Pełny tekst orzeczenia

I C 651/16

UZASADNIENIE

Powód T. (...)z siedzibą w W. dnia 30 marca 2016r. złożył do tutejszego sądu pozew o zapłatę kwoty 11.915,08 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 11.915,08 zł od dnia 10 marca 2016r. do dnia zapłaty, tytułem niewykonania zobowiązania wynikającego z umowy pożyczki, którą pozwany zawarł z pierwotnym wierzycielem (...) Bank Spółka Akcyjna. Powód mocą umowy cesji nabył przedmiotową wierzytelność. Nadto wniósł o zasądzenie kosztów procesu.

Uzasadniając pozew podał, że pozwany w dniu 31 października 2003r., zawarł z pierwotnym wierzycielem umowę pożyczki nr (...) zobowiązując się do zwrotu kwoty stanowiącej przedmiot pożyczki. Strona pozwana nie wywiązała się jednak z przyjętego zobowiązania. Przedmiotowa wierzytelność na skutek umowy cesji z dnia 29 stycznia 2015r. została zbyta przez pierwotnego wierzyciela na rzecz C. (...)z siedzibą w K.. Nabywca zbył w dniu 24 lutego 2015r. wierzytelność na rzecz powoda. Powód podał, że podjął próbę polubownego załatwienia sprawy, jednakże do dnia złożenia powództwa zadłużenie nie zostało uregulowane.

Zarządzeniem referendarza sądowego powód został wezwany do sprecyzowania żądania w przedmiocie odsetek w terminie tygodniowym pod rygorem przyjęcia, że domaga się odsetek ustawowych za opóźnienie, oraz wykazania podstaw do żądania odsetek od kwoty dochodzonej pozwem za okres poprzedzający wytoczenie powództwa albowiem jak wynikało z uzasadnienia pozwu, kwota ta obejmuje także roszczenia uboczne w terminie tygodniowym, pod rygorem przyjęcia że domaga się zasądzenia odsetek od dnia wniesienia pozwu.

W wyznaczonym terminie powód nie ustosunkował się do treści powyższego zarządzenia. Wobec czego w dniu 06 maja 2016r. referendarz sądowy wydał nakaz zapłaty nakazujący pozwanemu W. W. ażeby w terminie dwóch tygodni od doręczenia nakazu zapłaty, zapłacił na rzecz powoda kwotę 11.915,08 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 30.03.2016r. do dnia zapłaty, oraz koszty procesu albo w tym terminie wniósł sprzeciw.

Pozwany W. W. w ustawowym terminie wniósł sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty. Wniósł o oddalenie powództwa w całości, a nadto o zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu sprzeciwu podał że roszczenie nie zostało przez powoda udowodnione, albowiem nie wykazał on dochodzonego roszczenia co do zasady, jak i wysokości oraz faktu posiadania legitymacji procesowej czynnej.

W odpowiedzi na sprzeciw od nakazu zapłaty z dnia 22 sierpnia 2016r. powód podał, że podniesione przez pozwanego zarzuty są bezzasadne, gdyż przedłożone przez powoda dokumenty wykazują istnienie roszczenia oraz jej przejścia na powoda.

Na rozprawie w dniu 03 października 2016r. pozwany podniósł nadto zarzut przedawnienia roszczenia, wskazując, że powód nie jest bankiem, zatem nie może powoływać się na czynności dokonane przez pierwszego wierzyciela skutkujące przerwaniem biegu przedawnienia wynikające z wystawienia w dniu 07 lipca 2005r. bankowego tytułu egzekucyjnego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 31 października 2003r. (...) Bank SA we W. zawarł z W. W. umowę pożyczki gotówkowej nr (...) na kwotę 4546,90 zł na okres czasu od dnia 31 października 2003r. do dnia 05 maja 2005r. Oprocentowanie pożyczki wynosiło 20,90 % w stosunku rocznym. Pożyczkobiorca zobowiązał się do spłaty pożyczki w 18 równych miesięcznych ratach, począwszy od dnia 05 grudnia 2003r. Koszt pożyczki wynosił 1.3,49,06 zł. Miesięczna kwota raty pożyczki wynosiła 313.03 zł

(dowód: umowa pożyczki nr (...) k. 14-19)

W dniu 07 lipca 2005r. (...) Bank SA we W. wystawił bankowy tytuł egzekucyjny przeciwko W. W., w którym wskazano zadłużenie wynikające z umowy pożyczki nr (...), na dzień wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego w łącznej wysokości 6.318,66 zł., w tym należność główna w kwocie 4.318,55 zł., odsetki za okres od dnia 31 października 2003r. do dnia 07 lipca 2005r. w kwocie 1.630,03 zł., koszty w wysokości 58,00 zł oraz dalsze odsetki które obciążały W. W. od dnia wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego do dnia zapłaty, obliczone od kwoty 4.329,66 zł., według 3,5-krotności stopy kredytu lombardowego NBP. Na dzień sporządzenia bankowego tytułu egzekucyjnego oprocentowanie wynosiło 22,75% w stosunku rocznym. Ponadto bankowy tytuł egzekucyjny wskazywał istnienie zobowiązania dłużnika wynikające z umowy otwartego rachunku bankowego na potrzeby obsługi pożyczki nr (...) na kwotę 300,37 zł.

Postanowieniem z dnia 29 listopada 2005r. Sad Rejonowy w Białogardzie w spawie I Co 1565/05 nadał powyżej wskazanemu bankowemu tytułowi egzekucyjnemu klauzulę wykonalności.

(dowód: bte z dnia 07.07.2005r. k. 71-73, postanowienie k. 74-75)

(...) Bank SA z siedzibą we W. dokonał zmiany firmy przedsiębiorstwa na (...) Bank (...) SA z siedzibą we W..

(dowód: bezsporne)

W dniu 29 stycznia 2015 roku (...) Bank (...) SA z siedzibą we W. i C. (...) z siedzibą w K. zawarli umowę przelewu wierzytelności, na podstawie której bank zbył na rzecz funduszu wierzytelności wymienione w Załączniku nr 6 do umowy, w tym wierzytelność w stosunku do W. W.. Dłużnik został o umowie cesji zawiadomiony.

(dowód: umowa przelewu wierzytelności z dnia 29.01.2015r. wraz z załącznikiem nr 6 k. 8-9, 17-20, pisma k. 4-6)

24 lutego 2015 roku C. (...) z siedzibą w K. mocą umowy przelewu dokonał cesji wierzytelności przysługującej mu względem W. W. na rzecz T. (...) z siedzibą w W..

(dowód: umowa przelewu wierzytelności z dnia 24.02.2015r. wraz z załącznikiem 11-13, 31-34)

W Rejestrze Funduszy Inwestycyjnych pod numerem (...) zarejestrowany jest T. (...)z siedzibą w W., który jest reprezentowany przez (...) Bank SA z siedzibą w W..

(dowód: wyciąg z rejestru k. 70 odpis z KRS k.71)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie jest zasadne.

Stan faktyczny sprawy Sąd ustalił na podstawie całego zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności przedstawionych dokumentów, co do których Sąd nie znalazł podstaw aby odmówić im mocy dowodowej. Odpisy dokumentów poświadczone są przez profesjonalnego pełnomocnika, nie sposób zatem podważyć ich wiarygodności. Sąd uznał, że powód należycie wykazał, że pozwany był stroną umowy pożyczki nr (...), a także iż na skutek zawartych w dniach 29 stycznia 2015r. i 24 lutego 2015r. umów cesji powód nabył przedmiotową wierzytelność. Z uwagi na co zarzut braku legitymacji procesowej czynnej jest bezpodstawny.

W następnej kolejności Sąd wziął pod rozwagę zarzut przedawnienia roszczenia podniesiony przez pozwanego, który uznał za zasadny.

Jak wskazuje art. 117 §1 i 2 k.c. z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu; po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia (zrzeczenie się zarzutu przedawnienia przed upływem terminu jest nieważne).

Terminy podstawowe przedawnienia roszczeń wskazuje art. 118 kc. Jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat 10, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata. W przedmiotowej sprawie stosunek pierwotny, z którego wynikało roszczenie, oparty był o umowę pożyczki nr (...), zawartej z pozwanym przez poprzednika prawnego powoda, co oznacza, że termin przedawnienia był trzyletni, jako że związany z działalnością gospodarczą pierwszego wierzyciela.

Odnosząc się do podniesionego przez pozwanego zarzutu przedawnienia roszczenia, Sąd zważył, iż zgodnie z aktualnie obowiązującym stanowiskiem prezentowanym przez Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 29 czerwca 2016r. : „nabywca wierzytelności niebędący bankiem nie może powoływać się na przerwę biegu przedawnienia spowodowaną wszczęciem postępowania egzekucyjnego na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego w klauzulę wykonalności (art. 123 § 1 pkt 2 k.c.)” (vide: Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 29 czerwca 2016r., sygn. akt III CZP 29/16). Z treści powyższej uchwały wynika, iż wniosek o wszczęcie egzekucji wywołuje skutek przerwy wtedy, gdy pochodzi od wierzyciela wskazanego w tytule egzekucyjnym, na rzecz którego została wydana klauzula wykonalności; nie jest bowiem wystarczająca tożsamość wierzytelności lecz konieczna jest również identyczność osób, na rzecz których czynność ta została dokonana. Skutki prawne postępowania egzekucyjnego wszczętego na podstawie bankowego tytułu wykonawczego związane są tylko z podmiotami w nim uczestniczącymi na podstawie tego tytułu w granicach podmiotowych i przedmiotowych ukształtowanych treścią klauzuli wykonalności. Zatem nabywca wierzytelności nie będący bankiem nabywa wierzytelność w swej treści i przedmiocie tożsamą z wierzytelnością zbywającego banku , ale nie wchodzi w sytuację prawną zbywcy wywołaną przerwą biegu przedawnienia i rozpoczęciem biegu na nowo . Czynność wszczęcia postępowania egzekucyjnego przez bank wywołuje materialnoprawny skutek przerwy biegu przedawnienia jedynie w stosunku do wierzyciela objętego bankowym tytułem wykonawczym, natomiast nabywca wierzytelności nie będący bankiem, nawet jeżeli nabycie nastąpiło po umorzeniu postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 824 § 1 pkt 3 k.p.c. i rozpoczęciu biegu terminu przedawnienia w stosunku do banku na nowo, nie może się powołać na przerwę biegu przedawnienia wywołaną wszczęciem postępowania egzekucyjnego przez pierwotnego wierzyciela będącego bankiem. Wyjątkowość przywileju wystawiania bankowego tytułu egzekucyjnego prowadzi do wniosku, że skoro nie może on być podstawą egzekucji na rzecz innych osób, niż w nim wskazane za wyjątkiem następstwa prawnego po stronie wierzyciela innego banku, to również materialnoprawne skutki wszczęcia postępowania egzekucyjnego jako czynności wierzyciela - banku prowadzącej do przerwy biegu przedawnienia dotyczą wyłącznie tego wierzyciela i nie dotyczą nabywcy nie będącego bankiem.

Sąd rozpoznający niniejszą sprawę stoi na stanowisku, iż niezasadnym jest powoływanie się przez powoda na przerwanie biegu przedawnienia spowodowanego wszczęciem postępowania egzekucyjnego na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego z dnia 07.07.2005r ,. opatrzonego w klauzulę wykonalności na rzecz pierwszego wierzyciela.

W przedmiotowej sprawie datę wymagalności roszczenia w stosunku do pozwanego powinno się określić najpóźniej na dzień wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego, ponieważ wówczas niewątpliwie roszczenie dochodzone pozwem stało się wymagalne. Tym samym od wskazanej daty do dnia wniesienia pozwu niewątpliwie upłyną trzyletni termin przedawnienia roszczenia.

Mając powyższe na uwadze, powództwo należało oddalić (punkt I wyroku.

O kosztach postępowania orzeczono w punkcie drugim wyroku na postawie art. 98 § 1 i 2 kpc zgodnie, z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Na koszty te składają się koszty zastępstwa procesowego pozwanego i opłata skarbowa od pełnomocnictwa.