Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX Gz 418/13

POSTANOWIENIE

Dnia 29 listopada 2013 r.

Sąd Okręgowy w Lublinie IX Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Sławomir Boratyński (spr.)

Sędziowie: SO Wojciech Turżański, SO Elżbieta Jakubiec

po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2013 r. w Lublinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Spółdzielni (...) w L.

przeciwko J. P.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego Lublin – Wschód w Lublinie z siedzibą w Świdniku z dnia 25 lipca 2013 r., sygn. akt VIII GNc 2148/13

postanawia:

oddalić zażalenie

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy Lublin – Wschód w Lublinie z siedzibą w Świdniku odrzucił sprzeciw pozwanego od nakazu zapłaty z dnia 20 czerwca 2013 roku.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, iż w dniu 20 czerwca 2013 roku referendarz Sądu Rejonowego Lublin – Wschód wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym. Odpis nakazu został doręczony pozwanemu w dniu 8 lipca 2013 r. z pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia sprzeciwu. Termin ten upłynął w dniu 22 lipca 2013 r. W dniu 23 lipca 2013 r. /data nadania na poczcie/ pozwany wniósł sprzeciw od nakazu. Wobec złożenia sprzeciwu po terminie Sąd na podstawie art. 504 § 1 kpc orzekł jak w sentencji.

W zażaleniu na to postanowienie pozwany wniósł o ponowne rozpoznanie odwołania od nakazu zapłaty. Podniósł, iż nieterminowe złożenie odwołania od nakazu zapłaty wynikło z tego, iż uważał, że dni świąteczne (niedziele) nie wchodzą do 14-dniowego terminu odwołania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest niezasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Zażalenie nie zawiera żadnych argumentów, które mogłyby podważyć trafność rozstrzygnięcia zaskarżonego postanowienia.

Sąd Okręgowy w pełni podziela ustalenia poczynione przez Sąd Rejonowy w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia i przyjmuje jako własne, co sprawia, iż nie zachodzi potrzeba ich powtarzania i ponownego przytaczania (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 22 kwietnia 1997 r., II UKN 61/97 – OSNAP 1998 r., nr 9, poz. 104 oraz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 stycznia 1999 r., I PKN 521/98 – OSNAP 2000 r., nr 4, poz. 143).

W niniejszej sprawie nie ulega wątpliwości, iż sprzeciw od nakazu zapłaty wniesiony przez pozwanego w dniu 23 lipca 2013 roku został wniesiony po upływie terminu do jego wniesienia, który upłynął bezskutecznie w dniu 22 lipca 2013 r. Należy podkreślić, iż skarżący nie kwestionował ustaleń Sądu, iż sprzeciw został wniesiony po terminie.

Mając powyższe okoliczności na względzie Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc orzekł jak w postanowieniu.