Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Kow.1335/16wz

POSTANOWIENIE

Dnia 03.11.2016r.

Sąd Okręgowy w S. Wydział III Penitencjarny w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO w S. Witold Galewski

Protokolant st. sekretarz sądowy Daria Staroń

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w S. Jacka Koryckiego

po rozpoznaniu na posiedzeniu w Areszcie Śledczym w S. - Oddział Zewnętrzny w U. wniosku Dyrektora Aresztu Śledczego w S. w sprawie skazanego M. G. (G.) s. Z. i B. z d. S., ur. dnia (...) w T., skazanego prawomocnymi wyrokami Sądu Rejonowego w T. z dnia 07.11.2012r., sygn. akt IIK 859/12 za czyn z art.278§1kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności; Sądu Rejonowego w T.z dnia 20.12.2012r., sygn. akt IIK 902/12 za czyn z art.279§1kk, art.278§1kk na karę roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności; Sądu Rejonowego w T. z dnia 24.06.2013r., sygn. akt IIK 411/13 za czyn z art.278§1kk, art.275§1kk, art.288§1kk na karę roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności; Sądu Rejonowego w T. z dnia 14.10.2014r., sygn. akt IIK 491/14 za czyn z art.278§1kk na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności.

o warunkowe przedterminowe zwolnienie

na zasadzie art.77§1kk, art.78§1kk, art.79§1kk oraz art.161§1kkw

postanowił:

1.  odmówić udzielenia warunkowego przedterminowego zwolnienia skazanemu M. G. (G.) s. Z. ;

2.  zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. P. K. kwotę (...) brutto ((...)) za obronę z urzędu;

3.  zwolnić skazanego od kosztów sądowych i obciążyć nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Dyrektor Aresztu Śledczego w S. wystąpił z wnioskiem o udzielenie skazanemu M. G. warunkowego przedterminowego zwolnienia wskazując, na ustaloną wobec niego pozytywną prognozę kryminologiczno-społeczną.

Uprawnienie do ubiegania się o takie zwolnienie skazany nabył w dniu 11.02.2016r. Koniec kary przypada na dzień 11.10.2017r.

Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Zasady udzielania warunkowego zwolnienia określone są w przepisie art.77§1kk. Z treści wskazanego przepisu wynika, że Sąd penitencjarny może warunkowo zwolnić skazanego z odbycia reszty kary pod warunkiem stwierdzenia wobec niego pozytywnej prognozy kryminologicznej. Ustalenie stosownej prognozy może nastąpić w oparciu o pozostałe elementy wskazanego powyżej przepisu. Nabycie uprawnień do ubiegania się o warunkowe zwolnienie nie jest wystarczające do uwzględnienia wniosku. Sąd penitencjarny podziela w tym zakresie stanowisko wyrażone w postanowieniu z dnia 21.12.2014r. przez Sąd Apelacyjny w Gdańsku sygn. II AKzw 2591/14.

Przy ustalaniu prognozy kryminologiczno-społecznej Sąd musi mieć na uwadze wskazane w art.77§1kk właściwości i warunki osobiste skazanego. Chcąc należycie ocenić, we wskazanym kontekście właściwości i warunki osobiste skazanego konieczne jest odwołanie się do dowodu zawierającego stosowne informacje.

Z wywiadu kuratora z dnia 17.06.2014r. oraz informacji Policji z dnia 16.04.2015r. wynika, że skazany w miejscu zamieszkania posiadał opinie zmienną. Skazany był sprawcą licznych kradzieży.

Z wywiadu środowiskowego kuratora z dnia 25.01.2016r. wynika, że skazany na wolności mieszkał z matką i rodzeństwem, ukończył gimnazjum w ramach szkolnictwa specjalnego z uwagi na występujące upośledzenie w stopniu lekkim. Nadto, skazany sprawiał problemy wychowawcze i pozostawał pod dozorem kuratora. Pracował też dorywczo, a rodzina oczekuje na jego powrót do domu.

Z orzeczenia psychologiczno-penitencjarnego z dnia 4.09.2014r. wynika, że możliwości intelektualne skazanego są na poziomie poniżej przeciętnej w stosunku do jego grupy wiekowej. Uznano, że skazany jest jednostką bardzo uległą, mało stanowczą i niezdecydowaną. Jest przy tym mało skłonny do irytacji, podatny na aprobatę społeczną, skłonny do przeżywania raczej uczuć nieprzyjemnych niż przyjemnych. Nadto, skazany łatwo wchodzi w stan emocjonalny pod wpływem bodźców emotogennych, a kontrola ekspresji emocjonalnej jest u niego niedostatecznie wykształcona, silniejsze emocje dezorganizują młodocianego, słabo wówczas kontroluje swoje zachowanie.

Z informacji psychologa więziennego z dnia 11.10.2016r. wynika, że brak jest podstaw do jednoznacznego stwierdzenia, że skazany będzie przestrzegał zasad porządku prawnego po opuszczeniu zakładu karnego.

Zatem, właściwości i warunki osobiste skazanego na obecnym etapie wykonywania kary, sprzeciwiają się uwzględnieniu wniosku.

Zachowanie skazanego w podczas odbywania kary pozbawienia wolności nie może być pominięte przy rozpoznawaniu wniosku o udzielenie warunkowego zwolnienia. Ocena postawy w warunkach izolacji jest ważna dla określenia prognozy kryminologicznej, bowiem pozwala na ustalenie czy wobec skazanego pod wpływem procesu resocjalizacji stwierdzić można ewolucję społecznie pożądanej postawy.

Z wniosku Dyrektora Aresztu Śledczego w S. wynika, że skazany w czasie odbywania kary pozbawienia wolności 17 razy korzystał z nagród regulaminowych. Ukarany dyscyplinarnie nie został. Skazany, wobec przełożonych jest regulaminowy. Ze współosadzonymi układa zgodne relacje. To oznacza, że skazany w sposób prawidłowy przestrzega regulaminu wykonywania kary pozbawienia wolności oraz zasad porządku wewnętrznego.

Skazany, karę pozbawienia wolności odbywa w systemie programowanego oddziaływania. W stopniu pozytywnym realizuje zadania wynikające z tego programu. Przebywając w izolacji więziennej, brał udział w programie resocjalizacji z zakresu umiejętności prospołecznych, kontroli złości oraz rozwoju umiejętności komunikacyjnych. Nadto, skazany objęty jest zatrudnieniem nieodpłatnym poza terenem aresztu, w Ośrodku Sportu i Rekreacji w U.. Z powierzonych mu obowiązków wywiązuje się bardzo dobrze.

Wskazać trzeba, że skazany dopiero od 4.10.2016r. korzysta z nagród w trybie art.138§1 pkt 8 kkw to oznacza, że w tym stosunkowo krótkim okresie nie zostały w pełni spełnione wymogi wynikające z utrwalonego orzecznictwa, co do sprawdzenia zachowania jego podczas krótkich okresów pobytu na wolności. ( vide: postanowienie z dnia 19.12.2006r. SA w Krakowie a także postanowienia Sądu Apelacyjnego w Gdańsku miedzy innymi z dnia 23.12.2014r. sygn. II AKzw 2550/14, z dnia 29.12.2014r. sygn. II AKzw 2617/14, z dnia 13.01.2015r. sygn. II AKzw 2691/14, z dnia 13.01.2015r. sygn. 2691/14, z dnia 9.03.2015r. sygn. II AKzw 407/15, z dnia 24.03.2015r. sygn. II AKzw 551/15 oraz z dnia 14.04.2015r. sygn. II AKzw 723/15).

Odnosząc się ponownie do postawy skazanego w areszcie śledczym stwierdzić trzeba, że skazany podjął działania mające na celu wykazanie, iż zamierza przestrzegać zasad porządku prawnego. Za takim stanowiskiem przemawia liczba uzyskanych wniosków nagrodowych. Jednakże poprawna postawa w toku odbywania kary nie jest jedyną okolicznością która musi być oceniona przy ocenie trafności złożonego wniosku o warunkowe zwolnienie.

Przechodząc do okoliczności popełnienia przez skazanego przestępstwa podnieść należy, że o tyle mają one znaczenie dla negatywnej prognozy, a w konsekwencji i dla negatywnej decyzji w przedmiocie warunkowego zwolnienia, o ile wskazują na takie cechy skazanego, które mogą być przyczyną popełnienia przez niego kolejnego przestępstwa (vide : postanowienia z dnia 21.10.2004r. S.A. we Wrocławiu sygn. II AKzw 709/04, z dnia 14.01.2014r. Sądu Apelacyjnego w Gdańsku sygn. II AKzw 2908/13 oraz z dnia 20.01.2014r. Sądu Apelacyjnego w Gdańsku w II AKzw. 38/14).

Z załączonego do akt ewidencyjnych odpisu wyroku Sądu Rejonowego w T. wynika, że skazany popełnił przestępstwa z art.278§1kk, art.275§1kk, art.288§1kk. Nie można pominąć tego, że w sprawie II K 411/13 Sąd orzekający wymierzył skazanemu karę roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, którą w chwili obecnej odbywa a której wykonanie warunkowo zawiesił na okres próby 5 lat. Skazany jednak nie sprawdził się w warunkach wolnościach, co w konsekwencji doprowadziło do tego, że postanowieniem z dnia 4.06.2014r. w sprawie VI Ko 1640/14 Sąd zarządził wobec skazanego wykonanie powyższej kary. Z odpisu tego orzeczenia wynika, że skazany w okresie próby tj. w okresie od 30 do 31 sierpnia 2013r., od 24 do 25 września 2013r., i od 27 do 28 września 2013r. dopuścił się ciągu przestępstw z art.254a kk za które prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w T.z dnia 7.05.2014r., sygn. akt II K 144/14 został skazany na karę pozbawienia wolności której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby. To oznacza, że skazany jest sprawcą wyjątkowo niepoprawnym, przejawiającym utrwalone skłonności do naruszania porządku prawnego, wobec którego orzeczenie kary o charakterze nieizolacyjnym, nie przyniosło oczekiwanego rezultatu.

Istotnym w sprawie jest fakt, że skazany nie jest sprawcą który porządek prawny naruszył w sposób incydentalny. Za przyjęciem tej tezy przemawia jego ustalona karalność wynikająca z informacji (...)z dnia 18.10.2016r. nadesłanej tutejszemu Sądowi. Z dokumentu tego wynika, że skazany był 6 krotnie karany sądownie, z czego 5 razy za przestępstwa skierowane przeciwko mieniu z art.278§1kk w sprawach: II K 859/12, II K 902/12, II K 411/13, X K 56/14, II K 491/14, z art.279§1kk w sprawie II K 902/12 oraz z art.288§1kk w sprawie II K 411/13. Również, czego zdaniem Sądu nie można pominąć, to okoliczność, że także w sprawach: II K 859/12 oraz II K 902/12 Sądy orzekające wymierzyły skazanemu kary pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem na okresy próby, których wykonanie następnie zarządzono (vide: postanowienie Sądu z dnia 12.08.2013r.).

W ocenie Sądu penitencjarnego na obecnym etapie odbywania kary, okoliczności popełnionych przez skazanego przestępstw, w tym skłonności do przywłaszczania mienia przemawiają przeciwko uwzględnieniu wniosku o warunkowe przedterminowe zwolnienie.

Podkreślić należy, że okoliczności popełnionego przestępstwa muszą zostać uwzględnione przy kształtowaniu prognozy kryminologiczno-społecznej. Sąd penitencjarny odwołuje się do stanowiska SA w Gdańsku wyrażonego w postanowieniu z dnia 22.04.2013r. sygn. II AKzw 789/13 z którego wynika, że zastosowanie instytucji warunkowego zwolnienia nie może zaprzeczać celom kary które legły u podstaw jej wymiaru. Orzekając o warunkowym zwolnieniu z reszty kary nie można pominąć przesłanek którymi kierował się sąd w przedmiocie odpowiedzialności karnej skazanego aby nie doprowadzić do zdeprecjonowania tego orzeczenia”. (podobnie vide : postanowienie z dnia 2.09.2014r. Sądu Apelacyjnego w Gdańsku sygn. II AKzw 1708/14, z dnia 24.11.2014r. Sądu Apelacyjnego w Gdańsku sygn. II AKzw 2365/14, z dnia 4.03.2015r. Sądu Apelacyjnego w Gdańsku sygn. II AKzw 347/15 ).

Skazany kilkakrotnie korzystał z dobrodziejstwa zastosowanego wobec niego środka probacyjnego w postaci warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności. Jedną z przesłanek ocenianych przy rozpoznawaniu wniosku o warunkowe zwolnienie jest postawa skazanego, która oznacza jego stosunek wobec norm i reguł społecznych oraz widoczną skłonność do naruszania dóbr prawem chronionych. Sąd penitencjarny w pełni podziela stanowisko Sądu Apelacyjnego w Lublinie wyrażone w postanowieniu z dnia 29.06.2006r. sygn. II AKzw 429/06, że do czynników rokujących negatywnie odnośnie postępowania skazanego w warunkach wolnościowych należy fakt iż skazany po raz kolejny narusza porządek prawny, ponownie dopuszcza się przestępstwa mimo warunkowego zawieszenia orzeczonej kary pozbawienia wolności. Fakt ten rzutuje na ocenę jego aktualnej postawy i nie może być pomijany przy konstruowaniu aktualnej prognozy kryminologicznej.

Bezspornym jest, że skazany w warunkach izolacji zachowywał się poprawnie. W ocenie Sądu penitencjarnego nie można nadmiernie eksponować okresów poprawnego zachowania się skazanego w toku odbywania kary pozbawienia wolności. Nie można pomijać nagannej postawy skazanego w okresach próby oraz okoliczności popełnienia przestępstwa.

Stąd też, postawa skazanego z okresu pobytu w warunkach izolacji więziennej powinna być oceniania w powiązaniu z jego właściwościami i warunkami osobistymi (stwarzanie problemów wychowawczych na wolności, podatność na wpływy otoczenia, skłonności do irytacji i niedostatecznie wykształcona kontrola ekspresji emocjonalnej), okolicznościami popełnionych przestępstw tego samego rodzaju oraz nieskutecznością stosowanych w przeszłości wobec skazanego środków związanych z poddaniem go próbie.

Ta ocena, zdaniem Sądu penitencjarnego nie pozwala na sformułowanie wniosku, że skazany na tym etapie wykonywania kary ma na tyle ukształtowane właściwe postawy, iż mimo niewykonania pozostałej części kary pozbawienia wolności będzie przestrzegał porządku prawnego a w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa a dalszy proces jego resocjalizacji prowadzony w warunkach wolnościowych będzie przebiegał należycie.

W tej sytuacji, wobec braku pozytywnej prognozy kryminologicznej, uznając wniosek za bezzasadny, postanowiono jak na wstępie.

O kosztach obrony z urzędu orzeczono zgodnie z przepisem art. 29§1 ustawy z dnia 26.05.1982r. Prawo o adwokaturze (Dz. U. Nr 16 poz.124) oraz § 2 pkt 1,2 i 3, § 13 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (...) (Dz. U. z 2015r. poz.1800).

Na podstawie art. 626§1kpk w zw. z art. 624§1kpk w zw. z art. 1§2kkw z uwagi na trudną sytuację materialną i brak dochodów skazanego zwolniono od zapłaty kosztów sądowych, którymi obciążono Skarb Państwa.