Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Skargą datowaną na dzień 9 sierpnia 2014, która wpłynęła do sądu w dniu 18 sierpnia 2014 roku, Z. D. wniósł o stwierdzenie, że w postępowaniu toczącym się przed Sądem Rejonowym w Inowrocławiu pod sygnaturą I C 3097/13 doszło do przewlekłości postępowania i zażądał zasądzenia na swoją rzecz kwoty 20.000 złotych. W uzasadnieniu skargi skarżący podniósł, że w dniu 13 czerwca 2014 roku w sprawie z jego powództwa toczącej się pod sygnaturą I C 3097/13 zapadł wyrok. 15 czerwca skarżący wystąpił z wnioskiem o uzasadnienie tego wyroku, którego do chwili wniesienia skargi nie otrzymał (sąd nie zachował zatem 14-dniowego terminu do sporządzenia uzasadnienia wyroku), co uniemożliwia mu złożenie środka odwoławczego i wydłuża czas zakończenia całości postępowania.

Prezes Sądu Rejonowego w Inowrocławiu zawiadomiona o toczącym się postępowaniu, w trybie art. 10 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 roku o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, zgłosiła swój udział w sprawie i wniosła o oddalenie skargi, wskazując, że odpis wyroku z uzasadnieniem wysłano skarżącemu dwa dni przed wniesieniem przez niego skargi. Dodała też, że termin do sporządzenia uzasadnienia został sędziemu przedłużony z uzasadnionych powodów.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Skarga na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki jest niezasadna.

Zgodnie z treścią art. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 roku o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, strona może wnieść skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiło naruszenie jej prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie w tej sprawie trwa dłużej, niż to konieczne dla

wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Dla stwierdzenia, czy w sprawie doszło do przewlekłości postępowania, należy w szczególności ocenić terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez sąd, w celu wydania w sprawie rozstrzygnięcia, co do istoty uwzględniając charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej jej zawiłości, znaczenie dla strony, która wniosła skargę, rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowanie stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania. Pojęcie przewlekłości zatem, w każdym przypadku musi być odnoszone do realiów konkretnego postępowania sądowego, na które to realia składa się miedzy innymi charakter podejmowanych przez sąd czynności, przekładających się na interesy konkretnych podmiotów (por. postanowienie Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 4 stycznia 2013 roku, III S 10/12).

Przenosząc powyższe uwagi do niniejszej spawy stwierdzić należy, że postępowanie wywołane pozwem z dnia 6 grudnia 2013 roku wniesionym przez Z. D. przeciwko Skarbowi Państwa - Zakładowi Karnemu w I. toczyło się sprawnie i bez jakiejkolwiek zwłoki. W pierwszej kolejności sąd rozpoznał wniosek powoda w przedmiocie kosztów sądowych i postanowieniem z dnia 6 lutego 2014 roku w sprawie IC 3097/14 zwolnił go od ponoszenia tych kosztów w całości. Zarządzeniem z tej samej daty doręczono pozowanemu odpis pozwu, zobowiązując go do złożenia odpowiedzi na pozew. Pozwany złożył odpowiedź na pozew w dniu 10 marca 2014 roku, 17 marca z kolei powód wystąpił z pismami procesowymi, m. in. składając wnioski dowodowe. Po zapoznaniu się z treścią tych pism, zarządzeniem sędziego z 17 kwietnia, wyznaczono termin rozprawy na dzień 13 czerwca 2014 roku. Na terminie rozprawy przeprowadzono obszerne postępowanie dowodowe, w tym dowód z zeznań 4 świadków oraz przeprowadzono dowód z przesłuchania powoda. Po zamknięciu rozprawy, w tym samym dniu, wydano wyrok. Pismem z dnia 15 czerwca powód wystąpił do sądu o sporządzenie i doręczenie mu pisemnego uzasadnienia wyroku, pismo to wpłynęło do sądu w dniu 23 czerwca 2014roku. Ustawowy termin do sporządzenia uzasadnienia upływał z dniem 7 lipca, w tym dniu sędzia referent wystąpił jednak do Prezesa Sądu Rejonowego w Inowrocławiu o przedłużenie terminu do sporządzenia uzasadnienia w trybie przewidzianym w art. 329 kpc, a prezes termin ten przedłużył do dnia 23 lipca. Uzasadnienie wyroku w sprawie I C 3097/14 zostało sporządzone w dniu 5 sierpnia 2014 roku i niezwłocznie przesłane na adres powoda (7 sierpnia).

Sąd okręgowy wskazuje, że proces w sprawie I C 3097/14 został przeprowadzony przed sądem I instancji sprawnie i zakończył się wydaniem wyroku w pół roku po złożeniu

pozwu, czasu trwania procesu w tym zakresie nie kwestionuje zresztą sam skarżący. Z kolei przekroczenie przez sąd o dwa tygodnie terminu do sporządzenia uzasadnienia wyroku nie stanowi żadnej podstawy do przyjęcia, iż doszło do naruszenia prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki. Skarga nie znajduje żadnego merytorycznego uzasadnienia, nie odnosi się do rzeczywistego przebiegu postępowania w sprawie I C 3097/13 Sądu Rejonowego w Inowrocławiu, będąc jedynie wyrazem niezadowolenia skarżącego z tego, że nie otrzymał pisemnego uzasadnienia wyroku terminie 14 dni do dnia złożenia wniosku. Sąd okręgowy wskazuje, że termin w którym winno zostać sporządzone uzasadnienia orzeczenia określony w art. 329 kpc ma charakter instrukcyjny, a jego nieznaczne przekroczenie nie stanowi jeszcze podstawy do wywodzenia, że w ten sposób naruszone zostały prawa skarżącego do rozpoznania jego sprawy bez zbędnej zwłoki. To, że sprawa ma zostać rozpoznana bez zbędnej zwłoki nie oznacza bowiem, jak tego oczekuje skarżący, że zostanie ona rozpoznana natychmiast, ale że zostanie rozstrzygnięta w normalnym toku czynności, przy konieczności wyjaśnienia wszelkich niezbędnych kwestii i przy konieczności zapewnienia biegu wszystkim innym sprawom wpływającym do sądu. Sąd okręgowy wskazuje stanowczo, że w sprawie I C 3097/13 nie doszło do naruszenia prawa strony do rozpoznania sprawy bez zbędnej zwłoki, a odmienne twierdzenia skarżącego -przywołującego w swej skardze szereg przepisów, których jednak nie wiąże w żaden sposób z przebiegiem badanej sprawy - nie znajdują jakiekolwiek potwierdzenia w rzeczywistym stanie rzeczy.

Mając powyższe na względzie wskazać należy, że skarga Z. D. okazała się nieuzasadniona i jako taka - na podstawie art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy - podlegała oddaleniu.