Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 października 2013 r.

Sąd Okręgowy w Nowym Sączu, Wydział III Cywilny Odwoławczy w składzie

następującym:

po rozpoznaniu w dniu 31 października 2013r. w Nowym Sączu

na rozprawie sprawy

z powództwa Z. P.

przeciwko: D. W., C. W., Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych w N.

o zwolnienie przedmiotu spod egzekucji

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego w Nowym Targu

z dnia 13 marca 2013 r., sygn. akt I C 859/12

oddala apelację.

sygn. akt III Ca 590/13

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 13.03.2013r. Sąd Rejonowy w Nowym Targu w sprawie z powództwa Z. P. przeciwko D. W., C. W., Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych w N. o zwolnienie przedmiotu spod egzekucji, oddalił powództwo o wyłączenie spod egzekucji dz. ewid. nr (...), położonej w S., dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą pod numerem (...).

Sąd Rejonowy ustalił, że Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Nowym Targu prowadzi postępowanie egzekucyjne w sprawie Kmp 70/02, w ramach którego dokonał zajęcia udziału wynoszącego 1/6 część w dz. ewid. nr (...), należącego do dłużnika C. W.. W tamt. Sądzie do sygn. akt I Ns 965/10 toczyła się sprawa z wniosku Z. P. o zasiedzenie własności nieruchomości – m.in. dz. ewid. nr (...) powstałej z podziału dz. ewid. nr (...), która zakończyła się postanowieniem z dnia 19.06.2012r. oddalającym wniosek, a apelacja wnioskodawczyni została nieprawomocnie odrzucona. W sprawie komorniczej w dniu 31.10.2012r. Komornik wydał obwieszczenie, że w dniu 4.12.2012r. odbędzie się pierwsza licytacja dotycząca m.in. udziału w dz. ewid. nr (...), ale w tym zakresie licytacja z nieruchomości się nie odbyła wobec niewpłacenia rękojmi na ten cel. Powódka pismem z dnia 23.11.2012r. poinformowała Komornika o złożeniu pozwu o wyłączenie udziału spod egzekucji z tej samej daty.

W tym stanie faktycznym Sąd Rejonowy uznał, że powódka zachowała termin z art. 841 § 3 kpc, do wniesienia pozwu, ale nie wykazała zasadności żądania pozwu. Uznał Sąd, że egzekucja skierowana jest do 1/6 części dz. ewid. nr (...), natomiast w sprawie do sygn. akt I Ns 965/10, powódka domaga się stwierdzenia zasiedzenia tylko części tej działki oznaczonej jako dz. ewid. nr (...), a więc nie posiada tytułu do domagania się wyłączenia spod egzekucji całej dz. ewid. nr (...).

Powyższy wyrok zaskarżyła powódka apelacją, w której zarzuciła błędne uznanie przez Sąd Rejonowy, iż nie wykazała przesłanek z art. 841 kpc, podnosząc, że nie musiała wykazywać swojego prawa do własności działki objętej pozwem, a tylko wykazać naruszenie jej prawa w ogólności, co uczyniła powołując się na sprawę o zasiedzenie.

Wskazując na powyższe zarzuty apelująca wnosiła o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, ewentualnie jego zmianę przez uwzględnienie powództwa w całości oraz zasądzenie kosztów postepowania według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest niezasadna.

Wyrok Sądu Rejonowego jest prawidłowy.

W sprawie nie zachodzą uchybienia powołane w apelacji, ani te które skutkują nieważnością postępowania, a które Sąd Okręgowy bierze pod uwagę z urzędu – art. 378 § 1 kpc.

Sąd Okręgowy podziela ustalenia faktyczne Sądu Rejonowego oraz wnioski prawne wyciągnięte na ich podstawie i przyjmuje je za własne.

Stosownie do treści art. 841 § 1 kpc osoba trzecia może w drodze powództwa żądać zwolnienia zajętego przedmiotu od egzekucji, jeżeli skierowanie do niego egzekucji narusza jej prawa.

Takim określonym w cytowanym przepisie prawem może być m.in. prawo własności. Osoba trzecia chcąca na tej podstawie skorzystać z uprawienia z art. 841 § 1 kpc powinna zatem wykazać, że rzecz będąca przedmiotem egzekucji należy do niej lub że przysługuje jej udział we współwłasności tej rzeczy i zajęcie tej rzeczy narusza jej to prawo.

Powódka zakwestionowała prawidłowość skierowania egzekucji do nieruchomości stanowiącej działkę nr (...), ponieważ rości sobie do jej części prawo własności, którego dochodzi w sprawie o zasiedzenie. Jak wynika z akt sprawy I Ns 965/10 tamt. Sądu, powódka złożyła wniosek o zasiedzenie dz. ewid. nr (...) o pow. 0,1263 ha położonej w S. powstałej z podziału dz. ewid. nr (...) o pow. 0,2127 ha. W odpisie z księgi wieczystej dołączonej do akt sprawy oraz w wypisie z rejestru gruntów, dz. ewid. nr (...) nie istnieje jako samodzielna nieruchomość, natomiast istnieje dz. ewid. nr (...). Przedmiotem egzekucji w sprawie Kmp 70/02 jest udział wynoszący 1/6 część w dz. ewid. nr (...). Zasadnie zatem Sąd Rejonowy uznał, że skoro powódka rości sobie prawo do dz. ewid. nr (...) (nieistniejącej w obrocie prawnym), to niezasadnie domaga się wyłączenia spod egzekucji całej dz. ewid. nr (...), a w konsekwencji, że nie wykazała, ze prowadzona egzekucja do całej dz. ewid. nr (...) narusza jej prawa.

Postępowanie procesowe jest postępowaniem kontradyktoryjnym i to do stron należy inicjatywa dowodowa, w tym także do wnioskowania przeprowadzenia dowodu w zakresie podziału geodezyjnego działki będącej przedmiotem postępowania. Powódka takiego dowodu nie zawnioskowała ani też nie przedłożyła stosownej mapy do pozwu. Sąd nie był uprawniony do podejmowania czynności z urzędu, bowiem dowód taki pociąga za sobą koszty finansowe, a Sąd nie powinien stron bez ich woli narażać na takie koszty. Uwzględnienie zatem jej roszczenia w części dotyczącej tylko działki nr (...) było niemożliwe, natomiast uwzględnienie żądania co do całej działki oznaczonej nr (...) było niezasadne. Okoliczność, że w sprawie do sygn. akt I Ns 965/10 tamt. Sąd oddalił wniosek powódki o zasiedzenie nieruchomości, a Sąd Okręgowy w Nowym Sączu postanowieniem z dnia 10.10.2013r. sygn. akt III Ca 652/13 uchylił zaskarżone postanowienie i sprawę przekazał Sądowi Rejonowemu w Nowym Targu do ponownego rozpoznania, w tej sytuacji nie miała znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Faktem jest, że postanowienie o stwierdzenie zasiedzenia ma charakter deklaratoryjny i w przypadku uwzględnienia wniosku powódki nastąpi to z datą określoną w orzeczeniu Sądu, ale to również nie mogło mieć wpływu na treść niniejszego rozstrzygnięcia.

Skoro w niniejszej sprawie powódka wniosła o wyłączenie spod egzekucji całej działki nr (...), a przy tym nie podała i nie udowodniła żadnych okoliczności, które by za takim całościowym wyłączeniem przemawiały, to należało uznać, że nie zachodziły przesłanki do wyłączenia żądanej działki spod egzekucji na podstawie art. 841 kpc i powództwo w konsekwencji oddalić.

Bezzasadnie skarżąca zarzuca Sądowi I instancji oparcie rozstrzygnięcia na okoliczności braku udowodnienia prawa własności do działki objętej pozwem, powołując się na to, że jej obowiązkiem było wykazanie tylko naruszenia prawa. Właśnie wykazanie naruszenia prawa obejmuje wykazanie prawa, które według osoby trzeciej zostało przez egzekucję naruszone. Skoro powódka powoływała się na naruszenie jej prawa do własności nieruchomości, to właśnie winna to prawo wykazać. Sąd zatem prawidłowo rozważał zasadność roszczenia pozwu pod kątem przysługującego Z. P. prawa własności, bowiem o to w istocie wnosiła w pozwie.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy oddalił apelację na zasadzie art. 385 kpc.

(...)

(...)