Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 1172/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 stycznia 2017 r.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Małgorzata Bańkowska (spr.)

Sędziowie: SO Aleksandra Mazurek

SO Sebastian Mazurkiewicz

protokolant: p.o. protokolant sądowy Agnieszka Karpińska

przy udziale prokuratora Teresy Pakieły

po rozpoznaniu dnia 9 stycznia 2017 r. w Warszawie

sprawy D. M., syna M. i W., ur. (...) w W.

skazanego wyrokiem łącznym

na skutek apelacji wniesionych przez skazanego i jego obrońcę

od wyroku Sądu Rejonowego w Legionowie

z dnia 1 czerwca 2016 r. sygn. akt II K 182/16

1.  uchyla zaskarżony wyrok w zakresie punktu 3 i w tej części sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Legionowie;

2.  w pozostałej części wyrok ten utrzymuje w mocy;

3.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. B. T. kwotę 147,60 zł obejmującą wynagrodzenie za obronę z urzędu w instancji odwoławczej oraz podatek VAT;

4.  kosztami postępowania odwoławczego obciąża Skarb Państwa.

SSO Aleksandra Mazurek SSO Małgorzata Bańkowska SSO Sebastian Mazurkiewicz

Sygn. akt VI Ka 1172/16

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy zważył, co następuje. Apelacja obrońcy skazanego D. M. nie zasługuje na uwzględnienie. Osobista apelacja skazanego jest natomiast zasadna w zakresie w jakim spowodowała uchylenie punktu 3 wyroku sądu I instancji i przekazanie w tym zakresie sprawy do ponownego rozpoznania.

Odnosząc się do argumentów podniesionych w apelacji obrońcy skazanego oraz częściowo w osobistej apelacji D. M. należy stwierdzić, że sąd odwoławczy stoi na stanowisku, iż wymierzone w wyroku łącznym kary łączne nie mogą stwarzać większej dolegliwości od tej, jaka wyniknęłaby z kolejnego wykonania zapadłych przeciwko skazanemu wyroków podlegających połączeniu, jednakże nie muszą przynosić skazanemu korzyści, co jest oczywiste.

Zdaniem D. M. oraz jego obrońcy sąd meriti wydając wyrok nie uwzględnił wszystkich okoliczności przemawiających na korzyść skazanego.

Po przeanalizowaniu wszelkich okoliczności jakie legły u podstaw wydania zaskarżonego wyroku, sąd okręgowy nie podzielił stanowiska zaprezentowanego w obydwu apelacjach, jakoby wymierzona D. M. kara łączna 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności była nazbyt surowa. Sąd odwoławczy podziela pogląd wyrażony przez sąd meriti, iż w przypadku skazanego D. M. nie istniały przesłanki do zastosowania przy łączeniu kar wymienionych w punkcie 1 wyroku zasady całkowitej absorpcji.

Wymierzona wyrokiem łącznym kara pozbawienia wolności, którą kwestionuje skarżący jest sprawiedliwa i uwzględnia dyrektywy wymiaru kary łącznej opisane w art. 86 kk.

Wbrew twierdzeniom obydwu apelacji zachowanie skazanego podczas pobytu w zakładzie karnym nie może mieć znaczącego wpływu na wymiar kary łącznej. Poprawność tego zachowania powinna być standardem i wysoce niewłaściwym byłoby nagradzanie skazanego za to, że zachowuje się w sposób regulaminowy, jaki jest od niego wymagany.

Uwzględniając zatem powyższe, sąd odwoławczy utrzymał w mocy punkt 1 zaskarżonego wyroku, nie znajdując żadnych podstaw do jego zmiany.

Sąd okręgowy uchylił natomiast punkt 3 zaskarżonego wyroku, na mocy którego sąd meriti umorzył w pozostałym zakresie postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego.

Analiza aktualnych danych o karalności D. M. (k. 106-107v.) pozwala na stwierdzenie, że sprawach o sygn.: VI K 1466/13, VI K 1642/13 zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonych kar pozbawienia wolności, tak więc nie ma przeciwwskazań do ich połączenia z karami orzeczonymi w sprawach o sygn. II K 879/13 oraz II K 819/13.

Powyższe w ocenie sądu odwoławczego pozwala na utworzenie kolejnego węzła kary łącznej poprzez połączenie kar orzeczonych wyżej wymienionych sprawach oraz wymierzenie skazanemu kary łącznej, stosownie do treści art. 86 kk.

Uchylając punkt 3. zaskarżonego wyroku oraz przekazując sprawę do ponownego rozpoznania sąd okręgowy miał na uwadze orzeczenia sądów apelacyjnych oraz Sądu Najwyższego, w których sądy te konsekwentnie stwierdzały, że kontrola instancyjna orzeczenia umarzającego postępowanie w sprawie o wyrok łączny nie może doprowadzić do jego zmiany poprzez wydanie wyroku łącznego przez sąd odwoławczy, ponieważ działanie takie pozbawiłoby strony możliwości zaskarżenia takiego rozstrzygnięcia.

Mając zatem na uwadze powyższe, sąd okręgowy uchylił punkt 3 zaskarżonego wyroku łącznego i w tej części przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Legionowie.

Z tych względów orzeczono jak w wyroku.

SSO Aleksandra Mazurek SSO Małgorzata Bańkowska SSO Sebastian Mazurkiewicz