Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 lipca 2013 roku

Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia we Wrocławiu w Wydziale II Karnym,

w składzie :

Przewodniczący : SSR Antonina Surma

Protokolant : Magdalena Górska

po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2013 roku we Wrocławiu

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia Śródmieścia

A. S.

sprawy karnej z oskarżenia publicznego :

B. G.

ur. (...) w K.

syna J. i Z. z domu M.

PESEL (...)

oskarżonego o to, że :

I. w dniach 26-27 stycznia 2009 roku w B. przy ul. (...) w Hotelu (...); działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem hotelowym w łącznej kwocie 897,00 zł w ten sposób, że wprowadzając pracowników w/w hotelu w błąd co do zamiaru zapłaty, skorzystał z usługi hotelowej, obejmującej noclegi wyżywienie wraz z napojami, za co nie uiścił opłaty w w/w kwocie, czym działał na szkodę Hotelu (...) spółka z o.o. z siedzibą w B., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od 27.02.2007 r. do 26.09.2007 r. kary łącznej pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Olsztynie VII Wydział Karny z dnia 27 kwietnia 2006 roku ( sygn. VII K 1163/05) m. in. za przestępstwa przeciwko mieniu

- tj. przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

II. w dniach 26-27 stycznia 2009 roku w B.przy ul. (...)w Hotelu (...)umyślnie dokonał uszkodzenia mienia hotelowego, w ten sposób, że w pokoju nr (...)wrzucił telewizor marki P.oraz lampę stołową do wanny, w wyniku czego rzeczy te uległy namoknięciu, czym spowodował straty w łącznej kwocie 1.075,00 zł na szkodę Hotel (...) spółka z o.o.w B., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od 27.02.2007 r. do 26.09.2007 r. kary łącznej pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Olsztynie VII Wydział Karny z dnia 27 kwietnia 2006 roku ( sygn. VII K 1163/05) m.in. za przestępstwa przeciwko mieniu

- tj. przestępstwo z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

I.  uznaje oskarżonego B. G. za winnego zarzuconego jemu czynu, opisanego w pkt I części wstępnej wyroku tj. przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to, na podstawie art. 286 § 1 k.k., wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

II.  uznaje oskarżonego B. G. za winnego zarzuconego jemu czynu, opisanego w pkt II części wstępnej wyroku, z tym że przyjmuje, iż wartość uszkodzonego mienia wynosiła nie mniej niż 1.053,23 złotych tj. przestępstwa z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to, na podstawie art. 288 § 1 k.k., wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

III.  na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. łączy kary jednostkowe wymierzone oskarżonemu w pkt I i II części dyspozytywnej wyroku i wymierza mu karę łączną 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka w stosunku do oskarżonego obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz Hotelu (...) w B. ul. (...) kwoty 1.950,23 zł (jeden tysiąc dziewięćset pięćdziesiąt złotych dwadzieścia trzy grosze);

V.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu okres jego tymczasowego aresztowania w sprawie w dniach od 5 sierpnia 2009 roku do dnia 18 sierpnia 2009 roku;

VI.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust.1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. Nr 27, poz. 152) zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w sprawie, w tym od opłaty.

Sygn. akt II K 834/11

UZASADNIENIE

W toku postępowania w sprawie ustalono następujący stan faktyczny:

Dnia 26 stycznia 2009r. B. G.przyszedł do Hotelu (...)w B.przy ul. (...). Zadeklarował wynajęcie pokoju na dwa dni, co zgodne było z wcześniej dokonaną telefoniczną rezerwacją. Dane mężczyzny zostały sprawdzone na podstawie danych ustnych, gdyż był on wcześniej już gościem hotelu. Mężczyzna samodzielnie wypisał kartę meldunkową.

B. G.został zakwaterowany w pokoju nr (...). Był tam sam.

(Dowód: zezania świadka M. S. – k. 450 – 453, 455, 459, 535 – 536, 581, 637,

karta meldunkowa – k. 6).

W czasie pobytu gości w hotelu jedynymi osobami trzecimi – obcymi dla gości - mającymi do nich dostęp są osoby sprzątające.

(Dowód: zeznania świadka M. S. – k. 637).

Dnia 27 stycznia 2009r. B. G.opuścił hotel nie płacąc za nocleg ani za korzystanie z barku znajdującego się w pokoju hotelowym, jak też za konsumpcję w dniu 26 stycznia 2009r. Łącznie rachunek obciążający jego pokój wynosił 897 zł.

(Dowód: wyjaśnienia oskarżonego – k. 87 – 89, 391, zeznania świadka M. S. –

k. 450 – 451, 535 – 536, 581, rachunek – k. 18, rachunki – k. 6.).

Podczas pobytu w hotelu B. G.wrzucił do wanny z wodą telewizor marki P. (...)o wartości 1.053,23 zł oraz lampę, które uległy zniszczeniu.

(Dowód: zeznania świadka M. S. – k. 450 – 453, 455, 459, 535, 581, protokół

oględzin pokoju (...) k. 7 – 8, opinia biegłego – k. 555 – 557, 581, 601 –

604, faktura nr (...) – k. 20).

Oskarżony B. G.to czterdziestojednoletni bezdzietny mężczyzna stanu wolnego.

Oskarżony uzyskał wykształcenie wyższe.

Zgodnie z jego własnym oświadczaniem, B. G.nie był leczony psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo. Był, natomiast wielokrotnie karany za przestępstwa przeciwko mieniu, za co wymierzano mu kary pozbawienia wolności – m. in. wyrokiem Sądu Rejonowego w Olsztynie w sprawie o sygn. akt VII K 1163/05 z dnia 27 kwietnia 2006r., którym za przestępstwa przeciwko mieniu wymierzano mu kary 1 roku oraz 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności , a następnie wymierzono karę łączną 3 lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 27.02.2007 r. do 26.09.2007r., a także od 7 stycznia do 1 marca 2002r., od 21 października 2003r. do dnia 2 kwietnia 2004r., od 1 maja 2004 do 7 czerwca 2004r., od 4 sierpnia 2004r. do dnia 27 kwietnia 2006r.

W warunkach izolacji oskarżony był wielokrotnie karany dyscyplinarnie.

(Dowód: wyjaśnienia oskarżonego – k. 87, 391, opinia z zakładu karnego – k. 371 –

372, odpis wyroku w sprawie VII K 1163/05 – k. 55 – 58, KRK – k. 37 – 39,

72 – 74, 569 – 574).

W toku postępowania przygotowawczego oskarżony przyznał się do pierwszego z zarzucanych mu czynów i nie przyznał się do drugiego. W toku postępowania nie składał wyjaśnień, odmawiając doprowadzeń na kilka terminów rozpraw. W toku rozprawy w dniu 6 maja 2013r. składał, jednak, oświadczenia, z których wynikało, że kwestionuje tez swoje sprawstwo co do czynu opisanego w pkt. I aktu oskarżenia.

W toku postępowania Sad wykorzystał częściowo szczere oświadczenie oskarżonego, złożone w postępowaniu przygotowawczym (k. 87 – 89, 391), w których przyznał się do pierwszego z zarzucanych mu czynów, a nawet deklarował chęć uzgodnienia z prokuratorem kary w tym zakresie. Nie dano mu, jednak, wiary co do wskazania, że nie dopuścił się przestępstwa zniszczenia mienia, co jest sprzeczne z uznanymi za wiarygodne zeznaniami M. S. – kierownika recepcji, jak też wnioskami opinii biegłego.

Przed Sądem, natomiast (k. 603 – 604) oskarżony wskazywał, iż zapłacił za hotel, a w pokoju przebywał z R. S., zamieszkałym przy ul. (...) w W..

Zauważyć, jednak, należy, iż – zgodnie z treścią ustaleń (k. 608- 609), zamieszkały przy ul. (...) R. S.ma 12 lat, w związku z czym - wbrew twierdzeniu oskarżonego – nie jest prawdopodobne, by to on dokonał opisywanych przez niego zniszczeń, tym bardziej, że – jak wskazywała M. S.– B. G.przebywał w hotelu sam.

Dokonując ustaleń w sprawie, Sąd tymczasem wykorzystał bezstronne i szczegółowe zeznania kierownika recepcji – M. S.. Jak, bowiem, wynika z jej relacji w sprawie (k. 448 – 453, 454 – 455, 458 – 459, 535 – 536, 581, 637) mężczyzna podający się za B. G., który miał wcześniejszą rezerwację telefoniczną przyszedł do hotelu i poprosił o pokój. Jego dane zostały zweryfikowane na podstawie danych ustnych – gdyż – jak wskazała świadek – był on wcześniej już gościem tego hotelu. Mężczyzna osobiście wypełnił kartę meldunkową, gdzie w polu dotyczącym firmy wpisał T.. Po opuszczeniu przez niego hotelu, kiedy dokonano weryfikacji tej informacji, okazała się ona niezgodne z prawdą.

Jak wskazała świadek, informację, o opuszczeniu hotelu przez B. G.bez uiszczenia rachunków oraz poczynionych zniszczeniach otrzymała od kierownika hotelu. Po jej otrzymaniu kobieta – zgodnie z jej relacją osobiście dokonała oględzin dokonanych zniszczeń, wskazując, że w pomieszczeniach pokoju (...)panował bałagan, barek był opróżniony, a w łazience – w wannie znajdowała się pościel, telewizor i lampa, co odzwierciedla tez protokół oględzin. W swoich pierwotnych relacjach świadek podała też orientacyjną wartość szkód wyrządzonych przez oskarżonego, która na późniejszych etapach postępowania była modyfikowana. W toku późniejszych przesłuchań M. S.wskazała też, że po sprawdzeniu lampka oraz telewizor nie działały, a sprawdzane były przez prezesa hotelu i dział techniczny. Podkreśliła, że telewizor przed zameldowaniem oskarżonego był sprawny.

Świadek rozpoznała też oskarżonego na okazywanych jej fotografiach i wskazała, że wartość wykorzystanej usługi to 897 zł, co potwierdza tez stosowny rachunek wystawiony przez Hotel (k. 18).

Nadto kierownik recepcji wskazała, zeB. G.nie był widziany w hotelu z jakąkolwiek inną osobą, choć sprawiał wrażenie jakby na kogoś czekał. Innych pracowników recepcji pytał tez, czy dzwonił do niego prezes T..

Co więcej, M. S.zeznała, że w hotelu jest monitoring, choć nie potrafiła wskazać, czy obejmuje on wejście do pokoju (...) – Jak, jednak, wynika z informacji Hotelu, w chwili obecnej Hotel nie dysponuje już nagraniami z roku 2009.

Dokonując ustaleń stanu faktycznego w sprawie, Sad częściowo posłużył się opinią biegłego na okoliczność wartości szkody spowodowanej w dniach 26 – 27 stycznia 2009r. w wyniku umieszczenia telewizora marki P. zakupionego dnia 20 listopada 2008r. w wannie wypełnionej wodą (k. 555 – 557, 601 - 604). Wykorzystano, bowiem stwierdzenie biegłego zawarte w konkluzji opinii sprowadzające się do wskazania, że zanurzony w wodzie telewizor traci swoje walory u użytkowe, gdyż w każdej chwili po wyciągnięciu może ulec całkowitej awarii i wybuchnąć, a wartość użytkowa takiego odbiornika jest żadna.

Nie posłużono się, natomiast wskazaniem biegłego zgodnie z którym wartość telewizora dwuletniego wynosiła 984,17 zł i taka też – jego zdaniem - jest wartość szkody wyrządzonej przez oskarżonego. Stwierdzenie to, jednak, nie odnosi się do przedstawionego biegłemu stanu faktycznego, gdyż przedmiotowy telewizor był sprzętem dwumiesięcznym, a biegły podczas przesłuchania wskazał, że w opinii może znajdować się błąd w tym zakresie. – Z tych też względów wykorzystano zaprezentowaną przez biegłego metodę obliczeń wartości sprzętu.

Biegły podczas rozprawy głównej kiedy to podtrzymał wnioski opinii (k. 601 – 603), powołał się na fakturę jaka znajduje się w aktach sprawy (k. 20). Potwierdził, że wskazywała ona wartość telewizora w roku 2008, lecz stwierdził, że w chwili wyrządzania szkody w mieniu telewizor miał 2 lata, co zdaniem Sądu, uznać należy za oczywiste przeoczenie, co przyznał zresztą sam biegły w dalszej części ustnej opinii. Wskazał on, jednakowoż, że trwałość telewizora szacowana jest na 8 lat, a po 2 latach odbiornik traci 25% wartości. Ustalono, zatem, że w przeciągu jednego miesiąca telewizor traci 1,042 % wartości . W związku z tym, od wartości telewizora przyjętej wg faktury netto w dniu zakupu odjęto 2,084% wartości z faktury, co dało 1.053,23 zł.

Jak wskazał biegły, podstawą do wniosków zawartych w opinii była jego wiedza, poszerzona o wywiady w zakładach elektromechanicznych, analizie, natomiast poddał materiał znajdujący się w aktach sprawy, w związku z czym, nie było konieczności oględzin i testowania konkretnego aparatu. – Takie zeznania, w szczególności wobec wskazania świadka M. S., iż telewizor przed zameldowaniem oskarżonego był w pełni sprawny uznano za wystarczające.

Dokonując ustaleń stanu faktycznego w sprawie wykorzystano również kartę meldunkową (k. 6), gdzie oskarżony wpisał swoje dane, a w miejscu przeznaczonym na „firmę” wpisał TVP (...)ul. (...). Posłużono się również tez oryginałami rachunków (k. 6) za konsumpcję w dniu 26 stycznia 2009r., których wartość – obok wartości wykorzystanych produktów barku i noclegu składały się na całość szkody wyrządzonej przestępstwem oszustwa.

- Tak tez odniesiono się do sporządzonego przez uprawnione podmioty protokołu oględzin pokoju (k. 7 – 8), opisującego wygląd pokoju (...) po opuszczeniu go przez oskarżonego. Jak, jednak, wynika z treści dokumentu, w wannie wypełnionej pościelą nie było już telewizora i lampy, które przed rozpoczęciem czynności zostały wyjęte z wanny i ustawione na stole. – Wynikający jednak, z protokołu stan w pozostałym zakresie – zbieżny był z obserwacjami M. S..

Wykorzystano również rachunek informacyjny (k. 18) będący zestawieniem usług, z jakich korzystał oskarżony podczas pobytu w (...) Hotel w B., a za które B. G. nie uiścił zapłaty. Posłużono się również fakturą VAT nr (...) (k. 20), z której wynika cena telewizorów (...), z których jeden został zniszczony w dniach 26 – 27 stycznia 2009r. oraz data ich zakupu.

W toku postępowania wykorzystano również sporządzone przez uprawnione podmioty dane o karalności oskarżonego (k. 37 – 39, 72 – 74, 569 – 574), z których wynika jego uprzednia karalność, jak tez potwierdzający je odpis wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie w sprawie o sygn. akt VII K 1163/05 z dnia 27 kwietnia 2006r (k. 55 – 58). Posłużono się również opinią z zakładu karnego (k. 371 – 372), wskazującą na zachowanie oskarżonego w warunkach izolacji.

W związku z tym, B. G.uznano za winnego tego, że w dniach 26-27 stycznia 2009 roku w B.przy ul. (...)w Hotelu (...); działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem hotelowym w łącznej kwocie 897,00 zł w ten sposób, że wprowadzając pracowników w/w hotelu w błąd co do zamiaru zapłaty, skorzystał z usługi hotelowej, obejmującej noclegi wyżywienie wraz z napojami, za co nie uiścił opłaty w w/w kwocie, czym działał na szkodę Hotelu (...) spółka z o.o.z siedzibą w B., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od 27.02.2007 r. do 26.09.2007 r. kary łącznej pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Olsztynie VII Wydział Karny z dnia 27 kwietnia 2006 roku ( sygn. VII K 1163/05) m. in. za przestępstwa przeciwko mieniu.

Jak, bowiem, wynika z uznanych przez Sąd za wiarygodne zeznań świadka M. S., rachunków za konsumpcję, karty meldunkowej, jak też pierwotnych wyjaśnień oskarżonego, który przyznał się do tego czynu, B. G.korzystał z noclegu w (...)Hotel w B.w dniach 26 – 27 stycznia 2009r. Jego dane – wobec wcześniejszych pobytów nie zostały sprawdzone z dowodem tożsamości, a oskarżony jako firmę dla której jest zatrudniony podał Telewizję Polską. – Takim zachowaniem stwarzał pozory zamiaru zapłaty za nocleg, wyżywienie i napoje, z jakich korzystał, a dnia 27 stycznia 2009r. opuścił hotel bez dokonania zapłaty. – Nie kontaktował się z hotelem, ani tez nie uiścił zapłaty w terminie późniejszym (k. 535, 581).

Co więcej, czynu tego dopuścił się w ramach powrotu do przestępstwa, gdyż – jak wynika z odpisu wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 27 kwietnia 2006r., był już wcześniej skazany za przestępstwa przeciwko mieniu, za co karę odbywał m. in. w okresie od 27 lutego 2007r. do dnia 26 września 2007r., a także w okresach wcześniejszych, zaliczonych na mocy tego wyroku na poczet orzeczonej kary.

W związku z tym, wątpliwości Sądu nie ulega, że oskarżony dopuścił się przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Nadto, oskarżonego B. G.uznano też za winnego tego, że w dniach 26-27 stycznia 2009 roku w B.przy ul. (...)w Hotelu (...)umyślnie dokonał uszkodzenia mienia hotelowego, w ten sposób, że w pokoju nr (...) wrzucił telewizor marki P.oraz lampę stołową do wanny, w wyniku czego rzeczy te uległy namoknięciu, czym spowodował straty w łącznej kwocie 1.053,23 zł na szkodę Hotel (...) spółka z o.o.w B., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od 27.02.2007 r. do 26.09.2007 r. kary łącznej pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Olsztynie VII Wydział Karny z dnia 27 kwietnia 2006 roku ( sygn. VII K 1163/05) m.in. za przestępstwa przeciwko mieniu.

Z nie budzących wątpliwości Sądu zeznań M. S., jak też protokołu oględzin pokoju (...)zajmowanego przez oskarżonego wynika, bowiem, że po opuszczeniu przez niego pokoju (...), w łazience pokoju znajdowała się pościel, telewizor, który wcześniej stał w pokoju oraz lampa, co następnie zalane zostało wodą. Zgodnie z treścią relacji M. S., która z racji pełnionej w hotelu funkcji ma stosowną wiedzę i znała procedury tam panujące, osoby trzecie – poza sprzątającymi nie mają dostępu do pokoi gości. Jednocześnie świadek zaprzeczyła, by podczas pobytu w hotelu oskarżony przebywał z inną osobą, choć w recepcji stwarzał pozory, jakoby oczekiwał jeszcze jednej osoby, oraz, że będzie jeszcze jedna rezerwacja. Co więcej, jak wynika z opinii biegłego, zanurzony w wodzie telewizor nie nadaje się już do użytku z uwagi na niebezpieczeństwo wybuchu. Sąd jednakże – w oparciu o przedstawioną przez biegłego metodę wyliczenia wartości szkody – zweryfikował treść jego opinii w tym zakresie i wyliczył jej wysokość dla telewizora, który – jak wynika z faktury (...)oraz oświadczenia M. S.miał dwa miesiące i przed zdarzeniem był całkowicie sprawny technicznie.

Co więcej, także i w tym przypadku zauważono, że B. G. zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, gdyż wcześniej – w okresie od 27 lutego 2007r. do dnia 26 września 2007r. odbywał on karę łączną 3 lat pozbawienia wolności orzeczoną m. in. za przestępstwa przeciwko mieniu w sprawie sygn. VII K 1163/05.

W związku z tym, oskarżonego uznano za winnego czynu z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Mając powyższe na względzie, za pierwsze z przypisanych oskarżonemu przestępstw wymierzono mu kształtującą się w dolnych granicach zagrożenia karę 1 roku pozbawienia wolności. Stwierdzono, bowiem, iż będzie ona współmierna do jego winy i społecznej szkodliwości popełnionego przez niego czynu. Ta ostatnia, natomiast, determinowana jest przez rodzaj i charakter naruszonego dobra, jakim w omawianym przypadku jest mienie, jego wartość oraz motywację sprawcy, sprowadzającą się w niniejszym przypadku do działania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej - przy nadużyciu zaufania pracowników hotelu, którzy - mając zaufanie do klienta, który po raz wtóry zatrzymał się w ich hotelu - nie dokonali weryfikacji jego danych w oparciu o dokumenty.

Rozważono też, iż oskarżony, który był w przeszłości wielokrotnie skazywany, zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa.

Wymierzając przedmiotową sankcję, Sąd wziął pod uwagę też względy indywidualno - i ogólnoprwencyjne kary. Pierwsze z nich przejawiają się w tym, by oskarżony nie powrócił do przestępstwa, drugie, natomiast, wyrazić powinny brak społecznego przyzwolenia na wyłudzanie usług, jak też nieuchronność grożącej za to przestępstwo kary.

Za drugie z przypisanych oskarżonemu przestępstw, natomiast, wymierzono mu karę ponownie znajdującą się w dolnych granicach zagrożenia – 8 miesięcy pozbawienia wolności. Także i tą sankcję uznano za adekwatną do winy B. G. i społecznej szkodliwości tego czynu. Wzięto tu pod uwagę wartość zniszczonego mienia, jak też okoliczność, iż odbiornik telewizyjny, który był nowy, został zniszczony całkowicie.

Ponownie, wzięto pod uwagę uprzednią i późniejszą karalność oskarżonego, jak tez fakt, iż B. G. przedmiotowego czynu dopuścił się w ramach powrotu do przestępstwa.

Ponownie, rozważono tez względy prewencji indywidualnej i ogólnej wymierzonej kary.

Mając, natomiast, na względzie, że oskarżony obu tych czynów dopuścił się zanim zapadł wyrok co do któregokolwiek z nich, stosując zasadę częściowej absorpcji, wymierzono mu karę łączną 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Zwrócono, bowiem, uwagę, iż mimo łączności przedmiotowo – podmiotowej, wyrażającej się w tożsamości dobra prawnie chronionego, przeciwko któremu wystąpił oskarżony, jedności czasowej, oraz tej samej osoby pokrzywdzonego, jedynie sankcja wymierzona w ten sposób będzie współmierna do winy oskarżonego i społecznej szkodliwości jego zachowań, odzwierciedli jego motywację i sposób działania, oraz zapewni realizację celów prewencji indywidualnej i ogólnej. – Tym bardziej, iż wobec wielokrotnego karania dyscyplinarnego oskarżonego, względy indywidualnoprewencyjne - mimo przebywania B. G. w warunkach izolacji, wydają się być dalekie do osiągnięcia.

Mając na względzie, iż oskarżony wyrządził szkody w mieniu pokrzywdzonego hotelu, Sąd zobowiązał go do zapłaty na rzez Hotelu (...)w B. ul. (...)kwoty 1.950,23 zł, będącej sumą strat poniesionych przez pokrzywdzonego w wyniku działania B. G..

W związku, natomiast, z pozbawieniem oskarżonego wolności w przedmiotowej sprawie, okres ten zaliczono oskarżonemu na poczet orzeczonej wobec niego akry łącznej pozbawienia wolności.

Mając, natomiast, na uwadze, iż B. G. przebywa w warunkach izolacji, gdzie nie jest zatrudniony, zwrócono uwagę na okoliczność, iż nie będzie on w stanie uiścić kosztów sądowych w sprawie, w związku z czym, zwolniono go od obowiązku ich pokrycia.