Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 listopada 2016 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Renata Puchalska ( spr.)
Sędziowie: SO Aneta Łazarska

SO Andrzej Kubica
Protokolant: Prot. sąd. Karolina Podjaska

po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2016 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa Syndyka Masy Upadłości (...) S.A. w upadłości likwidacyjnej w W.

przeciwko (...) sp. z o.o. w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie z dnia 20 maja 2016 r., sygn. akt XVII GC 71/15

orzeka:

1.  oddala apelację,

2.  zasądza od Syndyka Masy Upadłości (...) S.A. w upadłości likwidacyjnej w W. na rzecz (...) sp. z o.o. w W. 3600 ( trzy tysiące sześćset złotych ) tytułem kosztów postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt XXIII Ga 1344/16

UZASADNIENIE

Powód Syndyk Masy Upadłości (...) spółki akcyjnej w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwoty 67.345,40 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot: - 1.444,50 zł od dnia 15 maja 2009 roku do dnia zapłaty, - 722,25 zł od dnia 13 czerwca 2009 roku do dnia zapłaty, - 539,56 zł od dnia 15 lipca 2009 roku do dnia zapłaty, - 722,25 zł od dnia 15 lipca 2009 roku do dnia zapłaty, - 27.071,59 zł od dnia 16 lipca 2009 roku do dnia zapłaty, - 6.935,70 zł od dnia 17 lipca 2009 roku do dnia zapłaty, - 6.935,70 zł od dnia 19 sierpnia 2009 roku do dnia zapłaty, - 722,25 zł od dnia 15 września 2009 roku do dnia zapłaty, - 6.935,70 zł od dnia 17 września 2009 roku do dnia zapłaty, - 1.444,50 zł od dnia 28 września 2009 roku do dnia zapłaty, - 6.935,70 zł od dnia 20 października 2009 roku do dnia zapłaty, - 6.935,70 zł od dnia 24 grudnia 2009 roku do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu powód wskazał, iż w dniu 04 marca 2009 roku zawarł z pozwanym umowę w formie aktu notarialnego w przedmiocie ustanowienia odrębnej własności i sprzedaży lokalu niemieszkalnego znajdującego się w W. przy al. (...), o powierzchni użytkowej 379,00 m2 wraz z pomieszczeniem przynależnym i udziałem w garażu wielostanowiskowym, na mocy której zarząd nieruchomością wspólną wykonywał (...) spółka akcyjna z siedzibą w W.. Spółka ta została powołana zarządcą ww. nieruchomości wspólnej w trybie art. 18 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 roku o własności lokali. Z tytułu sprawowanego zarządu zarządca wystawił szereg faktur VAT na rzecz pozwanego na łączną kwotę 67.345,40 zł. Pomimo skierowania do pozwanego wezwania do zapłaty, nie uiścił on ww. kwoty ani na rzecz spółki ani na rzecz syndyka masy upadłości. Powód wskazał, iż w dniu 12 stycznia 2011 roku została ogłoszona upadłość (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W..

Pozwany zaprzeczył istnieniu wierzytelności dochodzonych przez powoda wskazując, iż czynności określone w fakturach VAT wystawionych przez (...) S.A. nie były wykonane w ramach zarządu sprawowanego nad nieruchomością wspólną przy al. (...) w W.. Pozwany zakwestionował również, aby usługi określone w ww. fakturach VAT zostały wykonane przez (...) S.A. W dalszej kolejności pozwany podważył opłaty wskazane w wystawionych fakturach VAT, podkreślając, iż nie były one naliczone prawidłowo. Ponadto, pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczeń dochodzonych w niniejszym postępowaniu.

Wyrokiem z dnia 20 maja 2016 r. Sąd Rejonowy: w pkt 1 oddalił powództwo; w pkt 2 zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 3 634 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sąd Rejonowy ustalił, że:

W dniu 4 marca 2009 roku (...) spółka z akcyjna z siedzibą w W. zawarła z pozwanym (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. umowę ustanowienia odrębnej własności lokalu i sprzedaży lokalu niemieszkalnego nr (...), o powierzchni użytkowej 379 m2, składającego się piętnastu pomieszczeń użytkowych, czterech wc i klatki schodowej w budynku położonym przy Alei (...) w W.. Umowa została zawarta w formie aktu notarialnego. Zgodnie z treścią ww. umowy, zarząd nieruchomością wspólną wykonywać miała (...) spółka akcyjna z siedzibą w W., której zarząd powierzono w trybie art. 18 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 roku o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 80, poz. 903, ze zm.). Pozwany zapoznał się z informacją, iż zarząd nieruchomością wspólną wykonuje powód (...) spółka akcyjna z siedzibą w W., bądź uprawniony przez niego podmiot.

W dniu 20 marca 2009 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w P. wystawił (...) S.A. fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 722,25 zł brutto z tytułu unieszkodliwienia odpadów.

W dniu 08 kwietnia 2009 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w P. wystawił (...) S.A. fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 722,25 zł brutto z tytułu unieszkodliwienia odpadów.

W dniu 30 kwietnia 2009 roku (...) S.A. wystawił na rzecz pozwanego fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 1.444,50 zł brutto z tytułu unieszkodliwienia odpadów ref. fv (...) zgodnie z protokołem z dnia 19 marca 2009 roku oraz z tytułu unieszkodliwienia odpadów ref. fv (...)/2009 roku zgodnie z protokołem z dnia 08 kwietnia 2009 roku.

W dniu 07 maja 2009 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w P. wystawił (...) S.A. fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 722,25 zł brutto z tytułu unieszkodliwienia odpadów.

W dniu 16 maja 2009 roku (...) wystawił (...) S.A. fakturę VAT nr (...) opierającą na kwotę 539,56 zł brutto z tytułu sprzedaży gazu ziemnego w miesiącu maj 2009 roku.

W dniu 22 maja 2009 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w P. wystawił (...) S.A. fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 722,25 zł brutto z tytułu unieszkodliwienia odpadów.

W dniu 28 maja 2009 roku (...) S.A. wystawił na rzecz pozwanego fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 722,25 zł brutto z tytułu unieszkodliwienia odpadów ref. fv (...) zgodnie z protokołem z dnia 04 maja 2009 roku.

Pismem nadanym w dniu 03 czerwca 2009 roku pozwany zakwestionował żądanie (...) S.A. zapłaty kwoty 154.461,43 zł, jednocześnie informując, iż w okresie, za który (...) S.A. żąda zapłaty ww. kwoty, nie był posiadaczem samoistnym ani zależnym jakiejkolwiek ruchomości bądź nieruchomości, gdzie mogłyby być wykonywane czynności wskazane w fakturze VAT nr (...) z dnia 14 maja 2009 roku.

W dniu 30 czerwca 2009 roku (...) S.A. wystawił na rzecz pozwanego fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 722,25 zł brutto z tytułu unieszkodliwienia odpadów ref. fv (...) zgodnie z protokołem z dnia 22 maja 2009 roku.

Tego samego dnia powód (...) S.A. na rzecz pozwanego fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 539,65 zł brutto z tytułu refaktury fv (...) rozliczenie zużycia gazu oraz opłata abonamentowa za m-c 05.2009 r.

W dniu 01 lipca 2009 roku (...) S.A. wystawił na rzecz pozwanego fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 27.071,59 zł brutto z tytułu eksploatacji na poczet kosztów utrzymania lokalu nr (...) w budynku przy Al. (...) (...) w W. oraz zarządu częścią wspólną nieruchomości za okres 04.03-30.06.2009.

W dniu 03 lipca 2009 roku (...) S.A. wystawił na rzecz pozwanego fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 6.935,70 zł brutto z tytułu opłaty eksploatacyjnej na poczet kosztów utrzymania lokalu nr (...) w budynku przy Al. (...) (...) w W. oraz zarządu częścią wspólną nieruchomości za m-c 07.2009.

W dniu 04 sierpnia 2009 roku (...) S.A. wystawił na rzecz pozwanego fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 6.935,70 zł brutto z tytułu opłaty eksploatacyjnej na poczet kosztów utrzymania lokalu nr (...) w budynku przy Al. (...) (...) w W. oraz zarządu częścią nieruchomości za m-c 08.2009.

W dniu 14 sierpnia 2009 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. wystawił (...) S.A. fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 722,25 zł brutto z tytułu unieszkodliwienia odpadów.

W dniu 31 sierpnia 2009 roku (...) S.A. wystawił na rzecz pozwanego fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 722,25 zł brutto z tytułu unieszkodliwienia odpadów ref. fv (...) zgodnie z protokołem z dnia 14 sierpnia 2009.

W dniu 02 września 2009 roku (...) S.A. wystawił na rzecz pozwanego fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 6.935,70 z tytułu opłaty eksploatacyjnej na poczet kosztów utrzymania lokalu nr (...) w budynku przy Al. (...) (...)w W. oraz zarządu częścią wspólną nieruchomości za m-c 09.2009.

W dniu 07 września 2009 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. wystawił (...) S.A. fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 1.444,50 zł brutto z tytułu unieszkodliwienia odpadów.

W dniu 11 września 2009 roku (...) S.A. wystawił na rzecz pozwanego fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 1.444,50 zł brutto z tytułu unieszkodliwienia odpadów ref. fv. (...) zgodnie z protokołem z dnia 07 września 2009 roku.

W dniu 05 października 2009 roku (...) S.A. wystawił na rzecz pozwanego fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 6.935,70 zł brutto z tytułu opłaty eksploatacyjnej na poczet kosztów utrzymania lokalu nr (...) w budynku przy Al. (...) (...) w W. oraz zarządu częścią wspólną nieruchomości za m-c 10.2009.

Pismem nadanym w dniu 19 października 2009 roku pozwany poinformował (...) S.A., iż nie znajduje podstaw do naliczenia kwot wskazanych w fakturach VAT wystawionych przez powoda. Podkreślił, iż opłaty eksploatacyjne są indywidualnie opłacane przez pozwanego w ramach zawartych umów z podmiotami sprzedającymi energię elektryczną, czy też gaz. Jak przekazał pozwany, opłaty eksploatacyjne pozwany ponosi samodzielnie, a tym samym brak jest podstaw do powtórnego obciążania pozwanego kosztami eksploatacyjnymi.

W dniu 30 listopada 2009 roku (...) S.A. wystawił na rzecz pozwanego fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 6.935,70 zł brutto z tytułu opłaty eksploatacyjnej na poczet kosztów utrzymania lokalu nr (...) w budynku przy Al. (...) (...) w W. oraz zarządu częścią nieruchomości za m-c 11.2009.

Pismami datowanymi na dzień 23 lipca 2010 oraz na dzień 2 grudnia 2010 roku pozwany poinformował (...) S.A., iż nie znajduje podstaw do zapłaty dochodzonej kwoty.

Pismem z dnia 13 lipca 2011 roku pozwany został wezwany do zapłaty kwoty 618.902,20 zł z tytułu rozliczenia należności związanych z kosztami zarządzania nieruchomością wspólną, gospodarowania odpadami, opłaty eksploatacyjnej na poczet kosztów utrzymania lokalu nr (...) przy al. (...) (...) w W. oraz związanych z kosztami nabycia lokalu usługowego nr (...) w budynku przy al. (...) (...) w W. wraz z częściami przynależnymi i udziału w dwóch miejscach postojowych przy ul. (...) w W. – w terminie 14 dni od otrzymania.

W nieruchomości znajdującej się przy al. (...) (...) w W. pozwany (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. prowadzi lokal restauracyjny, do którego przyłączony jest separator tłuszczu. Przedmiotowy lokal posiada oddzielny kontener na odpady, którego wywóz opłacany jest bezpośrednio przez pozwana spółkę.

Opłaty eksploatacyjne na poczet utrzymania lokalu pozwanego i koszty zarządu nieruchomością wspólną były ustalane w przyjętym budżecie zatwierdzonym w uchwale podjętej przez wspólnotę mieszkaniową przy al. (...) (...)w W.. Koszty eksploatacyjne były naliczane na podstawie umów z dostawcami. Koszty te były rozliczane ten sposób, że obdzielano nimi lokale proporcjonalnie do ich powierzchni.

Pozwany (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. zawarł umowy w zakresie wywozu śmieci, prądu gazu bezpośrednio z podmiotami trudniącymi się sprzedażą gazu i energii elektrycznej, jak i usługami wywozu nieczystości i odpadów.

Postanowieniem z dnia 12 stycznia 2011 r. Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie X Wydział Gospodarczy wydał postanowienie w sprawie X GU 466/10 mocą którego ogłosił (...) S.A. w W. i wyznaczył syndyka masy upadłości w osobie M. P..

Sąd Rejonowy oddalił wniosek o dopuszczenie dowodu z dokumentów w postaci umowy zawartej w formie aktu notarialnego rep. A nr (...) z dnia 30 grudnia 2008 roku oraz wniosek o zobowiązanie R. K. i Wspólnoty Mieszkaniowej (...) (...)do przedłożenia dokumentacji wskazanej w piśmie z dnia 28 stycznia 2016 roku (k. 252 – 253). Powód, zgodnie z treścią art. 479 § 1 k.p.c. już w pozwie miał obowiązek podać wszystkie twierdzenia i dowody na zasadność powództwa. Niewykonanie tego obowiązku uniemożliwiło powołanie się przez powoda w toku dalszego procesu na nowe twierdzenia i dowody i to bez względu na ich znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Sąd Rejonowy wskazał, że prekluzja dowodowa nie zachodzi w sytuacji, gdy powołanie nowych okoliczności faktycznych, zarzutów lub nowych dowodów nie było wcześniej możliwe lub potrzeba ich powołania wynikła później (art. 479 ¹² § 1 k.p.c.). Powód nie wskazał jednak żadnych okoliczności, które uzasadniałyby złożenie ww. wniosku dowodowego ponad cztery lata po wytoczeniu powództwa. Sąd pierwszej instancji wskazał, że w piśmie procesowym stanowiącym odpowiedź na sprzeciw powód powołał dowód z dokumentu w postaci umowy o zarządzanie nieruchomością wspólną, zawartej między ww. Wspólnotą Mieszkaniową i R. K.. Zatem już w chwili złożenia tego pisma procesowego powodowi doskonale znane były osoby, które mogłyby mieć styczność z dokumentami mającymi znaczenie dla zasadności powództwa. W ocenie Sądu Rejonowego nic nie stało na przeszkodzie, aby wniosek o zobowiązanie tych osób do złożenia dokumentów złożyć już w tym piśmie, choćby na wypadek, gdyby okazało się, że spółka (...), o zobowiązanie której powód stanowczo wnosił, nie dysponuje dokumentacją mającą znaczenie dla rozstrzygnięcia sporu.

W rozważaniach prawnych Sąd Rejonowy stwierdził m.in., że powód nie wykazał umownej podstawy podziału kosztów zarządu nieruchomością wspólną i opłat eksploatacyjnych i nie wykazał sposobu ustalenia proporcji, w jakiej pozwana spółka koszty i opłaty te spółka winna była ponosić. Ponadto wskazał, że powód nie przedstawił żadnych dowodów wykazujących podstawę naliczania opłat eksploatacyjnych oraz kosztów zarządu nieruchomością wspólną, w wysokościach widniejących w fakturach VAT załączonych do pozwu. Ani kwota 450 zł netto (wskazana jako stawka za unieszkodliwienie odpadów) ani kwota 15 zł za metr kw. (wskazana jako opłata eksploatacyjna na poczet utrzymania lokalu i kosztów zarządu nieruchomością wspólną) nie znajdują oparcia w dowodach zaoferowanych przez powoda.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja powoda nie zasługuje na uwzględnienie.

Rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego jest prawidłowe.

Sąd Okręgowy podziela ustalenia stanu faktycznego i oceną prawną Sądu Rejonowego i przyjmuje za swoje własne. Wskazać w pierwszej kolejności należy, że powód nie sprostał obowiązkowi wykazania zasadności i wysokości swojego roszczenia. Pozwany już w pierwszym piśmie procesowym zaprzeczył, aby usługi określone w fakturach załączonych do pozwu zostały wykonane, nadto kwestionował prawidłowość wyliczenia opłat objętych fakturami.

Owszem pomiędzy stronami niniejszego postępowania nie było sporne, iż w dniu 04 marca 2009 roku spółkę (...) S.A. w W. (obecnie w upadłości likwidacyjnej) i spółkę pozwaną łączyła umowa w formie aktu notarialnego ustanowienia odrębnej własności lokalu i sprzedaży lokalu niemieszkalnego nr (...), o powierzchni użytkowej 379 m2, składającego się piętnastu pomieszczeń użytkowych, czterech wc i klatki schodowej w budynku położonym przy Alei (...) w W.. Pozwany nie kwestionował również, że mocą przedmiotowej umowy przyjął do wiadomości, że powódka jest zarządcą budynku , w związku z czym obowiązek ponoszenia spornych kosztów wynika z mocy samego prawa.

Powód dochodził roszczeń o zapłatę kwot wskazanych w dołączonych do pozwu fakturach. Z faktur tych wynika, że zostały one wystawione na podstawie ustalonych zasad podziału kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej i zarządu tą nieruchomością, powierzonego mocą umowy spółce (...) S.A. w W.. Sporne oraz kwestionowane przez pozwanego było to, czy powód wykazał w sposób jednoznaczny i wystarczający podstawę naliczania opłat z tytułu sprawowanego zarządu nad ww. nieruchomością wspólną i opłat eksploatacyjnych, składających się żądanie pozwu. Pozwany stanowczo kwestionował prawidłowość naliczanych opłat wskazanych w fakturach VAT załączonych do pozwu wskazując, iż opłaty eksploatacyjne były opłacane przez niego bezpośrednio dostawcom mediów.

Wobec stanowczego zaprzeczenia twierdzeniom pozwu przez pozwanego, Sąd Rejonowy słusznie wskazał, że to powód miał obowiązek przedstawić dowody na okoliczności uzasadniające powództwo. Zgodnie bowiem z treścią art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Z powyższego wynika więc, iż to na powodzie spoczywa ciężar udowodnienia faktów uzasadniających zasadność jego roszczenia, również w zakresie wykazania jego wysokości.

Wobec powyższego powód miał obowiązek przedłożyć dowody z których wynika, iż pozwany powinien być obciążany kosztami utrzymania nieruchomości wspólnej oraz kosztami wywozu nieczystości dotyczących lokalu w wysokości odpowiadającej żądaniu pozwu. Z tych względów Sąd Rejonowy w sposób prawidłowy rozłożył ciężar dowodowy, nie naruszając przepisu art. 6 k.c.

Sąd Rejonowy zasadnie przyjął, że powód nie wykazał umownej podstawy podziału kosztów zarządu nieruchomością wspólną i opłat eksploatacyjnych i nie wykazał sposobu ustalenia proporcji, w jakiej pozwana spółka koszty i opłaty te spółka winna była ponosić.

Zarówno kwota 450 zł netto (wskazana jako stawka za unieszkodliwienie odpadów) ani kwota 15 zł za metr kw. (wskazana jako opłata eksploatacyjna na poczet utrzymania lokalu i kosztów zarządu nieruchomością wspólną) nie znajdują oparcia w dowodach zaoferowanych przez powoda. Również powołani przez stronę powodową świadkowie nie posiadali wiedzy na temat rozliczeń kosztów eksploatacyjnych (...) S.A. z pozwanym.

Świadek Z. S. ( k. 135) zeznał, że właściciele lokali obciążani byli kosztami utrzymania części wspólnej na podstawie uchwały wspólnoty, która zawierała tzw. plan gospodarczy. Wskazać należy, że dokumenty te nie zostały złożone przez powoda.

Nie zostało również udowodnione na jakiej podstawie powód wystawił refaktury za zużycie paliwa gazowego a tym samym nie wykazano zasadności żądania pozwu w tej części. Sąd zważył, że zgodnie z zeznaniami świadka D. S., pozwana spółka rozliczała się z dostawcą gazu bezpośrednio, na podstawie podpisanej z nim umowy.

Sąd Rejonowy również prawidłowo skonstatował, że dowodami na zasadność i wysokość powództwa nie są również dokumenty przedłożone do akt sprawy przez (...) sp. z o.o. w W. (k. 208 -234). Powód nie wskazał, które z tych dokumentów stanowią oparcie dla jego żądania. Powód nie wyjaśnił w żaden sposób, jak omawiane dokumenty mają się do kwot objętych spornymi fakturami i dlaczego stanowią uzasadnienie tych kwot. Powód nie wyjaśnił, czy dokumenty te w ogóle mają związek z przedmiotem niniejszej sprawy. Dokumenty te w większości stanowią wydruki z księgowego programu komputerowego i nie dowodzą, w jaki sposób i na jakiej podstawie naliczono kwoty objęte fakturami. Wobec powyższego słusznie Sąd Rejonowy uznał, iż dokumenty te nie mają mocy dowodowej większej niż faktury dołączone do pozwu. Oceniając zasadność powództwa Sąd Rejonowy zważył nadto, że jak wskazał sam powód składając zeznania w niniejszej sprawie, istnienie wierzytelności objętej powództwem powód stwierdził wyłącznie na podstawie ksiąg rachunkowych spółki i jedynie w oparciu o wystawione faktury. Powód zeznał, że innych dokumentów na potwierdzenie stawek opłat eksploatacyjnych nie posiadał.

Reasumując wskazać należy, że materiał dowodowy zaoferowany przez powoda okazał się niewystarczający do wykazania roszczenia, co do zasady jak i wysokości. Sąd Rejonowy w sposób prawidłowy ocenił ten materiał, nie naruszając przy tym regulacji wynikającej z art. 233 § 1 k.p.c.

Nie zasługuje również na uwzględnienie zarzut naruszenia przez Sąd I Instancji art. 299 k.p.c. Nie jest prawdą wbrew temu, co wskazuje skarżący, że pozwany nie kwestionował obowiązku wywozu przez powoda nieczystości w postaci tłuszczy. Powód również w zakresie tego roszczenia nie wykazał jego zasadności. Świadek D. S. ( k. 116 ) zeznał, że cały budynek korzystał z urządzenia w postaci separatora tłuszczu, urządzenie to podłączone jest do wszystkich pięter, zatem obciążanie kosztami tych usług jedynie pozwanego nie jest zasadne. Skarżący dopiero na rozprawie apelacyjnej okazał protokoły odbioru przedmiotowej usługi, których kopie zostały złożone do załącznika do protokołu rozprawy z dnia 18 listopada 2016 roku. Dowody te niewątpliwie są spóźnione. Ponadto treść ich jest nieczytelna, ale też zauważyć należy, iż zasadniczo odnoszą się one do całości nieruchomości wskazanej jako biurowiec a nie tylko do lokalu pozwanego.

Również zarzut naruszenia art. 479 ¹² k.p.c. nie jest trafny. Sąd Rejonowy postanowieniem z dnia oddalił dalsze wnioski dowodowe powoda jako spóźnione.

Wskazać należy, że skarżący nie zgłosił przeciwko temu postanowieniu, zastrzeżenia w trybie art. 162 k.p.c., co oznacza, że nie może na obecnym etapie postępowania podnosić zarzutu naruszenia prawa procesowego w tymże zakresie. Ponadto Sąd Rejonowy szczegółowo wyjaśnił, dlaczego oddalił przedmiotowe wnioski dowodowe, zasadnie wskazując, iż powód już na wcześniejszym etapie postępowania mógł z powodzeniem złożyć owe wnioski.

W świetle powyższego apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie i dlatego Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację, jako bezzasadną.

O kosztach postępowania apelacyjnego - na które złożyła się kwota 3 600 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika pozwanego - orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. w związku z art. 108 § 1 k.p.c.

SSO Aneta Łazarska SSO Renata Puchalska SSO Andrzej Kubica