Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt.

VI U 315/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia

13 czerwca 2016r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

na rozprawie w składzie:

Przewodniczący:

SSO Maciej Flinik

Protokolant:

st. sekr. sądowy Agnieszka Kozłowska

po rozpoznaniu w dniu

13 czerwca 2016r.

w B.

odwołania

P. B.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia

8 stycznia 2015 r.

Nr

(...)

w sprawie

P. B.

przeciwko:

Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o rentę rolniczą z tytułu niezdolności do pracy

oddala odwołanie

Sygn. akt. VI U 315/15

UZASADNIENIE

Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddział (...) w B. decyzją z dnia 8 stycznia 2015 r. odmówiła P. B. przyznania prawa do renty rolniczej. W uzasadnieniu rolniczy organ rentowy powołał się na orzeczenie komisji lekarskiej kasy, która nie uznała badanego za trwale lub okresowo całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym.

Ubezpieczony P. B. wniósł odwołanie od powyższej decyzji podnosząc, iż podczas badania lekarze orzecznicy wyrażali zdziwienie, iż w tak młodym wieku jest tak zniszczony chorobami , otrzymując odmowę prawa do renty był zatem mocno zdzwiony brakiem konsekwencji lekarzy, których pisemne stanowisko jest zaprzeczeniem wcześniejszych opinii.

Rolniczy organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania i podtrzymał stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje :

Ubezpieczony P. B. podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników od 1 lipca 2009 r. . W dniu 28 października 2014 r. złożył wniosek o przyznanie mu prawa do renty . U ubezpieczonego rozpoznaje się chorobę zwyrodnieniową stawów i kręgosłupa , wielopoziomową dyskopatię szyjną i lędźwiową , przewlekły zespół szyjno – barkowy i lędźwiowo – krzyżowy objawowy z okresami zaostrzeń , nadciśnienie tętnicze I /II stopnia (...) , przebyte ostre zapalenie trzustki i cholecystoktomię z powodu kamicy oraz przebyte nawrotowe zapalenie błony naczyniowej oka prawego , jaskrę wtórną z uregulowanym ciśnieniem. Schorzenia te nie powodują u ubezpieczonego istotnego upośledzenia sprawności psychofizycznej i zdolności do zatrudnienia w gospodarstwie rolnym. Schorzenia te mogą powodować takie dolegliwości jakie podaje ubezpieczony i z tego powodu może być koniecznym czasowe odsunięcie go od pracy , wskazane jest prowadzenie systematycznego leczenia farmakologicznego i prewencyjnego w tym rehabilitacyjnego.

/ dowód : opinia biegłych k. 22 – 23 akt sprawy /

Ubezpieczony jako domownik pracuje w gospodarstwie rolnym szwagierki i szwagra. Powierzchnia gospodarstwa wynosi 26 hektarów, w/w- ni uprawiają zboże i hodują drób ( około 1000 sztuk kur ). Ubezpieczony w żniwa pomaga przy pracach polowych ( jeździ traktorem ) , poza tym pomaga oprzątać przy kurach ( zajmuje się wywożeniem odchodów , wybiera jajka , przygotowuje karmę itd. ). Dojeżdża codziennie do gospodarstwa szwagra. Żona ubezpieczonego prowadzi 2 kwiaciarnie. Ubezpieczony w razie potrzeby pomaga w ich prowadzeniu. W okresach nie wykonywania przez ubezpieczonego pracy w gospodarstwie rolnym szwagra, w/w – ni nie zatrudniają nikogo w jego miejsce.

/ dowód : zeznania ubezpieczonego – zapis AV k. 46 akt sprawy /

Powyższe ustalenia sąd poczynił w oparciu o treść opinii biegłych, uznając ją za w pełni miarodajną. Biegli , którzy sporządzili opinię są specjalistami z zakresu dziedzin medycyny, które zajmują się diagnozowaniem i leczeniem schorzeń, na które cierpi ubezpieczony. Opinia została sporządzona przez biegłych wyczerpująco i rzetelnie, na podstawie posiadanej przez nich wiedzy specjalistycznej i spełnia wymogi określone w art. 285 k.p.c. Konkluzje biegłych co do braku po stronie ubezpieczonego całkowitej niezdolności do pracy potwierdzają częściowo zeznania jego samego . W/ w- ny utrzymując , iż nie może wykonywać prac wymagających wysiłku czy wymuszonej pozycji ciała, przyznał jednocześnie iż takie prace jak wybieranie jajek czy podawanie mieszanki kurom jest w stanie nadal wykonywać.

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie. Zgodnie z art. 21 ust.1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników / Dz. U. z 2008 r. Nr 50 poz. 291 j.t. z poźn. zm / renta rolnicza z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki:

1)podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez wymagany okres, o którym mowa w ust. 2;

2)jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym;

3)całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu lub w okresach, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1 i 2, lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Ubezpieczony P. B. nie spełnia powyższych warunków, albowiem jak wynika z uznanej za wiarygodną opinii biegłych nie jest on całkowicie niezdolny do pracy.

W wyroku z dnia 23 kwietnia 2015 r. III AUa 657/14 Sąd Apelacyjny w Szczecinie wskazał, iż: „ niezdolność do pracy w rozumieniu ustawy z 1990 r. ubezpieczeniu społecznym rolników oznacza taki stan nasilenia dolegliwości chorobowych, który wyklucza podjęcie jakichkolwiek czynności związanych z pracą w

gospodarstwie rolnym. Zatem nie każdy gorszy stan zdrowia i sprawności

psychofizycznej rolnika uzasadnia prawo do renty. Jeżeli ustawodawca w systemie

rolniczym nie rozróżnił i nie daje ochrony rentowej w przypadku częściowej

niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, lecz tylko przy całkowitej, to oznacza

to, że w ustaleniu takiego stopnia niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym

chodzi o wyraźną granicę tej niezdolności - a więc o sytuację gdy rolnik z powodu

naruszenia sprawności organizmu nie może osobiście wykonywać żadnej pracy

przypisanej do gospodarstwa rolnego. Uzasadnia to tezę, że dopiero taki stopień

niezdolności do pracy, określanej jako całkowita, wyznacza granicę w kwalifikacji

rzeczywistej sprawności psychofizycznej ubezpieczonego do pracy w gospodarstwie

rolnym. Nie obejmuje zatem sytuacji, gdy rolnik nie utracił w pełni możności

wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym, czyli gdy wystąpiła utrata sprawności do

pracy w stopniu mniejszym niż całkowita. Nawet jeśli gorszy stan zdrowotny powoduje

ograniczenie zdolności do pracy, lecz nie czyni jej niemożliwą, to brak jest przesłanki

do ustalenia prawa do renty rolniczej”.

Nasilenie dolegliwości u ubezpieczonego nie osiąga poziomu czyniącego go niezdolnym do wykonywania jakichkolwiek prac w gospodarstwie rolnym . Przeciwnie, jak wskazali biegli nie wymaga on długotrwałej ochrony od pracy. Okresowe nasilanie się stwierdzanych u niego dolegliwości może powodować konieczność czasowego odsunięcie od pracy, ale może się to odbywać w ramach zwolnień lekarskich. Schorzenia wymagają wprawdzie leczenia farmakologicznego i prewencyjnego, ale ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy. W/ w- ny , co sam przyznał , jest w stanie nadal wykonywać przynajmniej część , nie wymagających szczególnego wysiłku obowiązków dotychczas wykonywanych – przygotowywać karmę dla kur, wybrać jajka. Jak można wnosić z zeznań jego samego , ilość powierzanych mu obowiązków nie była znaczna - świadczona przezeń pomoc nie była na tyle wydatna aby szwagier, w którego gospodarstwie ubezpieczony pracował zatrudnił kogokolwiek w jego miejsce ( mimo, iż nie uzyskuje ze strony ubezpieczonego od pół roku – ja ten utrzymuje - żadnej pomocy ).Dodatkowo należy zauważyć, iż opinia biegłych sądowych jest zgodna z wcześniejszymi orzeczeniami lekarz orzecznika kasy i komisji lekarskiej KRUS. A zatem trzy różne zespoły lekarskie doszły do tożsamej konkluzji – stan zdrowia ubezpieczonego nie powoduje jego całkowitej niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 477 14§1 kpc Sąd Okręgowy oddalił odwołanie.

SSO Maciej Flinik