Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II AKa 381/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 grudnia 2016r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSA – Grzegorz Salamon (spr.)

Sędziowie: SA – Marek Motuk

SO (del.) – Grzegorz Miśkiewicz

Protokolant: – sekr. sąd. Piotr Grodecki

przy udziale Prokuratora Marka Deczkowskiego

po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2016 r.

sprawy

1. Z. K., syna T. i H. z domu C., ur. (...) w G.

2. M. K., syna Z. i T. z domu M., ur. (...) w W.

3. R. K., syna Z. i T. z domu M., ur. (...) w W.

4. A. J. (1), córki J. i B. z domu K., ur. (...) w W.

5. A. K. (1), córki A. i J. z domu B., ur. (...) w G.

6. M. L. (1) z domu S., córki K. i T. z domu K., ur. (...) w P.

7. R. F. (1), syna S. i R. z domu O., ur. (...) w W.

oskarżonych z art. (ad. 1) 286 § 1 w zw. z 294 § 1 w zw. z 11 § 2 k.k. x 8, 296a § 1 i 2 k.k., (ad. 2-7), 286 § 1 w zw. z 294 § 1 w zw. z 11 § 2 k.k. – ad. 2 x 4

na skutek apelacji, wniesionych przez prokuratora i obrońcę oskarżonego Z. K.

od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie

z dnia 29 lutego 2016 r. sygn. akt VIII K 85/14

I.  uchyla orzeczenie w zakresie kary łącznej pozbawienia wolności w stosunku do oskarżonego Z. K.,

II.  uchyla zaskarżony wyrok w stosunku do oskarżonego Z. K. w zakresie orzeczenia dotyczącego postawionych mu zarzutów opisanych w punktach 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 i 8 aktu oskarżenia i przekazuje sprawę w tej części Sądowi Okręgowemu w Warszawie do ponownego rozpoznania,

III.  utrzymuje zaskarżony wyrok w mocy w stosunku do oskarżonego Z. K. w zakresie rozstrzygnięcia zawartego w punkcie II. dotyczącego zarzutu 9. aktu oskarżenia zaliczając na mocy art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej tym rozstrzygnięciem kary pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 5 października 2010r. do dnia 13 maja 2011r..

IV.  uchyla zaskarżony wyrok w całości w stosunku do oskarżonych M. K., R. K., A. J. (1), A. K. (1), M. L. (2) i R. F. (1) w całości i przekazuje sprawę w tym zakresie Sądowi Okręgowemu w Warszawie do ponownego rozpoznania,

V.  wymierza oskarżonemu Z. K. opłatę za drugą instancje w kwocie 180 (sto osiemdziesiąt) złotych oraz obciąża go wydatkami za postepowanie odwoławcze.

UZASADNIENIE

Z. K. oskarżony został o to, że:

1.  w czerwcu 2007 roku. w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., przy ulicy (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w celu uzyskania pożyczki w kwocie 3 700 000 złotych, przedłożył poświadczającą nieprawdę pisemną informację o zatrudnieniu w firmie (...). Sp. z o.o. z dnia 21 czerwca 2007 roku, w której podał średni dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 25 452,08 złotych, który to dokument dotyczył okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania przedmiotowej pożyczki, dzięki czemu wprowadzili pracowników Kasy w błąd i otrzymali pożyczkę nr (...), z dnia 28 czerwca 2007 roku w kwocie 3 700 000 złotych, która nie jest spłacana, przy czym nie miał zamiaru, ani możliwości spłaty zaciągniętej pożyczki, czym spowodował straty w kwocie 3 700 000 złotych na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W.,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

2.  w czerwcu 2007 roku, w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., przy ulicy (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z R. F. (2), M. K. oraz innymi osobami, w celu uzyskania dla R. F. (1) pożyczki w kwocie 3 900 000 złotych przedłożyli: potwierdzającą nieprawdę pisemną informację o zatrudnieniu w/wym. w firmie (...) Sp. z o.o., z dnia 27 czerwca 2007 roku, z której wynikało, iż R. F. (1) jest zatrudniony w w/wym. spółce na stanowisku Prezesa Zarządu i z tego tytułu osiąga średni dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 32 658 złotych oraz poświadczającą nieprawdę uchwałę, z dnia 31 grudnia 2006 roku, wspólników (...) Sp. z o.o., ustalającej wynagrodzenie dla Prezesa Zarządu (...) Sp. z o.o. R. F. (1) za rok 2007, które to dokumenty dotyczyły okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania przedmiotowej pożyczki, dzięki czemu wprowadzili pracowników Kasy w błąd i otrzymali pożyczkę nr (...), z dnia 28 czerwca 2007 roku, w kwocie 3 900 000 złotych, która nie jest spłacana, przy czym nie mieli zamiaru, ani możliwości spłaty zaciągniętej pożyczki, czym spowodował straty w kwocie 3 900 000 złotych na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W.,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 271 § 1 i 3 k.k. art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

3.  w czerwcu 2007 roku, w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., przy ulicy (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z M. K. oraz innymi osobami, w celu uzyskania dla M. K. pożyczki w kwocie 3 900 000 złotych, przedłożyli potwierdzającą nieprawdę pisemną informację o zatrudnieniu M. K. w firmie (...). Sp. z o.o. z dnia 21 czerwca 2007 roku, z której wynikało, iż w/wym. osiąga średni dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 23 832,08 złotych, który to dokument dotyczył okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania przedmiotowej pożyczki, dzięki czemu wprowadzili pracowników Kasy w błąd i otrzymali pożyczkę nr (...), z dnia 28 czerwca 2007 roku, w kwocie 3 900 000 złotych, która nie jest spłacana, przy czym nie mieli zamiaru, ani możliwości spłaty zaciągniętej pożyczki, czym spowodowali straty w kwocie 3 900 000 złotych na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W.,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

4.  w grudniu 2007 roku, w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., przy ulicy (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z A. K. (1) oraz innymi osobami, w celu uzyskania dla A. K. (1) pożyczki w kwocie 2 900 000 złotych, przedłożyli poświadczający nieprawdę aneks nr (...) z dnia 30 listopada 2007 r. do umowy o pracę z dnia 2. 01. 2007 r. zawartej pomiędzy A. K. (1), a (...) Sp. z o.o. reprezentowaną przez Prezesa Zarządu Z. K., z którego wynikało, iż A. K. (1), od dnia 1 października 2007 roku, obejmuje stanowisko starszego kierownika działu handlowego z wynagrodzeniem brutto w kwocie 23 000 złotych miesięcznie; poświadczającą nieprawdę pisemną informację o zatrudnieniu w/wym. w firmie (...). Sp. z o.o., z dnia 19 grudnia 2007 roku, z której wynikało, iż A. K. (1) jest zatrudniona w w/wym. spółce na stanowisku starszego kierownika działu handlowego i z tego tytułu osiąga średni dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 15 075 złotych, jak również A. K. (1) złożyła nierzetelne pisemne oświadczenie we „Wniosku o udzielenie pożyczki, z dnia 10 grudnia 2007 r." podając swój dochód miesięczny netto w kwocie 15 000 złotych, które to dokumenty dotyczyły okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania przedmiotowej pożyczki, dzięki czemu wprowadzili pracowników kasy w błąd i otrzymali pożyczkę nr (...), z dnia 28 grudnia 2007 roku, w kwocie 2 900 000 złotych, która nie jest spłacana, przy czym nie mieli zamiaru, ani możliwości spłaty zaciągniętej pożyczki, czym spowodowali straty w kwocie 2 900 000 złotych na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W.,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

5.  w grudniu 2007 roku, w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., przy ulicy (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z M. L. (2) oraz innymi osobami, w celu uzyskania dla M. L. (2) pożyczki w kwocie 2 880 000 złotych, przedłożyli poświadczającą nieprawdę umowę o pracę z dnia 2 listopada 2007 roku, zawartą pomiędzy M. L. (2) i Prezesem Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej „(...)" - Z. K. oraz poświadczającą nieprawdę pisemną informację o zatrudnieniu M. L. (2) w Spółdzielni Mieszkaniowej „(...)" z 18 grudnia 2007 roku, z której wynikało, iż M. L. (2) jest tam zatrudniona na stanowisku kierownika i z tego tytułu osiągnęła średni dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 13 850 złotych, jak również M. L. (2) złożyła nierzetelne pisemne oświadczenie we „Wniosku o udzielenie pożyczki, z dnia 19 grudnia 2007 r." podając swój dochód miesięczny netto w kwocie 13 800 złotych, dzięki czemu wprowadzili pracowników Kasy w błąd i otrzymali pożyczkę nr (...), z dnia 28 grudnia 2007 roku w kwocie 2 880 000 złotych, która nie jest spłacana, przy czym nie mieli zamiaru, ani możliwości jej spłaty, czym spowodowali straty w kwocie 2 880 000 złotych na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W.,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

6.  w grudniu 2007 roku, w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., przy ulicy (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z R. K. oraz innymi osobami, w celu uzyskania dla R. K. pożyczki w kwocie 2 900 000 złotych, przedłożyli poświadczającą nieprawdę informację o zatrudnieniu w/wym. w firmie (...). Sp. z o.o. z 19 grudnia 2007 roku, z której wynikało, iż R. K. osiągnął dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 16 636 złotych, jak również w/wym. złożył nierzetelne pisemne oświadczenie we „Wniosku o udzielenie pożyczki, z dnia 11 grudnia 2007 r." podając swój dochód miesięczny netto w kwocie 25 500 złotych, dzięki czemu wprowadzili pracowników Kasy w błąd i otrzymali pożyczkę nr (...), z dnia 28 grudnia 2007 roku w kwocie 2 900 000 złotych, która nie jest spłacana, przy czym nie mieli zamiaru, ani możliwości jej spłaty, przez co spowodowali straty w kwocie 2 900 000 złotych na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W..

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 271 § 1 i 3 kk. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

7. w grudniu 2007 roku, w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., przy ulicy (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z M. K. oraz innymi osobami, w celu uzyskania dla F. P. pożyczki w kwocie 2 890 000 złotych, przedłożyli poświadczającą nieprawdę informację o zatrudnieniu w/wym. w firmie (...) Sp. z o.o. z 18 grudnia 2007 roku, z której wynikało, iż F. P. jest zatrudniony w w/wym. spółce na stanowisku dyrektora generalnego i z tego tytułu osiągnął dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 14 900 złotych; poświadczającą nieprawdę umowę o pracę, z dnia 1 października 2007 r., zawartą pomiędzy F. P., a (...) Sp. z o.o., reprezentowaną przez Prezesa Zarządu M. K., z której wynikało, iż F. P. jest zatrudniony w w/wym. spółce, od dnia 1 października 2007 r., na stanowisku dyrektora generalnego, z miesięcznym wynagrodzeniem w kwocie 22 900 złotych brutto, jak również F. P. złożył nierzetelne pisemne oświadczenie we „Wniosku o udzielenie pożyczki, z dnia 17 grudnia 2007 r." podając swój dochód miesięczny netto w kwocie 13 300 złotych, które to dokumenty dotyczyły okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania przedmiotowej pożyczki, dzięki czemu wprowadzili pracowników Kasy w błąd i otrzymali pożyczkę nr (...), z dnia 28 grudnia 2007 roku, w kwocie 2 890 000 złotych, która nie jest spłacana, przy czym nie mieli zamiaru, ani możliwości jej spłaty, przez co spowodowali straty w kwocie 2 890 000 złotych na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W.,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

8. w grudniu 2007 roku, w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., przy ulicy (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z A. J. (1), M. K. oraz innymi osobami, w celu uzyskania dla A. J. (1) pożyczki w kwocie 2 890 000 złotych, przedłożyli: poświadczająca nieprawdę umowę o pracę z dnia 1 października 2007 r., zawartą pomiędzy A. J. (1), a Spółdzielnią Mieszkaniową „(...)" reprezentowaną przez Prezesa Zarządu Z. K. oraz Wiceprezesa Zarządu M. K., z której wynikało, iż A. J. (1) jest zatrudniona w w/wym. spółdzielni od dnia 1 października 2007 r., na stanowisku kierownika administracji i kadr, z miesięcznym wynagrodzeniem w kwocie 22 500 złotych brutto; poświadczającą nieprawdę informację o zatrudnieniu w/wym. w Spółdzielni Mieszkaniowej „(...)" z 17 grudnia 2007 roku, z której wynikało, iż A. J. (1) jest zatrudniona w w/wym. spółdzielni na stanowisku kierownika administracji i kadr i z tego tytułu osiągnęła dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 14 200 złotych, które to dokumenty dotyczyły okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania przedmiotowej pożyczki, dzięki czemu wprowadzili pracowników Kasy w błąd i otrzymali pożyczkę nr (...), z dnia 28 grudnia 2007 roku, w kwocie 2 890 000 złotych, która nie jest spłacana, przy czym nie mieli zamiaru, ani możliwości jej spłaty, przez co spowodowali straty w kwocie 2 890 000 złotych na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W.,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

9. w lipcu 2006 roku, we W., działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą i, za jej pośrednictwem udzielił Kierownikowi Działu Zarządzania Ryzykiem Kredytowym (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W. - A. J. (2) korzyść majątkową w kwocie 100.000 zł w zamian za wydanie pozytywnej opinii pożyczkowej, skutkiem czego w dniu 25 lipca 2006 roku, (...) Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo Kredytowa we W. udzieliła Z. K. pożyczkę nr (...) na kwotę 2.600.000 zł, co mogło wyrządzić jej szkodę majątkową w kwocie 2 600 000 zł, z uwagi na nierzetelną weryfikację dokumentacji pożyczkowej oraz brak zdolności kredytowej pożyczkobiorcy,

tj. o czyn z art. 296 a § 1 i 2 k.k.

M. K. oskarżony został o to, że:

10. w czerwcu 2007 roku, w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., przy ulicy (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z R. F. (1), Z. K. oraz innymi osobami, w celu uzyskania dla R. F. (1) pożyczki w kwocie 3 900 000 złotych przedłożyli: potwierdzającą nieprawdę pisemną informację o zatrudnieniu w/wym. w firmie (...) Sp. z o.o., z dnia 27 czerwca 2007 roku, z której wynikało, iż R. F. (1) jest zatrudniony w w/wym. spółce na stanowisku Prezesa Zarządu i z tego tytułu osiąga średni dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 32 658 złotych oraz poświadczającą nieprawdę uchwałę, z dnia 31 grudnia 2006 roku, wspólników (...) Sp. z o.o., ustalającej wynagrodzenie dla Prezesa Zarządu (...) Sp. z o.o. R. F. (1) za rok 2007, które to dokumenty dotyczyły okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania przedmiotowej pożyczki, dzięki czemu wprowadzili pracowników Kasy w błąd i otrzymali pożyczkę nr (...), z dnia 28 czerwca 2007 roku, w kwocie 3 900 000 złotych, która nie jest spłacana, przy czym nie mieli zamiaru, ani możliwości spłaty zaciągniętej pożyczki, czym spowodował straty w kwocie 3 900 000 złotych na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W.,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 286 § 1 kk. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

11. w czerwcu 2007 roku, w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., przy ulicy (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu ze Z. K. oraz innymi osobami, w celu uzyskania dla M. K. pożyczki w kwocie 3 900 000 złotych, przedłożyli potwierdzającą nieprawdę pisemną informację o zatrudnieniu M. K. w firmie (...). Sp. z o.o. z dnia 21 czerwca 2007 roku, z której wynikało, iż w/wym. osiąga średni dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 23 832,08 złotych, który to dokument dotyczyły okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania przedmiotowej pożyczki, dzięki czemu wprowadzili pracowników kasy w błąd i otrzymali pożyczkę nr (...), z dnia 28 czerwca 2007 roku, w kwocie 3 900 000 złotych, która nie jest spłacana, przy czym nie mieli zamiaru, ani możliwości spłaty zaciągniętej pożyczki, czym spowodowali straty w kwocie 3 900 000 złotych na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W.,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

12. w grudniu 2007 roku, w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., przy ulicy (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu ze Z. K. oraz innymi osobami, w celu uzyskania dla F. P. pożyczki w kwocie 2 890 000 złotych, przedłożyli poświadczającą nieprawdę informację o zatrudnieniu w/wym. w firmie (...) Sp. z o.o. z 18 grudnia 2007 roku, z której wynikało, iż F. P. jest zatrudniony w w/wym. spółce na stanowisku dyrektora generalnego i z tego tytułu osiągnął dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 14 900 złotych; poświadczającą nieprawdę umowę o pracę, z dnia 1 października 2007 r., zawartą pomiędzy F. P., a (...) Sp. z o.o., reprezentowaną przez Prezesa Zarządu M. K., z której wynikało, iż F. P. jest zatrudniony w w/wym. spółce, od dnia 1 października 2007 r., na stanowisku dyrektora generalnego, z miesięcznym wynagrodzeniem w kwocie 22 900 złotych brutto, jak również F. P. złożył nierzetelne pisemne oświadczenie we „Wniosku o udzielenie pożyczki, z dnia 17 grudnia 2007 r." podając swój dochód miesięczny netto w kwocie 13 300 złotych, które to dokumenty dotyczyły okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania przedmiotowej pożyczki, dzięki czemu wprowadzili pracowników Kasy w błąd i otrzymali pożyczkę nr (...), z dnia 28 grudnia 2007 roku, w kwocie 2 890 000 złotych, która nie jest spłacana, przy czym nie mieli zamiaru, ani możliwości jej spłaty, przez co spowodowali straty w kwocie 2 890 000 złotych na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W.,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

13. w grudniu 2007 roku, w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., przy ulicy (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z A. J. (1), Z. K. oraz innymi osobami, w celu uzyskania dla A. J. (1) pożyczki w kwocie 2 890 000 złotych, przedłożyli: poświadczająca nieprawdę umowę o pracę z dnia 1 października 2007 r., zawartą pomiędzy A. J. (1), a Spółdzielnią Mieszkaniową „(...)" reprezentowaną przez Prezesa Zarządu Z. K. oraz Wiceprezesa Zarządu M. K., z której wynikało, iż A. J. (1) jest zatrudniona w w/wym. spółdzielni od dnia 1 października 2007 r., na stanowisku kierownika administracji i kadr, z miesięcznym wynagrodzeniem w kwocie 22 500 złotych brutto; poświadczającą nieprawdę informację o zatrudnieniu w/wym. w Spółdzielni Mieszkaniowej „(...)” z 17 grudnia 2007 roku, z której wynikało, iż A. J. (1) jest zatrudniona w w/wym. spółdzielni na stanowisku kierownika administracji i kadr i z tego tytułu osiągnęła dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 14 200 złotych, które to dokumenty dotyczyły okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania przedmiotowej pożyczki, dzięki czemu wprowadzili pracowników Kasy w błąd i otrzymali pożyczkę nr (...), z dnia 28 grudnia 2007 roku, w kwocie 2 890 000 złotych, która nie jest spłacana, przy czym nie mieli zamiaru, ani możliwości jej spłaty, przez co spowodowali straty w kwocie 2 890 000 złotych na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W.,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

R. K. oskarżony został o to, że;

14. w grudniu 2007 roku, w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., przy ulicy (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu ze Z. K. oraz innymi osobami, w celu uzyskania pożyczki w kwocie 2 900 000 złotych, przedłożyli poświadczającą nieprawdę pisemną informację o zatrudnieniu R. K. w firmie (...). Sp. z o.o. z 19 grudnia 2007 roku, z której wynikało, iż w/wym. osiągnął dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 16 636 złotych, jak również R. K. złożył nierzetelne pisemne oświadczenie we „Wniosku o udzielenie pożyczki, z dnia 11 grudnia 2007 r." podając swój dochód miesięczny netto w kwocie 25 500 złotych, które to dokumenty dotyczyły okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania przedmiotowej pożyczki, dzięki czemu wprowadzili pracowników Kasy w błąd i otrzymali pożyczkę nr (...), z dnia 28 grudnia 2007 roku w kwocie 2 900 000 złotych, która nie jest spłacana, przy czym nie mieli zamiaru, ani możliwości jej spłaty, przez co spowodowali straty w kwocie 2 900 000 złotych na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W.,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 271 § 1 i 3 k.k. art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

A. J. (1) oskarżona została o to, że:

15. w grudniu 2007 roku, w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., przy ulicy (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu ze Z. K., M. K. oraz innymi osobami, w celu uzyskania pożyczki w kwocie 2 890 000 złotych przedłożyli: poświadczająca nieprawdę umowę o pracę z dnia 1 października 2007 r., zawartą pomiędzy A. J. (1), a Spółdzielnią Mieszkaniową „(...)" reprezentowaną przez Prezesa Zarządu Z. K. oraz Wiceprezesa Zarządu M. K., z której wynikało, iż A. J. (1) jest zatrudniona w w/wym. Spółdzielni od dnia 1 października 2007 r., na stanowisku kierownika administracji i kadr, z miesięcznym wynagrodzeniem w kwocie 22 500 złotych brutto; poświadczającą nieprawdę informację o zatrudnieniu w/wym. w Spółdzielni Mieszkaniowej „(...)" z 17 grudnia 2007 roku, z której wynikało, iż A. J. (1) jest zatrudniona w w/wym. Spółdzielni na stanowisku kierownika administracji i kadr i z tego tytułu osiągnęła dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 14 200 złotych, które to dokumenty dotyczyły okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania przedmiotowej pożyczki, dzięki czemu wprowadzili pracowników Kasy w błąd i otrzymali pożyczkę nr (...). z dnia 28 grudnia 2007 roku. w kwocie 2 890 000 złotych, która nie jest spłacana, przy czym nie mieli zamiaru, ani możliwości jej spłaty, przez co spowodowali straty w kwocie 2 890 000 złotych na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W.,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 286 § 1 kk. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

A. K. (1) oskarżona została o to, że:

16. w grudniu 2007 roku, w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., przy ulicy (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu ze Z. K. oraz innymi osobami, w celu uzyskania pożyczki w kwocie 2 900 000 złotych, przedłożyli poświadczający nieprawdę aneks nr (...) z dnia 30 listopada 2007 r. do umowy o pracę z dnia 2. 01. 2007 r. zawartej pomiędzy A. K. (1), a (...) Sp. z o.o. reprezentowaną przez Prezesa Zarządu Z. K., z którego wynikało, iż A. K. (1), od dnia 1 października 2007 roku. obejmuje stanowisko starszego kierownika działu handlowego z wynagrodzeniem brutto w kwocie 23 000 złotych miesięcznie; poświadczającą nieprawdę pisemną informację o zatrudnieniu w/wym. w firmie (...). Sp. z o.o., z dnia 19 grudnia 2007 roku, z której wynikało, iż A. K. (1) jest zatrudniona w w/wym. spółce na stanowisku starszego kierownika działu handlowego i z tego tytułu osiąga średni dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 15 075 złotych, jak również A. K. (1) złożyła nierzetelne pisemne oświadczenie we „Wniosku o udzielenie pożyczki, z dnia 10 grudnia 2007 r." podając swój dochód miesięczny netto w kwocie 15 000 złotych, które to dokumenty dotyczyły okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania przedmiotowej pożyczki, dzięki czemu wprowadzili pracowników Kasy w błąd i otrzymali pożyczkę nr (...), z dnia 28 grudnia 2007 roku w kwocie 2 900 000 złotych, która nie jest spłacana, przy czym nie mieli zamiaru, ani możliwości spłaty zaciągniętej pożyczki, czym spowodowali straty w kwocie 2 900 000 złotych na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W.,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 271 § 1 i 3 k.k. art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

M. L. (2) oskarżona została o to, że:

17. w grudniu 2007 roku, w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., przy ulicy (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu ze Z. K. oraz innymi osobami, w celu uzyskania pożyczki w kwocie 2 880 000 złotych, przedłożyli poświadczającą nieprawdę umowę o pracę z dnia 2 listopada 2007 roku, zawartą pomiędzy M. L. (2) i Prezesem Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej „(...)" - Z. K. oraz poświadczającą nieprawdę pisemną informację o zatrudnieniu M. L. (2) w Spółdzielni Mieszkaniowej „(...)" z 18 grudnia 2007 roku, z której wynikało, iż M. L. (2) jest tam zatrudniona na stanowisku kierownika i z tego tytułu osiągnęła średni dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 13 850 złotych, jak również M. L. (2) złożyła nierzetelne pisemne oświadczenie we „Wniosku o udzielenie pożyczki, z dnia 19 grudnia 2007 r." podając swój dochód miesięczny netto w kwocie 13 800 złotych, dzięki czemu wprowadzili pracowników Kasy w błąd i otrzymali pożyczkę nr (...), z dnia 28 grudnia 2007 roku w kwocie 2 880 000 złotych, która nie jest spłacana, przy czym nie mieli zamiaru, ani możliwości jej spłaty, czym spowodowali straty w kwocie 2 880 000 złotych na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W.,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

R. F. (1) oskarżony został o to, że:

18. w czerwcu 2007 roku, w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., przy ulicy (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu ze Z. K., M. K. oraz innymi osobami, w celu uzyskania pożyczki w kwocie 3 900 000 złotych przedłożyli: potwierdzającą nieprawdę pisemną informację o zatrudnieniu w/wym. w firmie (...) Sp. z o.o., z dnia 27 czerwca 2007 roku, z której wynikało, iż R. F. (1) jest zatrudniony w w/wym. spółce na stanowisku Prezesa Zarządu i z tego tytułu osiąga średni dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 32 658 złotych oraz poświadczającą nieprawdę uchwałę, z dnia 31 grudnia 2006 roku, wspólników (...) Sp. z o.o., ustalającej wynagrodzenie dla Prezesa Zarządu (...) Sp. z o.o. R. F. (1) za rok 2007, które to dokumenty dotyczyły okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania przedmiotowej pożyczki, dzięki czemu wprowadzili pracowników Kasy w błąd i otrzymali pożyczkę nr (...), z dnia 28 czerwca 2007 roku. w kwocie 3 900 000 złotych, która nie jest spłacana, przy czym nie mieli zamiaru, ani możliwości spłaty zaciągniętej pożyczki, czym spowodował straty w kwocie 3 900 000 złotych na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W.,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11§ 2 k.k.

Wyrokiem z dnia 29 lutego 2016r. Sąd Okręgowy w Warszawie w sprawie VIII K 85/14 uznał oskarżonych za winnych:

I.  oskarżonego Z. K. w ramach czynów zarzucanych mu w akcie oskarżenia uznał za winnego tego, że działając w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, popełnił przestępstwa polegające na tym, że:

1.w czerwcu 2007 roku, w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., przy ulicy (...), działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w celu uzyskania dla siebie korzyści majątkowej w postaci pożyczki w kwocie 3.700.000 złotych, przedłożył poświadczający nieprawdę dokument w postaci pisemnej informacji o zatrudnieniu w firmie (...). Sp. z o.o. z dnia 21 czerwca 2007 roku, w której podał średni dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 25.452,08 złotych, który to dokument dotyczył okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania przedmiotowej pożyczki, w wyniku czego otrzymał pożyczkę nr (...) z dnia 28 czerwca 2007 roku w kwocie 3.700.000 złotych, czym działał na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W.,

2.w czerwcu 2007 roku, w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., przy ulicy (...) działając wspólnie i w porozumieniu z R. F. (1) oraz innymi osobami, w celu uzyskania dla R. F. (1), a w rzeczywistości dla siebie korzyści majątkowej w postaci pożyczki w kwocie 3.900.000 złotych, przedłożyli poświadczający nieprawdę dokument w postaci pisemnej informacji o zatrudnieniu R. F. (1) w firmie (...) Sp. z o.o. z dnia 27 czerwca 2007 roku, z której wynikało, iż jest on zatrudniony w w/wym. spółce na stanowisku Prezesa Zarządu i z tego tytułu osiąga średni dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 32.658 złotych oraz poświadczającą nieprawdę uchwałę wspólników (...) Sp. z o.o. z dnia 31 grudnia 2006 roku ustalającą wynagrodzenie dla Prezesa Zarządu (...) Sp. z o.o. R. F. (1) za rok 2007, które to dokumenty dotyczyły okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania przedmiotowej pożyczki, w wyniku czego otrzymali pożyczkę nr (...) z dnia 28 czerwca 2007 roku w kwocie 3.900.000 złotych, czym działał na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W.,

3.w czerwcu 2007 roku, w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., przy ulicy (...), działając wspólnie i w porozumieniu z M. K. oraz innymi osobami, w celu uzyskania dla M. K., a w rzeczywistości dla siebie korzyści majątkowej w postaci pożyczki w kwocie 3.900.000 złotych, przedłożyli poświadczający nieprawdę dokument w postaci pisemnej informacji o zatrudnieniu M. K. w firmie (...). Sp. z o.o. z dnia 21 czerwca 2007 roku, z której wynikało, iż w/wym. osiąga średni dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 23.832,08 złotych, który to dokument dotyczył okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania przedmiotowej pożyczki, w wyniku czego otrzymali pożyczkę nr (...) z dnia 28 czerwca 2007 roku w kwocie 3.900.000 złotych, czym działał na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W.,

4.w grudniu 2007 roku, w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., przy ulicy (...), działając wspólnie i w porozumieniu z A. K. (1) oraz innymi osobami, w celu uzyskania dla A. K. (1), a w rzeczywistości dla siebie korzyści majątkowej w postaci pożyczki w kwocie 2.900.000 złotych, przedłożyli poświadczający nieprawdę dokument w postaci aneksu nr (...) z dnia 30 listopada 2007 r. do umowy o pracę z dnia 2.01.2007 r. zawartej pomiędzy A. K. (1) a (...) Sp. z o.o. reprezentowaną przez Prezesa Zarządu Z. K., z którego wynikało, iż A. K. (1) od dnia 1 października 2007 roku obejmuje stanowisko starszego kierownika działu handlowego z wynagrodzeniem brutto w kwocie 23.000 złotych miesięcznie, nadto poświadczającą nieprawdę pisemną informację o zatrudnieniu w/wym. w firmie (...). Sp. z o.o. z dnia 19 grudnia 2007 roku, z której wynikało, iż A. K. (1) jest zatrudniona w w/wym. spółce na stanowisku starszego kierownika działu handlowego i z tego tytułu osiąga średni dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 15.075 złotych, jak również A. K. (1) złożyła nierzetelne pisemne oświadczenie we „Wniosku o udzielenie pożyczki, z dnia 10 grudnia 2007 r." podając swój dochód miesięczny netto w kwocie 15.000 złotych, które to dokumenty dotyczyły okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania przedmiotowej pożyczki, w wyniku czego otrzymali pożyczkę nr (...) z dnia 28 grudnia 2007 roku w kwocie 2.900.000 złotych, czym działał na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W.,

5.w grudniu 2007 roku, w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W. przy ulicy (...), działając wspólnie i w porozumieniu z M. L. (2) oraz innymi osobami, w celu uzyskania dla M. L. (2), a w rzeczywistości dla siebie korzyści majątkowej w postaci pożyczki w kwocie 2.880.000 złotych, przedłożyli poświadczający nieprawdę dokument w postaci umowy o pracę z dnia 2 listopada 2007 roku, zawartej pomiędzy M. L. (2) i Prezesem Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej „(...)" - Z. K. oraz poświadczającą nieprawdę pisemną informację o zatrudnieniu M. L. (2) w Spółdzielni Mieszkaniowej „(...)"' z dnia 18 grudnia 2007 roku, z której wynikało, iż M. L. (2) jest tam zatrudniona na stanowisku kierownika i z tego tytułu osiągnęła średni dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 13.850 złotych, jak również M. L. (2) złożyła nierzetelne pisemne oświadczenie we „Wniosku o udzielenie pożyczki, z dnia 19 grudnia 2007 r." podając swój dochód miesięczny netto w kwocie 13.800 złotych, w wyniku czego otrzymali pożyczkę nr (...), z dnia 28 grudnia 2007 roku w kwocie 2.880.000 złotych, czym działał na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W.,

6.w grudniu 2007 roku, w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W. przy ulicy (...), działając wspólnie i w porozumieniu z R. K. oraz innymi osobami, w celu uzyskania dla R. K., a w rzeczywistości dla siebie korzyści majątkowej w postaci pożyczki w kwocie 2.900.000 złotych, przedłożyli poświadczający nieprawdę dokument w postaci informacji o zatrudnieniu w/wym. w firmie (...). Sp. z o.o. z 19 grudnia 2007 roku, z której wynikało, iż R. K. osiągnął dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 16.636 złotych, jak również w/wym. Złożył nierzetelne pisemne oświadczenie we „Wniosku o udzielenie pożyczki, z dnia 11 grudnia 2007 r." podając swój dochód miesięczny netto w kwocie 25.500 złotych, w wyniku czego otrzymali pożyczkę nr (...) z dnia 28 grudnia 2007 roku w kwocie 2.900.000 złotych, czym działał na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W.,

7.w grudniu 2007 roku, w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., przy ulicy (...), działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w celu uzyskania dla F. P., a w rzeczywistości dla siebie korzyści majątkowej w postaci pożyczki w kwocie 2.890.000 złotych, przedłożyli poświadczającą nieprawdę informację o zatrudnieniu w/wym. w firmie (...) Sp. z o.o. z dnia 18 grudnia 2007 roku, z której wynikało, iż F. P. jest zatrudniony w w/wym. spółce na stanowisku dyrektora generalnego i z tego tytułu osiągnął dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 14.900 złotych, nadto poświadczającą nieprawdę umowę o pracę z dnia 1 października 2007 r. zawartą pomiędzy F. P., a (...) Sp. z o.o., reprezentowaną przez Prezesa Zarządu M. K., z której wynikało, iż F. P. jest zatrudniony w w/wym. spółce, od dnia 1 października 2007 r., na stanowisku dyrektora generalnego, z miesięcznym wynagrodzeniem w kwocie 22.900 złotych brutto, jak również F. P. złożył nierzetelne pisemne oświadczenie we „Wniosku o udzielenie pożyczki, z dnia 17 grudnia 2007 r." podając swój dochód miesięczny netto w kwocie 13.300 złotych, które to dokumenty dotyczyły okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania przedmiotowej pożyczki, w wyniku czego otrzymali pożyczkę nr (...) z dnia 28 grudnia 2007 roku w kwocie 2.890.000 złotych, czym działali na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W.,

8.w grudniu 2007 roku, w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., przy ulicy (...), działając wspólnie i w porozumieniu z A. J. (1) oraz innymi osobami, w celu uzyskania dla A. J. (1), a w rzeczywistości dla siebie korzyści majątkowej w postaci pożyczki w kwocie 2.890.000 złotych, przedłożyli poświadczający nieprawdę dokument w postaci umowy o pracę z dnia 1 października 2007 r„ zawartej pomiędzy A. J. (1) a Spółdzielnią Mieszkaniową „(...)" reprezentowaną przez Prezesa Zarządu Z. K. oraz Wiceprezesa Zarządu M. K., z której wynikało, iż A. J. (1) jest zatrudniona w w/wym. Spółdzielni od dnia 1 października 2007 r., na stanowisku kierownika administracji i kadr, z miesięcznym wynagrodzeniem w kwocie 22.500 złotych brutto, nadto poświadczającą nieprawdę informację o zatrudnieniu w/wym. w Spółdzielni Mieszkaniowej „(...)" z 17 grudnia 2007 roku, z której wynikało, iż A. J. (1) jest zatrudniona w w/wym. Spółdzielni na stanowisku kierownika administracji i kadr i z tego tytułu osiągnęła dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 14.200 złotych, które to dokumenty dotyczyły okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania przedmiotowej pożyczki, w wyniku czego otrzymali pożyczkę nr (...) z dnia 28 grudnia 2007 roku w kwocie 2 890 000 złotych, czym działał na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W.,

a zatem czynów, z których każdy wyczerpał znamiona występku z art. 297 § 1 k.k. i za to na powyższej podstawie skazał go, a na podstawie art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. wymierzył karę 4 (cztery) lat pozbawienia wolności, a na podstawie art. 33 § 2 i 3 k.k. wymierzył grzywnę w wysokości 300 (trzysta) stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na 50 (pięćdziesiąt) złotych;

II.oskarżonego Z. K. uznał winnym popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie 9. aktu oskarżenia, który zakwalifikował z art. 296 a § 2 k.k. i za to na powyższej podstawie skazał go i wymierzył karę 10 (dziesięć) miesięcy pozbawienia wolności;

III.na podstawie art. 85 § 1 i § 2 k.k., art. 85a k.k., art. 86 § 1 k.k. , art. 91 § 2 kk. kary wymierzone oskarżonemu Z. K. w punktach I i II połączył i wymierzył mu karę łączną 4 (cztery) lat i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności;

IV.na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 05 października 2010 r. do dnia 13 maja 2011 r. i uznał karę pozbawienia wolności w tej części za wykonaną;

V.oskarżonego M. K. w ramach czynów zarzucanych mu w punktach 10, 12 i 13 aktu oskarżenia uznał za winnego tego, że działając w krótkich odstępach czasu, w podobny sposób, popełnił przestępstwa polegające na tym, że:

1. w czerwcu 2007 roku w W., w zamiarze bezpośrednim aby R. F. (1) i Z. K. dokonali czynu zabronionego polegającego na uzyskaniu na nazwisko R. F. (1), a w rzeczywistości dla Z. K. korzyści majątkowej w postaci pożyczki w kwocie 3.900.000 złotych ułatwił im jego popełnienie w ten sposób, że podpisał potwierdzający nieprawdę dokument w postaci pisemnej informacji o zatrudnieniu R. F. (1) w firmie (...) Sp. z o.o. z dnia 27 czerwca 2007 roku, z której wynikało, iż jest on zatrudniony w w/wym. spółce na stanowisku Prezesa Zarządu i z tego tytułu osiąga średni dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 32.658 złotych oraz poświadczającą nieprawdę uchwałę z dnia 31 grudnia 2006 roku wspólników (...) Sp. z o.o., ustalającą wynagrodzenie dla Prezesa Zarządu (...) Sp. z o.o. R. F. (1) za rok 2007, które to dokumenty dotyczyły okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania przedmiotowej pożyczki,

2.w grudniu 2007 roku, w W., w zamiarze bezpośrednim aby F. P. i Z. K. dokonali czynu zabronionego polegającego na uzyskaniu na nazwisko F. P., a w rzeczywistości dla Z. K. korzyści majątkowej w postaci pożyczki w kwocie 2.890.000 złotych, ułatwił im jego popełnienie w ten sposób, że podpisał potwierdzający nieprawdę dokument w postaci informacji o zatrudnieniu w/wym. w firmie ,(...)" Sp. z o.o. z dnia 18 grudnia 2007 roku, z której wynikało, iż F. P. jest zatrudniony w w/wym. spółce na stanowisku dyrektora generalnego i z tego tytułu osiągnął dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 14.900 złotych, a nadto podpisał poświadczający nieprawdę dokument w postaci umowy o pracę z dnia 1 października 2007 r. zawartej pomiędzy F. P., a (...) Sp. z o.o., reprezentowaną przez Prezesa Zarządu M. K., z której wynikało, iż F. P. jest zatrudniony w w/wym. spółce od dnia 1 października 2007 r. na stanowisku dyrektora generalnego, z miesięcznym wynagrodzeniem w kwocie 22.900 złotych brutto, które to dokumenty dotyczyły okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania przedmiotowej pożyczki,

3. w grudniu 2007 roku, w W., w zamiarze bezpośrednim aby A. J. (1) i Z. K. dokonali czynu zabronionego polegającego na uzyskaniu na nazwisko A. J. (1), a w rzeczywistości dla Z. K. korzyści majątkowej w postaci pożyczki w kwocie 2.890.000 złotych, ułatwił im jego popełnienie w ten sposób, że podpisał potwierdzający nieprawdę dokument w postaci umowy o pracę z dnia 1 października 2007 r., zawartej pomiędzy A. J. (1) a Spółdzielnią Mieszkaniową „(...)" reprezentowaną przez Prezesa Zarządu Z. K. oraz Wiceprezesa Zarządu M. K., z której wynikało, iż A. J. (1) jest zatrudniona w w/wym. spółdzielni od dnia 1 października 2007 r., na stanowisku kierownika administracji i kadr z miesięcznym wynagrodzeniem w kwocie 22.500 złotych brutto, a nadto poświadczającą nieprawdę informację o zatrudnieniu w/wym. w Spółdzielni Mieszkaniowej „(...)" z 17 grudnia 2007 roku, z której wynikało, iż A. J. (1) jest zatrudniona w w/wym. spółdzielni na stanowisku kierownika administracji i kadr i z tego tytułu osiągnęła dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 14.200 złotych, które to dokumenty dotyczyły okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania przedmiotowej pożyczki, a zatem czynów, z których każdy wyczerpuje znamiona występku z art. 18 § 3 kk. w zw. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. i za to na powyższej podstawie skazał go, a na podstawie art. 19 § 1 k.k. w zw. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. wymierzył karę 1 (jeden) rok pozbawienia wolności, a na podstawie art. 33 § 2 i 3 k.k. wymierzył grzywnę w wysokości 75 (siedemdziesiąt pięć) stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na 50 (pięćdziesiąt) złotych.

VI.oskarżonego M. K. w ramach czynu zarzucanego mu w punkcie 11 aktu oskarżenia uznał za winnego tego, że w czerwcu 2007 roku, w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W. przy ulicy (...), działając wspólnie i w porozumieniu ze Z. K. oraz innymi osobami, w celu uzyskania na swoje nazwisko, a w rzeczywistości dla Z. K. korzyści majątkowej w postaci pożyczki w kwocie 3.900.000 złotych, przedłożyli potwierdzający nieprawdę dokument w postaci pisemnej informacji o zatrudnieniu M. K. w firmie (...). Sp. z o.o. z dnia 21 czerwca 2007 roku, z której wynikało, iż w/wym. osiąga średni dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 23.832,08 złotych, który to dokument dotyczył okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania przedmiotowej pożyczki, w wyniku czego otrzymali pożyczkę nr (...) z dnia 28 czerwca 2007 roku w kwocie 3.900.000 złotych, czym działali na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., tj. czynu z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. i za to na powyższej podstawie skazał go i wymierzył karę 1 (jeden) rok i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności, a na podstawie art. 33 § 2 i 3 k.k. wymierzył grzywnę w wysokości 100 (sto) stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na 50 (pięćdziesiąt) złotych;

VII.na podstawie art. 85 § 1 i § 2 k.k., art. 85a k.k., art. 86 § 1 k.k., art. 91 § 2 k.k. kary pozbawienia wolności i kary grzywny wymierzone w punktach V i VI połączył i wymierzył oskarżonemu karę łączną 2 (dwa) lat pozbawienia wolności i grzywnę w wysokości 150 (sto pięćdziesiąt) stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na 50 (pięćdziesiąt) złotych;

VIII.na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 pkt 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 lipca 2015 r. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił oskarżonemu na okres próby wynoszący 5 (pięć) lat;

IX. na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczył oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 05 października 2010 r. do dnia 06 października 2010 r. i uznał karę grzywny za wykonaną do wysokości czterech stawek dziennych;

X.oskarżonego R. K. w ramach czynu zarzucanego mu w akcie oskarżenia uznał za winnego tego, że w grudniu 2007 roku, w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., przy ulicy (...), działając wspólnie i w porozumieniu ze Z. K. oraz innymi osobami, w celu uzyskania na swoje nazwisko, a w rzeczywistości dla Z. K. korzyści majątkowej w postaci pożyczki w kwocie 2.900.000 złotych, przedłożyli dokument poświadczający nieprawdę w postaci pisemnej informacji o zatrudnieniu R. K. w firmie (...). Sp. z o.o. z dnia 19 grudnia 2007 roku, z której wynikało, iż w/wym. osiągnął dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 16.636 złotych, jak również R. K. złożył nierzetelne pisemne oświadczenie we „Wniosku o udzielenie pożyczki, z dnia 11 grudnia 2007 r." podając swój dochód miesięczny netto w kwocie 25.500 złotych, które to dokumenty dotyczyły okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania przedmiotowej pożyczki, w wyniku czego otrzymali pożyczkę nr (...) z dnia 28 grudnia 2007 roku w kwocie 2.900.000 złotych, czym działali na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., tj. czynu z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. i za to na powyższej podstawie skazał i wymierzył karę 1 (jeden) rok i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności, a na podstawie art. 33 § 2 i 3 k.k. wymierzył grzywnę w wysokości 100 (sto) stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na 50 (pięćdziesiąt) złotych;

XI.na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 pkt 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 lipca 2015 r. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił oskarżonemu na okres próby wynoszący 5 (pięć) lat;

XII.na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 05 października 2010 r. i uznał karę grzywny za wykonaną do wysokości dwóch stawek dziennych;

XIII.oskarżoną A. J. (1) w ramach czynu zarzucanego jej w akcie oskarżenia uznał za winną tego, że w grudniu 2007 roku, w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W. przy ulicy (...), działając wspólnie i w porozumieniu ze Z. K., M. K. oraz innymi osobami, w celu uzyskania na swoje nazwisko, a w rzeczywistości dla Z. K. korzyści majątkowej w postaci pożyczki w kwocie 2.890.000 złotych przedłożyli: poświadczającą nieprawdę umowę o pracę z dnia 1 października 2007 r. zawartą pomiędzy A. J. (1), a Spółdzielnią Mieszkaniową „(...)" reprezentowaną przez Prezesa Zarządu Z. K. oraz Wiceprezesa Zarządu M. K., z której wynikało, iż A. J. (1) jest zatrudniona w w/wym. Spółdzielni od dnia 1 października 2007 r. na stanowisku kierownika administracji i kadr, z miesięcznym wynagrodzeniem w kwocie 22.500 złotych brutto, nadto poświadczającą nieprawdę informację o zatrudnieniu w/wym. w Spółdzielni Mieszkaniowej „(...)" z 17 grudnia 2007 roku, z której wynikało, iż A. J. (1) jest zatrudniona w w/wym. Spółdzielni na stanowisku kierownika administracji i kadr i z tego tytułu osiągnęła dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 14.200 złotych, które to dokumenty dotyczyły okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania przedmiotowej pożyczki, w wyniku czego otrzymali pożyczkę nr (...) z dnia 28 grudnia 2007 roku w kwocie 2.890.000 złotych, czym działali na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., tj. czynu z art. 297 § 1 kk. w zw. z art. 4 § 1 k.k. i za to na powyższej podstawie skazał, a na podstawie art. 297 § 1 k.k. wymierzył karę 1 (jeden) rok i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności, a na podstawie art. 33 § 2 i 3 k.k. wymierzył grzywnę w wysokości 100 (sto) stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na 50 (pięćdziesiąt) złotych;

XIV. na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 pkt 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 lipca 2015 r. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił oskarżonej na okres próby wynoszący 5 (pięć) lat;

XV.na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczył oskarżonej okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 05 października 2010 r. i uznał karę grzywny za wykonaną do wysokości dwóch stawek dziennych;

XVI. oskarżoną A. K. (1) w ramach czynu zarzucanego jej w akcie oskarżenia uznał za winną tego, że w grudniu 2007 roku, w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W. przy ulicy (...), działając wspólnie i w porozumieniu ze Z. K. oraz innymi osobami, w celu uzyskania na swoje nazwisko, a w rzeczywistości dla Z. K. korzyści majątkowej w postaci pożyczki w kwocie 2.900.000 złotych, przedłożyli poświadczający nieprawdę dokument w postaci aneksu nr (...) z dnia 30 listopada 2007 r. do umowy o pracę z dnia 02 stycznia 2007 r. zawartej pomiędzy A. K. (1) a (...) Sp. z o.o. reprezentowaną przez Prezesa Zarządu Z. K., z którego wynikało, iż A. K. (1), od dnia 1. października 2007 roku, obejmuje stanowisko starszego kierownika działu handlowego z wynagrodzeniem brutto w kwocie 23.000 złotych miesięcznie, a nadto poświadczającą nieprawdę pisemną informację o zatrudnieniu w/wym. w firmie (...). Sp. z o.o., z dnia 19 grudnia 2007 roku, z której wynikało, iż A. K. (1) jest zatrudniona w w/wym. spółce na stanowisku starszego kierownika działu handlowego i z tego tytułu osiąga średni dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 15.075 złotych, jak również A. K. (1) złożyła nierzetelne pisemne oświadczenie we „Wniosku o udzielenie pożyczki, z dnia 10 grudnia 2007 r." podając swój dochód miesięczny netto w kwocie 15.000 złotych, które to dokumenty dotyczyły okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania przedmiotowej pożyczki, w wyniku czego otrzymali pożyczkę nr (...) z dnia 28 grudnia 2007 roku w kwocie 2.900.000 złotych, czym działali na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., tj. czynu z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. i za to na powyższej podstawie skazał, a na podstawie art. 297 § 1 k.k. wymierzył karę 1 (jeden) rok i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności, a na podstawie art. 33 § 2 i 3 k.k. wymierzył grzywnę w wysokości 100 (sto) stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na 50 (pięćdziesiąt) złotych;

XVII. na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 pkt 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 lipca 2015 r. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił oskarżonej na okres próby wynoszący 5 (pięć) lat;

XVIII. na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczył oskarżonej okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 05 października 2010 r. do dnia 06 października 2010 r. i uznał karę grzywny za wykonaną do wysokości czterech stawek dziennych;

XIX. oskarżoną M. L. (1) z d. S. w ramach czynu zarzucanego jej w akcie oskarżenia uznał za winną tego, że w grudniu 2007 roku, w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., przy ulicy (...), działając wspólnie i w porozumieniu ze Z. K. oraz innymi osobami, w celu uzyskania na swoje nazwisko, a w rzeczywistości dla Z. K. korzyści majątkowej w postaci pożyczki w kwocie 2.880.000 złotych, przedłożyli dokument poświadczający nieprawdę w postaci umowy o pracę z dnia 2 listopada 2007 roku, zawartej pomiędzy M. L. (2) i Prezesem Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej ,,(...)" - Z. K. oraz poświadczającą nieprawdę pisemną informację o zatrudnieniu M. L. (2) w Spółdzielni Mieszkaniowej „(...)" z 18 grudnia 2007 roku, z której wynikało, iż M. L. (2) jest tam zatrudniona na stanowisku kierownika i z tego tytułu osiągnęła średni dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 13.850 złotych, jak również M. L. (2) złożyła nierzetelne pisemne oświadczenie we „Wniosku o udzielenie pożyczki, z dnia 19 grudnia 2007 r." podając swój dochód miesięczny netto w kwocie 13.800 złotych, w wyniku czego otrzymali pożyczkę nr (...) z dnia 28 grudnia 2007 roku w kwocie 2.880.000 złotych, czym działali na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., tj. czynu z art. 297 § 1 kk. w zw. z art. 4 § 1 k.k. i za to na powyższej podstawie skazał, a na podstawie art. 297 § 1 k.k. wymierzył karę 1 (jeden) rok i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności, a na podstawie art. 33 § 2 i 3 k.k. wymierzył grzywnę w wysokości 100 (sto) stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na 50 (pięćdziesiąt) złotych;

XX. na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k., art. 70 § 1 pkt 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 lipca 2015 r. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił oskarżonej na okres próby wynoszący 5 (pięć) lat;

XXI. na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczył oskarżonej okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 05 października 2010 r. i uznał karę grzywny za wykonaną do wysokości dwóch stawek dziennych;

XXII. oskarżonego R. F. (1) w ramach czynu zarzucanego mu w akcie oskarżenia uznał za winnego tego, że w czerwcu 2007 roku, w siedzibie (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W. przy ulicy (...), działając wspólnie i w porozumieniu ze Z. K., M. K. oraz innymi osobami, w celu uzyskania na swoje nazwisko, a w rzeczywistości dla Z. K. korzyści majątkowej w postaci pożyczki w kwocie 3.900.000 złotych przedłożyli dokument poświadczający nieprawdę w postaci pisemnej informacji o zatrudnieniu w/wym. w firmie (...) Sp. z o.o., z dnia 27 czerwca 2007 roku, z której wynikało, iż R. F. (1) jest zatrudniony w w/wym. spółce na stanowisku Prezesa Zarządu i z tego tytułu osiąga średni dochód miesięczny netto za okres ostatnich trzech miesięcy w kwocie 32.658 złotych oraz poświadczającą nieprawdę uchwałę z dnia 31 grudnia 2006 roku wspólników (...) Sp. z o.o., ustalającej wynagrodzenie dla Prezesa Zarządu (...) Sp. z o.o. R. F. (1) za rok 2007, które to dokumenty dotyczyły okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania przedmiotowej pożyczki, w wyniku czego otrzymali pożyczkę nr (...) z dnia 28 czerwca 2007 roku w kwocie 3.900.000 złotych, czym działali na szkodę (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo Kredytowej we W., tj. czynu z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. i za to na powyższej podstawie skazał, a na podstawie art. 297 § 1 k.k. wymierzył karę 1 (jeden) rok i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności, a na podstawie art. 33 § 2 i 3 k.k. wymierzył grzywnę w wysokości 100 (sto) stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na 50 (pięćdziesiąt) złotych;

XXIII. na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 pkt 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 lipca 2015 r. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił oskarżonemu na okres próby wynoszący 5 (pięć) lat;

XXIV. na podstawie art. 627 k.p.k. zasądził na rzecz Skarbu Państwa tytułem opłaty:

• od oskarżonego Z. K. kwotę 3400 (trzy tysiące czterysta) złotych,

•od oskarżonego M. K. kwotę 1800 (jeden tysiąc osiemset) złotych,

•od oskarżonego R. K. kwotę 1300 (jeden tysiąc trzysta) złotych,

•od oskarżonej A. J. (1) kwotę 1300 (jeden tysiąc trzysta) złotych,

•od oskarżonej A. K. (1) kwotę 1300 (jeden tysiąc trzysta) złotych,

•od oskarżonej M. L. (2) kwotę 1300 (jeden tysiąc trzysta) złotych.

•od oskarżonego R. F. (1) kwotę 1300 (jeden tysiąc trzysta) złotych.

W pozostałej części, na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., zwolnił oskarżonych od ponoszenia kosztów sądowych, wydatki przejął na rachunek Skarbu Państwa.

Apelacje od powyższego wyroku wniósł obrońca oskarżonego Z. K. oraz prokurator.

Obrońca Z. K. zaskarżył wyrok w całości zarzucając:

I.  naruszenie prawa materialnego –

1.  art. 296a § 2 kk poprzez niewłaściwe zastosowanie, na skutek przyjęcia, że oskarżony dopuścił się łapownictwa menadżerskiego przekazując kwotę 100.000 zł na rzecz A. J. (2) w związku z przyznaniem przez (...) w lipcu 2006r. pożyczki nr (...) w kwocie 2.600.000 zł,

2.  art. 12 kk i art. 18 § 3 kk poprzez niezastosowanie i art. 91 § 1 kk poprzez niewłaściwe zastosowanie,

II.  naruszenie przepisów postępowania – art. 7 w zw. z art. 410 kpk poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów, a nadto wnioskowanie na niekorzyść oskarżonego w przedmiocie okoliczności, które nie miały miejsca w rzeczywistości lub nie zostały wykazane w postępowaniu karnym,

III.  i jako zarzut alternatywny – orzeczenie wobec oskarżonego rażąco surowej kary.

W konkluzji obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku przez uniewinnienie oskarżonego od dokonania czynu z art. 296a § 1 kk oraz przyjęcie, że w zakresie zachowań z punktu I podpunkty 1 – 8 aktu oskarżenia działaniem swym wypełnił znamiona czynu z art. 297 § 1 kk w warunkach czynu ciągłego (art. 12 kk) i orzeczenie za ten czyn kary w łącznym wymiarze nie przekraczającym 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wysokości 300 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 50 zł. Alternatywnie obrońca wniósł o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Prokurator zaskarżył wyrok w całości na niekorzyść oskarżonych:

-

Z. K. w zakresie pkt. I części dyspozytywnej wyroku,

-

M. K. w zakresie pkt. V, VI, VII i VIII części dyspozytywnej wyroku,

-

R. K. w zakresie pkt. X części dyspozytywnej wyroku,

-

A. J. (1) w zakresie pkt. XIII części dyspozytywnej wyroku,

-

A. K. (1) w zakresie pkt. XVI części dyspozytywnej wyroku,

-

M. L. (2) w zakresie pkt. XIX części dyspozytywnej wyroku,

-

R. F. (1) w zakresie pkt. XXII części dyspozytywnej wyroku.

Zarzucił:

1.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść, polegający na niesłusznym przyjęciu, że zebrany materiał dowodowy nie jest wystarczający do uznania, że ww. oskarżeni działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, nie mając zamiaru ani możliwości spłaty zaciągniętych pożyczek, doprowadzili do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) SKOK, skutkiem czego sąd wyeliminował z opisu czynów przypisanych oskarżonym w punktach I, V, VI, IX, XIII, XVI, XIX i XXII i ich kwalifikacji prawnej przestępstwo z art. 286 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk,

2.  rażącą niewspółmierność kar jednostkowych i kary łącznej wymierzonej oskarżonemu M. K..

Podnosząc powyższe zarzuty prokurator wniósł o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania, ewentualnie – w przypadku nieuwzględnienia zarzutu I apelacji – zmianę wyroku w stosunku do M. K. w zakresie punktów V – VIII przez wymierzenie mu surowszych kar jednostkowych oraz kary łącznej 4 lat pozbawienia wolności.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje.

Z wniesionych w sprawie niniejszej apelacji zasadny okazał się wyłącznie środek odwoławczy wniesiony przez oskarżyciela publicznego, zaś charakter skutecznie wykazanych w nim uchybień do jakich doszło w postępowaniu przed sądem I instancji, musiał skutkować uchyleniem wyroku w zaskarżonym przez prokuratora zakresie i przekazaniem sprawy w tej części temu sądowi do ponownego rozpoznania.

Jeśli chodzi o apelację obrońcy oskarżonego Z. K. w pierwszej kolejności należało się odnieść do zarzutu obrazy prawa materialnego – art. 296a § 1 kk, a to z uwagi na jego oczywistą wręcz niezasadność.

Na wstępie trzeba zauważyć, że zarówno sposób sformułowania tego zarzutu (swoją drogą, dość chaotyczny) jak i jego uzasadnienie w części motywacyjnej środka zaskarżenia, podają w wątpliwość to czy skarżącemu rzeczywiście chodziło o naruszenie wskazanego wyżej przepisu prawa materialnego. Zawarte w podpunktach 1 – 4 rozwinięcie tego zarzutu wskazuje, że w istocie autorowi apelacji chodziło o podważenie ustaleń faktycznych. Oczywiste z kolei jest, że podniesienie zarzutu z art. 438 pkt 1 kpk możliwe jest tylko wówczas, gdy skarżąca strona nie kwestionuje ustaleń faktycznych, na bazie których dochodzi do zastosowania (lub niezastosowania) określonej normy prawnomaterialnej.

Przyjmując zatem, że celem obrońcy Z. K. było podważenie ustaleń sądu meriti prowadzących do przypisania oskarżonemu czynu z art. 296a § 2 kk, w tym kierunku należało prowadzić dalsze rozważania sądu odwoławczego.

Z całości argumentacji skarżącego w tym zakresie wynika, że w pierwszej kolejności dążył on do podważenia ustalenia w przedmiocie świadomości oskarżonego, że kwota 100.000 zł przekazana za pośrednictwem T. M. A. J. stanowiła korzyść majątkową, o której mowa w powyższym przepisie. W związku z powyższym z całą stanowczością stwierdzić należy, że argumentacja autora apelacji jawi się jako zupełnie oderwana od dowodowych realiów sprawy niniejszej. Skarżący wydaje się w ogóle nie dostrzegać treści zeznań jakie w sprawie niniejszej złożyli T. M. i A. J.. Ten ostatni stanowczo stwierdził, że T. M. przekazał mu 100.000 zł pochodzące z pieniędzy otrzymanych od Z. K.. Wprawdzie powiedział także, że nie wie, czy oskarżony wiedział, iż kwota taka trafi do niego tytułem łapówki (zezn. A. J. k. 56-59, 62-64 t. I), jednak jeśli nawet stwierdzenie to mogłoby powodować zaistnienie jakichkolwiek wątpliwości, to całkowicie rozwiewają je zeznania T. M., który nie unikając przy tym obciążania przede wszystkim siebie, jednoznacznie zeznał (również podczas konfrontacji z oskarżonym), że Z. K. wiedział, iż przelana na jego rzecz kwota 200.000 zł tytułem wystawionej dla pozoru faktury, będzie łapówką dla A. J. (zezn. T. M. 1390-1392 t. VII). Znamienne przy tym jest, że obrońca oskarżonego ani w podniesionych zarzutach, ani w uzasadnieniu apelacji nie kwestionował wiarygodności obciążających Z. K. zeznań wskazanych wyżej świadków. Jednoznaczność ich depozycji odnoszących się do zarzutu z art. 296a § 2 kk jest tak oczywista, że brak jakichkolwiek podstaw do podważania przypisania im przez sąd I instancji waloru wiarygodności, w szczególności na gruncie reguł z art. 7 kpk. Zwłaszcza, że w pierwszej kolejności świadkowie ci obciążali siebie. W tym stanie rzeczy rozwinięcie zarzutu obrazy art. 296a § 2 kk zawarte w podpunktach 1 – 3 apelacji obrońcy, polegające w istocie rzeczy na zakwestionowaniu ustaleń faktycznych, miało charakter irrelewantny dla rozstrzygania w przedmiocie odpowiedzialności Z. K. za czyn z art. 296a § 2 kk. Bez znaczenia pozostawał bowiem fakt, że spełnienie świadczenia na rzecz T. M. formalnie wynikało z istnienia zobowiązania spółki (...), skoro decyzje o przelewie środków w określonym przestępczym celu podjął oskarżony. Równie nieistotne było to czy „produkt finansowy” otrzymany przez T. M. był pożyczką hipoteczną czy kredytem i czy przy jego udzielaniu doszło do jakichkolwiek nieprawidłowości. Nie miało znaczenia także to, że decyzja o udzieleniu pożyczki nie była samodzielną decyzją A. J., lecz osób sprawujących najwyższe funkcje Kierownicze w (...) SKOK. Wystarczy, zgodnie z literalnym brzmieniem art. 296a § 1 kk, aby osoba przyjmująca korzyść majątkową pozostawała z jednostką finansową w stosunku pracy i nadużywała udzielonych jej uprawnień lub nie dopełniała ciążących na niej obowiązków. A. J. zajmował w (...) (...) funkcję kierownika Działu Zarządzania Ryzykiem Kredytowym i działając w ramach swego zakresu obowiązków, w zamian za korzyść majątkową, dokonał nierzetelnej weryfikacji dokumentacji pożyczkowej oraz zdolności kredytowej Z. K., wydając w następstwie tego nieprawdziwą pozytywną opinię pożyczkową. Skoro A. J. tym działaniem wypełnił dyspozycję art. 296a § 1 kk, to Z. K. wręczając mu związaną z tym korzyść majątkową popełnił czyn z art. 296a § 2 kk. Prawidłowość tych ustaleń powodowała, że nie mogła być skuteczna próba podważenia przez obrońcę skazania ww. oskarżonego za powyższy czyn, zwłaszcza za pomocą zarzutu obrazy prawa materialnego.

Nie miał wpływu na treść orzeczenia sądu odwoławczego zarzut obrońcy Z. K. obrazy art. 12 kk (przez jego niezastosowanie) i art. 91 § 1 kk (przez jego zastosowanie). Niemniej jednak kwestia ewentualnego działania oskarżonego w warunkach art. 12 kk (oczywiście nie przesądzając treści rozstrzygnięcia, które zapadnie po ponownym rozpoznaniu sprawy) winna stać się przedmiotem odpowiednio pogłębionej analizy sądu I instancji, z uwzględnieniem argumentacji zawartej w tej kwestii w apelacji obrońcy.

Przechodząc do apelacji oskarżyciela publicznego, na wstępie zauważyć należy, że wprawdzie jej autor w pierwszej kolejności podniósł zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, to jednak błąd ten miał mieć charakter wtórny i był następstwem nieprawidłowej i niekompleksowej oceny zebranych dowodów. Ten sposób konstrukcji zarzutu powodował, że sąd odwoławczy w pierwszej kolejności winien odnieść się do tej jego części, która ma charakter pierwotny, a więc do kwestii prawidłowości i zupełności oceny dowodów dokonanej przez sąd meriti. Tym bardziej, że przesądzanie przez Sąd Apelacyjny o trafności zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych w takim zakresie jak to widzi skarżący, na obecnym etapie postępowania w sprawie, zwłaszcza wobec uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania jej temu sądowi do ponownego rozpoznania, byłoby przedwczesne, w szczególności zaś ograniczające samodzielność sądu I instancji w dokonywaniu ocen dowodów i ustaleń faktycznych.

Stwierdzić natomiast należy, że apelacja prokuratora okazała się zasadna w zakresie w jakim zarzucała obrazę przepisów postępowania, Tak niewątpliwie należało traktować tę część zarzutu I środka zaskarżenia, w którym w sposób wprawdzie dorozumiany, ale też nader oczywisty zarzuca się, że dokonana przez Sąd Okręgowy ocena materiału dowodowego nie była ani prawidłowa (co należało rozumieć jako sprzeczność tej oceny z art. 7 kpk), ani kompleksowa, a więc uwzględniająca całość materiału dowodowego, do czego zobowiązuje z kolei dyspozycja art. 410 kpk. Waga i rozmiar tego uchybienia w realiach sprawy niniejszej powodowały, że zaskarżony wyrok musi zostać oceniony jako nie spełniający podstawowych standardów orzeczenia, któremu bez żadnych wątpliwości można byłoby przypisać przymiot trafności. Przedstawione w uzasadnieniu orzeczenia rozważania w takim zakresie w jakim były niezbędne w realiach sprawy niniejszej, były powierzchowne i zdecydowanie niepełne.

W tym miejscu za celowe należy uznać odwołanie się do dyspozycji art. 410 kpk. Przepis ten zobowiązuje sąd orzekający do oparcia swojego rozstrzygnięcia na wszystkich okolicznościach ujawnionych w toku rozprawy głównej. Oznacza to, że po procesowo prawidłowym i wyczerpującym przeprowadzeniu postępowania dowodowego sąd przystępując do narady nad rozstrzygnięciem winien dostrzegać i uwzględniać wszystkie istotne dla rozstrzygnięcia dowody i wynikające z nich okoliczności faktyczne. Ów obowiązek dostrzegania wszystkich dowodów i okoliczności nie może zostać prawidłowo zrealizowany wówczas, gdy każda z okoliczności wynikających z przeprowadzonego przewodu sądowego widziana jest osobno, niejako w sposób wyizolowany i oderwany od wszystkich okoliczności pozostałych. Takie swoiste atomizowanie dowodów i okoliczności, wyklucza możliwość dokonania ich oceny w sposób zgodny z zasadami prawidłowego rozumowania, jak tego wymaga art. 7 kpk. Jest bowiem oczywiste, że izolacja od siebie poszczególnych dowodów i wynikających z nich faktów powoduje, iż będące przedmiotem osądu zdarzenie faktyczne przestaje być spójnym ciągiem następujących po sobie i wzajemnie powiązanych elementów faktycznych. Prawidłowa ocena zachowania oskarżonego pod kątem naruszenia konkretnego przepisu prawa karnego materialnego nie jest wówczas możliwa. Bowiem dopiero całościowe postrzeganie jego działań pozwala na prawidłową prawnokarną ocenę jego zachowania.

Tego błędu nie uniknął niestety Sąd Okręgowy rozpoznając sprawę niniejszą. Jak wynika z pisemnego uzasadnienia zaskarżonego wyroku Sąd ten wyizolował z realiów sprawy pewne okoliczności i na ich podstawie stwierdził, że brak podstaw do przypisania oskarżonym działań wyczerpujących dyspozycję art. 286 § 1 kk, ignorując jednocześnie cały szereg faktów, wydaje się – dość oczywistych, a przynajmniej wymagających zdecydowanie bardziej dogłębnego przeanalizowania i zbadania.

Tu zauważyć należy, że praktyka sądowa wskazuje, iż osoby oskarżone o dokonanie przestępstwa oszustwa niezwykle rzadko przyznają się do jego popełnienia, w szczególności do tego, że w pełni świadomie wprowadziły pokrzywdzonego w błąd, aby doprowadzić go niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Z reguły twierdzą, że miały zamiar wywiązać się z, najogólniej mówiąc, zobowiązań finansowych zaciągniętych wobec pokrzywdzonego, lecz uniemożliwiły to powstałe później okoliczności, np. fiasko planowanych przedsięwzięć ekonomicznych, rozwinięciu których miała właśnie służyć pożyczka czy też kredyt. Oznacza to, że w takich właśnie typowych sytuacjach zamiar dokonania występku oszustwa musi być ustalany na podstawie całości okoliczności istniejących tak w chwili popełniania tego czynu zabronionego jak i w okresie późniejszym. Takiej analizy w sprawie niniejszej zdecydowanie zabrakło. Sąd Okręgowy swe rozstrzygnięcie w przedmiocie odpowiedzialności oskarżonych na gruncie art. 286 § 1 kk oparł w głównej mierze na wyjaśnieniach oskarżonych, w szczególności Z. K., który był zarówno inicjatorem, głównym organizatorem, a przede wszystkim beneficjentem uzyskanych pożyczek i – z przyczyn oczywistych – kategorycznie zaprzeczał (podobnie jak i pozostali oskarżeni), aby w chwili ich otrzymywania nastawiony był na to, że ich nie spłaci.

Wydaje się, że powyższą kwestię Sąd Okręgowy przeanalizował i ocenił w sposób bardzo powierzchowny i schematyczny, w istocie odwołując się wyłącznie do cytowanego w uzasadnieniu orzeczenia Sądu Apelacyjnego w Katowicach w sprawie II AKa 262/13 (str. 31-32 uzasadnienia), bez choćby próby własnej analizy problemu. A przecież o powyższym judykacie nie można powiedzieć, że w sposób jednoznacznie trafny i nie budzący żadnych wątpliwości rozstrzyga o sposobie wykładni art. 286 § 1 kk, zwłaszcza w warstwie podmiotowej. Wystarczy tu choćby wskazać wyrok Sądu Najwyższego z 2.10.2015r. w sprawie III KK 148/15, do którego trafnie odwołuje się w apelacji prokurator, a w którym Sąd Najwyższy wypowiada nie dający się a priori odrzucić pogląd, że … dla przestępstwa oszustwa nie ma potrzeby wykazania, że w chwili zawierania umowy sprawca nie miał zamiaru zapłacić za uzyskane świadczenie. Wystarczające jest ustalenie, że pokrzywdzony nie zawarłby umowy, gdyby wiedział o okolicznościach, które były przedmiotem wprowadzenia go w błąd przez sprawcę. Do wprowadzenia w błąd skutkującego niekorzystnym rozporządzeniem mieniem wystarczające jest wywołanie błędnego wyobrażenia o okolicznościach decydujących o rozporządzeniu lub sposobie rozporządzenia. Teza powyższa, wyraźnie szerzej intepretująca zawartość normatywną art. 286 § 1 kk niż wspomniany wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach, wydaje się jednak bardziej odpowiadać literalnemu brzmieniu tego przepisu, z którego nie wynika jako warunek sine qua non z góry powzięty przez sprawcę zamiar niespełnienia nigdy ciążącego na nim np. z tytułu pożyczki czy kredytu zobowiązania finansowego.

Dla uzupełnienia powyższego celowe jest przytoczenie także trafnego orzeczenia Sądu Najwyższego (wyrok z 30.08.2000r., V KKN 267/00, OSNKW 2000/9-10/85 z aprobującą glosą J. Satko), w którym stwierdza się, że Ustawowe znamię, stanowiące skutek przestępstwa oszustwa, określonego w art. 286 § 1 kk, wypełnione zostaje wtedy, gdy sprawca działając w sposób opisany w tym przepisie, doprowadza inną osobę do rozporządzenia mieniem, które jest niekorzystne z punktu widzenia interesów tej osoby lub innej osoby pokrzywdzonej. Powstanie szkody w mieniu nie jest koniecznym warunkiem do przyjęcia, że doszło do tak pojmowanego niekorzystnego rozporządzenia. Istotne z punktu widzenie prawidłowej wykładni dyspozycji art. 286 § 1 kk Sąd Najwyższy zawarł także w części motywacyjnej powyższego judykatu podnosząc, że Korzyść majątkowa jest (…) pojęciem szerszym niż przywłaszczenie mienia, stanowiące cel działania sprawcy (animus rem sibi habendi) przy popełnianiu innych przestępstw przeciwko mieniu (kradzież, przywłaszczenie). Dlatego też, dla realizacji znamienia działania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, sprawca wcale nie musi dążyć do przywłaszczenia mienia stanowiącego przedmiot oszukańczych zabiegów. Może on nawet zakładać zwrot mienia pokrzywdzonemu, zamierzając jednak osiągnąć korzyść majątkową płynącą z rozporządzenie mieniem, przejawiającą się w każdej innej postaci, niż jego przywłaszczenie. Trafność powyższych konstatacji nie budzi w ocenie Sądu Apelacyjnego najmniejszych wątpliwości, a jednocześnie wskazuje, jakie okoliczności faktyczne winny być brane pod uwagę przez orzekający w sprawie o przestępstwo z art. 286 § 1 kk sąd, przy dokonywaniu oceny strony podmiotowej czynu.

Jak już wyżej zaznaczono, analiza pisemnego uzasadnienie wyroku wskazuje, że sąd meriti oceniając zachowania oskarżonych ”pod kątem … znamienia strony podmiotowej” art. 286 § 1 kk w bardzo niewielkim zakresie przeanalizował okoliczności faktyczne, które miały znaczenie dla rozstrzygnięcia. Praktycznie całość rozważań sądu w tym zakresie ogranicza się do 2 – 3 akapitów (str. 32-33 uzasadnienia) i wręcz razi lakonicznością.

I tak np. sąd przyjmuje, iż przeciwko przyjęciu kwalifikacji zachowań oskarżonych z art. 286 § 1 kk przemawia fakt częściowego spłacenia wszystkich pożyczek. Z poglądem tym z zgodzić się nie można. O zaistnieniu występku oszustwa decyduje podjęcie działań np. wprowadzających w błąd lub wyzyskujących go, których celem jest doprowadzenie innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem dla osiągnięcia przez sprawcę lub inną osobę korzyści majątkowej. Zatem decydujące znaczenie mają tutaj okoliczności istniejące w chwili popełniania czynu. Jeśli te przesłanki zostaną spełnione, to nie można mówić, że późniejszy zwrot świadczenia uzyskanego w wyniku przestępczego działania ma charakter ekskulpujący. Co najwyżej można wówczas mówić o naprawieniu szkody. Niezależnie od tego, należy pamiętać, że początkowe spłacanie rat może służyć stworzeniu pozorów dobrej woli ze strony sprawcy, zwłaszcza, jeśli zamierza on ubiegać się o dalsze pożyczki czy kredyty.

W dalszej części swych rozważań Sąd Okręgowy nadal koncentrował się na okolicznościach mających miejsce po zaciągnięciu przez oskarżonych pożyczek. Za niezwykle istotne uznał to, że Z. K. pożyczek nie „przejadał” lecz inwestował je, prowadził roboty budowlane czy przelewał wynagrodzenia dla pracowników. Na jakich w tym zakresie sąd oparł się dowodach z uzasadnienia wyroku już jednak dowiedzieć się nie można. Można mieć przy tym poważne wątpliwości co do prowadzonych przez niego prac budowlanych, skoro „flagowa” inwestycja w Z. nie wyszła poza etap uzyskiwania stosownych zezwoleń, zaś wyjaśnienia oskarżonego na temat poniesionych ogromnych kosztów projektowania jej przez P. P. sam sąd zdyskwalifikował. Wydaje się, że w tym kontekście elementem niezbędnym w analizie sądu winno być dokładne prześledzenie przepływów pieniężnych w spółkach należących do Z. K. (nie wykluczone, że po ich przeanalizowaniu przez biegłego odpowiedniej specjalności). Poza uwagą sądu pozostały także wyjaśnienia innych oskarżonych, którzy zgodnie twierdzili, że pieniądze z pożyczek powinny „gdzieś” być, bo żadna z inwestycji Z. K. nie została zrealizowana (np. wyj. A. K. k. 553-554, M. L. k.572-574, R. F. k. 1074-1075). Dodać należy, że oskarżony sam bardzo mgliście wyjaśniał na temat czynionych inwestycji i sposobu wydatkowania pieniędzy z pożyczek (np. k 1181-1187), na co sąd I instancji nie zwrócił należytej uwagi, akceptując – jak się wydaje – te wyjaśnienia. Jedyne co w kwestii inwestowania oskarżonego wydaje się być pewne to zakup studia muzycznego i kroki podejmowane w celu założenia portalu pornograficznego. Zbyt łatwo sąd przeszedł też nad kwestią załamania się rynku branży budowlanej po roku 2008. Nie jest to z pewnością fakt na tyle notoryjny, aby można było traktować go jako pewnik, zwłaszcza w odniesieniu do Z. K..

Niezależnie od powyższego stwierdzić należy (co już było zresztą akcentowane), że analizując materiał dowodowy zgromadzony w sprawie niniejszej, sąd I instancji pominął cały szereg istotnych dla rozstrzygnięcia kwestii zamiaru oskarżonych na gruncie art. 286 § 1 kk okoliczności; przy tym ważnych niezależnie od przyjęcia szerszej czy węższej interpretacji tej normy. Ich wymowa była na tyle istotna, że pominięcie ich przy wyrokowaniu mogło czynić wyrok wadliwym.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że istotne znaczenie miała sytuacja finansowa Z. K. i jego spółek w momencie zaciągania (na siebie lub za pośrednictwem pozostałych oskarżonych) kolejnych pożyczek. On sam przecież w swoich wyjaśnieniach (np. k. 1181-1187) wskazywał, że praktycznie nie miał żadnej płynności finansowej. Nadto żadna z inwestycji, w momencie zaciągania pożyczek, nie weszła w etap, który w przewidywalnej perspektywie czasowej rokowałby jakieś dochody, które dawałyby możliwość spłaty rat. Sąd nie zwrócił także uwagi, że pożyczki zaciągnięte zostały praktycznie w tym samym czasie (3 w grudniu 2007r. i 6 w grudniu 2007r.), co oznaczało, że jednocześnie rozpoczynały się terminy spłaty pierwszych rat, zwielokrotniając obciążenia spłatami (raty jednostkowe wahały się od 30 – 40 tysięcy zł), na które ani Z. K., ani pozostali oskarżeni nie mieli środków. Oznaczać to mogło tylko jedno, że kolejne pożyczki miały służyć spłacie rat z tytułu pożyczek zaciągniętych wcześniej. W tym kontekście na znaczeniu traci argument sądu I instancji, że wszystkie pożyczki zostały częściowo spłacone, skoro dochodziło tu do tzw. ich „rolowania”, na co wskazywał w swych zeznaniach św. A. J. (k. 62-64). Ten sam świadek wskazał także na jeszcze jedną istotną, a pominiętą przez sąd, okoliczność (k. 56-59). Z. K. od samego początku zamierzał wziąć 5- 6 pożyczek, a musiał przy tym mieć świadomość swej sytuacji finansowej, wykluczającą możliwość obsługi tak ogromnego zadłużenia, przy braku realnych perspektyw na odpowiednio wysokie dochody.

Sąd Okręgowy milczeniem także pominął w swych rozważaniach fakt, że zaciągane przez Z. K. (osobiście lub pośrednio) pożyczki zabezpieczane były w sposób dalece niewystarczający dla ewentualnego ich zaspokojenia w momencie ich wymagalności w całości, do której doszło praktycznie w kilka miesięcy po udzieleniu. Nie bez znaczenia jest przy tym to, że oszacowanie wartości nieruchomości stanowiących owo zabezpieczenie, eufemistycznie mówiąc, było dalekie od rzetelności.

Kończąc powyższe rozważania należy zaakcentować, że Z. K. nie mógł nie mieć świadomości wszystkich powyższych okoliczności. Dla ustalania treści jego zamiaru, w szczególności na gruncie odpowiedzialności z art. 286 § 1 kk, miały one znaczenie niebagatelne, co oznacza, że pominięcie ich przez sąd I instancji kazało zastanawiać się nad trafnością rozstrzygnięcia.

Oczywiście dotyczyło to także wszystkich pozostałych oskarżonych, którzy bądź byli zatrudnieniu w spółkach Z. K., bądź byli z nim spokrewnieni lub zaprzyjaźnieni, a więc ich świadomość co do realiów towarzyszących zaciąganiu przez nich bezpośrednio pożyczek była nie mniejsza. Przekazując z kolei swoje pożyczki temu oskarżonemu, automatycznie pozbawiali się oni możliwości spłat.

Wynik powyższych rozważań Sądu Apelacyjnego prowadził do nieodpartego wniosku, że sprawa niniejsza wymaga uchylenia zaskarżonego wyroku. Rozpoznając sprawę ponownie Sąd Okręgowy uwzględni wszystkie powyższe uwagi sądu odwoławczego, a także argumentację zawartą w uzasadnieniu apelacji prokuratora. Rozważy w szczególności, czy rzeczywiście, dla przypisania czynu z art. 286 § 1 kk bezwzględnie konieczne jest ustalenie, że (uwzględniając okoliczności sprawy niniejszej) biorący pożyczkę lub kredyt z banku lub innej instytucji finansowej, już w tym momencie musi mieć zamiar niespłacenia jej. Zgromadzony w ponownym postępowaniu materiał dowodowy winien zostać należycie wszechstronnie przeanalizowany i oceniony, z uwzględnieniem w szczególności zasad logiki i doświadczenia życiowego. Sąd będzie miał także na uwadze i to, że w sytuacji, gdy oskarżony zaprzecza takiemu zamiarowi, w pełni dopuszczalne jest ustalenie jego istnienia w oparciu o dowody pośrednie, które w sprawie niniejszej niewątpliwie występują.

Nie przesądzając w tym miejscu zasadności zawartego w apelacji prokuratora zarzutu rażącej niewspółmierności kary wymierzonej M. K., nie można mieć wątpliwości, że związana z tym zarzutem argumentacja skarżącego nie może zostać przez sąd I instancji pozostawiona poza zakresem rozważań. Dodać należy, że ewentualna zmiana podstawy prawnej skazania wszystkich oskarżonych, ponownie otwiera możliwość orzekania w zakresie wymierzanych kar.

Z tych wszystkich względów Sąd Apelacyjny orzekł jak w części dyspozytywnej.