Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II C 189/16

POSTANOWIENIE

Dnia 7 marca 2017 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi - Widzewa w Łodzi II Wydział Cywilny w składzie:

Przewodnicząca: Sędzia S.R. A. S.

Protokolant: st. sekr. sąd. M. O.

po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2017 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa A. B.

przeciwko (...) Towarzystwu (...) w W.

o zapłatę

w przedmiocie wniosku powódki o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych pozwu oraz wniosku o uchylenie zarządzenia o uznaniu za doręczoną przesyłki zawierającej wezwanie do uzupełnienia braków formalnych pozwu

postanawia:

1.  oddalić wniosek o przywrócenie terminu;

2.  oddalić wniosek o uchylenie zarządzenia.

Sygn. akt II C 189/16

UZASADNIENIE

do punktu 1 postanowienia z dnia 7 marca 2017 roku

Zarządzeniem z dnia 15 marca 2016 roku powódka została wezwana do uzupełnienia braków formalnych i fiskalnych pozwu poprzez podanie informacji czy strony podjęły próbę mediacji lub innego pozasądowego rozwiązania sporu, a w przypadku gdy takich prób nie podjęto, wyjaśnienia przyczyn ich nie podjęcia, podpisanie pozwu, dołączenie 1 odpisu pisma uzupełniającego braki oraz uiszczenie opłaty w kwocie 111zł – w terminie tygodniowym od daty doręczenia wezwania pod rygorem zwrotu pozwu. Wezwanie według tego zarządzenia doręczono pozowanej przez awizo z dniem 8 kwietnia 2016 roku pod adres wskazany w pozwie tj. w Ł. przy ul. (...).

/zarządzenie k. 33, dowód doręczenia k. 34/

Dnia 16 maja 2016 roku wydane zostało w niniejszej sprawie zarządzenie o zwrocie pozwu z uwagi na nieuzupełnienie przez powódkę braków formalnych i fiskalnych pozwu w zakreślonym terminie. Odpis zarządzenia wraz z pouczeniem o zażaleniu doręczono powódce w dniu 7 czerwca 2016 roku.

/zarządzenie k. 40, dowód doręczenia k. 41/

W dniu 14 czerwca 2016 roku powódka złożyła wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych pozwu. Wyjaśniła, że nigdy nie dostała wezwania do uzupełnienia braków pozwu, gdyż listonosz nie zostawił jej awiza. Podała, że jej skrzynka na listy jest zamykana i nie była uszkodzona. Skrzynkę sprawdza regularnie. Nigdy do tej pory nie zdarzyło się, aby jakiekolwiek awizo zaginęło. Według powódki mogło to być spowodowane działaniem listonosza, albo tym, że w adresie przesyłki sądowej wskazano: ul. (...) w sytuacji gdy jej adres to ul. (...). /wniosek k. 14-14v/

W dniu 14 czerwca 2016 roku roku swój udział w niniejszej sprawie zgłosił pełnomocnik powódki w osobie adwokata.

/pełnomocnictwo k. 43/

Powódka A. B. zamieszkuje od około półtora roku w prywatnej kamienicy w Ł. przy ul. (...) z P. L.. Lokal zajmowany przez powódkę znajduje się po prawej stronie od wejścia do klatki schodowej. Po lewej stronie znajdują się lokale mieszkalne posesji oznaczonej numerem (...), w tym także lokal oznaczony numerem (...). Skrzynka pocztowa powódki jest zamykana. Dla mieszkańców posesji a także osób nie zamieszkujących już w budynku nadsyłana jest duża ilość korespondencji. Zdarza się, że listonosz kładzie awiza i listy na półce zamiast do skrzynek. Miała miejsce sytuacja, gdy powódka znalazła na tej półce awizo dla niej. Dozorca później wyrzuca tą korespondencję. Często też listonoszowi mylą się strony na klatce posesji oznaczonych numerami (...) i (...). Gdy powódka i P. L. otrzymują korespondencję skierowaną do osób zamieszkujących przy ul. (...), oddają im te przesyłki. Od nich jednak żadnej korespondencji nie otrzymali. Miała miejsce sytuacja, że powódka znalazła włożone za skrzynkę, przedarte na pół awizo kierowane dla P. L.. A. B. i P. L. nie zgłaszali urzędzie pocztowym reklamacji związanych ze sposobem doręczania przesyłek i pozostawianiem awiz przez listonosza. Nigdy też nie zgłaszali w tym urzędzie zaobserwowanych nieprawidłowości związanych z doręczaniem korespondencji.

/zeznania świadka P. L. k. 62, zeznania powódki k. 62-63/

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Wniosek o przywrócenie terminu podlegał oddaleniu jako niezasadny.

Stosownie do treści art. 168 § 1 kpc jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności procesowej bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.

W przedmiotowej sprawie powódka jako przyczynę uchybienia terminowi do uzupełnienia braków formalnych i fiskalnych pozwu podała brak możliwości zapoznania się z wezwaniem do uzupełnienia braków formalnych pozwu, gdyż nie otrzymała zawiadomienia o pozostawieniu przesyłki w placówce pocztowej.

Na wstępie wskazać należy, że powódka wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych pozwu złożyła w terminie tygodnia, o którym mowa w art. 169 § 1 kpc, gdyż wniosek złożyła w dniu 14 czerwca 2016 roku, zaś zarządzenie o zwrocie pozwu doręczono jej w dniu 7 czerwca 2016 roku.

Wniosek powódki podlegał jednak oddaleniu, gdyż uchybienie terminu do dokonania czynności było w przypadku powódki zawinione. Wszelkie przesyłki w niniejszej sprawie kierowane były do powódki pod jej aktualny adres zamieszkania, który także sama wskazała. Z samych zeznań powódki i świadka wynika, że zachowanie powódki podyktowane było brakiem należytej dbałości o własne interesy. Powódka obserwowała nieprawidłowe postępowanie listonosza, a także doświadczyła sytuacji z odnalezieniem kierowanego do niej i P. L. awiza poza skrzynką pocztową, a mimo to nie podjęła czynności w celu naprawy tej sytuacji. Powódka nie złożyła pisemnej reklamacji w urzędzie pocztowym. Nie próbowała dociekać przyczyn takiego stanu rzeczy, nie rozmawiała nawet z pracownikami urzędu pocztowego. W niniejszej sprawie powódka nie potrafiła wskazać przyczyny, z jakiej awizo nie zostało pozostawiane w jej skrzynce pocztowej. Wyrażała jedynie przypuszczenia, że może to być następstwo działań doręczyciela.

Słuszne jest stanowisko, iż pocztowy dowód doręczenia pisma adresatowi jest dokumentem urzędowym, korzystającym z domniemania prawdziwości; adresat może domniemanie to obalić przez wykazanie, że doręczenie w rzeczywistości nie nastąpiło (por. orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 18.9.1969 r. - II CR 308/69 - OSN z 1970 r. z. 7-8, poz. 130 i z dnia 4.9.1970 r.- I PZ 53/70 - OSNCP z 1971 r. z. 6, poz. 100). Do takiego obalenia domniemania nie wystarczy jednak samo oświadczenie strony, gdy jej twierdzenie nie zostało udowodnione, czy choćby uprawdopodobnione (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 30.4.1998 r. - III CZ 51/98 - OSNC z 1998 r. z. 11, poz. 189).

Badając winę w rozumieniu powołanego przepisu, należy podkreślić, iż strona winna wykazać się w podejmowaniu czynności przed Sądem stopniem staranności, wymaganej od osoby, która należycie dba o swoje sprawy. W przedmiotowej sprawie powódka nie dochowała należytej staranności, a w konsekwencji jej zachowanie było zawinione w rozumieniu art. 168 § 1 kpc. Instytucja wniosku o przywrócenie terminu ma zabezpieczać strony przed negatywnymi skutkami procesowymi sytuacji, gdy z przyczyn nadzwyczajnych, trudnych do przewidzenia i zapobieżenia im, mimo działania w sposób staranny, dochodzi do uchybienia terminowi do dokonania czynności procesowej. Taka sytuacja nie miała miejsca w niniejszej sprawie, bowiem powódka w sposób pełni świadomy akceptowała sytuację, że kierowana do niej korespondencja może pozostać nie odebrana. /por. uzasadnienie wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 23 sierpnia 2013 roku, w sprawie o sygn. akt I ACa 182/13, opubl. L./.