Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Kow.1241/16wz

POSTANOWIENIE

Dnia 26.10.2016r.

Sąd Okręgowy w S. Wydział III Penitencjarny w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO w S. Witold Galewski

Protokolant st. sekretarz sądowy Anna Marcinkiewicz

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w S. - Ireny Wojcieszak

po rozpoznaniu na posiedzeniu w Areszcie Śledczym w S. Oddział Zewnętrzny w U. wniosku skazanego J. G. (G.) s. J. i T. z d. B., ur. dnia (...) w S., skazanego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w S. z dnia 12.09.2012r., sygn. akt II K 436/12 za czyn z art.245kk, art.233§1kk, art.64§1kk, art.62 ust.2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 2 lat pozbawienia wolności oraz Sądu Rejonowego w S. z dnia 24.05.2013r., sygn. akt XIV K 294/11 za czyn z art.191§1kk, art.64§1kk, art.56 ust.3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii na karę roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności;

o warunkowe przedterminowe zwolnienie

na zasadzie art.77§1kk, art.78§2kk, art.79§1kk oraz art.161§1kkw

postanowił:

1.  odmówić udzielenia warunkowego przedterminowego zwolnienia skazanemu J. G. (G.) s. J.;

2.  zwolnić skazanego od kosztów sądowych w części dotyczącej wydatków i obciążyć nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Skazany J. G. złożył wniosek o warunkowe przedterminowe zwolnienie podnosząc, że przeanalizował swoje dotychczasowe zachowanie i żałuje popełnionych przestępstw. Będąc na wolności zamierza ustabilizować tryb życia, m.in. wyjeżdżając do pracy za granicę.

Uprawnienie do ubiegania się o warunkowe przedterminowe zwolnienie skazany nabył po odbyciu 2/3 części kary tj. w dniu 29.06.2016r. Koniec kary przypada na dzień 7.11.2017r., przy uwzględnieniu jako ostatniej do wykonania kary zastępczej pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie XIV K 294/11 SR S..

Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Z treści art. 77§1 kk wynika, że Sąd penitencjarny może warunkowo zwolnić skazanego z odbycia reszty kary pod warunkiem stwierdzenia pozytywnej prognozy kryminologicznej. Sąd ustaleń w tym zakresie może dokonać w oparciu o pozostałe elementy wskazanego powyżej przepisu. Sąd penitencjarny podziela w pełni stanowisko Sądu Apelacyjnego w Lublinie wynikające z postanowienia z dnia 29 sierpnia 2012 r. w sprawie II AKzw 866/12, iż „nie wszystkie okoliczności wymienione w art.77§1kk muszą zaistnieć kumulatywnie, niemniej jednak obowiązkiem sądu jest dokonanie kompleksowej ich analizy i dopiero wówczas sąd winien formułować względem skazanego prognozę społeczno-kryminologiczną”.

Przy ustalaniu prognozy kryminologiczno-społecznej Sąd musi mieć na uwadze wskazane w art.77§1kk właściwości i warunki osobiste skazanego. Przez właściwości osobiste należy rozumieć cechy charakteru sprawcy, zdolność do samokrytyki, stosunek do innych ludzi i do powszechnie uznanych wartości społecznych. Przez warunki osobiste należy rozumieć warunki środowiskowe, w których żyje sprawca, warunki rodzinne, warunki w miejscu pracy, warunki mieszkaniowe z uwzględnieniem ewentualnych tendencji do wywoływania konfliktów w rodzinie lub w środowisku ( vide : komentarz do art.66 Kodeksu karnego pod redakcją A. Zolla - Zakamycze 2004r. a także odpowiednio art. 214§1 kpk w zw. z art.1§2 kkw ).

Jest oczywiste że chcąc należycie ocenić, we wskazanym kontekście właściwości i warunki osobiste skazanego, konieczne jest odwołanie się do dowodu zawierającego stosowne informacje. Z wywiadu środowiskowego kuratora z dnia 15.04.2011r. oraz z dnia 24.11.2015r. wynika, że skazany w 2013 roku wyjechał do N. gdzie pracował do momentu osadzenia w izolacji. Przebywał tam z konkubiną, która ma o nim pozytywną opinię. W toku izolacji więziennej poddał się leczeniu odwykowego, korzystał z warunkowego zwolnienia.

W uzasadnieniu wyroku w sprawie XIV K 294/11 (k. 118) wskazano, że skazany był 12-krotnie karany, jest sprawcą o wysokim stopniu demoralizacji, w izolacji więziennej posiadł opinie pozytywne. Skazany był poszukiwany listem gończym. Wydano za nim (...)

Z opinii sporządzonej przez psychologa więziennego z dnia 26.09.2016r. wynika, że prognoza społeczno-kryminologiczna wobec skazanego kształtuje się negatywnie, a on nie daje gwarancji przestrzegania porządku prawnego w przypadku warunkowego zwolnienia. Nadto, w czasie pobytu w ZK B. i ZK W. podejmował leczenie odwykowe zaś w warunkach wolnościowych uczęszczał na spotkania grupy AA.

Z opinii sądowo-psychiatrycznej z dnia 20.03.2009r. wynika, że u skazanego rozpoznano osobowość o cechach nieprawidłowych objawy uzależnienia od alkoholu.

Jak wynika z opinii sądowo-psychiatrycznej z dnia 8.12.2010r. u skazanego rozpoznano zespół zależności alkoholowej, uzależnienie od amfetaminy oraz zaburzenia osobowości.

Zatem, właściwości i warunki osobiste skazanego sprzeciwiają się uwzględnieniu wniosku o warunkowe zwolnienie.

Ocena postawy w warunkach izolacji jest ważna dla określenia prognozy kryminologicznej, bowiem pozwala na ustalenie, czy wobec skazanego pod wpływem procesu resocjalizacyjnego stwierdzić można ewolucję społecznie pożądanej postawy.

Z opinii Administracji ZK C. wynika, że w czasie odbywania kary zachowanie skazanego ocenione zostało jako dobre. Nie był on karany dyscyplinarnie, 6 razy korzystał z nagród regulaminowych. W stosunku do przełożonych prezentuje należytą postawę, jest regulaminowy. Ze współosadzonymi układa zgodne i bezkonfliktowe relacje.

Ponadto, skazany karę pozbawienia wolności odbywa w systemie programowanego oddziaływania. Oczekuje na udział w programie. Również, jak ustalono, skazany jest osobą uzależnioną od środków psychoaktywnych. Do popełnionych przestępstw, deklaruje krytyczny stosunek.

Dokonując oceny postawy skazanego w toku odbywania kary, umknąć uwadze Sądu nie może także fakt, iż skazany deklaruje uczestnictwo w podkulturze więziennej. Sąd penitencjarny podziela stanowisko Sądu Apelacyjnego w Krakowie wyrażone w postanowieniach z dnia: 19.07.2006r. sygn. II AKzw 495/06 oraz 20.09.2006r. sygn. II AKzw 632/06 a także Sądu Apelacyjnego w Gdańsku zaprezentowane w postanowieniach z dnia: 22.07.2007r. sygn. II AKzw 983/07, 22.08.2007r. sygn. II AKzw 1080/07 i 8.07.2009r. sygn. II AKzw 877/09, z dnia 22.04.2013r. w sprawie II AKzw 789/13, z dnia 30.07.2014r. sygn. II AKzw 1435/14, oraz z dnia 29.12.2014r. w sprawie II AKzw 2617/14, iż przynależność skazanego do podkultury więziennej już z samego założenia sprzeciwia się regulaminowi odbywania kary pozbawienia wolności, a tym samym nie pozwala uznać zachowania za pozytywne i prognozuje dalszy jego negatywny stosunek do obowiązującego porządku prawnego.

W ocenie Sądu nie można pominąć również tego, że skazanego mimo odbywania kary w zakładzie karnym typu półotwartego, nie zakwalifikowano do tzw. systemu przepustkowego. To zaś oznacza, że Administracja zakładu karnego nie znalazła podstaw do zaufania skazanemu, do tego stopnia, aby umożliwić mu wykazanie, iż podczas krótkiego pobytu na wolności jest w stanie zachowywać się poprawnie a w szczególności przestrzegać zasad porządku prawnego.

W tym miejscu należy przytoczyć podgląd Sądu Apelacyjnego w Krakowie zaprezentowany w postanowieniu z dnia 19.12.2006r., iż skazany przed uzyskaniem warunkowego zwolnienia powinien być sprawdzony w warunkach poza zakładem karnym. Sprawdzenie skazanego poza obrębem jednostki, bez nadzoru ze strony funkcjonariuszy SW jest o tyle zasadne, jeśli uwzględni się naruszanie przez skazanego porządku prawnego oraz jego uzależnienie od alkoholu i środków odurzających. Podobne stanowisko wynika z utrwalonego orzecznictwa Sąd Apelacyjnego w Gdańsku wyrażonego w postanowieniach: z dnia 23.12.2014r. sygn. II AKzw 2550/14, z dnia 29.12.2014r. sygn. II AKzw 2617/14, z dnia 13.01.2015r. sygn. II AKzw 2691/14, z dnia 13.01.2015r. sygn. 2691/14, z dnia 9.03.2015r. sygn. II AKzw 407/15, z dnia 24.03.2015r. sygn. II AKzw 551/15, z dnia 14.04.2015r. sygn. II AKzw 723/15, z dnia 25.04.2016r. sygn. II AKzw 684/16 oraz z dnia 16.05.2016r. sygn. II AKzw 843/16).

Przechodząc do okoliczności popełnienia przez skazanego przestępstwa podnieść należy, że o tyle mają one znaczenie dla negatywnej prognozy, a w konsekwencji i dla negatywnej decyzji w przedmiocie warunkowego zwolnienia, o ile wskazują na takie cechy skazanego, które mogą być przyczyną popełnienia przez niego kolejnego przestępstwa (vide: postanowienie z dnia 21.10.2004r. S.A. we Wrocławiu sygn. II AKzw 709/04).

Z załączonego do akt ewidencyjnych odpisu wyroku wynika, że skazany dopuścił się popełnienia przestępstw uregulowanych ustawą o przeciwdziałaniu narkomanii, z art.62 ust.2, art.56 ust.3 w zw. z art.64§1kk, art.245kk, art.233§1kk, art.64§1kk, art.191§1kk w zw. z art.12kk i art.64§1kk,. Popełnione przestępstwa dowodzą, że skazany nie jest sprawcą przypadkowym.

Za przyjęciem takiego stanowiska przemawia również ustalona karalność skazanego. Z informacji z(...)z dnia 4.10.2016r. wynika, że skazany był 13-krotnie karany w tym 4-krotnie za przestępstwa z użyciem i groźbą użycia przemocy.

Istotnym w sprawie jest również fakt, że skazany jest recydywistą penitencjarnym gdyż w dniu 13.03.2008r. opuścił Zakład Karny w B. w związku z uzyskaniem warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbywania reszty kary pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie II K 177/04 Sądu Rejonowego w C. za czyn z art.48 ust.1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Skazany nie sprawdził się jednak na wolności, bowiem postanowieniem z dnia 29.07.2010r. Sąd Okręgowy w S. odwołał skazanemu warunkowe zwolnienie. Przypomnieć trzeba, że w przeszłości skazany jeszcze dwukrotnie korzystał z warunkowego zwolnienia, tj. w 1992r. i 1995r.

Skazany kolejne przestępstwa popełnił w okresie od 5.09.2008r. do 18.10.2008r., w okresie od 6.11.2009r. do maja 2010r., dniu 6.08.2009r., w dniu 6.11.2009r.,

To zdaniem Sądu oznacza, że do zmiany negatywnej postawy a więc zaniechania dalszego popadania w konflikt z prawem nie skłonił skazanego nawet pobyt w warunkach zakładu karnego.

Wskazać również trzeba, że w sprawie II K 1314/96 Sąd orzekający wymierzył skazanemu karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem na okres próby 5 lat. Także i ten środek probacyjny nie odniósł oczekiwanego rezultatu gdyż postanowieniem z dnia 18.05.1999r. Sąd zarządził wobec skazanego wykonanie powyższej kary.

Stąd też, okoliczności popełnienia przestępstw przy uwzględnieniu uprzedniej, wielokrotnej karalności oraz wniosków wynikających z opinii sądowo-psychiatrycznej i opinii psychologa więziennego przemawiają za nie uwzględnieniem wniosku o warunkowe zwolnienie bowiem wskazują na takie cechy osobowości skazanego jak skłonności do nadużywania alkoholu, zażywania środków odurzających oraz zachowań agresywnych które mogą być podstawą do popełnienia kolejnego przestępstwa.

Zauważyć w tym miejscu trzeba, że wobec skazanego w przeszłości stosowano środki probacyjne w postaci warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności oraz warunkowego przedterminowego zwolnienia. Jedną z okoliczności ocenianych przy rozpoznaniu wniosku jest postawa skazanego, która oznacza jego stosunek wobec norm i reguł społecznych oraz widoczną skłonność do naruszania dóbr prawem chronionych. Sąd penitencjarny w pełni podziela stanowisko wyrażone w postanowieniu Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 12.01.2005r. sygn. AKzw 1161/04, Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 22.07.2007r. sygn. AKzw.982/07, Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 16.10.2012r. w sprawie II AKzw 2047/12, że do czynników rokujących negatywnie odnośnie postępowania skazanego w warunkach wolnościowych należy fakt, że skazany po raz kolejny narusza porządek prawny, ponownie dopuszcza się przestępstwa pomimo uprzedniego warunkowego zwolnienia. To dowodzi, że uprzednio ustalona pozytywna prognoza kryminologiczna była nietrafna. Nadto fakt ten rzutuje na ocenę jego postawy i nie może być pomijany przy konstruowaniu aktualnej prognozy kryminologicznej.

Zatem, dobra postawa skazanego z okresu pobytu w warunkach izolacji więziennej powinna być oceniania w powiązaniu z jego właściwościami i warunkami osobistymi (zespół zależności alkoholowej, uzależnienie od środków psychoaktywnych, zaburzenia osobowości), okolicznościami popełnienia czynów oraz przynależnością do podkultury przestępczej.

Ta bowiem ocena, zdaniem Sądu penitencjarnego, zważywszy na fakt nieskuteczność stosowanych w przeszłości środków związanych z poddaniem sprawcy próbie nie pozwala na sformułowanie wniosku, że skazany ma na tyle ukształtowane właściwe postawy, iż mimo niewykonania pozostałej części kary pozbawienia wolności będzie przestrzegał porządku prawnego a w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa a dalszy proces jego resocjalizacji prowadzony w warunkach wolnościowych będzie przebiegał należycie.

W tej sytuacji, wobec braku pozytywnej prognozy kryminologicznej, uznając wniosek za bezzasadny, postanowiono jak na wstępie.

Na podstawie art. 626§1 kpk w zw. z art. 624§1 kpk w zw. z art. 1§2kkw z uwagi na trudną sytuację materialną i brak dochodów skazanego zwolniono od zapłaty wydatków, którymi obciążono Skarb Państwa.