Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 października 2013r.

Sąd Okręgowy w Elblągu Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Alicja Romanowska

Protokolant: stażysta Anna Barcikowska

po rozpoznaniu w dniu 3 października 2013r. w Elblągu

na rozprawie

sprawy z odwołania R. Ż.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w E.

z dnia 30/04/2013 r. znak:(...)

o emeryturę

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje wnioskodawcy R. Ż. prawo do emerytury od 22 stycznia 2013 roku.

Sygn. akt IV U 1523/13

UZASADNIENIE

R. Ż. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w E. z dnia 30.04.2013r., znak (...), którą to decyzją organ rentowy odmówił wnioskodawcy prawa do emerytury.

W uzasadnieniu odwołania skarżący wskazał, iż w okresie od 12.03.1975r . do 30.04.1982r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował jako kierowca samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony w (...) w K. Zakład w G. .

W odpowiedzi na odwołanie pozwany Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w E. wniósł o jego oddalenie. Pozwany powołał przepisy ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.Nr 153, poz. 1227) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U.Nr 8, poz. 43 ze zm.) wskazując, że skarżący wykazał 14 lat, 9 miesięcy i 23 dni okresów zatrudnienia w szczególnych warunkach. ZUS nie uwzględnił natomiast jako pracy wykonywanej w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia wnioskodawcy od 12.04.1982r do 30.04.1982r w (...) w K. Zakład w G. gdyż ze świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych z dnia 20.12.2012r wystawionego przez (...) Oddział terenowy w O. wynika,że w okresie zatrudnienia w (...) Zakład w G. od 1.12.1973r do 30.04.1982r wnioskodawca pracował w warunkach szczególnych jako kierowca ciągnika kołowego w okresie od 1.12.1973r do 11.03.1975r .

Sąd ustalił i zważył co następuje:

W dniu 22.01.2013r. skarżący R. Ż. ur. (...) wystąpił do pozwanego organu rentowego z wnioskiem o ustalenie uprawnień do emerytury.

Z oświadczenia wnioskodawcy wynikało, iż nie jest on członkiem otwartego funduszu emerytalnego . Do wniosku skarżący dołączył między innymi świadectwa pracy na okoliczność wykonywania przy w szczególnych warunkach.

/dowód: wniosek k. 1-4 akt ZUS/

Na podstawie przedłożonej dokumentacji pozwany organ rentowy ustalił, iż skarżący ukończył wiek 60 lat i na dzień 01.01.1999r. legitymuje się ponad 25 letnim okresem ubezpieczenia i pozostaje w zatrudnieniu. Nadto pozwany przyjął za udowodniony okres zatrudnienia skarżącego w szczególnych warunkach w wymiarze 14 lat,9 miesięcy i 23 dni.

/dowód: raport uprawnień do świadczenia k. 71 akt ZUS/

Zaskarżoną decyzją z dnia 30.04.2013r. pozwany odmówił wnioskodawcy prawa do świadczenia wobec nie legitymowania się przez niego 15 letnim okresem zatrudnienia w szczególnych warunkach. Z uzasadnienia decyzji wynikało, iż pozwany uwzględnił jako pracę w warunkach szczególnych okresy

- od 16.05.1973r do 29.11.1973r w (...) P. Gospodarstwo w P.

- od 1.12.1973r do 11.03.1975r (...) w K.

- 24.05.1982r do 23.07.1982r w Spółdzielni (...) w P.

- 27.07.1982r do 24.04.1983r w (...) P. Gospodarstwo (...)

- od 25.04.1983r do 15.08.1984r,5.09.1984r do 17.03.1990r i od 19.03.1990r do 28.02.1991r w Spółdzielni (...) w P.

- od 16.09.1994r do 31.12.1998r w (...) Tank w P. ,

z wykluczeniem zwolnienia lekarskiego od 17.07.1997r do 21.07.1997roraz okresów ćwiczeń wojskowych od 16.08.1984r do 4.09.1984r ,18.03.1990r i 12.02.1985r.

Okres zatrudnienia w warunkach szczególnych w (...) w K. Zakład (...) został ustalony przez ZUS na podstawie świadectwa wykonywania pracy w wrunkach szczególnych wystawionego 20.12.2012r przez Agencję Nieruchomości Rolnych Oddział Terenowy w O. ,z którego wynikało ,że R. Ż. pracował w wym zakładzie od 1.12.1973r do 30.04.1982r i w tym okresie od 1.12.1973r do 11.03.1975r stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace w szczególnych warunkach na stanowisku kierowcy ciągnika kołowego .świadectwo pracy k-19,decyzja k. 74 plik I akt ZUS)

Wnioskodawca nie zgodził się z decyzją pozwanego, wnosząc odwołanie, w którym domagał się przyznania mu prawa do świadczenia.

Skarżący w toku postępowania podnosił,że w okresie zatrudnienia w (...) K. Zakład w G. również w okresie od 12.03.1975r do 30.04.1982r stale i w pełnym wymiarze czasu pracował w warunkach szczególnych , na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o ciężarze powyżej 3,5 ton,

W ocenie Sądu odwołanie skarżącego zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego, wynoszącego co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn, z zastrzeżeniem art. 46, 47, 50, 50a i 50e i 184 .

W myśl art. 184 ust. 1 ww. ustawy ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Ust. 2 Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa oraz rozwiązania stosunku pracy - w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem.

Stosownie do § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U.Nr 8, poz. 43) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn oraz ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Zgodnie zaś z § 3 rozporządzenia za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej „wymaganym okresem zatrudnienia”, uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczanymi do okresów zatrudnienia.

W myśl § 2 ust. 1 rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Z powyższego wynika, iż skarżący nabyłby prawo do wcześniejszej emerytury w przypadku łącznego spełnienia przesłanek:

- ukończenia wieku 60 lat

- legitymowania się łącznym okresem ubezpieczenia w wymiarze co najmniej 25 lat, przypadającym na dzień 01.01.1999r.;

- legitymowania się 15 letnim okresem pracy wykonywanej w szczególnych warunkach, przypadających na dzień 01.01.1999r.;

- nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego;

Poza sporem w sprawie było, iż skarżący R. Ż. w dniu wydania decyzji rozpoznającej jego wniosek o świadczenie emerytalne miał ukończone 60 lat, na dzień 01.01.1999r. legitymował się ponad 25 letnim okresem ubezpieczenia, nie był członkiem otwartego funduszu emerytalnego pracy. Spornym pozostawało czy skarżący na dzień 01.01.1999r. legitymuje się 15 letnim okresem pracy wykonywanej w szczególnych warunkach.

Faktem jest, iż rozporządzenie RM z 07.02.1983r. w § 2 ust. 2 wymaga by okresy pracy w szczególnych warunkach zostały potwierdzone przez zakład pracy w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub też w „zwykłym” świadectwie pracy z odpowiednią adnotacją. Niemniej jednak należy zauważyć, iż świadectwo pracy nie ma mocy wiążącej zarówno dla pozwanego, jak i dla Sądu. Nie jest ono bowiem dokumentem urzędowym w rozumieniu art. 244 § 1 i 2 k.p.c., gdyż podmiot wydający to świadectwo nie jest organem państwowym ani organem wykonującym zadania z zakresu administracji państwowej, a tylko dokumenty wydane przez te organy stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo poświadczone. W postępowaniu sądowym świadectwo pracy traktuje się jako dokument prywatny w rozumieniu art. 245 k.p.c., który stanowi jedynie dowód tego, że osoba, która je podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie. Dokument taki podlega kontroli zarówno co do prawdziwości wskazanych w nim faktów, jak i co do prawidłowości wskazanej podstawy prawnej. Tak więc pozwany miał uprawnienie do zakwestionowania przedłożonego przez wnioskodawcę dokumenty, wnioskodawca zaś posiada uprawnienie do wykazania innymi dowodami, mimo przedłożenia świadectwa pracy wykonywania pracy w warunkach szczególnych, iż stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę w szczególnych warunkach, tym bardziej, iż zgodnie z utrwalonym w judykaturze poglądem, w sądowym postępowaniu odwoławczym możliwe jest ustalenie okresów zatrudnienia także w oparciu o inne dowody niż dowód z zaświadczenia zakładu pracy (uchwała SN z dnia 21.09.1984r. III UZP 48/84 LEX nr 14630, uchwała SN z dnia 10.03.1984r. III UZP 6/84 LEX nr 14625).

W ocenie Sądu przeprowadzone postępowanie dowodowe jednoznacznie wykazało, iż w spornym okresie skarżący faktycznie wykonywał pracę w szczególnych warunkach co najmniej przez okres niezbędny do wykazania przesłanki 15 lat pracy w warunkach szczególnych.

W doktrynie i orzecznictwie utrwalony jest pogląd ,że przy ustalaniu okresów pracy w warunkach szczególnych pierwszorzędne znaczenie mają dowody z dokumentów.

W tym miejscu należy zauważyć, że świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych wystawione zostało przez Agencję nieruchomości Rolnych w oparciu o dokumentację pracowniczą –akta osobowe. W aktach powyższych znajdują się dokumenty ,które w sposób pośredni lub bezpośredni wskaują, że skarżący w spornym okresie wykonywał obowiązki kierowcy samochodu ciężarowego powyżej 3,5 tony. W angażu z dnia z dnia 1.05.1975r w miejscu stanowisko skarżącego wpisano kierowca samochodu Bucegi ,a w angażu z 2.03.1981r kierowca samochodu Gaz, natomiast w angażach z 30.09.1976r,30.05.1978r,12.06.1979r,7.08.1980r 30.10.1980r wpisano kierowca .W aktach znajduje się powiadomienie z 8.02.1982r ,w którym przenosi się ubezpieczonego ze stanowiska kierowcy samochodu Gaz 53A na stanowisko mechanika. Z urzędu wiadomo Sądowi,że samochód produkcji rumuńskiej Buegi miał ładowność 5 ton ,a samochód Gaz 53 A 4 tony / wiedza powzięta przy rozpoznawaniu innych spraw ,a nadto dane z W./ .Doadatkowo w aktach osobowych ubezpieczonego znajduje się szereg notatek wskazujących na fakt wykonywania pracy w warunkach szczególnych.Z notatki z 4.04.1978r wynika,że usiłował on wywieść 1 tonę nawozu i za to udzielono mu nagany,z notatki z 14,04,1978r wynika,ze 21.03.1978r spóźnił się do pracy i opóźnił planowany wyjazd ,a następnie mimo wyraźnego polecenia jazdy w kolumnie 6 samochodów opuścił kolumnę i pojechał inną trasą przez T..Z notatki z 5.03.1979r wynika,ze fałszował dokumenty transportowe,a 8.07.1980r obsługiwał w stanie zamroczenia alkoholowego ciągnik C-360.W oparciu o powyższe dokumenty znajdujące się w aktach osobowych w ocenie Sądu należy dać wiarę skarżącemu ,że w spornym okresie do 8.02.1981r wykonywał pracę kierowcy samochodu ciężarowego o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony .

Również przesłuchani w sprawie świadkowie H. D. (1) i C. K. (1) zgodnie potwierdzili, iż w spornym okresie wnioskodawca wykonywał tylko i wyłącznie pracę kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. . Świadkowie potwierdzili, iż wnioskodawca woził tymi samochodami min nawozy i węgiel. Świadkowie wykluczyli również by wnioskodawca korzystał z urlopów bezpłatnych oraz by jeździł innymi samochodami niż o ciężarze powyżej 3,5 tony

/zeznania H. D. 00:07:11-00:10:28 rozprawy z 3. 1.2013r i zeznania C. K. 00:10:28-00:14:13 rozprawy z 3. 1.2013r/

Sąd nie miał podstaw by powyższym zeznaniom odmówić wiarygodności. Były one spójne i logiczne i korelowały z wyjaśnieniami złożonymi przez wnioskodawcę i dokumentami z akt osobowych/.

W świetle powyższych zeznań Sąd nie miał wątpliwości, iż charakter pracy wnioskodawcy z okresie jego zatrudnienia w od 12.03.1975r. do 8.02..1982r. w (...) K. Z. G. odpowiadał warunkom stawianym przez przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. oraz przepisy resortowe /wykaz A dział vIII poz 2 pkt 2 B , gdyż wnioskodawca stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. Ponieważ pozwany nie naprowadził żadnych kontrdowodów pozwalających na ustalenie innego stanu faktycznego, a jego aktywność sprowadziła się jedynie do złożenia odpowiedzi na odwołanie oraz wniosku o uzasadnienie wyroku, Sąd uznał, iż powyższy okres winien być uwzględniony wnioskodawcy jako okres wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

W świetle powyższego Sąd uznał, iż skarżący R. Ż. przesłankę 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach i spełnia tym samym kumulatywnie wszystkie przesłanki do nabycia uprawnień do wcześniejszej emerytury, dlatego też stosownie do art. 477 ¹⁴§ 2 k.p.c. Sąd zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał wnioskodawcy prawo do świadczenia emerytalnego od dnia 22.01.2013r., tj. od dnia złożenia wniosku o świadczenie.