każdym razie bardzo utrudnione i narażałoby jego lub jego bliskich na niepowetowane szkody.

Analizując szczegółowo sytuację zdrowotną, majątkową i osobistą pozwanej Sąd uznał, że wniosek na raty zasługuje na uwzględnienie. Biorąc pod uwagę sytuację przedstawioną na posiedzeniu sądowym, nie kwestionowaną przez stronę powodową, Sąd uznał za celowe rozłożenie zasądzonej kwoty na raty w wysokości po 70,00 zł, albowiem sytuacja zdrowotna i materialna pozwanej jest na tyle zła, by uniemożliwić jej spłatę zobowiązania w całości, a jednocześnie - w związku z osiąganym przez nią stałym dochodem w postaci zasiłku w wysokości 514,00 zł - daje jej możliwość realnej spłaty tegoż zobowiązania w wysokości 70,00 zł miesięcznie, pozwalając na uniknięcie tym samym przymusu egzekucyjnego.

Sąd zważył jednocześnie, że w judykaturze i doktrynie przedmiot rozważań stanowiło zagadnienie odsetek w przypadku rozłożenia zasądzonego świadczenia na raty. W uchwale składu siedmiu sędziów SN - zasada prawna - z dnia 22 września 1970 r., III PZP 11/70, OSNC 1971, nr 4, poz. 61 wyrażono w tej kwestii następujący pogląd: "Rozkładając z mocy art. 320 k.p.c. zasądzone świadczenia pieniężne na raty, sąd nie może - na podstawie tego przepisu - odmówić przyznania wierzycielowi żądanych odsetek za okres do dnia wydania wyroku zasądzającego świadczenie; rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty ma jednak ten skutek, że wierzycielowi nie przysługują odsetki od ratalnych świadczeń za okres od daty wyroku do daty płatności poszczególnych rat". Zapatrywanie to powtórzono w uchwale SN z dnia 15 grudnia 2006 r., III CZP 126/06, OSNC 2007, nr 10, poz. 147. Przytoczone stanowisko spotkało się z aprobatą w doktrynie (W. S., Przegląd orzecznictwa SN, PiP 1972, z. 2, s. 108; J. S., E. W., Przegląd orzecznictwa SN, NP 1972, nr 6, s. 963). Podkreślić przy tym trzeba, że niemożność naliczania odsetek za czas od wydania wyroku w przypadku rozłożenia świadczenia na raty ustaje z chwilą nadejścia terminu płatności poszczególnych rat. Jeśli zatem pozwana opóźnia się z zapłatą poszczególnych rat, powodowi należą się odsetki za opóźnienia.

Podzielając w zupełności przytoczone poglądy, Sąd orzekł jak w pkt II wyroku uznając, że taki orzeczenie o rozłożeniu należności na raty może umożliwić pozwanej wykonanie orzeczenia w sposób skuteczny i nienarażający jej na dalszą utratę zdrowia, a jednocześnie uwzględnia też słuszne interesy powoda.

O kosztach jak w pkt III wyroku orzeczono na podstawie art. 102 k.p.c.

Przepis ten stanowi, że w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami.

Przytoczona regulacja urzeczywistnia zasadę słuszności i stanowi wyłom w zasadzie odpowiedzialności za wynik procesu. Nie konkretyzuje on pojęcia „wypadków szczególnie uzasadnionych”, toteż ich kwalifikacja należy do sądu, który – uwzględniając całokształt okoliczności konkretnej sprawy – może nie obciążyć strony przegrywającej kosztami procesu.

Oceniając, czy zachodzi w niniejszej sprawie wypadek szczególnie uzasadniony Sąd wziął pod uwagę sytuację pozaprocesową pozwanej, szczególnie jej sytuację zdrowotną, życiową i materialną. Na podstawie złożonych przez pozwaną dokumentów – orzeczenia o niepełnosprawności oraz decyzji (...) o przyznaniu zasiłku - Sąd ustalił, że pozwana jest osobą trwale niezdolną do jakiejkolwiek pracy, schorowaną i leczoną operacyjnie na kręgosłup. Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności Sąd doszedł do wniosku, iż pozwana jest osobą ciężko chorą, nieporadną i ubogą, o wyłączonej możliwości podjęcia pracy pozwalającej na polepszenie materialnego bytu, a także zaspokojenia roszczeń z tytułu kosztów procesu.