Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lutego 2017 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi, I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodnicząca: S S.R. Kinga Grzegorczyk

Protokolant: st. sekr. sąd. Monika Miller

po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2017 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa M. S.

przeciwko L. S. C. de S. y (...) Spółce Akcyjnej działającej przez Oddział w Polsce z siedzibą w W.

o zapłatę 11441,33 złotych

1.  umarza postępowanie w zakresie kwoty 1563,86 (tysiąc pięćset sześćdziesiąt trzy 86/100) złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 marca 2016 roku do dnia 30 marca 2016 roku,

2.  zasądza od L. S. C. de S. y (...) Spółki Akcyjnej działającej przez Oddział w Polsce z siedzibą w W. na rzecz M. S. kwoty:

a)  8882,99 (osiem tysięcy osiemset osiemdziesiąt dwa 99/100) złote z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 marca 2016 roku do dnia zapłaty,

b)  300 (trzysta) złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 14 maja 2016 roku do dnia zapłaty,

3.  oddala powództwo w pozostałej części,

4.  zwraca ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi:

a)  na rzecz M. S. kwotę 35,75 (trzydzieści pięć 75/100) złotych z sumy zaksięgowanej pod pozycją (...)/ (...) ( (...)),

b)  na rzecz L. S. C. de S. y (...) Spółki Akcyjnej działającej przez Oddział w Polsce z siedzibą w W. kwotę 700 (siedemset) złotych z sumy zaksięgowanej pod pozycją (...)/ (...) ( (...)),

5.  zasądza od L. S. C. de S. y (...) Spółki Akcyjnej działającej przez Oddział w Polsce z siedzibą w W. na rzecz M. S. kwotę 4988,47 (cztery tysiące dziewięćset osiemdziesiąt osiem 47/100) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 183/16

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2016 r. M. S. wystąpił przeciwko L. S. C. de S. y (...) Spółce Akcyjnej działającej przez Oddział w Polsce w W. z pozwem o zapłatę kwot: 11141,33 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 marca 2016 r. do dnia zapłaty tytułem dalszego odszkodowania i 300 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 marca 2016 r. do dnia zapłaty za poniesione koszty prywatnej ekspertyzy oraz o zasądzenie od strony pozwanej na rzecz powoda zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pełnomocnik powoda podniósł, że w dniu 15 grudnia 2015 r. doszło do kolizji drogowej, w której uszkodzony został samochód powoda marki C. o nr rej. (...). W toku postępowania likwidacyjnego powodowi wypłacono odszkodowanie w kwocie 9472,23 zł, która to kwota nie odpowiada kosztom naprawy przedmiotowego pojazdu.

[pozew k.2-3]

Pismem z dnia 7 kwietnia 2016 r. pełnomocnik powoda cofnął pozew w zakresie kwoty 1563,86 zł, którą to kwotę strona pozwana wypłaciła powodowi tytułem dalszego odszkodowania w dniu 30 marca 2016 r. Na rozprawie w dniu 29 sierpnia 2016 r. pełnomocnik powoda sprecyzował, że cofnięcie powództwa obejmuje również dochodzone odsetki od tej kwoty.

[pismo k.23, e-protokół 00:02:34-00:04:41 CD k.78]

Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda na swoją rzecz zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych. W ocenie pełnomocnika strony pozwanej wypłacona tytułem odszkodowania kwota 11036,09 zł w pełni rekompensuje szkodę, jakiej doznał powód w związku z przedmiotowym zdarzeniem.

[odpowiedź na pozew k.38-45]

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W wyniku wypadku drogowego z dnia 15 grudnia 2015 r. uszkodzeniu uległ samochód M. S. marki C. o numerze rejestracyjnym (...). Sprawca szkody w dniu zdarzenia ubezpieczony był w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w pozwanym L. S. C. de S. y (...) Spółce Akcyjnej, która działa przez Oddział w Polsce z siedzibą w W..

[okoliczność bezsporna]

Szkoda została zgłoszona stronie pozwanej w dniu 16 grudnia 2015 r. W toku postępowania likwidacyjnego strona pozwana wypłaciła powodowi odszkodowanie w wysokości 9472,23 zł.

[okoliczność bezsporna]

Celem poznania rzeczywistych kosztów naprawy swego pojazdu powód zlecił wykonanie prywatnej ekspertyzy, której koszt wyniósł 300 zł.

[dowód: ekspertyza k.13-16, faktura k.17]

Pismem z dnia 22 lutego 2016 r., doręczonym stronie pozwanej 29 lutego 2016 r., pełnomocnik powoda wezwał stronę pozwaną do zapłaty kwoty 11141,33 zł z tytułu dalszego odszkodowania.

[dowód: wezwanie do zapłaty k.10-10 odwr. i CD k.52]

W dniu 30 marca 2016 r., a zatem już po wytoczeniu powództwa, strona pozwana wypłaciła powodowi dalsze odszkodowanie w kwocie 1563,86 zł.

[okoliczność bezsporna]

Uzasadniony koszt naprawy samochodu marki C. o nr rej. (...), przy użyciu oryginalnych części zamiennych, wyniósł 19919,08 zł brutto.

[dowód: pisemna opinia biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej i ruchu drogowego k.108-113]

Sąd oddalił wniosek pełnomocnika strony pozwanej o zobowiązanie biegłego do złożenia pisemnej opinii uzupełniającej zawierającej wyliczenie kosztów rzeczywiście przeprowadzonej naprawy pojazdu (e-protokół 00:02:14 CD k.139) z powodów, o których mowa dalej w uzasadnieniu w części dotyczącej rozważań.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 822 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający. Umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, będące następstwem przewidzianego w umowie zdarzenia, które miało miejsce w okresie ubezpieczenia.

W rozpoznawanej sprawie bezsporne są zarówno okoliczności, w jakich doszło do zdarzenia z dnia 15 grudnia 2015 r., jego przebieg, jak i zakres uszkodzeń powstałych w jego wyniku w samochodzie marki C. o nr rej. (...). Pozwany ubezpieczyciel nie kwestionował również zasady swej odpowiedzialności. Podnosił jedynie, że w toku postępowania likwidacyjnego wypłacił odszkodowanie w wysokości łącznie 11036,09 zł, które w pełni odpowiada wysokości doznanej szkody.

Przepis art. 361 § 1 i 2 k.c. wprowadza zasadę pełnego odszkodowania. Pełniona przez odszkodowanie funkcja kompensacyjna oznacza, że odszkodowanie winno przywrócić w majątku poszkodowanego stan rzeczy poprzedzający zdarzenie szkodzące, nie mogąc jednocześnie wzbogacić poszkodowanego poprzez przewyższenie wysokości faktycznie poniesionej szkody. Dla spełnienia swej roli wysokość odszkodowania powinna pokrywać wszelkie celowe i uzasadnione ekonomicznie wydatki niezbędne dla przywrócenia stanu poprzedniego uszkodzonego pojazdu. Do wydatków spełniających te kryteria zaliczone zostały koszty nowych części zamiennych, niezbędnych do naprawy pojazdu (tak m. in. SN w uchwale siedmiu sędziów z 12.04.2012 r., III CZP 80/11, OSNC 2012/10/112). Wątpliwości czy nowe części zamienne powinny być oryginalnymi częściami zamiennymi sygnowanymi logo producenta czy też częściami zamiennymi o porównywalnej jakości przesądził Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 20 czerwca 2012 r. (III CZP 85/11, Lex nr 1218190), w którym stwierdził, że w przypadku uszkodzenia tych części pojazdu, które przed uszkodzeniem były częściami oryginalnymi sygnowanymi logo producenta, należy uwzględniać ceny nowych części oryginalnych, zaś pomniejszenie ich wartości o wartość zużycia uszkodzonych części dopuszczalne jest jedynie wówczas, gdyby uwzględnienie nowych części w znaczny sposób zwiększało wartość całego pojazdu. Jeśli zaś ubezpieczyciel chciałby podważyć wysokość tak ustalonego odszkodowania, wykazując przykładowo, że ze względu na wiek pojazdu lub jego stan sprzed uszkodzenia odszkodowanie to będzie zawyżone, powinien to wykazać, w tym bowiem zakresie to na nim spoczywa ciężar dowodu (tak m. in. SN w postanowieniu w sprawie sygn. akt III CZP 85/11). W rozpoznawanej sprawie brak jest podstaw do przyjęcia, że naprawa została wykonana przy użyciu nieoryginalnych części zamiennych (opinia biegłego k.113).

Należy również wskazać na ugruntowane orzecznictwo, zgodnie z którym obowiązek naprawienia szkody przez wypłatę odpowiedniej sumy pieniężnej powstaje z chwilą wyrządzenia szkody i nie jest uzależniony od tego, czy poszkodowany dokonał naprawy i czy w ogóle zamierza jej dokonać (tak m. in. SN w uchwale z 15.11.2001 r., III CZP 68/01, OSPIKA z 2002 r., nr 7-8, poz. 103 oraz wyroku z 7.08.2003 r., IV CKN 387/01, Lex nr 141410). Z tego powodu Sąd oddalił wniosek pełnomocnika strony pozwanej o nakazanie biegłemu sądowemu wyliczenia kosztów rzeczywiście przeprowadzonej naprawy pojazdu.

W oparciu o wydaną w toku procesu opinię biegłego sądowego Sąd ustalił, że wysokość uzasadnionych koszów naprawy samochodu marki C. o nr rej. (...) po zdarzeniu z dnia 15 grudnia 2015 r. wyniosła 19919,08 zł brutto. Po doręczeniu odpisu opinii biegłego żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń do opinii, a zatem należy przyjąć, że obie strony w pełni zgadzały się z wyliczeniami biegłego.

Wobec cofnięcia powództwa co do kwoty 1563,86 zł wraz z dochodzonymi od tej kwoty odsetkami z uwagi na jej zapłatę na rzecz powoda przez stronę pozwaną po wytoczeniu powództwa, Sąd na podstawie art. 355 k.p.c. w zw. z art. 203 § 1 k.p.c. umorzył postępowanie w zakresie tej kwoty z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 marca 2016 r. do dnia zapłaty, tj. 30 marca 2016 r. (pkt 1 wyroku).

Z uwagi na to, że strona pozwana wypłaciła powodowi z tytułu odszkodowania łącznie 11036,09 zł, to powodowi przysługuje dodatkowe odszkodowanie w wysokości 8882,99 zł (19919,08 – 11036,09).

Za zasadne Sąd uznał również roszczenie powoda o zwrot kosztów sporządzonej ekspertyzy w kwocie 300 zł. Sąd przychyla się do stanowiska prezentowanego m. in. przez Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 18 maja 2004 r. w sprawie sygn. akt III CZP 24/04 (Legalis nr 62911) w przedmiocie przynależności tych kosztów do kategorii kosztów pozostających w normalnym związku przyczynowym ze szkodą. Poszkodowany bowiem – w przypadku negatywnej bądź niesatysfakcjonującej go decyzji ubezpieczyciela w przedmiocie wypłaty odszkodowania – ma prawo do skontrolowania zasadności tej decyzji jeszcze przed wszczęciem procesu dla zbadania słuszności swych racji i podjęcia świadomie dalszych kroków w sprawie.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 k.c. w zw. z art. 817 § 1 k.c. i w zw. z art. 14 ustawy z 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2003 r., nr 124, poz. 1152 ze zm.). Strona pozwana powinna była wypłacić odszkodowanie w terminie trzydziestu dni od daty zgłoszenia szkody, co w przedmiotowej sprawie miało miejsce w dniu 16 grudnia 2015 r. Strona pozwana w wyznaczonym przez ustawodawcę terminie nie wypłaciła całego należnego odszkodowania, wobec czego pozostaje w zwłoce od pierwszego dnia po upływie owego trzydziestodniowego terminu, tj. od dnia 16 stycznia 2016 r. Żądanie zasądzenia odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 1 marca 2016 r. jest zatem w pełni uzasadnione.

Powód przed wytoczeniem powództwa nie wzywał strony pozwanej do zapłaty kwoty 300 zł tytułem zwrotu kosztów prywatnej ekspertyzy. Po raz pierwszy roszczenie w tym zakresie zostało zgłoszone w pozwie, którego odpis został doręczony stronie pozwanej w dniu 13 maja 2016 r. (k.37), a zatem żądanie zasądzenia odsetek od tej kwoty jest zasadne dopiero od dnia następnego, tj. 14 maja 2016 r.

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w pkt 2 sentencji wyroku, zaś w pozostałej części powództwo oddalił (pkt 3).

Z uwagi na to, że w toku procesu strony uiściły po 700 zł tytułem zaliczek na poczet wynagrodzenia biegłego, przy czym z kwoty uiszczonej przez powoda biegłemu została wypłacona kwota 664,25 zł, natomiast zaliczka uiszczona przez stronę pozwaną nie została wydatkowana, to na podstawie art. 84 ust. 1 i 2 w zw. z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tj. Dz. U. z 2016 r., poz. 623) w pkt 4 wyroku Sąd zwrócił ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi na rzecz powoda kwotę 35,75 zł, a na rzecz strony pozwanej kwotę 700 zł.

O kosztach procesu w pkt 5 wyroku Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. Powód wygrał proces w 91%. W toku procesu poniósł koszty w łącznej kwocie 5958,25 zł (494 zł – opłata od pozwu, 664,25 zł – wydatkowana zaliczka na poczet wynagrodzenia biegłego i 4800 zł – koszty zastępstwa procesowego), zaś strona pozwana poniosła koszty w łącznej kwocie 4817 zł (4800 zł – koszty zastępstwa procesowego i 17 zł – opłata skarbowa od pełnomocnictwa). Strona pozwana zobowiązana jest zatem do zwrotu kosztów procesu na rzecz powoda w wysokości 4988,47 zł.