Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 grudnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Agnieszka Wachłaczenko

Protokolant st. sekr. sąd. Lidia Śnieg

w obecności ---

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 29.12.2016 r.

sprawy D. J., syna K. i B. z domu D., ur. (...) w K.,

oskarżonego o to, że:

w dniu 29 czerwca 2016 r. w m. Ł. kierował samochodem osobowym marki F. (...) nr rej. (...) po drodze publicznej w strefie ruchu lądowego, znajdując się w stanie nietrzeźwości – wynik badania 0.61 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazanym wyrokiem z dnia 11 lutego 2011 sygn. II K 1243/10 Sądu Rejonowego w Kaliszu za popełnienie czynu z art. 178a § 4 kk,

tj. o czyn z art. 178a § 4 kk

1.  oskarżonego D. J. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, wyczerpującego dyspozycję art. 178a § 4 kk i za to na podstawie art. 178a § 4 kk wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  na podstawie art. 42 § 3 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego dożywotnio;

3.  na podstawie art. 43a § 2 kk orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w wysokości 10.000,00 zł (dziesięciu tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

4.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 210,00 zł (dwustu dziesięciu) złotych tytułem kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2016 r. ok. godz. 17.00 w miejscowości Ł., oskarżony D. J., kierujący pojazdem marki F. (...) o nr. rej. (...), został zatrzymany do kontroli drogowej. Badania zawartości alkoholu w wydychanym przez oskarżonego powietrzu przeprowadzone o godz. 17.06 oraz 17.23 wykazały odpowiednio 0,61 i 0,62 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Ponowione badania o godzinie 18.00 oraz 18.01 wykazały 0,61 oraz 0,59 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Oskarżonemu zostało zatrzymane prawo jazdy (dowód: protokół badania trzeźwości – k. 2-3, 4-5, postanowienie – k. 13, wyjaśnienia oskarżonego D. J. – k. 56).

Oskarżony D. J. ma lat 49 lat. Ma wykształcenie średnie muzyczne. Pracuje i zarabia około 1350 zł miesięcznie. Nie ma majątku większej wartości. Jest rozwiedziony, ma jedno dorosłe dziecko. Na jego utrzymaniu pozostaje była żona. Był wielokrotnie karany

(dane osobowe – k. 55 , karta karna – k. 13-14, orzeczenia – k. 18, 20, 25).

Oskarżony D. J. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i złożył wyjaśnienia, w których podał, iż w dniu 29 czerwca 2016 r. około południa wypił 0,2 l wódki. Zjadł obiad wypił napój. Około godziny 16.00 wyjechał z domu w kierunku miejscowości N.. Po drodze w miejscowości Ł. został zatrzymany do kontroli. Oskarżony wyjaśnił, iż zdawał sobie sprawę z tego, że może być nietrzeźwy kierując samochodem. Sąd dał wiarę tym wyjaśnieniom ponieważ nie ujawniły się okoliczności nakazujące odmówić wiary tym wyjaśnieniom. Z tej samej przyczyny Sąd dał wiarę pozostałym dowodom zgromadzonym w aktach sprawy.

Zgodnie z treścią art. 178a § 4 k.k. karze podlega sprawca czynu określonego w § 1, który był wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości. W ocenie Sądu zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwala na przypisanie oskarżonemu D. J. zarzucanego mu czynu. W dniu 29 czerwca 2015 r. kierował samochodem osobowym marki F. (...) o nr. rej. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości. Dodatkowo oskarżony był uprzednio karany za czyny z art. 178a § 1 k.k. w sprawie VII K 46/02 oraz II K 1243/10. W ocenie Sądu nie doszło do zatarcia żadnego z tych skazań, a to z uwagi na dyspozycję art. 108 k.k.

Oskarżony dopuścił się tego czynu umyślnie. Zdawał sobie sprawę, że może nadal być nietrzeźwy. Sąd nie dopatrzył się okoliczności wyłączających winę lub bezprawność czynu oskarżonego. D. J. nie znajdował się w żadnej szczególnej, nagłej sytuacji motywacyjnej.

Swoim zachowaniem godził w bezpieczeństwo w komunikacji.

Stopień społecznej szkodliwości tego czynu Sąd ocenił jako duży. Są to przestępstwa nagminne. Stopień nietrzeźwości oskarżonego był spory. Oskarżony był już wcześniej karany zarówno za czyny z art. 178a § 1 k.k. jak i 178a § 4 k.k. ale także za czyny z art. 244 k.k. Karę pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem Sądu Rejonowego w sprawie II K 1243/10 oskarżony odbył. Mimo to popełnił nowy podobny do poprzednich występek. Należy zatem uznać, iż oskarżony jest osobą zdemoralizowaną, lekceważącą normy prawne, a uprzednie skazania nie przyniosły pożądanego skutku.

Dlatego Sąd uznał, iż kara pozbawienia wolności w wymiarze 3 miesięcy jest karą adekwatną do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu oskarżonego. Jest to kara w wymiarze nie przekraczającym dolnej granicy ustawowego zagrożenia. Oskarżony nie powołał się na żadne szczególne okoliczności nakazujące zastosować dyspozycję art. 37a k.k. Sad również nie dopatrzył się okoliczności nakazujących zastosowanie tego przepisu. Warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności z przyczyn formalnych nie jest możliwe – art. 69 § 1 k.k. Orzeczenie dożywotniego zakazu kierowania pojazdami mechanicznymi – art. 42 § 3 k.k. jest w zasadzie obligatoryjne. Orzeczenie tego zakazu na okres krótszy może nastąpić tylko w szczególnych okolicznościach. Takie okoliczności do momentu wyrokowania nie zostały ujawnione. Orzeczenie i wysokość świadczenia pieniężnego wynika wprost z art. 43a § 2 k.k.

Sąd nie znalazł podstaw by odstąpić od obciążenia oskarżonego kosztami sądowymi – art. 627 k.p.k.