Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 grudnia 2016 roku

Sąd Rejonowy Gdańsk – Południe w Gdańsku w II Wydziale Karnym

w składzie:

Przewodniczący: SSR Magdalena Czaplińska

Protokolant: Artur Pokojski

przy udziale Prokuratora Aleksandry Nafalskiej

po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2016 roku sprawy

M. B., syna A. i I. z domu K.,

urodzonego dnia (...) w G.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 3 marca 2008 roku w sprawie o sygn. akt VIII K 115/08 za przestępstwo z art. 209 § 1 k. k. popełnione w okresie od sierpnia 2006 r. do grudnia 2007 r. na karę 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności; kara ta została wykonana w całości;

2.  Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 21 sierpnia 2008 roku
w sprawie o sygn. akt II K 346/09, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 14 czerwca 2016 roku w sprawie o sygnaturze akt V Ka 441/16, za przestępstwo z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w dniu
9 lutego 2009 roku na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz za przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w nieustalonym okresie czasu nie wcześniej niż w grudniu 2008 roku do 6 lutego 2009 roku na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda; kary jednostkowe pozbawienia wolności połączono i orzeczono karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, która została odbyta w całości;

3.  Sądu Rejonowego Gdańsk – Północ w Gdańsku z dnia 1 marca 2011 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 1161/10 za ciąg przestępstw z art. 13 § 1 k. k. w zw. z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 297 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. popełnionych w dniu 25 maja 2009 roku na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych po 30 (trzydzieści) złotych każda oraz za przestępstwo z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. popełnione w nieustalonym czasie nie później niż w dniu 9 sierpnia 2009 roku na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych po 30 (trzydzieści) złotych każda; kary jednostkowe połączono i orzeczono karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 (pięciu) lat tytułem próby oraz karę łączną grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych po 30 (trzydzieści) złotych każda; postanowieniem z dnia 23 października 2013 roku zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności; kara grzywny została wykonana w całości;

4.  Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 30 października 2013 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 1468/10 za:

- ciąg przestępstw z art. 279 § 1 k. k. w zb. z art. 13 § 2 k. k. w zw. z art. 279 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. w zw. z art. 12 k. k. oraz z art. 279 § 1 k. k. w zw. z art. 12 k. k. popełnionych w nocy z 27 na 28 września 2009 roku i w nocy z 4 na 5 października 2009 roku na karę 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

- przestępstwo z art. 279 § 1 k. k. w zb. z art. 13 § 1 k. k. w zw. z art. 279 § 1 k. k. w zb. z art. 279 § 1 k. k. w zb. z art. 278 § 5 k. k. w zb. z art. 275 § 1 k. k. w zb. z art. 276 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. w zw. z art. 12 k. k. popełnione w nocy z 30 września na 1 października 2009 roku na karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

kary jednostkowe połączono i orzeczono karę łączną 4 (czterech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

5.  Sądu Rejonowego Gdańsk - Południe w Gdańsku z dnia 8 kwietnia 2015 roku w sprawie o sygnaturze akt X K 627/14 za przestępstwo z art. 209 § 1 k. k. popełnione w okresie od lutego 2012 roku do czerwca 2014 roku na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności; kara ta została wykonana w całości;

6.  Sądu Rejonowego Gdańsk – Północ w Gdańsku z dnia 18 stycznia 2016 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 958/15 za przestępstwo z art. 180a k. k. popełnione w dniu 11 lipca 2015 roku na karę 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

7.  Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 21 marca 2016 roku w sprawie o sygnaturze akt X K 3/16 za przestępstwo z art. 209 § 1 k. k. popełnione w okresie od lipca 2014 roku do czerwca 2015 roku na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

o r z e k a:

I.  na podstawie art. 85 § 1 i 2 k. k., art. 85 a k. k., art. 86 § 1 k. k., art. 91 § 2 k. k. łączy kary pozbawienia wolności orzeczone w wyrokach: Sądu Rejonowego Gdańsk –Północ w Gdańsku z dnia 1 marca 2011 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 1161/10, Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 30 października 2013 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 1468/10, Sądu Rejonowego Gdańsk – Północ w Gdańsku z dnia 18 stycznia 2016 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 958/15 i Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 21 marca 2016 roku w sprawie o sygnaturze akt X K 3/16 i jako karę łączną wymierza skazanemu M. B. karę 6 (sześciu) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w punkcie I. sentencji wyroku zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie II K 1468/10 Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku od dnia7 października 2009 roku do dnia 23 marca 2010 roku, od dnia 7 stycznia 2016 roku do dnia 23 grudnia 2016 roku, przyjmując iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

III.  na podstawie art. 572 k. p. k. w zw. z art. 85 § 2 k. k. a contrario umarza postępowanie o wydanie wyroku łącznego w zakresie dotyczącym kar orzeczonych wyrokami wydanymi w sprawach: VIII K 115/08 Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku, II K 346/09 Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku (w zakresie kary pozbawienia wolności) oraz X K 627/14 Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z uwagi na wykonanie w całości orzeczonych kar;

IV.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (tekst jednolity: Dz. U. z 2002 r., nr 123, poz. 1058 z późniejszymi zmianami) oraz § 11 ust. 5, § 17 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. M. K. kwotę 147,60 złotych tytułem nieuiszczonych kosztów pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu;

V.  w pozostałym zakresie orzeczenia zawarte w wyrokach ulegających połączeniu podlegają odrębnemu wykonaniu;

VI.  na podstawie art. 626 § 1 k.p.k. w zw. z art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia skazanego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych, które przejmuje na rzecz Skarbu Państwa.

Sygn. akt II K 1049/16

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, co następuje:

M. B. skazany został wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 3 marca 2008 roku w sprawie o sygn. akt VIII K 115/08 za przestępstwo z art. 209 § 1 k. k. popełnione w okresie od sierpnia 2006 r. do grudnia 2007 r. na karę 8 miesięcy ograniczenia wolności; kara ta została wykonana w całości.

Dowód: odpis wyroku w sprawie VIII K 115/08 SR Gdańsk – P. w G. – k. 57; informacja o pobytach i orzeczeniach – k. 2 – 4, 67 - 71; dane o karalności - k. 32 - 33

M. B. skazany został wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 21 sierpnia 2008 roku
w sprawie o sygn. akt II K 346/09, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 14 czerwca 2016 roku w sprawie o sygnaturze akt V Ka 441/16, za przestępstwo z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w dniu
9 lutego 2009 roku na karę 2 lat pozbawienia wolności oraz za przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w nieustalonym okresie czasu nie wcześniej niż w grudniu 2008 roku do 6 lutego 2009 roku na karę 2 lat pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 150 stawek dziennych po 10 złotych każda; kary jednostkowe pozbawienia wolności połączono i orzeczono karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, która została odbyta w całości.

Dowód: odpis wyroku w sprawie II K 346/09 SR Gdańsk – P. w G. – k. 58 - 60; odpis wyroku w sprawie V Ka 441/16 SO w Gdańsku – k. 61; informacja o pobytach i orzeczeniach – k. 2 – 4, 67 - 71 ; dane o karalności - k. 32 - 33

M. B. skazany został wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk – Północ w Gdańsku z dnia 1 marca 2011 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 1161/10 za ciąg przestępstw z art. 13 § 1 k. k. w zw. z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 297 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. popełnionych w dniu 25 maja 2009 roku na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych po 30 złotych każda oraz za przestępstwo z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. popełnione w nieustalonym czasie nie później niż w dniu 9 sierpnia 2009 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych po 30 złotych każda; kary jednostkowe połączono i orzeczono karę łączną 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat tytułem próby oraz karę łączną grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych po 30 złotych każda; postanowieniem z dnia 23 października 2013 roku zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności; kara grzywny została wykonana w całości .

Dowód: odpis wyroku w sprawie II K 1161/10 SR Gdańsk – Północ w G. - k. 38 - 40; informacja o pobytach i orzeczeniach – k. 2 – 4, 67 - 71; dane o karalności - k. 32 - 33

M. B. skazany został wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 30 października 2013 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 1468/10 za:

- ciąg przestępstw z art. 279 § 1 k. k. w zb. z art. 13 § 2 k. k. w zw. z art. 279 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. w zw. z art. 12 k. k. oraz z art. 279 § 1 k. k. w zw. z art. 12 k. k. popełnionych w nocy z 27 na 28 września 2009 roku i w nocy z 4 na 5 października 2009 roku na karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

- przestępstwo z art. 279 § 1 k. k. w zb. z art. 13 § 1 k. k. w zw. z art. 279 § 1 k. k. w zb. z art. 279 § 1 k. k. w zb. z art. 278 § 5 k. k. w zb. z art. 275 § 1 k. k. w zb. z art. 276 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. w zw. z art. 12 k. k. popełnione w nocy z 30 września na 1 października 2009 roku na karę 3 lat pozbawienia wolności;

kary jednostkowe połączono i orzeczono karę łączną 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Dowód: odpis wyroku w sprawie II K 1468/10 SR Gdańsk – P. w G. - k. 18 - 28; odpis wyroku w sprawie V Ka 614/14 SO w Gdańsku – k. 29;informacja o pobytach i orzeczeniach – k. 2 – 4, 67 - 71; dane o karalności - k. 32 - 33

M. B. skazany został wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk - Południe w Gdańsku z dnia 8 kwietnia 2015 roku w sprawie o sygnaturze akt X K 627/14 za przestępstwo z art. 209 § 1 k. k. popełnione w okresie od lutego 2012 roku do czerwca 2014 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności; kara ta została wykonana w całości.

Dowód: odpis wyroku w sprawie X K 627/14 SR Gdańsk - P. w G. – k. 15; informacja o pobytach i orzeczeniach – k.2 – 4, 67 - 71 ; dane o karalności - k. 32 - 33

M. B. skazany został wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk – Północ w Gdańsku z dnia 18 stycznia 2016 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 958/15 za przestępstwo z art. 180a k. k. popełnione w dniu 11 lipca 2015 roku na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności.

Dowód: odpis wyroku w sprawie II K 958/15 SR Gdańsk – Północ w G. – k. 41; informacja o pobytach i orzeczeniach – k.2 – 4, 67 -71; dane o karalności - k. 32 - 33

M. B. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 21 marca 2016 roku w sprawie o sygnaturze akt X K 3/16 za przestępstwo z art. 209 § 1 k. k. popełnione w okresie od lipca 2014 roku do czerwca 2015 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Dowód: odpis wyroku w sprawie X K 3/16 SR Gdańsk – P. w G. – k. 16; informacja o pobytach i orzeczeniach – k. 2 – 4, 67 - 71; dane o karalności - k. 32 - 33

Z opinii o skazanym z Zakładu Karnego w K. wynika, że był on siedemnastokrotnie nagradzany regulaminowo za wykonywanie prac porządkowych, zdyscyplinowanie, dobre wywiązywanie się z obowiązków pracowniczych, aktywne uczestnictwo w programie readaptacyjnym. W stosunku do przełożonych jest kulturalny i regulaminowy. Był zatrudniony nieodpłatnie początkowo jako sprzątający, a następnie jako wydający posiłki w oddziale mieszkalnym. Jeden raz był karany dyscyplinarnie z uwagi na stwierdzenie w jego organizmie obecności (...). Został wówczas wycofany z zatrudnienia i skierowany do ZK typu zamkniętego. Obecnie nie sprawia problemów natury wychowawczej. Karę pozbawienia wolności odbywa w systemie programowanego oddziaływania, zadania wynikające z tego programu realizuje właściwie. Nie przynależy do podkultury przestępczej, relacje ze współosadzonymi układa zgodnie i bezkonfliktowo. Nie przyznaje się do popełnionych przestępstw, twierdzi, że został skazany z pomówienia. Zachowanie skazanego oceniono jako dobre.

Dowód: opinia o skazanym z informacją o pobytach orzeczeniach – k. 67 - 71

Skazany M. B. był uprzednio siedmiokrotnie karany przez Sąd .

Dowód: dane o karalności – k. 32 - 33

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, które zostały ujawnione w toku rozprawy, w szczególności w postaci odpisów wyroków, opinii o skazanym, informacji o pobytach i orzeczeniach oraz danych o karalności.

Sąd dał wiarę tym dokumentom uznając, że nie budzą one wątpliwości co do rzetelności i autentyczności zgromadzonych w nich informacji. Zostały one sporządzone przez uprawnione do tego osoby, a żadna ze stron nie kwestionowała ich wiarygodności. Dokumenty ujawnione w toku rozprawy łączą się w spójną i logiczną całość i w ocenie Sądu, pozwalają odtworzyć stan faktyczny niezbędny do rozstrzygnięcia w przedmiocie wydania wyroku łącznego.

W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że wydając wyrok łączny w niniejszej sprawie, Sąd – mając na uwadze dyspozycję art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. – o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw oraz treść art. 4 § 1 k. k. – obowiązany był rozważyć, które z przepisów o karze łącznej (tj. w brzmieniu sprzed nowelizacji, tj. czyli obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r. czy też w brzmieniu znowelizowanym, obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r.) będą korzystniejsze dla skazanego. W ocenie Sądu, korzystniejsze dla skazanego są aktualnie obowiązujące przepisy o karze łącznej, albowiem aktualnie połączeniu podlegają kary łączne wymierzone w wyrokach jednostkowych (nie zaś – jak dotąd – kary jednostkowe), co jest niewątpliwie korzystniejsze dla skazanego, który wyrokami Sądu Rejonowego Gdańsk – Północ w Gdańsku w sprawie o sygnaturze akt II K 1161/10, Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku w sprawie o sygnaturze akt II K 1468/10 oraz Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku w sprawie o sygnaturze akt II K 346/09 został skazany za popełnienie kilku przestępstw, za które orzeczone zostały kary łączne. Wobec powyższego, zgodnie z dyspozycją art. 4 § 1 k. k., Sąd wydając wyrok łączny w niniejszej sprawie opierał się o przepisy o karze łącznej obowiązujące od dnia 1 lipca 2015 roku, jako korzystniejsze dla skazanego.

Mając na uwadze aktualne brzmienie art. 85 § 1 k. k. (w myśl którego, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną), Sąd uznał że w stosunku do skazanego M. B. zachodzą przesłanki do połączenia kar pozbawienia orzeczonych wyrokami wydanymi w sprawach: Sądu Rejonowego Gdańsk –Północ w Gdańsku z dnia 1 marca 2011 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 1161/10, Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 30 października 2013 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 1468/10, Sądu Rejonowego Gdańsk – Północ w Gdańsku z dnia 18 stycznia 2016 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 958/15 i Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 21 marca 2016 roku w sprawie o sygnaturze akt X K 3/16 (punkt I. sentencji wyroku łącznego). Mając na uwadze, iż - zgodnie z aktualnym brzmieniem art. 85 § 2 k. k. – podstawą orzeczenia kary łącznej są kary podlegające wykonaniu (z zastrzeżeniem art. 89 k. k.), Sąd w punkcie III. sentencji wyroku na podstawie art. 572 k. p. k. w zw. z art. 85 § 2 k. k. a contrario umorzył postępowanie o wydanie wyroku łącznego w zakresie dotyczącym kar orzeczonych wyrokami wydanymi w sprawach: VIII K 115/08 Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku, II K 346/09 Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku (w zakresie kary pozbawienia wolności) oraz X K 627/14 Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z uwagi na wykonanie w całości orzeczonych kar.

Kwestią podlegającą rozważeniu i decydującą o możliwości połączenia kar było ustalenie, czy kary wymierzone za przestępstwa przypisane skazanemu, a objęte wyrokami podlegającymi łączeniu, są karami tego samego rodzaju. W wyrokach wymienionych w punkcie I. sentencji M. B. skazany został na kary pozbawienia wolności.

W punkcie I. sentencji wyroku łącznego Sąd połączył kary pozbawienia wolności orzeczone w wyrokach wydanych w sprawach o sygnaturach akt: Sądu Rejonowego Gdańsk –Północ w Gdańsku z dnia 1 marca 2011 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 1161/10, Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 30 października 2013 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 1468/10, Sądu Rejonowego Gdańsk – Północ w Gdańsku z dnia 18 stycznia 2016 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 958/15 i Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 21 marca 2016 roku w sprawie o sygnaturze akt X K 3/16 i jako karę łączną wymierzył skazanemu M. B. karę 6 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Wymierzając karę łączną Sąd nie rozważa ponownie kwestii społecznej szkodliwości czynów, za które zostały orzeczone kary ani też stopnia zawinienia przy popełnieniu wyżej wymienionych czynów. Sąd, zgodnie z art. 85 a k. k., winien mieć na uwadze prewencję indywidualną wobec oskarżonego – w postępowaniu o wydanie wyroku łącznego – skazanego, jak też względy prewencji generalnej. Ponadto Sąd winien rozważyć kwestię czy przestępstwa, za które zostały orzeczone kary jednostkowe są jedno- czy też różnorodzajowe, czy zostały popełnione w krótkich czy też znacznych odstępach czasu. Przestępstwa objęte wyrokami wskazanymi w punkcie I. sentencji wyroku łącznego są przestępstwami różnorodzajowymi, wymierzonymi przeciwko różnym dobrom prawnym ( przeciwko mieniu, dokumentom, obrotowi gospodarczemu, rodzinie i opiece oraz bezpieczeństwu w komunikacji) oraz popełnione zostały na przestrzeni znacznego okresu czasu (od 25 maja 2009 r. do 11 lipca 2015 r.), co przemawia za celowością zastosowania przy łączeniu kar jednostkowych w przeważającej mierze zasady kumulacji.

Nie ulega również wątpliwości, iż względy prewencji zarówno generalnej, jak i indywidualnej nakazują zastosowanie wobec skazanego przynajmniej częściowej kumulacji kar. M. B., mimo młodego wieku, był już siedmiokrotnie karany przez sąd. Zgodnie z poglądem wyrażonym przez Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z dnia 12 lipca 2000 r.: „ decydujące znaczenie przy wymiarze kary łącznej ma wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej Popełnienie dwóch lub więcej przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym, przemawiającym za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji. Absorpcję kar należy stosować bardzo ostrożnie, biorąc pod uwagę negatywną co do sprawcy przesłankę prognostyczną, jaką jest popełnienie kilku przestępstw” (II AKa 171/00, OSA 2001/2/5).

Sąd miał także na uwadze fakt, iż popełnienie dwóch lub więcej przestępstw jest zasadniczo okolicznością obciążającą i w związku z tym kara łączna nie może stanowić niczym nie uzasadnionej premii dla skazanego płynącej jedynie z faktu popełnienia większej liczby przestępstw ( „Kodeks karny-komentarz” pod red. A. Wąska, Gdańsk 2000, t. II, s. 261-263). A za taką właśnie premię należałoby uznać wymierzenie skazanemu kary łącznej z zastosowaniem zasady pełnej absorpcji.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że w badanym przypadku brak jest podstaw do całkowitego zastosowania zasady absorpcji kar jednostkowych. Należy bowiem mieć na uwadze, że M. B. wielokrotnie popełnił przestępstwa. Zachowanie skazanego wskazuje na jego niepoprawność. Uprzednie skazania nie powstrzymały go przed ponownym naruszeniem porządku prawnego. Z tych przyczyn, w ocenie Sądu, przyznanie prymatu zasadzie absorpcji przyczyniłoby się do wzbudzenia u skazanego poczucia bezkarności. Sąd miał na względzie także treść pozytywnej opinii o skazanym z Zakładu Karnego w K., a także treść postanowienia Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 21 września 2016 r. w sprawie o sygnaturze akt VI Kow 3192/16 (k. 100 – 101).

Sąd Najwyższy niejednokrotnie podkreślał, iż stosowanie jednej z wyżej wymienionych zasad, absorpcji czy też kumulacji w pełnym zakresie z wyłączeniem zasady przeciwnej, winno mieć miejsce jedynie wyjątkowo. Podzielając ten pogląd, Sąd wymierzył karę łączną pozbawienia wolności przy zastosowaniu zarówno zasady absorpcji, jak i kumulacji.

Z tych przyczyn Sąd uznał, że kara łączna we wskazanym powyżej wymiarze będzie w należyty sposób oddziaływać prewencyjnie na skazanego.

Co do pozostałych rozstrzygnięć zawartych w wyrokach podlegających łączeniu, Sąd ustalił, że podlegają one odrębnemu wykonaniu.

W punkcie II. sentencji wyroku Sąd zaliczył skazanemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności odpowiednie okresy rzeczywistego pozbawienia wolności.

Sąd orzekł w przedmiocie kosztów obrony z urzędu oraz zwolnił skazanego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych związanych z postępowaniem o wydanie wyroku łącznego, uznając, że nie jest on w stanie ich ponieść.