Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt X GC 508/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 grudnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, X Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Leszek Guza

Protokolant:

Andrzej Chodorowski

po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 2016 r.

na rozprawie sprawy

z powództwa: (...) Spółki z o.o. w N.

przeciwko: (...) S.A. w Ł.

o zapłatę

1)  zasądza od pozwanej (...) S.A. w Ł. na rzecz powódki (...) Spółki z o.o. w N. kwotę 113.733,05 zł (sto trzynaście tysięcy siedemset trzydzieści trzy 05/100 złote) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 29 czerwca 2016r. do dnia zapłaty;

2)  zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 12.904,00 zł (dwanaście tysięcy dziewięćset cztery złote) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSO Leszek Guza

Sygn. akt X GC 508/16

UZASADNIENIE

Powódka (...) Spółka z o.o. w N. wniosła o zasadzenie od (...) Spółki Akcyjnej w Ł. kwoty 113 733 , 05 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 29 czerwca 2016 roku i kosztami postępowania.

Powódka wskazała, że w dniu 23 października 2013 r. zawarła umowę z Firma Usługowo - Handlową (...).I.T." J. B. na zaprojektowanie i wykonanie stacji uzdatniania wody wraz z przebudowa rurociągu wody surowej.

Jako zabezpieczenie roszczeń powódki z tytułu nienależytego usunięcia wad i usterek przez wykonawcę złożona została, udzielona przez pozwaną gwarancja ubezpieczeniowa właściwego usunięcia wad i usterek.

Treść gwarancji zawiera zobowiązanie do zapłaty na pierwsze żądanie beneficjenta należnej kwoty w terminie 14 dni.

Wobec faktu, że zaszły okoliczności pozwalające na wystąpienie z żądaniem zapłaty z udzielonej gwarancji powódka w dniu 9 czerwca 2016 r. wezwała pozwaną do zapłaty kwoty dochodzonej pozwem.

Wezwanie to spełniało wszelkie wymagania formalne i dołączono do niego wymagane dokumenty.

Wezwanie pozwana otrzymała w dniu 14 czerwca 2016 r.

Pozwana odmówiła spełnienia świadczenia.

Powódka mimo, iż uważała to stanowisko za nieuzasadnione wezwała pozwaną ponownie do zapłaty.

Pozwana ponownie odmówiła realizacji roszczenia.

Okoliczności te uzasadniają żądanie pozwu.

W odpowiedzi na pozew pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwana wskazała, że nie zostały spełnione warunki do wypłaty sumy gwarancyjnej.

Wskazała, że gwarancja ma charakter umowy nienazwanej o charakterze samoistnym, ktorej treść określa dokument gwarancji.

Wskazała, że gwarant może bez ograniczeń podnosić zarzuty ze stosunku łączącego go z beneficjentem.

Zarzuciła pozwana, że nie został spełniony warunek podstawowy wypłaty sumy gwarancyjnej jakim było wystąpienie wad i usterek za które odpowiedzialność ponosi zobowiązany oraz, że nie został spełniony warunek formalny wezwania do zapłaty sumy gwarancyjnej.

Wskazała, że wezwanie powinno zawierać wskazanie wad które stały się podstawą wezwania oraz sposób i termin ich usunięcia.

Zdaniem pozwanej wezwania złożone w niniejszej sprawie nie spełniały tych warunków.

Wskazała ponadto, że wezwania te odnosiły się do umowy z innej daty niż wskazana w dokumencie gwarancyjnym.

Wskazała, że nieustalenie kosztów usunięcia wad przez wykonawcę powoduje, że roszczenie beneficjenta nie powstało.

Podniosła, że zobowiązany zaprzeczył istnienia roszczeń powódki.

Na rozprawie w dniu 1 grudnia 2016 r. powód wniósł o zwrot odpowiedzi na pozew .

Zarządzeniem z dnia 1 grudnia 2016 r. wniosek ten oddalono.

Na rozprawie tej pozwany złożył wnioski o:

- połączenie niniejszej sprawy ze sprawą z powództwa J. B. o ustalenie nieistnienia obowiązku wypłaty sumy gwarancyjnej.

- o zawieszenie postępowania,

- oraz o przypozwanie J. B..

Wnioski te oddalono.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W październiku 2013 r. powódka przeprowadziła postępowanie przetargowe na wykonanie robót w ramach zadania "Zaprojektowanie i wykonanie stacji uzdatniania wody w N. wraz z przebudową rurociągu wody surowej".

Niesporne było między stronami, że umowę powódki z J. B. zawarto w dniu 30 października 2016 r.

/dowód - karta SIWZ, pisma k. 79-86/

W dniu 23 października 2013 r. wykonawca J. B. zawarł z pozwaną (...) Spółką Akcyjną w Ł. umowę gwarancji ubezpieczeniowej właściwego usunięcia wad i usterek.

Gwarancja wskazywała okres swej ważności od 31 stycznia 2015 r. do 14 lutego 2020r.

W gwarancji pozwana zobowiązała się w związku umową łącząca powódkę z J. B. zawartą w dniu 23 października 2013 r. której przedmiotem jest "Zaprojektowanie i wykonanie stacji uzdatniania wody w N. wraz z przebudową rurociągu wody surowej", do nieodwołalnego i bezwarunkowego, na zasadach określonych w tej umowie zapłaty beneficjentowi należność w wysokości do kwoty 139 500 zł z tytułu przysługujących powódce w stosunku do wykonawcy roszczeń z tytułu nieusunięci lub nienależytego usunięcia wad i usterek ujawnionych w okresie ważności gwarancji, po podpisaniu protokołu zdawczo odbiorczego na zasadach określonych w kontrakcie, a które nie zostały zaspokojone przez wykonawcę.

Pozwana jako gwarant zobowiązała się zapłacić na rzecz powódki należną kwotę w terminie 14 dni od daty otrzymania od powódki pierwszego pisemnego wezwania do zapłaty wraz z załącznikami w postaci pisemnego oświadczenia, że zobowiązany, pomimo pisemnego wezwania, nie zaspokoił roszczeń beneficjenta oraz kopii skierowanego do zobowiązanego wezwania do usunięcia ujawnionych wad i usterek w którym określono rodzaj wad oraz sposób i termin ich usunięcia wraz z potwierdzeniem wysłania i dokumentów poświadczających umocowanie osób podpisanych pod wezwaniem do zapłaty.

/dowód: umowa gwarancji k 23-24/

W dniu 9 czerwca 2016 r. powódka wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 113 733 , 05 zł tytułem gwarancji z dnia 23 października 2013 r. udzielonej celem zabezpieczenia roszczeń z tytułu nieusunięci lub nienależytego usunięcia wad i usterek wynikających z umowy z dnia 23 października 2013 r. na "Zaprojektowanie i wykonanie stacji uzdatniania wody w N. wraz z przebudową rurociągu wody surowej". Wezwanie podpisał prezes zarządu A. C..

Do wezwania dołączyła powódka pisemne oświadczenia podpisane przez tę sama osobę o tym, że zobowiązany, pomimo pisemnego wezwania, nie zaspokoił roszczeń beneficjenta.

Ponadto dołączyła powódka do wezwania skierowane do wykonawcy wezwanie do usunięcia wad w terminie wskazanym w wezwaniu. Do wezwania tego podpisanego przez prezesa zarządu powódki dołączono sprawozdanie z badań z którego wynika, iż zostały przekroczone dopuszczalne zakresy wartości mętności i żelaza.

Do wezwania dołączono dowód wysłania tego dokumentu.

Ponadto dołączyła również powódka odpis aktualny z KRS swojej spółki, z którego wynika, że A. C. jest umocowany do jednoosobowej reprezentacji spółki.

/dowód: wezwanie z załącznikami k 25-37/

Wezwanie doręczono pozwanej w dniu 14 czerwca 2016 r.

/dowód - wezwanie k. 38/

Pismem z dnia 12 lipca 2016 roku pozwana odmówiła realizacji gwarancji wskazując, że złożone dokumenty nie zawierają informacji o rodzaju i sposobie usunięcia wad i usterek.

/dowód: pismo k. 39/

W dniu 25 lipca 2016 r. powódka wezwała pozwaną ponownie do zapłaty kwoty 113 733 , 05 zł tytułem gwarancji z dnia 23 października 2013 r. udzielonej celem zabezpieczenia roszczeń z tytułu nieusunięci lub nienależytego usunięcia wad i usterek wynikających z umowy z dnia 23 października 2013 r. na "Zaprojektowanie i wykonanie stacji uzdatniania wody w N. wraz z przebudową rurociągu wody surowej". Wezwanie podpisał prezes zarządu A. C..

Do wezwania dołączyła powódka pisemne oświadczenia podpisane przez tę sama osobę o tym, że zobowiązany, pomimo pisemnego wezwania, nie zaspokoił roszczeń beneficjenta.

Ponadto dołączyła powódka do wezwania skierowane do wykonawcy wezwanie do usunięcia wad w terminie 14 dni od daty otrzymania wezwania. W wezwaniu wskazano Szereg wad i usterek stwierdzonych w przedmiocie umowy i wskazano, że kwestionowane parametry należy doprowadzić do stanu prawidłowego.

Do wezwania dołączono dowód wysłania tego dokumentu.

Dołączyła ponadto powódka wcześniejsze wezwanie do wykonawcy z dnia 16 lutego 2016 r. w którym również wskazano szereg wad i usterek z żądaniem ich usuniecia.

Ponadto dołączyła również powódka odpis aktualny z KRS swojej spółki, z którego wynika, że A. C. jest umocowany do jednoosobowej reprezentacji spółki.

/dowód: wezwanie z załącznikami k 40-54/

Pozwana pismem z dnia 8 sierpnia 2016 r. po raz kolejny odmówiła spełnienia świadczenia z gwarancji.

(dowód - pismo k. 15)

Pismem z dnia 23 maja 2016 r. J. B. odmówił spełnienia roszczeń powódki z tytułu wad i usterek. Wskazał na lakoniczność wezwania, liczne wątpliwości oraz na fakt podjęcia przez niego działań i częściowego usunięcia wad.

/dowód: pismo k. 74/

Powyższy stan faktyczny Sad Okręgowy ustalił na podstawie dokumentów przedstawionych przez strony, których prawdziwości żadna ze stron nie kwestionowała.

Sąd uznał dokumenty te za wiarygodne bowiem nie były one kwestionowane i nie budziły zasadniczych wątpliwości sądu.

Sąd oddalił wniosek o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka J. B..

Jak zostanie wyjaśnione niżej, okoliczności na które powołano ten dowód tj. okoliczności związane z wykonaniem umowy i istnieniem wad i usterek nie miały istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Okoliczność wysłania wykonawcy wezwań do usunięcia wad i usterek została zaś przez powódkę wykazana dokumentami.

Sad Okręgowy zważył co następuje:

Na wstępie należy wyjaśnić przyczyny oddalenia wniosków złożonych na rozprawie w dniu 1 grudnia 2016 r.

Odnośnie wniosku powódki o zwrot odpowiedzi na pozew wskazać należy, że nie było kwestionowane , że odpowiedź na pozew została doręczona pełnomocnikowi powoda przez pełnomocnika pozwanego. Do odpowiedzi tej dołączono ponadto dowód wysłania jej na adres pełnomocnika powoda.

W tej sytuacji brak podstaw do uznania, że samo niewykonanie formalnego obowiązku z art. 132 § 1 k.p.c. polegającego na zamieszczeniu w piśmie wzmianki o jego doręczeniu, w sytuacji niekwestionowana samego faktu wypełnienia obowiązku doręczenia pisma nie może stanowić podstawy zwrotu pisma.

Odnośnie wniosku pozwanej o połączenie spraw przypomnieć zaś należy, że zgodnie z art. 219 k.p.c. sąd może zarządzić połączenie kilku oddzielnych spraw toczących się przed nim w celu ich łącznego rozpoznania lub także rozstrzygnięcia, jeżeli są one ze sobą w związku lub mogły być objęte jednym pozwem.

Jak z powyższego wynika połączenie spraw może mieć miejsce wtedy gdy są one ze sobą w związku lub mogły być objęte jednym pozwem.

W niniejszej sprawie w ocenie Sądu te okoliczności nie zachodzą. Jak zostanie wyjaśnione niżej okoliczności związane ze sporem powódki z wykonawcą w zakresie tego czy roszczenia powódki są uzasadnione nie mają zasadniczego znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Stąd brak podstaw do połączenia wskazanych spraw.

Z tych samych względów nie zasługiwał na uwzględnienie wniosek o zawieszenie niniejszej sprawy do czasu zakończenia sprawy toczonej pod sygn. akt X GC 578/16. Brak bowiem przesłanek do uznania, że rozstrzygniecie niniejszej sprawy zależy od wyniku postępowania w sprawie X GC 578/16 co jest przesłanką z art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c.

Rozstrzygniecie tamtej sprawy może ewentualnie spowodować powstanie roszczeń odszkodowawczych w stosunkach J. B. z powódką, nie ma jednak wpływu na roszczenia powódki z tytułu gwarancji ubezpieczeniowej.

Z tych samych powodów nie uwzględniono wniosku o przypozwanie J. B..

Wskazać tutaj trzeba, że wniosek o przypozwanie został złożony dopiero na rozprawie mimo możliwości złożenia tego wniosku w odpowiedzi na pozew.

Jego uwzględnienie spowodowałoby konieczność odroczenia rozprawy i spowodowało nieuzasadnione przedłużenie rozpoznania sprawy. Samo bowiem przypozwanie dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy nie miało znaczenia. Stosunek przypozwanego z powodem jest przedmiotem odrębnego sporu i nie ma bezpośredniego znaczenia dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie. Brak podstaw do przypuszczeń, że oddalenie wniosku o przypozwanie spowodowało, iż nie zostały wyjaśnione istotne okoliczności faktyczne sprawy, lub, że osoba przypozwana dysponuje dowodami nieznanymi stronom i sądowi, które miałyby istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia (zob. wyrok SA we Wrocławiu z dnia 22 lutego 2013 r. I ACa 67/13, LEX nr 1322900)

Przechodząc zaś do samego rozstrzygnięcia przypomnieć trzeba, ze pomiędzy stronami pozostaje bezsporne, że pozwana (...) Spółka Akcyjna w Ł. udzieliła powódce gwarancji, że w związku umową łącząca powódkę z J. B. zawartą w dniu 23 października 2013 r. której przedmiotem jest "Zaprojektowanie i wykonanie stacji uzdatniania wody w N. wraz z przebudową rurociągu wody surowej".

Gwarancja ubezpieczeniowa nie jest uregulowana w polskim systemie prawnym, ale jest konstrukcją wytworzoną w obrocie i zaakceptowaną przez orzecznictwo sądowe (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 kwietnia 1996 r., sygn. akt II CRN 38/96; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 2009 r., sygn. akt I CSK 281/09). Gwarancja taka jest definiowana jako specyficzna, niestypizowana, a ukształtowana głównie przez praktykę, czynność ubezpieczeniowa, znajdująca oparcie prawne przede wszystkim w zasadzie swobody kształtowania stosunków zobowiązaniowych (art. 353 1 k.c.). Najkrócej rzecz ujmując, jej treść sprowadza się do zagwarantowania wypłaty przez gwaranta (zakład ubezpieczeń) na rzecz beneficjenta gwarancji (gwarantariusza) określonego świadczenia pieniężnego na wypadek zajścia wymienionego w gwarancji zdarzenia losowego. Obowiązek zapłaty po stronie gwaranta, ale również obowiązek zwrotu gwarantowi przez ubezpieczającego zapłaconej na rzecz uprawnionego sumy gwarancyjnej przyjmuje przy tym zwykle charakter zobowiązania nieodwołalnego i bezwarunkowego. W praktyce życia gospodarczego gwarancja ubezpieczeniowa udzielana jest zazwyczaj na zlecenie dłużnika (kontrahenta) w celu wzmocnienia węzła obligacyjnego.

Wskazuje się też w orzecznictwie, że specyfika tego rodzaju gwarancji polega na tym, że ma ona charakter zobowiązania w znacznym stopniu abstrakcyjnego, co związane jest z tym, że gwarant w zasadzie nie może odwoływać się do stosunku podstawowego łączącego zleceniodawcę z beneficjentem, będącego przyczyną udzielenia gwarancji. Należy jednak podkreślić, że gwarant może podnosić bez ograniczeń zarzuty wyprowadzone ze stosunku łączącego go z beneficjentem. Przyjmuje się też, że ze względu na specyfikę tego zobowiązania, treść gwarancji nie powinna być poddawana wykładni elastycznej i liberalnej (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 11 stycznia 2006 r., sygn. akt I ACa 761/05).

W orzecznictwie podkreśla się abstrakcyjny charakter takiej gwarancji i jej samodzielność wobec stosunku podstawowego (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 kwietnia 2006 r., sygn. akt III CSK 25/06).

Ponieważ brak jest ustawowej regulacji omawianej instytucji a jej dopuszczalność opiera się jedynie na zasadzie swobody umów (art. 353 1 k.c.) to wszelkie prawa i obowiązki jej stron mogą znajdować oparcie jedynie w treści samej gwarancji i co do zasady nie mogą być definiowane w oparciu o źródła leżące poza nią. Jedynie więc to co jest zapisane w treści gwarancji może stanowić źródło obowiązków stron, nie ma zaś żadnych podstaw aby takie obowiązki wysnuwać z innych okoliczności. Wydaje się również, że można do tej umowy stosować odpowiednio przepisy i dorobek orzecznictwa oraz doktryny dotyczące gwarancji bankowej, ale jedynie w takim zakresie w jakim nie jest to wprost sprzeczne z treścią samej gwarancji.

W przypadku gwarancji ubezpieczeniowej posiadającej cechy zobowiązania nieodwołalnego i bezwarunkowego nie istnieje uprawnienie do badania czegokolwiek poza tym czy żądanie zapłaty równowartości sumy gwarancyjnej spełnia warunki formalne. W szczególności nie ma uprawnienia do tego żeby badać czy żądanie jest uzasadnione merytorycznie, czy między stronami istnieją jakieś okoliczności, które powodowałyby, że to żądanie nie jest usprawiedliwione. Powyższe wskazuje na podstawową funkcję gwarancji, która ma zastępować kaucję gwarancyjną.

Wskazuje się w orzecznictwie, że z faktu, że gwarancja ma samodzielny i nieakcesoryjny charakter, wynika niemożność podniesienia przeciwko beneficjentowi zarzutów przysługujących dłużnikowi, którego świadczenie objęto gwarancją. Nie można w szczególności podnieść zarzutu, np. przedawnienia głównej wierzytelności, potrącenia z sumy, na którą opiewa gwarancja wierzytelności dłużnika względem beneficjenta. Samoistność gwarancji wyklucza także zarzut, że umowa główna (stosunek podstawowy) nie doszła do skutku albo została unieważniona. Ważność zobowiązania gwaranta nie zależy od ważności zobowiązania dłużnika ze stosunku podstawowego. Jeżeli nawet dłużnik uchylił się od skutków prawnych swego oświadczenia woli, np. z powodu wady tego oświadczenia, to okoliczność ta nie będzie miała wpływu na treść i zakres zobowiązania gwaranta. Tak więc umowa gwarancji jest odrębnym, niezależnym zobowiązaniem gwaranta względem beneficjenta. Ma ona charakter umowy jednostronnie zobowiązującej (wyrok SA w Warszawie z dnia 3 marca 2013 r. , I ACa 1287/14, LEX nr 1682912).

W niniejszej sprawie treść udzielonej gwarancji stanowiła, że pozwana zobowiązała się do nieodwołalnego i bezwarunkowego, na zasadach określonych w umowie zapłaty powódce należność w wysokości do kwoty 139 500 zł z tytułu przysługujących powódce w stosunku do wykonawcy roszczeń z tytułu nieusunięci lub nienależytego usunięcia wad i usterek ujawnionych w okresie ważności gwarancji, po podpisaniu protokołu zdawczo odbiorczego na zasadach określonych w kontrakcie, a które nie zostały zaspokojone przez wykonawcę.

Pozwana jako gwarant zobowiązała się zapłacić na rzecz powódki należną kwotę w terminie 14 dni od daty otrzymania od powódki pierwszego pisemnego wezwania do zapłaty wraz z załącznikami w postaci pisemnego oświadczenia, że zobowiązany, pomimo pisemnego wezwania, nie zaspokoił roszczeń beneficjenta oraz kopii skierowanego do zobowiązanego wezwania do usunięcia ujawnionych wad i usterek w którym określono rodzaj wad oraz sposób i termin ich usunięcia wraz z potwierdzeniem wysłania i dokumentów poświadczających umocowanie osób podpisanych pod wezwaniem do zapłaty.

Badając treść wezwania do wypłaty gwarancji oraz załączone do niej dokumenty Sąd doszedł do wniosku, iż powódka, wbrew zarzutom strony pozwanej, spełniła warunki formalne od których pozwana uzależniła wypłatę gwarancji.

Już w pierwszym wezwaniu z dnia 9 czerwca 2016 r. powódka wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 113 733 , 05 zł tytułem gwarancji a do wezwania dołączyła powódka pisemne oświadczenia podpisane przez uprawnioną osobę o tym, że zobowiązany, pomimo pisemnego wezwania, nie zaspokoił roszczeń beneficjenta. Ponadto dołączyła powódka do wezwania skierowane do wykonawcy wezwanie do usunięcia wad w terminie wskazanym w wezwaniu. Do wezwania tego podpisanego przez prezesa zarządu powódki dołączono sprawozdanie z badań z którego wynika, iż zostały przekroczone dopuszczalne zakresy wartości mętności i żelaza.

W ocenie Sądu to wezwanie skierowane do wykonawcy spełniało warunki z gwarancji bowiem wskazywało na wady wynikające z badania załączonego do wezwania i wzywało do ich usunięcia poprzez wykonanie umowy w sposób właściwy lub usuniecie wad w zakreślony w wezwaniu terminie.

Wezwanie zawierało więc elementy wymienione w gwarancji. Wbrew twierdzeniom podniesionym w piśmie z dnia 12 lipca 2016 r. (k. 39) odwołanie się do wyników badań z których wyraźnie wynika, że są przekroczone dopuszczalne wskaźniki parametrów wody na objętej umową stacji uzdatniania wody oraz wezwanie do właściwego wykonania umowy lub usunięcia wad spełnia warunek "określenia rodzaju wad oraz sposobu (…) ich usunięcia".

Z gwarancji nie wynika obowiązek bliższego dookreślania tych okoliczności. Gwarancja nie zawiera żadnych wskazówek na ile dokładnie te okoliczności muszą być sprecyzowane.

Za nieuzasadnione należy również uznać podniesione dopiero na etapie procesu zarzuty dotyczące daty zawarcia umowy z wykonawcą wskazanej w gwarancji a faktycznej daty tej umowy. Nie ulega bowiem wątpliwości, że gwarancja dotyczyła wskazanej przez powódkę umowy na "Zaprojektowanie i wykonanie stacji uzdatniania wody w N. wraz z przebudową rurociągu wody surowej". Wynika to wprost z gwarancji i nie budziło wątpliwości pozwanej na etapie rozpoznawania wezwania do spełnienia świadczenia z gwarancji. Wskazanie w gwarancji nazwy, przedmiotu i stron umowy pozwala na jej wystarczające zidentyfikowanie nawet w sytuacji podania błędnej daty jej zawarcia.

Biorąc powyższe pod uwagę jak również zważając na abstrakcyjny charakter umowy gwarancji ubezpieczeniowej oraz jej bezwarunkowość uznał Sąd, że nie istnieje uprawnienie do badania czegokolwiek poza tym czy żądanie zapłaty równowartości sumy gwarancyjnej spełnia warunki formalne.

W sytuacji zatem gdy uznaje Sąd, że owe warunki formalne zostały spełnione, w oparciu o treść gwarancji art. 353 1 k.c. zasądzono dochodzoną kwotę od pozwanej na rzecz powódki wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia następnego po dniu wymagalności roszczenia ustalonego zgodnie z treścią gwarancji (art. 481 k.c. ) .

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. zasądzając od pozwanej na rzecz powódki kwotę 12 904zl na która złożyły się : opłata sądowa 5 687 zł , opłata skarbowa 17 zł i koszty zastępstwa procesowego w wysokości 7 200 zł .

SSO Leszek Guza