Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Kow.1721/16wz

POSTANOWIENIE

Dnia 01.02.2017r.

Sąd Okręgowy w S. Wydział III Penitencjarny w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO w S. Witold Galewski

Protokolant st. sekretarz sądowy Katarzyna Kołpacka

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w S.– Dariusza Iwanowicza

po rozpoznaniu na posiedzeniu w Zakładzie Karnym w C. wniosku skazanego M. G. (G.) s. W. i R. z d. M., ur. dnia (...) w J., skazanego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w W. z dnia 08.06.2016r., sygn. akt IIK 8/16 za czyn z art.279§1kk, art.278§1kk, art.244kk, art.52 pkt 1, art.52 pkt 2 Ustawy z dnia 13.10.1995r. Prawo łowieckie, na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

o warunkowe przedterminowe zwolnienie

na zasadzie art.77§1kk, art.78§1kk oraz art.161§1kkw

postanowił:

1. odmówić udzielenia warunkowego przedterminowego zwolnienia skazanemu M. G. s. W.;

2. zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. G. M. kwotę (...). brutto ((...)) za obronę z urzędu;

3. zwolnić skazanego od kosztów sądowych w części dotyczącej wydatków i obciążyć nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Skazany M. G. wystąpił z wnioskiem o warunkowe przedterminowe zwolnienie, uzasadniając go zamiarem ustabilizowania swojego życia po opuszczeniu zakładu karnego i przestrzegania porządku prawnego.

Uprawnienie do ubiegania się o warunkowe przedterminowe zwolnienie skazany nabył w dniu 04.10.2016r. Koniec kary przypada na dzień 04.07.2017r.

Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Zasady udzielania warunkowego zwolnienia określone są w przepisie art.77§1kk. Z treści wskazanego przepisu wynika, że Sąd penitencjarny może warunkowo zwolnić skazanego z odbycia reszty kary pod warunkiem stwierdzenia wobec niego pozytywnej prognozy kryminologicznej. Ustalenie stosownej prognozy może nastąpić w oparciu o pozostałe elementy wskazanego powyżej przepisu. Nabycie uprawnień do ubiegania się o warunkowe zwolnienie nie jest wystarczające do uwzględnienia wniosku. Sąd penitencjarny podziela w tym zakresie stanowisko wyrażone w postanowieniu z dnia 21.12.2014r. przez Sąd Apelacyjny w Gdańsku sygn. II AKzw 2591/14.

Przy ustalaniu prognozy kryminologiczno-społecznej Sąd musi mieć na uwadze wskazane w art.77§1kk właściwości i warunki osobiste skazanego. Jest oczywiste że chcąc należycie ocenić, we wskazanym kontekście właściwości i warunki osobiste skazanego, konieczne jest odwołanie się do dowodu zawierającego stosowne informacje.

Z wywiadu środowiskowego z dnia 11.08.2011r., z dnia 12.01.2012r., oraz z dnia 18.01.2016r. załączonego do teczki osobopoznawczej wynika, że skazany postrzegany jest przez sąsiadów jako osoba spokojna, bezkonfliktowa. Wprawdzie okresowo spożywa alkoholu, ale pod jego wpływem nie powoduje sytuacji konfliktowych. Utrzymywał się ze wsparcia Opieki Społecznej. Nadto, skazany wykazuje lekceważący stosunek do porządku prawnego. W przeszłości leczył się psychiatrycznie i neurologicznie.

Z informacji psychologa więziennego z dnia 2.01.2017r. wynika, że rokowania odnośnie przestrzegania przez skazanego porządku prawnego w przypadku warunkowego zwolnienia, nie są pewne.

Zatem, właściwości i warunki osobiste skazanego na tym etapie resocjalizacji, nie przemawiają za uwzględnieniem wniosku. Skazany od wielu lat nadużywa alkoholu i popełnia przestępstwa

Zachowanie skazanego podczas odbywania kary pozbawienia wolności nie może być pominięte przy rozpoznawaniu wniosku o udzielenie warunkowego zwolnienia. Ocena postawy w warunkach izolacji jest ważna dla określenia prognozy kryminologicznej, bowiem pozwala na ustalenie czy wobec skazanego pod wpływem procesu resocjalizacji stwierdzić można ewolucję społecznie pożądanej postawy.

Z opinii Dyrektora zakładu karnego wynika, że w czasie odbywania kary, skazany nie był karany dyscyplinarnie, ani nagradzany regulaminowo. W stosunku do przełożonych przyjmuje regulaminową postawę. Ze współosadzonymi prowadzi zgodne relacje. Nie uczestniczy w podkulturze przestępczej.

Przypomnieć trzeba, że skazany odbywa karę w zakładzie karnym typu półotwartego. Z uwagi na swoją niepełnosprawność przebywa w Oddziale Wewnętrznym dla Osób Przewlekle Chorych i pozostaje pod stałą opieką lekarską, wychowawczą i psychologiczną. Nadto, skazany w przeszłości korzystał z pomocy lekarza psychiatry. Przebywał w 107 Szpitalu Psychiatrycznym w W., z uwagi na pojawiające się u niego myśli samobójcze. Do popełnionych przestępstwa, ustosunkowany jest mało krytycznie.

Należy również dodać, że skazany karę pozbawienia wolności odbywa w systemie zwykłym i nie jest zainteresowany zmianą na system programowanego oddziaływania. Sąd penitencjarny podziela stanowisko wyrażone w postanowieniu z dnia 25 sierpnia 2010r. Sądu Apelacyjnego w Lublinie w sprawie II AKzw 672/10 iż „od osadzonego ubiegającego się o udzielenie warunkowego zwolnienia oczekiwać należy szczególnego zaangażowania i aktywności w kierunku zmiany osobowości i dotychczasowego trybu życia. Jedną z form dążenia do dokonania tego rodzaju zmian jest odbywanie kary w systemie programowego oddziaływania. Skazany odbywający karę w takim systemie ma bowiem możliwość dokonania wglądu w dotychczasowe postępowanie i jego przeanalizowanie”. (vide: postanowienie z dnia 8.10.2014r. Sądu Apelacyjnego w Gdańsku sygn. II AKzw 1948/14, z dnia 13.01.2015r. Sądu Apelacyjnego w Gdańsku sygn. II AKzw 2691/14 oraz z dnia 14.04.2015r. Sądu Apelacyjnego w Gdańsku sygn. II AKzw 722/15).

Zatem, nie budzi wątpliwości to, że zachowanie skazanego w izolacji penitencjarnej jest przeciętne i niczym szczególnym się nie wyróżnia, a jedynie wyróżniająca się postawa w czasie odbywania kary może zasługiwać na warunkowe zwolnienie.

Formalne dostosowanie się do regulaminu odbywania kary nie pozwala na ustalenie wobec skazanego pozytywnej prognozy kryminologicznej. Brak przekroczeń i nie uzyskanie żadnej nagrody regulaminowej oznacza, że skazany jedynie w sposób poprawny poddał się karze, co należy do jego obowiązku, a co nie jest wystarczające do uwzględnienia przedmiotowego wniosku. W sumie bierna postawa skazanego nie uzasadnia przyjęcia, że w jego osobowości doszło do trwałej, a zarazem pozytywnej zmiany uzasadniającej stwierdzenie, że w przyszłości będzie on przestrzegał porządku prawnego.

Dodać trzeba, że skazany w czasie pobytu w izolacji więziennej nie został sprawdzony w tzw. systemie przepustkowym. Zatem, Administracja jednostki nie znalazła podstaw do zaufania skazanemu, do tego stopnia, aby umożliwić mu wykazanie iż podczas krótkiego pobytu na wolności jest w stanie przestrzegać zasad porządku prawnego.

W tym miejscu należy się odwołać do postanowienia z dnia 19.12.2006r. SA w Krakowie w którym stwierdzono, że bez sprawdzenia zachowania skazanego poza zakładem karnym nie powinno mu udzielać się warunkowego zwolnienia z reszty kary. Podkreślić trzeba, że podobne stanowisko w zakresie konieczności sprawdzenia zachowania skazanego na wolności zajął Sąd Apelacyjny w Gdańsku w postanowieniach: z dnia 29.03.2016r. sygn. II AKzw 503/16, z dnia 25.04.2016r. sygn. II AKzw 684/16, z dnia 13.06.2016r. sygn. II AKzw 1019/16, z dnia 25.10.2016r. sygn. II AKzw 1992/156, z dnia 5.12.2016r. sygn. AKzw 2246/16, z dnia 17.01.2017r. Sądu Apelacyjnego w Gdańsku, sygn. II AKzw 2554/16).

Przechodząc do okoliczności popełnienia przez skazanego przestępstwa podnieść należy, że o tyle mają one znaczenie dla negatywnej prognozy, a w konsekwencji i dla negatywnej decyzji w przedmiocie warunkowego zwolnienia, o ile wskazują na takie cechy skazanego, które mogą być przyczyną popełnienia przez niego kolejnego przestępstwa ( vide : postanowienia : z dnia 21.10.2004r. S.A. we Wrocławiu sygn. II AKzw 709/04, z dnia 14.01.2014r. Sądu Apelacyjnego w Gdańsku sygn. II AKzw 2908/13 oraz z dnia 20.01.2014r. Sądu Apelacyjnego w Gdańsku w II AKzw. 38/14).

Z odpisu wyroku łącznego w sprawie II K 8/16 wynika, że skazany popełnił przestępstwa z art.278§1kk (w sprawie IIK 249/15), art.279§1kk (w sprawie IIK 360/15, IIK 367/15), z art.244kk (w sprawie IIK 63/10 i IIK 1026/10).

Popełnione przestępstwa dowodzą, że skazany nie jest sprawcą przypadkowym. Za takim stanowiskiem przemawia ustalona karalność. Z informacji z (...)z dnia 19.12.2016r. wynika, że skazany był 9-krotnie karany z czego 3 razy za przestępstwa z art.278§1kk w sprawie: IIK 367/15, IIK 249/15, z art.279§1kk w sprawie IIK 360/15, a także 2 razy za czyny z art.244kk w sprawach: IIK 63/10 i IIK 1026/10.

Nadto, skazany jest recydywistą penitencjarnym albowiem w dniu 19.04.2001r. opuścił Zakład Karny w C. po uzyskaniu warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbywania reszty kary roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie II K 218/00 za czyn m.in. z art.265§1dkk.

Następnie w dniach 14.10.2011r. oraz 28.09.2014r. ponownie opuszczał jednostki penitencjarne. Skazany kolejne przestępstwa popełniał w dniach 19 czerwca 2013r., w okresie od 13-19 czerwca 2013r., w dniu 19 czerwca 2013r., w okresie 14-15 maja 2015r., w nocy z 10/11 sierpnia 2015r. w okresie od 24 lipca 2015r. do 9 sierpnia 2015r. To oznacza, że jest skazany jest sprawcą zdemoralizowanym którego nawet pobyt w izolacji więziennej nie jest w stanie skłonić do zmiany nagannej postawy i przestrzegania porządku prawnego.

Ujść uwadze Sądu nie może również fakt, że wobec skazanego w sprawach: IIK 653/96, IIK 210/97, IIK 63/10, IIK 1026/10, Sądy wymierzały kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem, których wykonanie z uwagi na naganne zachowanie skazanego na wolności, następnie zarządzano (vide: postanowienia Sądu z dnia 21.09.1999r., 18.05.2011r. oraz 15.04.2014r.).

Zatem, skazany nie doceniał orzekanych wobec niego kilkakrotnie kar o charakterze wolnościowym . Skazany jest osobą zdemoralizowaną, w stosunku do której stosowane w przeszłości środki związane z poddaniem go próbie, nie przyniosły oczekiwanego rezultatu.

O tym, że skazany jest osobą niepoprawną świadczy także fakt, że w dniu 22.08.2014r. Sąd Okręgowy w K. udzielił mu zezwolenia na odbywanie w systemie dozoru elektronicznego kary pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie II K 1026/10 S.R. W.. Jednak, w związku z nagannym zachowaniem skazanego na wolności i nie przestrzeganiem ustalonego harmonogramu, postanowieniem Sądu Okręgowego wK.z dnia 30.09.2014r. odwołano mu zezwolenie na odbywanie kary w (...).

Stwierdzić więc należy, że okoliczności popełnienia przestępstw przy uwzględnieniu ustalonej karalności oraz wniosków wynikających z opinii psychologa więziennego przemawiają przeciwko uwzględnieniu wniosku skazanego, bowiem wskazują na takie jego cechy osobowości, jak skłonności do naruszania elementarnych zasad porządku prawnego, które mogą być podstawą do popełnienia kolejnego przestępstwa.

Zauważyć w tym miejscu trzeba, że w stosunku do skazanego zastosowano w przeszłości środki probacyjne, zarówno w postaci warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonego kary pozbawienia wolności, jak również warunkowego przedterminowego zwolnienia. Jedną z okoliczności ocenianych przy rozpoznaniu wniosku o warunkowe zwolnienie jest postawa skazanego która oznacza jego stosunek wobec norm i reguł społecznych oraz widoczną skłonność do naruszania dóbr prawem chronionych. Sąd penitencjarny podziela stanowisko wyrażone w postanowieniu Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 12.01.2005r. sygn. AKzw 1161/04, Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 22.07.2007r. sygn. AKzw.982/07, Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 16.10.2012r. w sprawie II AKzw 2047/12, że do czynników rokujących negatywnie odnośnie postępowania skazanego w warunkach wolnościowych należy fakt, że skazany po raz kolejny narusza porządek prawny, ponownie dopuszcza się przestępstwa pomimo uprzedniego warunkowego zwolnienia. To oznacza, że uprzednio ustalona pozytywna prognoza kryminologiczna była nietrafna. Nadto fakt ten rzutuje na ocenę jego postawy i nie może być pomijany przy konstruowaniu aktualnej prognozy kryminologicznej.

Stąd też, postawa skazanego z okresu pobytu w warunkach izolacji powinna być oceniania w powiązaniu z jego właściwościami i warunkami osobistymi (pojawiające się myśli samobójcze, małokrytyczny stosunek do popełnionych czynów, niski stopień zaangażowania w proces resocjalizacji), okolicznościami popełnionych przestępstw i bezskutecznością zastosowanych w przeszłości środków probacyjnych.

Zdaniem Sądu penitencjarnego, zgromadzone w przedmiotowej sprawie dowody nie dają podstawy do sformułowania wniosku, że skazany na obecnym etapie wykonywania kary ma na tyle ukształtowane właściwe postawy, iż mimo niewykonania pozostałej części kary pozbawienia wolności będzie przestrzegał porządku prawnego a w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa a dalszy proces jego resocjalizacji prowadzony w warunkach wolnościowych będzie przebiegał należycie.

W tej sytuacji, wobec braku pozytywnej prognozy kryminologicznej, uznając wniosek za bezzasadny, postanowiono jak na wstępie.

O kosztach obrony z urzędu orzeczono zgodnie z przepisem art. 29§1 ustawy z dnia 26.05.1982r. Prawo o adwokaturze (Dz. U. Nr 16 poz.124) oraz § 2 pkt 1,2 i 3, § 13 pkt. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (…) ( Dz. U . z 2015r. poz. 1800 ). oraz w zw. zw. z § 22 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielanej przez adwokata z urzędu ( Dz. U . z 2016r. poz. 1714 ).

O kosztach postępowania przed sądem orzeczono na podstawie przepisu art. 626§1kpk w zw. z art.624§1kpk w zw. z art. 1§2kkw.

III Kow 1721/16

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE