Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt VI Ka 756/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 października 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Arkadiusz Łata

Sędziowie SSO Grzegorz Kiepura

SSO Bożena Żywioł (spr.)

Protokolant Aleksandra Studniarz

przy udziale Marii Mizery

Prokuratora Prokuratury Rejonowej G. w G.

po rozpoznaniu w dniu 25 października 2016 r.

sprawy M. S. (1) syna J. i A.,

ur. (...) w K.

oskarżonego z art. 13§1 kk w zw. z art. 286§1 kk i art. 270§1 kk przy zast. art. 11§2 kk w zw.z art. 64§1 kk, art. 270§1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 18 lutego 2016 r. sygnatura akt IX K 1161/15

na mocy art. 437 § 1 kpk i art. 624 § 1 kpk

1. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

2. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. M. kwotę 516,60 zł (pięćset szesnaście złotych i sześćdziesiąt groszy) obejmującą kwotę 96,60 zł (dziewięćdziesiąt sześć złotych i sześćdziesiąt groszy) podatku VAT, tytułem zwrotu nieuiszczonych kosztów obrony oskarżonego z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

3. zwalnia oskarżonego od zapłaty kosztów sądowych postępowania odwoławczego, obciążając wydatkami Skarb Państwa.

VI Ka 756/16

UZASADNIENIE

Wyrok Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 18 lutego 2016r., sygn.akt IX K 1161/15, został zaskarżony przez obrońcę oskarżonego M. S. (1) w zakresie rozstrzygnięcia o karze.

Sąd Okręgowy nie podzielił zarzutów i wniosków skarżącego i nie znajdując podstaw do jakiejkolwiek ingerencji w treść wyroku Sądu Rejonowego - orzeczenie to utrzymał w mocy.

Kary jednostkowe wymierzone M. S. (1) w pkt 1 i 2 zaskarżonego wyroku nie są rażąco i niewspółmiernie surowe.

Kara 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności orzeczona została za ciąg dwóch występków. Przestępstwa przypisane oskarżonemu, tworzące ten ciąg były prawidłowo kumulatywnie kwalifikowane, bo oskarżony godził w różne dobra prawem chronione. Oskarżony był wielokrotnie karany, zarówno uprzednio jak i następczo, a przedmiotowych występków dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64 § 1 kk. Czyny zostały popełnione na szkodę osoby oskarżonemu znanej, pozostającej w więzach rodzinnych. Działanie w takich warunkach i w ramach ciągu przestępstw świadczy o dużym nasileniu złej woli oskarżonego, dużym stopniu winy i dużej społecznej szkodliwości czynów.

Wszystkie powyżej wskazane okoliczności przemawiały na niekorzyść oskarżonego i jako takie musiały znaleźć stosowne odzwierciedlenie w wymiarze kary. Jeśli pomimo tego sąd meriti wymierzył M. S. karę w wymiarze zdecydowanie bliższym dolnej granicy ustawowego zagrożenia, to dowodzi to, iż nie tylko nie przecenił znaczenia tych okoliczności, ale i miał baczenie na to, co przemawiało na korzyść oskarżonego, na które to elementy wskazał w apelacji obrońca.

Nie inaczej było w przypadku przestępstwa przypisanego M. S. (1) w pkt 2 zaskarżonego wyroku. Tu kara minimalnie wykracza poza ustawowe minimum.

Kara łączna pozbawienia wolności orzeczona została przy zastosowaniu korzystnej dla oskarżonego zasady asperacji, przy uwzględnieniu związku podmiotowo-przedmiotowego pomiędzy czynami, ale i z zaznaczeniem, że kara łączna odnosi się do kilku popełnianych kolejno przestępstw.

Wymaga także podkreślenia, że - przy zachowaniu wymiaru kar jednostkowych - niewielka różnica pomiędzy orzeczoną przez sąd pierwszej instancji karą łączną, a minimalną karą łączną możliwą do orzeczenia nie dawała podstaw do stawiania zarzutu rażącej surowości.

Charakter kary pozbawienia wolności uzasadniony był natomiast w pełni prawidłową oceną sylwetki oskarżonego i jego dotychczasowego trybu życia, która to ocena musi prowadzić do wniosku, że M. S. (1) nie daje gwarancji przestrzegania prawa w przyszłości, a zatem nie ma podstaw do przyjęcia względem niego pozytywnej prognozy kryminologicznej. Oskarżony parokrotnie nie wykorzystał dawanej mu już szansy zmiany sposobu życia, stosowane środki probacji, kary o charakterze wolnościowym, a nawet odbywanie kary bezwzględnej pozbawienia wolności nie przyniosły spodziewanego i zakładanego efektu resocjalizacyjnego. Oskarżony w okresach próby zachowywał się w sposób prowadzący do zarządzania pierwotnie warunkowo zawieszonych kar pozbawienia wolności. Przedmiotowych czynów dopuścił się w czasie - biegnącego z racji wcześniejszego skazania - okresu próby.

Taka postawa oskarżonego nie daje podstaw do przyjęcia, że kara o charakterze wolnościowym wdroży oskarżonego do przestrzegania prawa, przez co osiągnięte zostaną cele wychowawczo-prewencyjne.

Z naprowadzonych względów Sąd Okręgowy nie uwzględnił apelacji i utrzymał w mocy zaskarżony wyrok.

Z uwagi na charakter kary wymierzonej oskarżonemu w niniejszej sprawie zwolniono go od ponoszenia kosztów sądowych postępowania odwoławczego.

VI Ka 756/16

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE