Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 26 lutego 2016 r.

Sąd Rejonowy w Wąbrzeźnie I Wydział Cywilny

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Małgorzata Pawlikowska

Protokolant: sekr. sąd. Jagoda Mazur

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lutego 2016 r.

sprawy z powództwa: E. G.

przeciwko: (...) Spółka Akcyjna V. (...) w W.

- o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) Spółka Akcyjna V. (...) w W. na rzecz powódki E. G. kwotę 7.820(siedem tysięcy osiemset dwadzieścia) złotych wraz z ustawowymi odsetkami naliczanymi od kwot:

- 6.500zł za okres od dnia 12.10.2009r. do dnia zapłaty;

- 1.020zł za okres od dnia 22.12.2011r. do dnia zapłaty;

- 300zł za okres od dnia 22.12.2011r. do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od powódki na rzecz pozwanego kwotę 4.127,48(cztery tysiące sto dwadzieścia siedem 48/100) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  nakazuje pobrać od powódki na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie kwotę 1.010,52(jeden tysiąc dziesięć 52/100) złotych tytułem części kosztów sądowych, które tymczasowo obciążały Skarb Państwa;

V.  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie kwotę 405,17(czterysta pięć 17/100) złotych tytułem części kosztów sądowych, które tymczasowo obciążały Skarb Państwa.

Sędzia

Małgorzata Pawlikowska

Sygn. akt I C 1/15

UZASADNIENIE

E. G. reprezentowana przez pełnomocnika wystąpiła do Sądu z pozwem o zapłatę przeciwko (...) S.A. w W., w związku z wypadkiem komunikacyjnym z dnia 30.01.2009r, spowodowanym przez sprawcę pojazdu ubezpieczonego w Towarzystwie pozwanego, którego następstwem było naruszenie czynności narządów jej ciała na okres powyżej 7 dni i wniosła o zasądzenie na swoją rzecz kwoty 27.320 złotych, na którą składały się: 26.000 złotych - tytułem zadośćuczynienia za ból i cierpienie wraz z ustawowymi odsetkami od tej kwoty za okres od dnia 12.10.2009r. do dnia zapłaty, 1.020zł – tytułem kosztów opieki wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz 300zł – tytułem zwrotu kosztów leczenia wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, ustalenia, że pozwana ponosi odpowiedzialność za dalsze mogące wystąpić w przyszłości skutki oraz zasądzenia kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powódki na swoją rzecz kosztów procesu wg norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie z dnia 30.03.2010r. oskarżony M. D. został uznany winnym popełnienia przestępstwa z art. 177 § 2 kk polegającego na tym, że w dniu 30.01.2009r. w miejscowości P. na drodze publicznej dwukierunkowej, nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym określone w art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20.06.1997r. Prawo o ruchu drogowym, w ten sposób, że kierując samochodem ciężarowym marki F. (...) o nr rej. (...) w czasie wykonywania manewru wymijania nie zachował szczególnej ostrożności i bezpiecznego bocznego odstępu, w wyniku czego potrącił idąca prawidłowo i pchającą dziecięcy wózek z dzieckiem pieszą E. G., na skutek czego nieumyślnie spowodował wypadek drogowy, w następstwie którego wymieniona doznała obrażeń ciała w postaci wstrząśnienia mózgu, urazu twarzoczaszki ze złamaniem obustronnym zatok szczękowych, złamania nosa i stłuczenia miednicy, nadto podprzydankowego pęknięcia aorty piersiowej, co spowodowało u niej ciężki uszczerbek na zdrowiu. Pojazd sprawcy wypadku M. D. w dacie zdarzenia posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w towarzystwie ubezpieczeniowym pozwanego stwierdzone polisą nr (...).

okoliczności bezsporne, ponadto

dowód: - wyrok SR w W. z 30.03.2010r. (k.14 akt)

- wyrok SO w T. z 02.07.2010r. (k.13)

- akta szkodowe pozwanego

Bezpośrednio po wypadku E. G. została przewieziona do Szpitala (...) w G. na Oddział Intensywnej Terapii, gdzie stwierdzono u niej uraz wielomiejscowy i obustronne złamania zatok szczękowych i skrzywienie przegrody nosa. Następnie w okresie 03.02.2009r.-04.02.2009r. powódka przebywała w Szpitalu im. (...) w T. na Oddziale (...) (...)z rozpoznaniem tętniaka aorty, pourazowego pęknięcia trzustki, złamania wieloodłamowego zatoki szczękowej oraz złamania przegrody nosa. Z uwagi na wielonarządowe obrażenia klatki piersiowej zabieg osteosyntezy szczęki mógł być przeprowadzony dopiero po zakończeniu leczenia kardiologicznego. W dniu 04.02.2009r. powódka trafiła do Kliniki (...) klatki piersiowej Akademii Medycznej w W., gdzie przeprowadzono u niej operację implantacji stentgrafu G. T. klatki piersiowej, a następnie ponownie przewieziono do Szpitala w T., w którym przebywała do 18.02.2009r. i wykonano u niej repozycję i unieruchomienie złamania szczęki laboratoryjnymi szynami nazębnymi i elastycznym wyciągiem miedzyszczękowym oraz podbródkową.

okoliczności bezsporne, ponadto

dowód: - karta informacyjna leczenia szpitalnego (k.15-16, k.29-29v akt)

- karty informacyjne (k.17-18, k.19, k.20, k.21, k.23, k.25, k.122 akt)

- skierowania do poradni specjalistycznych (k.22, k.25, k.30, k.121)

- wynik badania (k.24, k.122v)

- zaświadczenie lekarskie (k.27)

- informacje dla lekarza kierującego (k.27, k.28, k.30v, akt)

- zaświadczenia lekarskie (k.140-141)

- dokumentacja medyczna z Wojewódzkiego Szpitala (...) w T. (k143-169, k.203-257)

- dokumentacja medyczna z (...) Szpitala (...) w W. (k.171-201)

- dokumentacja medyczna z (...) Szpitala (...). W. B. w G. (k.259-301)

Powódka zastępowana przez pełnomocnika w dniu 30.04.2009r. zgłosiła stronie pozwanej, swoje roszczenie, domagając się zapłaty kwoty 75.409,25zł. (...) S.A. w W. decyzją z dnia 05.06.2009r. przyznał powódce kwotę 5.000zł tytułem zaliczki na poczet odszkodowania. Następnie pozwany przyznał E. G. dalsze odszkodowanie w kwocie 35.000zł, odszkodowanie tytułem kosztów specjalnej diety – 1.000zł, odszkodowanie tytułem kosztów opieki w kwocie 150zł, odszkodowanie za zniszczone okulary – 342zł, odszkodowanie za zniszczoną odzież – 250zł, odszkodowanie za zniszczony wózek – 150zł , ponadto także koszty dojazdów do szpitala – 64,94zł oraz opłatę za pobyt w szpitalu przy chorym dziecku 25zł.

okoliczności bezsporne, ponadto

dowód: - roszczenie powódki (k.89-95)

- pisma pozwanego informujące o przyznaniu odszkodowania (k.96, k.101-101v,

k.102-102v)

- końcowe orzeczenie/opinia lekarska (k.31-34, k.97-100)

- decyzja pozwanego z dnia 29.10.2013r. (k.25v-26)

- akta szkodowe pozwanego

W dniu 26.03.2015r. po przeprowadzeniu badania sądowo-lekarskiego u powódki rozpoznano stan po stentowaniu pourazowego tętniaka aorty piersiowej z dolegliwościami bólowymi w klatce piersiowej, stan po chirurgicznym zaopatrzeniu złamania szczęki typu L. F. II obustronnie, bez ograniczeń ruchomości w obu stawach skroniowo-żuchwowych, z okresowymi trzaskami i bólami w stawach skroniowo-żuchwowych, stan po zaopatrzeniu stomatologicznym złamań koron zębów szczęki 12 i 21, stan po złamaniu kości nosa z prawidłowa drożnością przewodów nosowych, stan po urazie trzustki, stan po urazie głowy z utratą przytomności, bez objawów uszkodzenia oun, blizny na głowie, przebyte zaburzenia stresowe pourazowe, w dacie badania subkliniczne nasilenie dolegliwości o charakterze psychicznym, obecność guzków w segmencie 6-tym płuca prawego, znaczne niedowidzenie oczu. Uraz ciała spowodowany wypadkiem z dnia 30.01.2009r. spowodował wystąpienie u powódki 26% stałego uszczerbku na zdrowiu, na który w świetle załącznika do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 18.12.2002r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania (Dz.U.2013.954 j.t.), składało się: 15% (wg pkt 63a) – za stan po stentowaniu aorty piersiowej, 2% (wg pkt 24) – za stan po złamaniu kości szczękowej, 2% (wg pkt 21) – za stan po złamaniu dwóch zębów szczęki, zaopatrzonych chirurgicznie, 0% (wg pkt 20) – za stan po złamaniu kości nosa bez zaburzeń drożności przewodów nosowych, ponieważ uległo ono wygojeniu bez trwałych następstw, 2% (wg pkt 1) – za blizny na głowie, 0% (wg pkt 10a) – za stan po przebytych zaburzeniach stresowych pourazowych, ponieważ u powódki nie występują zaburzenia psychiczne mające istotny charakter kliniczny, 5% (wg pkt 72) – za stan po urazie trzustki bez zaburzeń czynności. U powódki nie powstał uszczerbek na zdrowiu z tytułu przebytego urazu głowy z utratą przytomności, ponieważ w chwili badania nie stwierdzono cech ogniskowego uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego. Nie powstał również uszczerbek na zdrowiu z powodu znacznego niedowidzenia, ponieważ schorzenie to ma charakter samoistny i występowało przez wypadkiem. W trakcie powypadkowego leczenia powódki wykryto u niej guzki w miąższu prawego płuca, jednak brak jest danych pozwalających na ustalenie związku przyczynowego pomiędzy ich występowaniem, a wypadkiem. W wyniku wypadku powódka doznała złamania koron dwóch zębów, a powstałe ubytki zostały następnie zaprotezowane przez stomatologa za kwotę 300złotych. Przez okres ok. dwóch tygodni od zdarzenia powódka odczuwała dolegliwości bólowe o znacznym stopniu nasilenia, przez kolejne cztery tygodnie występowały one na średnim poziomie, a następnie ulegały stopniowemu złagodzeniu. Do chwili obecnej u powódki występują okresowo bóle w klatce piersiowej o niewielkim nasileniu, nadto musi korzystać ze stałej opieki kardiologa i przyjmować leki. Powódka przez okres dwóch miesięcy od zdarzenia, za wyjątkiem przebywania w warunkach ambulatoryjnych, wymagała pomocy innej osoby w związku wykonywaniem czynności dnia codziennego, tj. samoobsługą, poruszaniem się, przygotowywaniem posiłków etc., przez 3h dziennie. Powódka wymagała, wymaga i będzie wymagała częściowej pomocy innych osób przy wykonywaniu czynności wymagających znacznego wysiłku fizycznego, których jednak powinna unikać. Wobec powódki nie występują przeciwskazania do regularnego, umiarkowanego wysiłku fizycznego..

dowód: - opinia sądowo-lekarska (...) w T. C. M. im. L.R. w B. Katedry Medycyny Sądowej Zakładu Medycyny Sądowej w B. (k.368-376)

- zeznania powódki E. G. (k.421v-422)

- rachunek nr (...) (k.35)

Sąd zważył, co następuje:

powództwo zasługiwało w części na uwzględnienie.

Powyższy stan faktyczny, Sąd ustalił w oparciu o orzeczenia sądów karnych, dokumentację medyczną, której autentyczność nie była kwestionowana przez strony i nie budziła wątpliwości Sądu. Ponadto Sąd oparł się na opinii sądowej sporządzonej na potrzeby zawisłej sprawy i na aktach szkody pozwanego. Sporządzona przez biegłych z Zakładu Medycyny Sądowej (...) w T. C. M. im. L.R. w B., z zakresu chorób wewnętrznych, chorób płuc, chirurgii szczękowo-twarzowej i stomatologicznej, chirurgii naczyniowej, psychiatrii oraz medycyny sądowej kompleksowa opinia zawiera stwierdzenia poparte rzeczową, logiczną i spójną argumentacją. Zespół biegłych wskazał przesłanki rozumowania, a podstawę wnioskowania stanowiły przede wszystkim posiadane przez nich wiadomości specjalne, które w oparciu o zgromadzoną w aktach dokumentację medyczną oraz badanie powódki doprowadziły do konkluzji, iż na skutek obrażeń odniesionych w przedmiotowym wypadku E. G. doznała trwałego uszczerbku na zdrowiu wynoszącego 26%. W świetle sporządzonej opinii, mając na uwadze zgodność opinii z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziom wiedzy biegłych w zakresie wiadomości specjalnych, podstawy teoretyczne opinii, sposób motywowania wniosków, Sąd uznał, iż w sposób prawidłowy ustalono zakres obrażeń doznanych przez powódkę i stopień uszczerbku na zdrowiu. Wnioski zawarte w opinii nie budzą zastrzeżeń Sądu.

Zastrzeżenia do opinii biegłych zgłosił pozwany, który kwestionował przyznanie powódce trwałego uszczerbku na zdrowiu w zakresie: a) 2% z powodu blizn na głowie, który w jego ocenie winien wynosić 1%, b) 2% za złamanie koron dwóch zębów, który zgodnie z tabelą może zostać przyznany tylko za utratę zębów siecznych i kłów. Stanowisko pozwanego Sąd uznał za niezasadne, ponieważ w pierwszym przypadku nie zawarł on jakiejkolwiek argumentacji, ograniczając się wyłącznie do polemiki z ustaleniami opinii, natomiast w drugim przypadku nie miał racji, ponieważ zgodnie z pkt 21 pkt b załącznika do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 18.12.2002r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania (Dz.U.2013.954 j.t.), utrata pozostałych zębów (za wyjątkiem kłów i siekaczy), począwszy od dwóch – za każdy ząb (niezależnie od zaprotezowania) wiąże się z przyznaniem 1% stałego uszczerbku na zdrowiu za każdy ząb.

Jako bezzasadne Sąd uznał także zastrzeżenia do opinii zgłoszone przez powódkę, które dotyczyły braku uznania za trwały uszczerbek na zdrowiu, wg pkt 20 załącznika do wskazanego rozporządzenia - stan po złamaniu kości nosa bez zaburzeń drożności przewodów nosowych, ponieważ w opinii zostało jednoznacznie wskazane, iż uraz ten uległ wygojeniu bez trwałych następstw. Z kolei domaganie się przyznania powódce uszczerbku na zdrowiu z uwagi na występowanie blizn w obrębie głowy było nietrafne, ponieważ z tego tytułu został przyznany uszczerbek wynoszący 2% - w oparciu o pkt 1 załącznika. Podważanie przez powódkę określenia przez biegłych uszczerbku z tytułu urazów twarzoczaszki i złamania szczęki na poziomie 2% wyłącznie dlatego, że w wyższej wysokości tego rodzaju uszczerbek został przyjęty w postępowaniu szkodowym przez pozwanego, jest nieuzasadnione, ponieważ opinia biegłych winna posiadać charakter autonomiczny i taki też miała. W trakcie badania przez biegłych u powódki nie stwierdzono cech zaburzeń psychicznych mających istotny charakter kliniczny, także powódka nie przedstawiła żadnej dokumentacji medycznej związanej z leczeniem psychiatrycznym, czy psychologicznym, dlatego domaganie się przyznania trwałego uszczerbku na zdrowiu z tytułu jej stanu zdrowia psychicznego, Sąd ocenił jako niesłuszne. Z kolei za uprawnione uznano stanowisko powódki, iż wymagała ona pomocy innej osoby przy podstawowych czynnościach życiowych przez okres dłuższy niż wskazali biegli w opinii (1 miesiąc po 2h/dziennie). Mając na uwadze rozmiar dolegliwości powódki, zgormadzoną dokumentacją medyczną oraz dowód z przesłuchania E. G. w charakterze strony, Sąd uznał, iż zasadne jest przyjęcie iż powódka wymagała pomocy innej osoby przez okres 2 miesięcy po 3h dziennie.

Sąd dopuścił również dowód z przesłuchania powódki w charakterze strony na okoliczność aktualnego stanu zdrowia i samopoczucia powódki oraz rodzaju odczuwanych dolegliwości związanych z leczeniem powypadkowym i rehabilitacją. Sąd dał wiarę zeznaniom powódki, która wskazała, iż mimo upływu czasu nadal odczuwa dolegliwości związane z odniesionym urazem w postaci bolesności w klatce piersiowej oraz całego ciała w okresie zmian pogodowych. Nadto musi korzystać ze stałej opieki kardiologa i przyjmować leki. W ocenie Sądu, powyższe zeznania są spójne i przekonujące.

Mając na uwadze powyższy stan faktyczny stwierdzić należy, iż spór pomiędzy stronami dotyczył wysokości dochodzonego pozwem zadośćuczynienia i zwrotu kosztów opieki oraz zasadności roszczenia o zwrot kwoty 300 złotych z tytułu leczenia stomatologicznego.

W zakresie dochodzonego zadośćuczynienia w ocenie Sądu powództwo zasługuje na uwzględnienie w części, tj. tylko do kwoty 6.500 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia opóźnienia zgodnie z art. 481 kc., przy uwzględnieniu uprzedniego przyznania powódce przez pozwanego kwoty 40.000 złotych, natomiast w całości - odnośnie roszczeń o zasądzenie kosztów opieki i zwrotu kosztów leczenia stomatologicznego.

Zgodnie z art. 822 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający lub ubezpieczony. Przy czym uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela (art. 822 § 4 kc). Oznacza to, iż wyrządzenie szkody skutkuje powstaniem więzi materialnoprawnej między poszkodowanym, a ubezpieczycielem posiadacza pojazdu. Powstanie szkody powoduje zarówno po stronie ubezpieczyciela jak i ubezpieczającego odpowiedzialność, która ma charakter akcesoryjny.

Ubezpieczyciel i posiadacz pojazdu nie odpowiadają wprawdzie solidarnie, ale zapłata przez jednego z nich zwalnia pozostałego. Zakres odpowiedzialności ubezpieczającego jest przy tym tożsamy z zakresem odpowiedzialności ubezpieczonego i znajdują wobec niego zastosowanie przepisy prawa cywilnego dotyczące odpowiedzialności posiadacza pojazdu i wymagalności roszczeń wobec niego.

W myśl przepisu art. 436 § 1 kc w zw. z art. 435 kc, samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez ruch środka komunikacji. Jest to odpowiedzialność na zasadzie ryzyka, która może zostać wyłączona, jeżeli szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej, wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą posiadacz pojazdu nie ponosi odpowiedzialności. W niniejszej sprawie żadna z wymienionych okoliczności nie występuje. Skoro posiadacz pojazdu odpowiada za powstałą szkodę na podstawie wymienionych przepisów, to ponosi ją również ubezpieczyciel. Zakres tej odpowiedzialności normuje art. 444 kc stanowiący, iż w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty oraz art. 445 kc przewidujący możliwość przyznania poszkodowanemu, w przypadku uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, odpowiedniej sumy pieniężnej tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Termin „odpowiednia suma” nie oznacza sumy dowolnej, ponieważ jej prawidłowe ustalenie wymaga uwzględnienia wszystkich okoliczności mogących mieć w danym przypadku znaczenie. Ponadto zarówno okoliczności wpływające na wysokość zadośćuczynienia, jak i kryteria ich oceny winny być rozważane indywidualnie w związku z konkretną osobą pokrzywdzonego.

Celem zadośćuczynienia jest złagodzenie cierpień, zarówno fizycznych, jak i psychicznych, winno ono stanowić jednorazową rekompensatę pieniężną za całą doznaną przez poszkodowanego krzywdę. Ma ono kompensacyjny charakter, a więc powinno przedstawiać ekonomicznie odczuwalną wartość majątkową utrzymaną w rozsądnych granicach, a więc adekwatną w stosunku do doznanej krzywdy i aktualnych stosunków majątkowych społeczeństwa. Ustalając wysokość zadośćuczynienia należy mieć na względzie tego rodzaju czynniki, jak stopień doznanych cierpień, ich intensywność i długotrwałość, nieodwracalny charakter następstw, wiek poszkodowanego, stopień winy ponoszącego odpowiedzialność, przyczynienie się poszkodowanego. Przyznanie zadośćuczynienia i jego wysokość zależy od uznania Sądu, który bierze pod uwagę całokształt okoliczności sprawy.

W przedmiotowej sprawie powódka na skutek wypadku doznała poważnych obrażeń ciała w postaci urazu wielonarządowego, obustronnego złamania zatok szczękowych i skrzywienia przegrody nosa, pourazowego tętniaka aorty i pourazowego pęknięcia trzustki, złamania obustronnego szczęki L. F. II., złamania koron zębów 12 i 21. Doznane obrażenia spowodowały trwały uszczerbek na zdrowiu powódki wynoszący - zgodnie z opinią powołanych do sprawy biegłych - 26%. Przy określeniu wysokość trwałego uszczerbku na zdrowiu, nie zostały uwzględnione dolegliwości psychiczne, ponieważ okoliczności tej powódka nie wykazała za pomocą jakiejkolwiek dokumentacji medycznej, zgodnie ze spoczywającym na niej ciężarem dowodu. Mając na uwadze ustalony uszczerbek na zdrowiu powódki, a nadto rozmiar i rodzaj doznanych obrażeń, stopień cierpień powódki, długotrwałość i charakter leczenia, wiek powódki, Sąd uznał, że należne jej zadośćuczynienie winno wynosić 46.500 złotych. Uwzględniając okoliczność, iż pozwany przyznał E. G. kwotę 40.000zł, zasądzeniu podlegała tylko kwota 6.500zł, a dalej idące roszczenie zostało oddalone. Kwota zadośćuczynienia obejmuje również stosowną rekompensatę za dolegliwości związane z powrotem do zdrowia powódki, pozostawanie pod dalszą opieką kardiologiczną, bólami w klatce piersiowej oraz ewentualne dalsze następstwa zdrowotne. W ocenie Sądu jest ona utrzymana w rozsądnych granicach i nie razi niewspółmiernością.

Z tytułu zwrotu kosztów opieki Sąd zasądził na rzecz powódki kwotę 1.020zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu (art. 481§1 kc), uwzględniając wypłatę przez pozwanego kwoty 150zł i przyjmując, iż E. G. wymagała faktycznej opieki osoby trzeciej w związku z przygotowywaniem posiłków, ubieraniu, toalecie i innych czynnościach dna codziennego oraz pomocy w stawianiu się na konsultacje medyczne przez okres 2 miesięcy, a więc przez 60 dni, po 3h dziennie, przyjmując stawkę wynagrodzenia w średniej wysokości 6,5zł/h. Bez znaczenia jest okoliczność, że faktycznie pomoc ta była świadczona przez osobę bliską.

Jako zasadne Sąd uznał także roszczenie powódki o zwrot kosztów leczenia stomatologicznego dwóch zębów w kwocie 300zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu. (art. 481§1 kc) Wprawdzie przedłożony przez E. G. rachunek nr (...) z dnia 16.03.2011r. nie wskazuje rodzaju usługi, którą wykonano w gabinecie stomatologicznym, to jednak nie może budzić wątpliwości, iż w wyniku wypadku doszło do uszkodzenia dwóch zęby powódki, które w późniejszym czasie zostały zaprotezowane, co bezpośrednio wynika z opinii biegłych. W tej sytuacji Sąd uznał, iż kwota 300zł, na którą opiewa rachunek została faktycznie wydatkowana przez powódkę w związku z zaopatrzeniem stomatologicznym.

Sąd orzekł o kosztach procesu na podstawie art. 100 kpc, stosownie do wyniku sporu. Porównanie sumy roszczeń zgłoszonych w pozwie (27.320zł) i uwzględnionych w wyroku (7.820zł) daje wygraną powódki w 28,62% i przegraną w 71,38%. Koszty procesu powódki wynosiły 2.417zł i składały się na nie koszty zastępstwa procesowego – 2.400zł oraz koszty opłaty skarbowej od złożenia dokumentu pełnomocnictwa – 17zł, przy czym 28,62% tej kwoty stanowi 691,75zł. Koszty procesu pozwanego wynosiły 6.751,52 i składały się na nie koszty zastępstwa procesowego-2400zł, 17zł tytułem opłaty skarbowej od złożonego dokumentu pełnomocnictwa, a także kwota 4.334,52zł - jako zaliczka uiszczona na poczet wynagrodzenia biegłego. Różnica pomiędzy wskazanymi wartościami wynosi 4.127,48zł i taka kwota została w pkt III zasądzona od powódki na rzecz pozwanego.

Sąd nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1.582,26zł złotych tytułem części opłaty sądowej, od której uiszczenia była zwolniona powódka, przy uwzględnieniu stosunku, w którym przegrał sprawę. Wysokość należnej opłaty wynosiła 2.110zł (42.194 x 5%), natomiast pozwanego zobowiązano do zapłaty 1.582,26zł (2.110zł x 75%), zaś pozostałą częścią opłaty sądowej został obciążony Skarb Państwa.

Sędzia

Małgorzata Pawlikowska