Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 875/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 lutego 2017r.

Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSR Barbara Nowicka

Protokolant: st. sekr. sądowy E. B.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 lutego 2017 r. w S. sprawy

z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G.

przeciwko G. M.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej G. M. na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. kwotę 568,88 zł (pięćset sześćdziesiąt osiem złotych i 88/100) wraz z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym od dnia 06.10.2015 r. do dnia zapłaty, z tym zastrzeżeniem że od dnia 01.01.2016 r. wysokość odsetek umownych nie może przekroczyć w stosunku rocznym dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej NBP i 5,5 punktów procentowych;

II.  umarza postępowanie w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od pozwanej G. M. na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. kwotę 47,30 zł (czterdzieści siedem złotych i 30/100) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 875/16

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. wniósł w dniu 4.08.2015 r. pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym domagając się zasądzenia na swoją rzecz od pozwanej G. M. kwoty 599,01 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od kwoty 576,80 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz odsetkami ustawowymi od kwoty 5,21 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Powód wniósł także o zasądzenie zwrotu kosztów sądowych w wysokości 30,00 zł oraz zwrotu kosztów prowizji w wysokości 0,30 zł.

W uzasadnieniu wskazał, że zawarł z pozwaną umowę pożyczki, z której postanowień pozwana nie wywiązała się, nie regulując zobowiązań wynikających z zawartej umowy.

W dniu 27.10.2015 r. referendarz sądowy wydał w elektronicznym postępowaniu upominawczym nakaz zapłaty, sygn. akt I Nc-e 1477889/15, w którym uwzględnił żądanie powoda.

Pozwana G. M. wniosła sprzeciw, w którym wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów postępowania, z uwzględnieniem kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Wobec skutecznego wniesienia sprzeciwu i utraty mocy wydanego w sprawie nakazu zapłaty Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie postanowieniem z dnia 2.02.2016 r. przekazał niniejszą sprawę do rozpoznania do tut. Sądu.

Po zadekretowaniu sprawy w I Wydziale Cywilnym tut. Sądu powód w piśmie procesowym z dnia 29.04.2016 r. zmodyfikował żądanie, domagając się zasądzenia na swoją rzecz kwoty w wysokości 568,88 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od dnia 6.10.2015 r. do dnia zapłaty, z zastrzeżeniem, że od dnia 1.01.2016 roku odsetki tego mają być w wysokości nie wyższej niż dwukrotność odsetek ustawowych za opóźnienie. W pozostałym zakresie powód cofnął powództwo. W kwestii zwrotu kosztów postępowania powód domagał się także zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17,00 zł.

W uzasadnieniu powód wskazał, iż po wytoczeniu powództwa pozwana dokonała wpłaty na rzecz powoda w wysokości 40,00 zł.

Pozwana G. M. na rozprawie w dniu 30.09.2016 r. oświadczyła, że posiada zadłużenie względem powoda, jednakże nie jest pewna co do jego wysokości, wszak przeciwko niej toczy się jeszcze jedno postępowanie sądowe.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 30.12.2014 pomiędzy (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. a G. M. doszło do zawarcia umowy pożyczki (...) C. nr 14 (...), na mocy której udzielono G. M. pożyczki w łącznej wysokości 796,80 zł, przy czym na kwotę tę składały się: kwota do wypłaty w wysokości 400,00 zł, opłata wstępna w wysokości 226,20 zł oraz opłata za świadczenie dodatkowe w postaci obsługi pożyczki w domu w wysokości 170,60 zł. Strony postanowiły, iż pożyczka wraz z odsetkami zostanie zwrócona w 40 tygodniowych ratach w wysokości 19,92 zł każda do dnia 13.10.2015 r.

W przypadku opóźnienia w spłacie pożyczki pożyczkodawca miał prawo do naliczania odsetek karnych za opóźnienie w zmiennej wysokości równej czterokrotności kredytu lombardowego NBP, która na moment zawarcia umowy wynosiła 12% (§ 3.1 w zw. z § 7.3 Umowy).

Nadto w przypadku zwłoki pożyczkobiorcy z zapłatą dwóch pełnych rat pożyczki w terminach pożyczkodawca miał prawo wypowiedzieć umowę pożyczki z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia, po uprzednim bezskutecznym listownym wezwaniu pożyczkodawcy do zapłaty zaległych rat w terminie 7 dni od otrzymania wezwania. Po upływie terminu wypowiedzenia pożyczkodawca miał prawo dochodzić całości niespłaconych należności oraz domagać się odsetek karnych za opóźnienie w zapłacie wszelkich kwot należnych pożyczkodawcy (§ 7.1 Umowy).

Strony także postanowiły, iż w przypadku opóźnienia w spłacie którejkolwiek z rat pożyczki pożyczkodawca może w czasie trwania umowy podjąć czynności windykacyjne (obejmujące w szczególności: wezwania do zapłaty wysyłane listami zwykłymi i poleconymi, monity telefoniczne, monity sms, wykonywanie wizyt terenowych) oraz naliczyć z tego tytułu koszty, przy czym koszty te nie mogą wynieść więcej niż 20,00 zł łącznie za korespondencję wysłaną listami poleconymi. Koszty te miał być naliczane w następujący sposób: 7,00 zł – w terminie wysyłki pierwszego wezwania listem zwykłym oraz 10,00 zł – w terminie ostatecznego przedsądowego wezwania do zapłaty listem poleconym (§ 5 i 6 Umowy) (bezsporne), a nadto dowód: umowa pożyczki (...) C. nr 14 (...) /k. 16 i 16 v. akt/,

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. pismem z dnia 28.04.2015 r. wezwała G. M. do zapłaty kwoty w wysokości 105,72 zł tytułem wymagalnej raty pożyczki w terminie 7 dni (bezsporne), a nadto dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 28.04.2015 r. /k. 17/.

W związku ze zwłoką w spłacie pożyczki (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. pismem z dnia 26.05.2015 r. nadała do G. M. pismo, w którym wypowiedziała jej umowę pożyczki z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia. W piśmie tym pozwana została wezwana do niezwłocznej spłaty powstałego zadłużenia oraz poinformowana o jego powiększeniu o koszty korespondencji w wysokości 7,00 zł i 10,00 zł. Ponadto G. M. poinformowano, iż w przypadku braku spłaty we wskazanym terminie, umowa pożyczki wygaśnie, zaś po stronie pozwanej powstanie obowiązek natychmiastowej, jednorazowej spłaty całości zobowiązania.

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. w dniu 26.05.2015 nadała do G. M. ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty, w którym poinformowała, iż brak spłaty całości zadłużenia wymagalnego do dnia skuteczności wypowiedzenia spowoduje postawienie pożyczki w stan natychmiastowej wymagalności, a konsekwencji (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. będzie mogła, bez dalszych wezwań, skierować sprawę na drogę sądową. (bezsporne), a nadto

dowód: wypowiedzenie z dnia 26.05.2015 r. /k. 18/, dowód nadania /k. 19/, ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty z dnia 26.05.2015 r. /k. 20 akt/, dowód nadania /k. 21 akt/.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo - w zakresie podtrzymywanym po częściowym cofnięciu - zasługiwało na uwzględnienie.

Powód powoływał się na zawartą umowę pożyczki, z postanowień której pozwana nie wywiązała się. Wobec zaległości w spłacie rat powód wypowiedział umowę, zaś całość zadłużenia stała się natychmiast wymagalna.

Celem udowodnienia swojego roszczenia powód przedłożył łączącą strony umowę pożyczki, kierowane do pozwanej wezwania do zapłaty oraz oświadczenie o wypowiedzeniu umowy.

W toku postępowania strona pozwana nie tylko nie kwestionowała istnienia zadłużenia oraz jego wysokości, ale w złożonym na rozprawie w dniu 30.09.2016 r. oświadczeniu przyznała, iż posiada zadłużenie względem powoda, przy czym nie jest pewna co do jego wysokości, wszak wobec niej toczy się także inne postępowanie. Na następnej rozprawie w dniu 12.12.2016 r. pozwana nie stawiła się, ani nie przestawiła żadnych zarzutów i dowodów na ich poparcie.

W tym miejscu stanowczego podkreślenia wymagało, że w myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 6 kc ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Zgodnie z obowiązującą procedurą cywilną nie do sądu należy zarządzanie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie. Innymi słowy sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzania z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności spornych dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 232 kpc). Obowiązek przedstawiania dowodów spoczywa bowiem na stronach (art. 3 kpc), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 kpc ) spoczywa na tej stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne.

Spostrzeżenie powyższe miało w niniejszej sprawie takie znaczenie, że wobec wykazania przez stronę powodową za pomocą przedłożonych dokumentów faktu istnienia oraz wysokości dochodzonej przez siebie wierzytelności, to na pozwanej ciążyła inicjatywa dowodowa w zakresie wykazania stosownym przeciwdowodem braku zasadności dochodzonego roszczenia, w tym w szczególności, że dokonała na rzecz wpłat w większej, niż wskazana przez powoda wysokości. Pozwana nie tylko nie przedstawiła na poparcie tej okoliczności jakiegokolwiek środka dowodowego, ale i przyznała, iż posiadała zobowiązanie względem powoda wskazując, iż nie jest jedynie pewna co do wysokości dochodzonego roszczenia. W ocenie Sądu zatem pozwana nie sprostała ciążącemu na niej obowiązkowi wynikającemu z art. 6 kc, nie formułując konkretnego zarzutu przeciwko żądaniu pozwu.

Wzgląd na powyższe przesądzał o rozstrzygnięciu jak w pkt I sentencji wyroku, przy uwzględnieniu treści art. 481 § 2 1 kc.

Wobec skutecznego ograniczenia powództwa do kwoty 568,88 zł, Sąd w zakresie cofniętym, na podstawie art. 203 kpc w zw. z art. 355 § 1 kpc postępowanie umorzył, o czym orzekł w pkt II sentencji wyroku.

O kosztach orzeczono w pkt III wyroku na podstawie art. 98 § 1 i 3, 99 i 108 § 1 k.p.c., mając na względzie zasadę odpowiedzialności za wynik procesu. Na koszty procesu w niniejszej sprawie składa się: opłata sądowa od pozwu w wysokości 30,00 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa procesowego w wysokości 17,00 zł oraz prowizja w wysokości 0,30 zł (razem 47,30 zł).