Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 223/16

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 stycznia 2017 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Tomasz Choczaj

Protokolant: sekr. Joanna Wołczyńska - Kalus

po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2017 roku w Sieradzu

na rozprawie

z powództwa Skarbu Państwa - Starosty (...)

przeciwko K. L. i J. K.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego K. L. na rzecz powoda Skarbu Państwa - Starosty (...):

a)  kwotę 81 524,38 zł (osiemdziesiąt jeden tysięcy pięćset dwadzieścia cztery złote 38/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 09 września 2016 roku do dnia zapłaty,

b)  odsetki ustawowe za opóźnienie:

- od kwoty 274 000,00 zł (dwieście siedemdziesiąt cztery tysiące złotych) od dnia 10 września 2016 roku do dnia 20 września 2016 roku,

- od kwoty 254 000,00 zł (dwieście pięćdziesiąt cztery tysiące złotych) od dnia 21września 2016 roku do dnia 11 października 2016 roku,

- od kwoty 253 440,26 zł (dwieście pięćdziesiąt trzy tysiące czterysta czterdzieści złotych 26/100) od dnia 12 października 2016 roku
do dnia 19 października 2016 roku,

- od kwoty 53 933,77 zł (pięćdziesiąt trzy tysiące dziewięćset trzydzieści trzy złote 77/100) od dnia 20 października 2016 roku
do dnia 09 listopada 2016 roku,

- od kwoty 52 934,77 zł (pięćdziesiąt dwa tysiące dziewięćset trzydzieści cztery złote 77/100) od dnia 10 listopada 2016 roku do dnia 14 listopada 2016 roku,

- od kwoty 33 304,33 zł (trzydzieści trzy tysiące trzysta cztery złote 33/100) od dnia 15 listopada 2016 roku do dnia zapłaty,

1.  oddala powództwo skierowane przeciwko K. L. w pozostałej części,

2.  zasądza od powoda Skarbu Państwa - Starosty (...)
na rzecz pozwanego K. L. kwotę 6 492,33 zł (sześć tysięcy czterysta dziewięćdziesiąt dwa złote 33/100) tytułem zwrotu części kosztów zastępstwa prawnego,

3.  nakazuje pobrać od pozwanego K. L. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w Sieradzu kwotę 4 084,57 zł (cztery tysiące osiemdziesiąt cztery złote 57/100) tytułem brakującej części opłaty stosunkowej, od uiszczenia której powód był zwolniony,

4.  zasądza od pozwanego J. K. na rzecz powoda Skarbu Państwa - Starosty (...):

a)  kwotę 81 524,38 zł (osiemdziesiąt jeden tysięcy pięćset dwadzieścia cztery złote 38/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 09 września 2016 roku do dnia zapłaty,

b)  odsetki ustawowe za opóźnienie:

- od kwoty 274 000,00 zł (dwieście siedemdziesiąt cztery tysiące złotych) od dnia 10 września 2016 roku do dnia 12 października 2016 roku,

- od kwoty 273 960,66 zł (dwieście siedemdziesiąt trzy tysiące dziewięćset sześćdziesiąt złotych 66/100) od dnia 13 października 2016 roku do dnia 21 października 2016 roku,

- od kwoty 251 486,98 zł (dwieście pięćdziesiąt jeden tysięcy czterysta osiemdziesiąt sześć złotych 98/100) od dnia 22 października 2016 roku do dnia 26 października 2016 roku,

- od kwoty 251 198,94 zł (dwieście pięćdziesiąt jeden tysięcy sto dziewięćdziesiąt osiem złotych 94/100) od dnia 27 października 2016 roku do dnia 14 listopada 2016 roku,

- od kwoty 248 987,53 zł (dwieście czterdzieści osiem tysięcy dziewięćset osiemdziesiąt siedem złotych 53/100) od dnia 15 listopada 2016 roku do dnia 24 listopada 2016 roku,

- od kwoty 248 699,49 zł (dwieście czterdzieści osiem tysięcy sześćset dziewięćdziesiąt dziewięć złotych 49/100) od dnia 25 listopada 2016 roku do dnia zapłaty,

1.  oddala powództwo skierowane przeciwko J. K.
w pozostałej części,

2.  zasądza od powoda Skarbu Państwa - Starosty (...)
na rzecz pozwanego J. K. kwotę 6 492,33 zł (sześć tysięcy czterysta dziewięćdziesiąt dwa złote 33/100) tytułem zwrotu części kosztów zastępstwa prawnego,

3.  nakazuje pobrać od pozwanego J. K. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w Sieradzu kwotę 4 084,57 zł (cztery tysiące osiemdziesiąt cztery złote 57/100) tytułem brakującej części opłaty stosunkowej, od uiszczenia której powód był zwolniony.

Sygn. akt I C 223/16

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 09 września 2016 roku Skarb Państwa - Starosta (...) wniósł o zasądzenie od K. L. kwoty 297 057,29 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia
wniesienia pozwu do dnia zapłaty, tytułem zaległych odsetek od należności
określonej w wyroku Sądu Okręgowego w Sieradzu z dnia 28 czerwca 2013 roku wydanym w sprawie o sygn. akt II K 6/12, a także o zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty 274 000,00 zł
za okres od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty i kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Pozwem z dnia 09 września 2016 roku Skarb Państwa - Starosta (...) wniósł o zasądzenie od J. K. kwoty 297 057,29 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, tytułem zaległych odsetek od należności określonej w wyroku Sądu Okręgowego w Sieradzu z dnia 28 czerwca 2013 roku wydanym w sprawie
o sygn. akt II K 6/12, a także o zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty 274 000,00 zł za okres od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty i kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Pozwani nie uznali powództwa i wnieśli o jego oddalenie oraz
o zasądzenie od powoda na swoją rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Obie sprawy zostały połączone do wspólnego rozpoznania postanowieniem Sądu Okręgowego w Sieradzu z dnia 19 września 2016 roku.

Pismem z dnia 08 grudnia 2016 roku powód ograniczył powództwo skierowane przeciwko K. L. domagając się zasądzenia od niego odsetek ustawowych za opóźnienie: od kwoty 274 000,00 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia 20 września 2016 roku; od kwoty 254 000,00 zł
od dnia 21 września 2016 roku do dnia 11 października 2016 roku; od kwoty 253 440,26 zł od dnia 12 października 2016 roku do dnia 19 października 2016 roku; od kwoty 53 933,77 zł od dnia 20 października 2016 roku do dnia
09 listopada 2016 roku; od kwoty 52 934,77 zł od dnia 10 listopada 2016 roku do dnia 14 listopada 2016 roku i od kwoty 33 304,33 zł od dnia 15 listopada 2016 roku do dnia zapłaty.

W tym samym piśmie procesowym powód ograniczył powództwo skierowane przeciwko J. K. domagając się zasądzenia
od niego odsetek ustawowych za opóźnienie: od kwoty 274 000,00 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia 12 października 2016; od kwoty 273 960,66 zł od dnia 13 października 2016 roku do dnia 21 października 2016 roku; od kwoty
251 486,98 zł od dnia 27 października 2016 roku do dnia 24 listopada 2016 roku oraz od dnia 22 października 2016 roku do dnia 26 października 2016 roku; od kwoty 251 198,94 zł od dnia 27 października 2016 roku do dnia
14 listopada 2016 roku; od kwoty 248 987,53 zł od dnia 15 listopada 2016 roku do dnia 24 listopada 2016 roku i od kwoty 248 699,49 zł od dnia 25 listopada 2016 roku do dnia zapłaty.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Wyrokiem z dnia 28 czerwca 2013 roku wydanym w sprawie o sygn. akt
II K 6/12 Sąd Okręgowy w Sieradzu uznał K. L.
i J. K. za winnych tego, że w okresie od 16 lutego 2007 roku
do 22 czerwca 2007 roku w P., S. i Z., województwa (...), działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą pełniącą funkcję prezesa zarządu Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w P., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu
z góry powziętego zamiaru przywłaszczenia pieniędzy pochodzących
ze sprzedaży nieruchomości nr (...), obręb (...) P., będącej własnością Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w P., udzielili pomocy T. B. w przedłożeniu przez niego w Banku Spółdzielczym w S. poświadczających nieprawdę dokumentów w celu uzyskania kredytu preferencyjnego w kwocie 957 990,00 zł na urządzenie gospodarstwa rolnego przez osoby, które nie ukończyły 40 roku życia w ten sposób, że K. L. jako Zastępca Prezesa Zarządu Spółdzielni działający wspólnie
z inną osobą, za wiedzą i zgodą J. K. świadomego ciążącego
na K. L. i innej osobie obowiązku zajmowania się sprawami majątkowymi Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w P. zawarli
16 lutego 2007 roku z T. B. umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości o nr (...), obręb (...) P., powierzchni 15,95 ha i nr Kw nr (...), w której wpisano niezgodne z prawdą dane dotyczące całkowitej ceny sprzedaży nieruchomości w wysokości 1 400 000,00 zł oraz zapłaconego zadatku w kwocie 420 000,00 zł, a następnie po przedłożeniu
22 marca 2007 roku przez T. B. tego dokumentu w Banku Spółdzielczym w S. i zawarciu przez niego 30 kwietnia 2007 roku umowy kredytu T. B., K. L. i inna osoba, działając za wiedzą i zgodą J. K. , złożyli 22 maja 2007 roku w Kancelarii Notarialnej w Z. niezgodne z prawdą oświadczenia odnośnie ceny sprzedaży wyżej wymienionej nieruchomości w wysokości 1 400 000,00 zł oraz zapłaconego przez T. B. zadatku w wysokości 442 010,00 zł, wprowadzając podstępnie w błąd notariusza R. B. będącego funkcjonariuszem publicznym i wyłudzając w ten sposób poświadczenie przez niego nieprawdy w akcie notarialnym sprzedaży opisanej wyżej nieruchomości Rep. A nr (...)z 22 maja 2007 roku odnośnie całkowitej ceny sprzedaży tej nieruchomości i wręczonego zadatku, który to dokument warunkujący wypłatę kwoty kredytu T. B. przedłożył w Banku Spółdzielczym
w S., a następnie po wpłynięciu na rachunek bankowy Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w P. kwoty 957 990,00 zł z tytułu sprzedaży opisanej wyżej nieruchomości, pochodzącej z kredytu udzielonego T. B. przez Bank Spółdzielczy w S. na jej zakup, dokonali przywłaszczenia z tej sumy kwoty 910 000,00 zł, tj. mienia znacznej wartości w ten sposób,
iż 22 czerwca 2007 roku inna osoba, za aprobatą K. L.
i J. K. dokonała przelewu na należące do niej konto osobiste kwoty 302 000,00 zł, jak też przelewów kwot po 274 000,00 zł na konta osobiste K. L. i J. K. oraz przelewu kwoty 60 000,00 zł na konto Z. O., przy czym K. L. jako zobowiązany na podstawie ustawy z 16 września 1982 roku - Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 2003 r., Nr 188, poz. 1848 ze zm.) oraz statutu Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w P. do prowadzenia spraw majątkowych Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w P. w związku z powołaniem go na mocy uchwały Walnego Zgromadzenia tej Spółdzielni nr (...)/92 z 04 stycznia 1992 roku na członka Zarządu Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej z funkcją Zastępcy Prezesa Zarządu poprzez nadużycie udzielonych mu uprawnień, a J. K. jako członek tej spółdzielni mający świadomość funkcji sprawowanych przez inną osobę oraz K. L. wyrządzili tej Spółdzielni szkodę majątkową w wielkich rozmiarach w wysokości 1 415 000 zł, dokonując sprzedaży nieruchomości nr 198/1, obręb 17 P., za kwotę 957 990,00 zł
w opisany wyżej sposób, a więc winnych popełnienia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 296 § 1, 2 i 3 i art. 284 § 1 w zw. z art. 294 § 1 i art. 18 § 3
w zw. z 286 § 1 w zw. z art. 294 § 1 i art. 297 § 1 i art. 272 i art. 273 w zw. z art. 11 § 2 w zw. z art. 12 ustawy z 06 czerwca 1997 roku Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym 07 czerwca 2010 roku w zw. z art. 4 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 294 § 1 w zw. z art. 11 § 3 oraz art. 33 § 2 w zw. z art. 309 ustawy z 06 czerwca 1997 roku Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym 07 czerwca 2010 roku. W związku
z tym wymierzył K. L. karę 2 lat pozbawienia wolności oraz 450 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 40 złotych, natomiast J. K. karę 2 lat pozbawienia wolności oraz 250 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 40 złotych,
(dowód: wyrok - k. 10 - 24) .

Tym samym wyrokiem Sąd Okręgowy w Sieradzu uznał K. L. za winnego tego, że:

a) w okresie od 22 lipca 2005 roku do 26 maja 2009 roku w P., będąc członkiem zarządu i Zastępcą Prezesa Zarządu Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w P., wbrew przepisom ustawy z 16 września 1982 roku Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 2003 r., Nr 188, poz. 1848 z zm.) oraz statutu Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w P. z 24 marca 1983 roku, nie poddał spółdzielni lustracji, to jest uznał go za winnego dokonania czynu wyczerpującego dyspozycję art. 267c pkt. 1 ustawy z 16 września 1982 roku Prawo spółdzielcze (tekst jednolity: Dz.U. z 2003 r., Nr 188, poz. 1848 ze zm.)
w brzmieniu obowiązującym 07 czerwca 2010 roku w zw. z art. 4 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 267c pkt 1 ustawy z 16 września 1982 roku Prawo spółdzielcze (tekst jednolity: Dz.U. z 2003 r., Nr 188, poz. 1848 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym 07 czerwca 2010 roku w zw. z art. 4 § 1 k.k., i za to wymierzył mu karę 40 stawek dziennych grzywny ustalając wartość stawki na kwotę 40 złotych;

b) w okresie od 22 lipca 2005 roku do 31 grudnia 2008 roku w P., będąc członkiem zarządu i Zastępcą Prezesa Zarządu Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w P., wbrew przepisom ustawy z 16 września 1982 roku Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 2003 r., Nr 188, poz. 1848 z zm.) oraz statutu Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w P. z 24 marca 1983 roku, działając w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu, nie zwoływał Walnego Zgromadzenia w ciągu 6 miesięcy po zakończeniu kolejnych lat obrachunkowych, to jest we wskazanym okresie trzykrotnie, w tym w okresie
od 01 stycznia do 30 czerwca 2006 roku za rok 2005, w okresie od 01 stycznia do 30 czerwca 2007 roku za rok 2006, w okresie od 01 stycznia do 30 czerwca 2008 roku za rok 2007, to jest dokonania trzech konstruujących ciągu przestępstw wyczerpujących dyspozycję art. 267c pkt. 4 ustawy z 16 września 1982 roku Prawo spółdzielcze (tekst jednolity: Dz.U. z 2003 r., Nr 188, poz. 1848 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym 07 czerwca 2010 roku w zw. z art. 91 § 1 ustawy z 06 czerwca 1997 roku Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553 ze zm.)
w brzmieniu obowiązującym 07 czerwca 2010 roku w zw. z art. 4 § 1 k.k.
i za to na podstawie art. 267c pkt 1 ustawy z 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (tekst jednolity: Dz.U. z 2003r., Nr 188, poz. 1848 ze zm.)

w brzmieniu obowiązującym 07 czerwca 2010 roku w zw. z art. 91 ustawy
z 06 czerwca 1997 r. Kodeks karny
(Dz.U. Nr 88, poz. 553 ze zm.), i za to wymierzył mu karę 100 stawek dziennych grzywny, ustalając wartość stawki na kwotę 40 złotych,
(dowód: wyrok - k. 10 - 24) .

Tym samym wyrokiem Sąd Okręgowy w Sieradzu uznał K. L. za winnego tego, że:

a) w okresie od stycznia 2003 roku do 26 maja 2009 roku, w P., woj. (...), będąc odpowiedzialnym na podstawie art. 4 ust 5 ustawy
z 29 września 1994 roku o rachunkowości
(Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694
ze zm.) za wykonywanie obowiązków w zakresie rachunkowości jako członek zarządu i Zastępca Prezesa Zarządu Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej
w P. dopuścił się nieprowadzenia ksiąg rachunkowych, to jest
za winnego dokonania czynu z art. 77 pkt. 1 ustawy z 29 września 1994 roku
o rachunkowości
(Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym 07 czerwca 2010 roku w zw. z art. 4 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 77 pkt 1 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2002 r.
Nr 76, poz. 694 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym 07 czerwca 2010 roku,
i wymierzył mu karę 40 stawek dziennych grzywny, ustalając wartość stawki
na kwotę 40 złotych;

b) w okresie od stycznia 2004 roku do 26 maja 2009 roku, w P., woj. (...), działając w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu, będąc odpowiedzialnym na podstawie art. 4 ust 5 ustawy z 29 września 1994 roku
o rachunkowości
(Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) za wykonywanie obowiązków w zakresie rachunkowości, jako Zastępca Prezesa Zarządu Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w P. dopuścił się nie sporządzania sprawozdań finansowych za lata 2003 - 2008, w tym: w okresie od 01 stycznia
do 31 marca 2004 roku za rok 2003, w okresie od 01 stycznia do 31 marca 2005 roku za rok 2004, w okresie od 01 stycznia do 31 marca 2006 roku za rok 2005, w okresie od 01 stycznia do 31 marca 2007 roku za rok 2006, w okresie
od 01 stycznia do 31 marca 2008 roku za rok 2007, w okresie od 01 stycznia
do 31 marca 2009 roku za rok 2008, to jest za winnego dokonania sześciu konstruujących ciągu przestępstw wyczerpujących dyspozycję art. 77 pkt. 2 ustawy z 29 września 1994 roku o rachunkowości (Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym 07 czerwca 2010 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 77 pkt 2 ustawy z 29 września 1994 roku
o rachunkowości
(Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym 07 czerwca 2010 roku w zw. z art. 91 § 1 ustawy z 06 czerwca 1997 roku Kodeks karny (Dz.U. Nr 88 poz. 553 ze zm.), i wymierzył mu karę

100 stawek dziennych grzywny ustalając wartość stawki na kwotę
40 złotych;

c) przyjmując, iż w okresie od 01 stycznia do 31 marca 2003 roku
w P., woj. (...), będąc odpowiedzialnym na podstawie art. 4 ust 5 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) za wykonywanie obowiązków w zakresie rachunkowości, jako członek zarządu i Zastępca Prezesa Zarządu Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w P. nie sporządził sprawozdania finansowego za rok 2002, to jest czynu wyczerpującego dyspozycję art. 77 pkt 2 ustawy z 29 września 1994 roku
o rachunkowości
(Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.), na podstawie
art. 17§1 pkt 6 k.p.k. postępowanie w tym zakresie umorzył, a wydatkami z tym związanymi obciążył Skarbu Państwa,
(dowód: wyrok - k. 10 - 24) .

Tym samym wyrokiem Sąd Okręgowy w Sieradzu na podstawie art. 69 § 1 i 2 i art. 70 § 1 pkt. 1 ustawy z 06 czerwca 1997 roku Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym 07 czerwca 2010 roku wykonanie m.in. orzeczonych wobec oskarżonych K. L.
i J. K. kar pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okresy próby 5 lat oraz na podstawie art. 46 § 1 ustawy z 06 czerwca 1997 roku Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym 07 czerwca 2010 roku orzekł wobec K. L. i J. K. obowiązek naprawienia w części szkody wyrządzonej przestępstwem przypisanym poprzez uiszczenie na rzecz Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej
w P. po 274 000,00 zł,
(dowód: wyrok - k. 10 - 24) .

Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna w P. wpisana pod nr 260-A nie została przerejestrowana (wpisana) do Krajowego Rejestru Sądowego i nie złożyła wniosku do dnia 31 grudnia 2015 roku o wpis do tego rejestru.
W związku z tym Sąd Rejonowy dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi, XX Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego uznał ją za wykreśloną z rejestru
z dniem 01 stycznia 2016 roku - na podstawie ust. 2a ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 roku Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. z 1997 roku, Nr121, poz.770),
(dowód: pismo Sądu Rejonowego dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi XX Wydziału Gospodarczego Krajowego Rejestru Sądowego - k. 25) .

Postanowieniem z dnia 17 czerwca 2016 roku wydanym w sprawie
o sygn. akt II Ko 223/16, Sąd Okręgowy w Sieradzu nadał klauzulę wykonalności prawomocnemu wyrokowi Sądu Okręgowego w Sieradzu
z 28 czerwca 2013 roku wydanemu w sprawie II K 6/12 w zakresie orzeczenia wobec K. L. i J. K. obowiązku naprawienia w części szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez uiszczenie na rzecz Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w P. po 274 000,00 zł ustalając,
iż wierzycielem jest Skarb Państwa - reprezentowany przez Starostę (...),
(dowód: postanowienie - k. 26 - 29) .

Powód w pismach z dnia 07 lipca 2016 roku wezwał K. L. i J. K. do zapłaty sumy pieniężnej zasądzonej prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Sieradzu z dnia 28 czerwca 2013 roku wydanym w sprawie o sygn. akt II K 6/12, tj. kwoty 274 000,00 zł wraz
z odsetkami ustawowymi od dnia 01 kwietnia 2014 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku i odsetkami za opóźnienie od dnia 01 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty. Wezwania do zapłaty zostały doręczone K. L.
i J. K. 14 lipca 2016 roku,
(dowód: wezwania do zapłaty wraz z potwierdzeniami odbioru - k. 30 - 35) .

Postanowieniem z dnia 20 września 2016 roku wydanym w sprawie
o sygn. akt II Ko 314/16, Sąd Okręgowy w Sieradzu uchylił zabezpieczenie majątkowe zastosowane na mieniu K. L. postanowieniem prokuratora Prokuratury Rejonowej w Zduńskiej Woli z dnia 14 lutego 2008 roku w sprawie Ds. 1524/07 i zwolnił spod zabezpieczenia środki finansowe zdeponowane na rachunkach bankowych banku (...) Oddział
w Z. nr (...) na kwotę 100 000,00 zł,
nr (...) na kwotę 80 000,00 zł i nr (...) oraz uchylił zabezpieczenie majątkowe zastosowane na mieniu J. K. postanowieniem prokuratora Prokuratury Rejonowej
w Z. z dnia 05 czerwca 2009 roku w sprawie V Ds. 4/08 Prokuratury Okręgowej w Sieradzu w ten sposób, że zwolnił spod zabezpieczenia środki finansowe znajdujące się na rachunkach bankowych
nr (...) w Banku (...)/ Zd -W. - lokata (...) na kwotę 24 000,00 zł, nr (...) w Banku Spółdzielczym w S. na kwotę 36,90 zł
i nr (...) w Banku (...)/ Zd -W.
na kwotę 2 253,32 zł zastrzegając, iż zwolnione środki finansowe zgromadzone na wskazanych rachunkach wraz z odsetkami zostaną wypłacone Skarbowi Państwa - Staroście (...) w wykonaniu pkt 7 wyroku Sądu Okręgowego w Sieradzu z 28 czerwca 2013 roku wydanego w sprawie
o sygn. akt II K 6/12 oraz postanowienia tegoż Sądu z 17 czerwca 2016 roku
w sprawie o sygn. akt II Ko 223/16,
(dowód: postanowienie - k. 92 - 93 verte).

Na poczet kwoty 274 000,00 zł określonej w wyroku Sądu Okręgowego
w S. z dnia 28 czerwca 2013 roku wydanym w sprawie o sygn. akt II K 6/12 K. L. uiścił dobrowolnie kwotę 20 000,00 zł w dniu
20 września 2016 roku. Na poczet powyższej zaległości przekazane zostały przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Zduńskiej Woli A. N. na konto powoda kwoty: 559,74 zł w dniu 11 października 2016 roku, 3 655,47 zł w dniu 19 października 2016 roku, 195 851,02 zł w dniu
19 października 2016 roku, 999,00 zł w dniu 09 listopada 2016 roku i 19 630,44 zł w dniu 14 listopada 2016 roku. Na poczet kwoty 274 000,00 zł określonej
w wyroku Sądu Okręgowego w Sieradzu z dnia 28 czerwca 2013 roku wydanym w sprawie o sygn. akt II K 6/12 J. K. nie uiścił dobrowolnie żadnej kwoty. Natomiast Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Zduńskiej Woli A. N. na jej częściowe pokrycie przekazał kwotę: 39,34 zł w dniu

12 października 2016 roku, 22 473,68 zł w dniu 21 października 2016 roku, 288,04 zł w dniu 26 października 2016 roku, 2 211,41 zł w dniu 14 listopada 2016 roku i 288,04 zł w dniu 24 listopada 2016 roku, (dowód: potwierdzenia przelewów - k. 131 - 140) .

J. K. ma 55 lat, z zawodu jest tokarzem, ma wykształcenie zawodowe, utrzymuje się z renty w wysokości około 900,00 zł netto miesięcznie, choruje na nadciśnienie, cukrzycę, ma wadę serca, przeszedł udar 3 lata temu, (dowód: zeznania pozwanego J. K. - k. 120 verte oraz nagranie z dnia 05 grudnia 2016 roku - płyta - k. 163, minuta 00:14:38 do 00:20:45) .

K. L. ma 52 lata, z zawodu jest tokarzem, pracuje
w Holandii, przeciętnie zarabia około 30 000,00 zł w ciągu roku, nie posiada innych dochodów,
(dowód: zeznania pozwanego K. L. - k. 120 verte - 121 oraz nagranie z dnia 05 grudnia 2016 roku - płyta - k. 163, minuta 00:20:54 do 00:34:51) .

Powyższy stan faktyczny w większej części nie był sporny miedzy stronami, gdyż został ustalony na podstawie dokumentów załączonych do pozwów, które zostały sporządzone przez podmioty do tego uprawnione, w ramach przyznanych im kompetencji. Do tego autentyczność ich nie była kwestionowana przez strony i nie budziła wątpliwości Sądu.

Sytuację rodzinną i majątkową pozwanych Sąd ustalił w oparciu o ich zeznania, którym w całości dał wiarę.

Sąd oddalił wniosek pełnomocnika pozwanych zawarty w odpowiedzi
na pozew dotyczący zwrócenia się do (...) i Banku Spółdzielczego w S. o udzielenie informacji dotyczącej wysokości środków finansowych na rachunkach pozwanych, z uwagi na to, że nie wnosi
on nic do sprawy, a przez to jest zbędny oraz z uwagi na tajemnice bankową.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności należy zająć się kwestią, która co prawda nie była sporna między stronami, dotyczącą legitymacji procesowej czynnej, gdyż
z wyroku Sądu Okręgowego w Sieradzu z dnia 28 czerwca 2013 roku wydanym w sprawie o sygn. akt II K 6/12 wynikał obowiązek pozwanych naprawienia szkody poprzez uiszczenie na rzecz Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej
w P. kwoty po 274 000,00 zł.

Legitymacja procesowa czynna powoda wynika z treści art. 9 2 a i 2 b ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym
z dnia 20 sierpnia 1997 r. (Dz.U. Nr 121, poz. 770 ze zm.) . Podmioty podlegające obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego zgodnie
z przepisami ustawy, o której mowa w art. 1, które były wpisane do rejestru sądowego na podstawie przepisów obowiązujących do dnia wejścia w życie tej ustawy i które do dnia 31 grudnia 2015 r. nie złożyły wniosku o wpis do rejestru, uznaje się za wykreślone z rejestru z dniem 1 stycznia 2016 r. W przypadku gdy wniosek o wpis złożony przed dniem 1 stycznia 2016 r. został po tej dacie zwrócony, odrzucony, oddalony albo postępowanie o wpis zostało umorzone, skutki określone w niniejszym przepisie oraz przepisach ust. 2b-2g i 2i powstają
z dniem następującym po dniu zwrotu, odrzucenia, oddalenia wniosku albo umorzenia postępowania (art. 2a ) . Natomiast z dniem 1 stycznia 2016 r. Skarb Państwa nabywa nieodpłatnie z mocy prawa mienie podmiotów, o których mowa w ust. 2a. Skarb Państwa ponosi odpowiedzialność z nabytego mienia
za zobowiązania podmiotów, o których mowa w ust. 2a. Prawa wspólników, członków spółdzielni i innych osób uprawnionych do udziału w majątku likwidacyjnym wygasają z chwilą wykreślenia podmiotu z rejestru (2b).

W tym miejscu należy też przytoczyć treść z art. 9 ust 2j tej ustawy,
z którego wynika, że w postępowaniach dotyczących mienia i zobowiązań,
o których mowa w ust. 2b, oraz w innych sprawach dotyczących gospodarowania tym mieniem Skarb Państwa jest reprezentowany przez starostę, wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej, właściwego ze względu na ostatnią siedzibę podmiotu, o którym mowa w ust. 2a - m.in. spółdzielni. Zatem mając na uwadze to, że siedziba Rolniczej Spółdzielni produkcyjnej w P. leży w powiecie (...), Skarb Państwa reprezentuje w niniejszej sprawie Starostwa (...).

Kwestia sporna w niniejszym postępowaniu dotyczyła możliwości dalszego dochodzenia odsetek w postepowaniu cywilnym w przypadku orzeczenia przez sąd karny środka karnego w postaci naprawienia szkody
na podstawie art. 46 § 1 k.k.

Zdaniem Sądu Okręgowego nie ma żadnych przeszkód materialnoprawnych i procesowych do tego, by powód w niniejszej sprawie dochodził odsetek od przywłaszczonej przez pozwanych kwoty po 274 000,00 zł, gdyż Sąd Okręgowy w Sieradzu w wyroku z dnia 28 czerwca 2013 roku wydanym w sprawie o sygn. akt II K 6/12 nie orzekł o odsetkach, ponieważ art. 46 k.k . wskazuje na obowiązek naprawienia szkody wynikłej bezpośrednio
z przestępstwa, co oznacza, że w oparciu o ten przepis wyłączona jest możliwość uwzględnienia przy ustalaniu wysokości szkody tych składników i elementów szkody, które wynikły z następstw czynu w postaci odsetek (patrz: wyroki SN
z dnia 01 lutego 2011 roku, III KK 243/10, Biul.PK 2011 nr 5, poz. 14 i z dnia
04 lutego 2002 roku, II KKN 385/01, Lex nr 53028). W tym wypadku otwarta pozostaje droga dochodzenia odsetek w późniejszym postępowaniu cywilnym. Ponadto sytuacja prawna osoby, na rzecz której orzeczono obowiązek naprawienia szkody jako środek karny z art. 46 k.k . nie może być gorsza
od sytuacji osoby pokrzywdzonej, na rzecz której takiego środka by nie orzeczono tym bardziej, że celem takiego wniosku jest wyłącznie żądanie orzeczenia przez sąd środka karnego, a więc zastosowania karnoprawnych konsekwencji popełnionego przestępstwa (patrz wyrok SA w Łodzi z dnia
07 czerwca 2013 roku, I ACa 121/13).

Kolejną sporną kwestią w niniejszej sprawie była kwestia ustalenia początkowej daty, od której powód mógł żądać odsetek.

W tym miejscu należy przede wszystkim stwierdzić, że powód nie dochodził odsetek od kwoty zasądzonej w procesie karnym tytułem środka karnego, lecz odsetek od kwoty stanowiącej zobowiązanie pozwanych
w stosunku do powoda, jako następcy prawnego Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w P., w wysokości poniesionej szkody wyrządzonej przestępstwem. W przypadku przywłaszczenia kwoty pieniędzy termin spełnienia świadczenia wynika z natury (właściwości) zobowiązania. Dłużnik przywłaszczający pieniądze wie, że należą one do kogo innego, z istoty więc
z przywłaszczenia pieniędzy wynika, że sprawca jest w zwłoce już od dnia popełnienia przestępstwa i że nie zachodzi potrzeba wezwania go do ich zwrotu, aby uczynić mu skuteczny zarzut, że opóźnia się ze spełnieniem świadczenia, (patrz: uchwała SN z dnia 22 września 1970 roku, III PZP 18/70, (...) 1971-1-5; wyroku SN z dnia 30 marca 1998 roku, III CKN 330/97; wyrok SA w Krakowie z dnia 29 czerwca 2000 roku, II AKa 105/00, KZS 2000/7-8/41, wyrok SA w Łodzi z dnia 07 czerwca 2013 roku, I ACa 121/13). Zatem w niniejszej sprawie powód mógł żądać odsetek od dnia 23 czerwca 2007 roku, gdyż w dniu 22 czerwca 2007 roku, co wynika z opisu czynu, za popełnienie którego powodowie zostali skazani prawomocnym wyrokiem karnym, I. S. przelała na konta pozwanych kwoty po 274 000,00 zł i w tym dniu pozwani winni tę kwotę zwrócić, a od dnia następnego byli w zwłoce.

Istotnym więc w niniejszej sprawie pozostaje zarzut przedawnienia roszczenia o odsetki podniesiony przez pozwanych, który zdaniem Sądu Okręgowego jest skuteczny.

Ze względu na kryterium wpływu czasu na przedmiot świadczenia dzielone są one na jednorazowe, okresowe i ciągłe. Elementem wyróżniającym świadczenia okresowe jest ich powtarzalny charakter (spełniane
są w określonych odstępach czasowych) oraz zależność wysokości (rozmiaru) świadczenia od upływu czasu (patrz uchwała SN z dnia 26 stycznia 2005 r., III CZP 42/04 , OSN 2005, Nr 9, poz. 149). Świadczeniami okresowymi są więc m.in. czynsz z umowy najmu lub dzierżawy, wynagrodzenie z tytułu umowy pracy oraz alimenty i renta oraz odsetki (patrz wyrok SN z dnia 04 listopada 2011 r.,

I CSK 799/10 , L. ). Zatem mając powyższe na uwadze oraz treść art. 118 k.c., z którego wynika, że jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata, należy uznać, że roszczenie o odsetki przedawnia się z upływem lat trzech od dnia jego wymagalności.

Mając powyższe na uwadze oraz to, że powód wniósł pozew w dniu
09 września 2016 roku, a także z uwagi na treść art. 125 § 1 pkt 1 k.c., z którego wynika, że bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia, należy stwierdzić, że powodowi należą się odsetki
ustawowe za opóźnienie od każdego pozwanego od kwoty 274 000,00 zł za okres od dnia 09 września 2013 roku w kwocie po 81 524,38 zł. Dlatego Sąd orzekł, jak w pkt 1 a i 5 a wyroku, na podstawie art. 415 k.c. w zw. z art. 481 k.c.
W pozostałej części Sąd powództwa sprecyzowane w pkt 1 oddalił, o czym orzekł, jak w pkt 2 i 6 wyroku.

Zgodnie z treścią art. 482 § 1 k.c. od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie dopiero od chwili wytoczenia o nie powództwa, chyba
że po powstaniu zaległości strony zgodziły się na doliczenie zaległych odsetek do dłużnej sumy, dlatego Sąd orzekł, jak w pkt 1 a i 5 a wyroku i zasądził

od skapitalizowanych odsetek odsetki ustawowego za opóźnienie od dnia złożenia obu powództw, tj. od dnia 09 września 2016 roku.

Sąd uznał, że podniesienie przez pozwanych zarzutu przedawnienia
nie jest sprzeczne z treścią art. 5 k.c., gdyż nic nie stało na przeszkodzie, aby Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna w P. wystąpiła po 2007 roku
ze stosownym powództwem o zapłatę przez pozwanych kwoty po 274 000,00 zł
z ustawowymi odsetkami. Należy w tym miejscu stwierdzić, że powód
nie wykazał żadnymi dowodami, że Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna
w P. nie miała możliwości wystąpienia z takim powództwem, np. wobec braku stosownych organów i następnie z wnioskiem o wszczęcie postępowania egzekucyjnego, przerywającego bieg przedawnienia. Natomiast twierdzenie,
że nie było to zasadne wobec toczącej się sprawy karnej jest twierdzeniem nieuzasadnionym z oczywistych względów, gdyż zasądzenie powyższej kwoty
w postępowaniu cywilnym nie było w żaden sposób uzależnione od wyniku postępowania karnego.

Stosując powyższe wywody Sąd orzekł, jak w pkt 2 b i 5 b wyroku
na podstawie art. 415 k.c. w zw. z art. 481 k.c., zasądzając stosowne odsetki od kwoty 274 000,00 zł. Czyniąc to Sąd wziął pod uwagę to, że powód ograniczył swoje żądanie w tym zakresie na skutek częściowego uregulowania należności przez pozwanych w toku procesu. Należy w tym miejscu dodać, że K. L. uiścił dobrowolnie kwotę 20 000,00 zł w dniu 20 września 2016 roku oraz to, że na poczet powyższej zaległości K. L. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Zduńskiej Woli A. N. przekazał powodowi kwotę: 559,74 zł w dniu 11 października 2016 roku, 3 655,47 zł w dniu 19 października 2016 roku, 195 851,02 zł w dniu
19 października 2016 roku, 999,00 zł w dniu 09 listopada 2016 roku i 19 630,44 zł w dniu 14 listopada 2016 roku. Sąd wziął pod uwagę również i to, że Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Zduńskiej Woli A. N. na pokrycie zaległości J. K. przekazał na konto powoda kwotę: 39,34 zł w dniu 12 października 2016 roku, 22 473,68 zł w dniu 21 października 2016 roku, 288,04 zł w dniu 26 października 2016 roku,
2 211,41 zł w dniu 14 listopada 2016 roku i 288,04 zł w dniu 24 listopada 2016 roku.

Sąd oddalił powództwo skierowane przeciwko K. L. o zasądzenie odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty 274 000,00 zł od dnia wniesienia powództwa, tj. od dnia 09 września 2016 roku do dnia 10 września 2016 roku, czyli za jeden dzień, o czym orzekł, jak w pkt
2 wyroku, gdyż w pkt 1 wyroku zasądził skapitalizowane odsetki do dnia

09 września 2016 roku. Z tego samego powodu Sąd oddalił powództwo skierowane przeciwko J. K. o zasądzenie odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty 274 000,00 zł od dnia wniesienia powództwa, tj. od dnia 09 września 2016 roku do dnia 10 września 2016 roku, czyli za jeden dzień, o czym orzekł, jak w pkt 6 wyroku, gdyż w pkt 1 wyroku zasądził skapitalizowane odsetki do dnia 09 września 2016 roku. Ponadto Sąd oddalił powództwo skierowane przeciwko J. K. , które zostało sprecyzowane w piśmie procesowym pełnomocnika powoda z dnia
08 grudnia 2017 roku o zasądzenie odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty 251 486,98 zł od dnia 27 października 2016 roku do dnia 24 listopada 2016 roku, gdyż nie znajduje ono uzasadnienia w w/w przepisach prawa (najprawdopodobniej doszło do oczywistej omyłki pisarskiej w piśmie precyzującym to powództwo).

Sąd Okręgowy nie podzielił twierdzenia pozwanych, że częściowo wykonali oni swoje zobowiązanie - K. L. w 2008 roku,
a J. K. w 2009 roku (daty wydania postanowień przez prokuratora i sąd) - wobec zastosowania zabezpieczenia majątkowego, gdyż ani powód,
ani jego poprzednik prawny nie mogli zaspokoić się z kwot zabezpieczonych

na rachunkach pozwanych bez stosownej decyzji sądu, która zapadła dopiero
w 2016 roku. Zatem nie można uznać, że wydane postanowienia
o zabezpieczeniach majątkowych były równoznaczne z częściowym wykonaniem zobowiązania.

O kosztach procesu należnych pozwanym od powoda Sąd orzekł,
jak w punkcie 3 i 7 wyroku, na podstawie art. 100 k.p.c.

Powód poniósł koszty procesu w sprawie przeciwko K. L. w wysokości 14 400,00 zł - koszty zastępstwa prawnego. Pozwany K. L. poniósł koszty procesu w wysokości 14 417,00 zł (14 400,00 zł - koszty zastępstwa prawnego, 17,00 - koszty opłaty skarbowej). Przyjmując, że powód wygrała sprawę w 27,50 %, to należy stwierdzić,
że wygrał koszty procesu w wysokości 3 960,00 zł (27,50 % z kwoty 14 400,00 zł), natomiast przyjmując, że przegrał sprawę w 72,50 %, to należy stwierdzić, że przegrał koszty procesu w wysokości 10 452,33 zł (72,50 % z kwoty 14 417,00 zł). Zatem powód winien zwrócić pozwanemu K. L. kwotę 6 492,33 zł (10 452,33 zł minus 3 960,00 zł) tytułem kosztów zastępstwa prawnego.

Powód poniósł koszty procesu w sprawie przeciwko J. K. w wysokości 14 400,00 zł - koszty zastępstwa prawnego. Pozwany J. K. poniósł koszty procesu w wysokości 14 417,00 zł (14 400,00 zł - koszty zastępstwa prawnego, 17,00 - koszty opłaty skarbowej). Przyjmując, że powód wygrała sprawę w 27,50 %, to należy stwierdzić, że wygrał koszty procesu w wysokości 3 960,00 zł (27,50 % z kwoty 14 400,00 zł), natomiast przyjmując, że przegrał sprawę w 72,50 %, to należy stwierdzić, że przegrał koszty procesu w wysokości 10 452,33 zł (72,50 % z kwoty 14 417,00 zł). Zatem powód winien zwrócić pozwanemu J. K. kwotę 6 492,33 zł
(10 452,33 zł minus 3 960,00 zł) tytułem kosztów zastępstwa prawnego.

O brakujących kosztach procesu Sąd orzekł, jak w punkcie 4 i 8 wyroku, na podstawie art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jedn. Dz. U. z 2016 roku, poz. 623) w zw. z art. 100 k.p.c., przyjmując te same proporcje w zakresie wygrania przez strony niniejszej sprawy.

Brakujące koszty procesu w przypadku powództwa skierowanego przeciwko K. L. wynoszą 14 853,00 zł - opłata stosunkowa od zgłoszonego roszczenia. Koszty, które powinien ponieść K. L. wynoszą 4 084,57 zł (27,50 % z 14 853,00 zł).

Brakujące koszty procesu w przypadku powództwa skierowanego przeciwko J. K. wynoszą 14 853,00 zł - opłata stosunkowa od zgłoszonego roszczenia. Koszty, które powinien ponieść J. K. wynoszą 4 084,57 zł (27,50 % z 14 853,00 zł).