Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt I C 563/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

08 września 2016 roku

Sąd Okręgowy we Wrocławiu I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Dominika Romanowska

Protokolant: Aneta Zajączkowska

po rozpoznaniu na rozprawie 25 sierpnia 2016 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. (...) we W.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W. oraz (...) sp. z o.o. z siedzibą we W.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od strony powodowej na rzecz każdej z pozwanych po 3.617 zł tytułem kosztów procesu;

III.  nakazuje stronie powodowej, aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego we Wrocławiu kwotę 311 zł tytułem brakującej opłaty sądowej od pozwu w rozszerzonej części.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 27 marca 2015 r. strona powodowa Wspólnota Mieszkaniowa nieruchomości położonej we W. przy ul. (...) domagała się zasądzenia in solidum od pozwanych (...) S.A. z siedzibą w W. i D. sp. z o.o. z siedzibą we W. kwoty 83 785,92 zł tytułem odszkodowania wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 20 września 2013 r. do dnia zapłaty, a także kosztami postępowania.

W uzasadnieniu swojego stanowiska strona powodowa podała, że pozwana (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. jako zarządca Wspólnoty Mieszkaniowej na podstawie podjętej przez stronę powodową uchwały zawarła umowę o remont dachu z E. M. prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą (...). W dniu 6 listopada 2006 r. dokonano odbioru przeprowadzonego remontu bez zastrzeżeń co do jego wykonania, a E. M. wystawiła fakturę VAT nr (...) na kwotę 35 425,34 zł. W dniu 11 grudnia 2006 r. po interwencjach właścicieli nieruchomości dokonano ponownej wizji dachu, podczas której stwierdzono liczne nieprawidłowości. Uwagi w zakresie wykrytych nieprawidłowości odnotowano na wystawionej fakturze, którą odesłano wykonawcy bez zapłaty. E. M. wezwała zarządcę do zapłaty kwoty wynikającej z faktury VAT a w odpowiedzi zarządca rozwiązał zawartą z E. M. umowę z przyczyn leżących po stronie wykonawcy. Wobec konieczności przeprowadzenia kolejnego remontu strona powodowa podjęła kolejną uchwałę, na podstawie której zarządca zawarł umowę z P. D.. Roboty zostały odebrane, a zarządca zapłacił za wystawione z tego tytułu faktury VAT na łączną kwotę 38 898,40 zł. E. M. wystąpiła w 2008 r. do Sądu przeciwko stronie powodowej o zapłatę. Na mocy wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 19 czerwca 2013 r. (sygn. akt II Ca 431/13) strona powodowa została zobowiązana do zapłaty na rzecz E. M. kwoty 35 425,34 zł wraz z odsetkami i kosztami procesu. W świetle ustaleń poczynionych przez Sąd Rejonowy i Sąd Okręgowy zaniechania pozwanej (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. w zakresie skorzystania z uprawnień wynikających z rękojmi i gwarancji za wykonane roboty, nierealizowanie roszczeń odszkodowawczych i nieskuteczne odstąpienie od umowy było bezpośrednią przyczyną zasądzenia należnego wykonawcy wynagrodzenia. Na skutek wszczęcia postępowania egzekucyjnego przeciwko stronie powodowej zmierzającego do wyegzekwowania należnych wykonawcy środków pieniężnych powstała po stronie Wspólnoty Mieszkaniowej szkoda w wysokości 83 785,92 zł. Pozwana (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. aż do chwili prawomocnego zakończenia postępowania informowała wielokrotnie członków Wspólnoty, iż wszelkie czynności dokonane zostały przez nią w sposób prawidłowy i skuteczny. Strona powodowa wskazała, że do chwili zapoznania się z treścią uzasadnienia wyroku Sądu Okręgowego jej członkowie pozostawiali w przekonaniu, iż działania pozwanej (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. były prawidłowe, a wywiedzione przez E. M. roszczenia bezpodstawne. Zdaniem strony powodowej zaniechania pozwanej (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. stanowiło przyczynę powstania po stronie Wspólnoty szkody. Tym samym pozwana (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. naruszyła obowiązki wynikające z łączącej ją ze stroną powodową umowy oraz reguły postępowania wyznaczone przez normę prawną art. 186 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Pismem z dnia 1 sierpnia 2013 r. broker ubezpieczeniowy reprezentujący pozwaną (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. zgłosił ubezpieczycielowi – pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W. roszczenie z polisy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, uznając tym samym roszczenie co do zasady i wysokości. Pozwana (...) S.A. z siedzibą w W. odmówiła ostatecznie wypłaty odszkodowania ze względu na upływ terminu przedawnienia. W ocenie strony powodowej dopiero rozstrzygnięcie Sądu II instancji wskazało w sposób wiążący sprawcę szkody oraz jej zakres, a także ustaliło istnienie adekwatnego związku przyczynowo – skutkowego pomiędzy działaniem sprawcy a zdarzeniem powodującym szkodę. Wypadek nastąpił zdaniem strony powodowej w czasie objętym okresem ubezpieczenia, natomiast strona powodowa o szkodzie dowiedziała się z chwilą wydania wyroku przez Sąd Okręgowy we Wrocławiu tj. w dniu 19 czerwca 2013 r. Nawet gdyby przyjąć, że po raz pierwszy informację o szkodzie strona powodowa powzięła z chwilą wydania wyroku Sądu I instancji tj. dnia 29 stycznia 2013 r., to i tak do przedawnienia roszczeń nie doszło.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana (...) S.A. z siedzibą w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu.

Strona pozwana podniosła zarzut przedawnienia roszczenia, wskazując, że strona powodowa najpóźniej w 2008 r., gdy podejmowała uchwałę w przedmiocie kolejnego remontu dachu, a z pewnością po otrzymaniu pozwu o zapłatę z powództwa E. M., miała świadomość powstałej szkody, jak i podmiotu za nią odpowiedzialnego. Co więcej zdaniem strony pozwanej strona powodowa o toczącym się procesie powinna zawiadomić ubezpieczyciela, jak również wezwać go do udziału w sprawie, czego nie uczyniła. Biorąc pod uwagę 3-letni okres przedawnienia roszczeń z umowy ubezpieczenia roszczenie strony powodowej uległo przedawnieniu w 2011 r. Charakter roszczeń strony powodowej mieści się nadto wedle strony pozwanej w zawartym w treści OWU katalogu roszczeń wyłączających jej odpowiedzialność. Ponadto zgłoszone przez stronę powodową roszczenie nie spełnia definicji szkody wynikającej z OWU. Zobowiązanie powstałe wobec E. M. wraz z poniesionymi kosztami sądowymi związane są z niedokonaniem płatności na rzecz tego podmiotu. Strona pozwana podniosła nadto, iż nie pozostawała i nie pozostaje w opóźnieniu względem strony powodowej, stąd brak jest podstaw do zasądzenia na rzecz Wspólnoty żądanych ustawowych odsetek.

Strona pozwana (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od strony powodowej zwrotu kosztów procesu.

Strona pozwana wskazała, że dochodzone przez stronę powodową roszczenie od ubezpieczyciela nie uległo przedawnieniu. Dopiero w momencie wydania przez Sąd Okręgowy we Wrocławiu wyroku oraz w oparciu o jego uzasadnienie możliwe było zgłoszenie szkody. Przed prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu brak było związania i pewności co do zasadności dochodzonego roszczenia i wysokości szkody możliwej do zgłoszenia przez ubezpieczonego, zwłaszcza w sytuacji, gdy wyrok Sądu I instancji wskazywał na mniejszą odpowiedzialność materialną Wspólnoty Mieszkaniowej, a przez to odpowiedzialność odszkodowawczą strony pozwanej. Nie było możliwym w takim przypadku zgłoszenie roszczenia wobec ubezpieczyciela w sytuacji niepewności co do wysokości potencjalnego odszkodowania na rzecz strony powodowej. Dopiero określenie wysokości szkody prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu pozwoliło na wszczęcie postępowania likwidacyjnego. Termin przedawnienia rozpoczął bieg w dniu 9 czerwca 2013 r., a został przerwany w dniu 1 sierpnia 2013 r. poprzez zgłoszenie roszczenia ubezpieczeniowego do pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W.. Strona pozwana podniosła, iż wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 19 czerwca 2013 r. rozstrzygał sytuację prawną pomiędzy E. M. a powodową Wspólnotą Mieszkaniową w zakresie umowy na wykonanie prac budowlanych. Rozstrzygnięcie to nie dotyczyło odpowiedzialności kontraktowej pozwanej (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. w zakresie sprawowanej funkcji zarządcy. Nie badano w nim również kwestii odpowiedzialności zarządcy w zakresie wykonania uchwały podjętej przez Wspólnotę Mieszkaniową, a jedynie kwestię odpowiedzialności kontraktowej w zakresie zapłaty za wykonanie umowy zawartej z E. M.. W wyniku działania członków Wspólnoty Mieszkaniowej została podjęta kolejna uchwała w przedmiocie przeprowadzenia remontu dachu na podstawie, której pozwana (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. była zobligowana do zawarcia umowy z innym wykonawcą. Strona pozwana wskazała, iż mogła i powinna mieć świadomość konsekwencji prawnych nieprawidłowego rozwiązania pierwotnego stosunku prawnego łączącego Wspólnotę z E. M., jednak nie wyłączało to możliwości działania członków strony powodowej w zakresie ich uprawnień wynikających z ustawy o własności lokali.

Pismem z dnia 27 stycznia 2016 r. strona powodowa rozszerzyła powództwo do kwoty 89 989,38 zł.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Zarząd nieruchomością wspólną położoną we W. przy ul. (...) sprawowany był przez Grupę (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. (obecnie pozwana (...) sp. z o.o. z siedzibą we W.).

o koliczność bezsporna

Zarządca zawarł ze stroną pozwaną (...) S.A. z siedzibą w W. umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej z tytułu wykonywania zawodu zarządcy nieruchomości. Ochrona ubezpieczeniowa obejmowała okres od dnia 22 czerwca 2006 r. do dnia 21 czerwca 2007 r. Do umowy zastosowanie miały ogólne warunki ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zawodowej ustalone uchwałą nr (...)z dnia 3 stycznia 2006 r. przez zarząd pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W.. Ochrona ubezpieczeniowa przysługiwała, gdy wskutek wykonywania przez ubezpieczonego czynności zawodowych wyrządzona zostanie osobie trzeciej szkoda, do naprawienia której zobowiązany był ubezpieczony (§ 5 ogólnych warunków ubezpieczenia). Pod pojęciem szkody strony umowy rozumiały szkodę rzeczową, majątkową albo czystą stratę finansową (§ 4 pkt 10 ogólnych warunków ubezpieczenia). Szkodę rzeczową strony umowy określiły jako szkodę powstałą wskutek zniszczenia lub uszkodzenia rzeczy (§ 4 pkt 12 ogólnych warunków ubezpieczenia). Czysta strata finansowa zdefiniowana została jako uszczerbek majątkowy nie będący szkodą na osobie lub szkodą rzeczową (§ 4 pkt 1 ogólnych warunków ubezpieczenia). Ochrona ubezpieczeniowa nie obejmowała kar pieniężnych, w tym m. in. kar umownych, grzywien sądowych i administracyjnych, zadatków, odszkodowań z tytułu odstąpienia od umowy, podatków, należności publicznoprawnych i opłat manipulacyjnych do zapłaty, których ubezpieczony był zobowiązany (§ 9 ust. 2 ogólnych warunków ubezpieczenia).

Dowód:

polisa serii (...), k. 22, 23,

ogólne warunki ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zawodowej, k. 123 – 131

W dniu 4 września 2006 r. strona powodowa reprezentowana przez zarządcę, działającego jako inwestor zastępczy, zawarła z E. M. prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą (...) umowę nr (...), której przedmiot stanowił remontu dachu budynku położonego we W. przy ul. (...). Strony ustaliły wartość wynagrodzenia za wykonanie przedmiotu zamówienia na kwotę 33 974,45 zł. Zapłata miała nastąpić w terminie 30 dni od dnia dostarczenia faktury VAT, która miała zostać wystawiona po całkowitym zakończeniu prac i ich odbiorze. Termin rozpoczęcia robót strony ustaliły na dzień 4 września 2006 r. a zakończenia na dzień 16 października 2006 r.

Dowód:

umowa nr (...) z 4 września 2006 r., k. 10 akt Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków o sygn. I C 478/08

Podczas odbioru wykonanych przez E. M. prac, który miał miejsce 6 listopada 2006 r. sporządzono protokół odbioru remontu dachu. Protokół potwierdzał dobrą jakość użytych materiałów oraz wykonanie prac remontowych zgodnie za sztuką budowlaną. Jednocześnie zalecono wzmocnienie izolacji murów przy kominach warstwą papy nawierzchniowej – opaski pionowe i sprawdzenie szczelności wykonanego pokrycia w trakcie obfitych opadów atmosferycznych. W dniu odbioru przecieków nie stwierdzono. Pismem z dnia 18 grudnia 2006 r. E. M. wezwała stronę powodową do sprawdzenia zgodności zaleceń z dnia 6 listopada 2006 r. i odebrania placu budowy. Jednocześnie wskazując, iż w trakcie opadów deszczu nie stwierdzono przecieków dachu.

Dowód:

protokół odbioru z 6 listopada 2006 r., k. 12 akt Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków o sygn. I C 478/08,

pismo E. M. z 18 grudnia 2006 r., k. 14 akt Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków o sygn. I C 478/08,

zeznania świadka K. S., e-protokół rozprawy z 19 maja 2016 r., 00:53:51 – 00:58:11

W dniu 6 listopada 2006 r. E. M. wystawiła stronie powodowej fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 35 425,34 zł. Na odwrocie faktury inspektor nadzoru budowalnego – K. S. umieścił zapisek stwierdzający, że roboty wykonane zostały wykonane zgodnie z umową oraz prawem budowlanym.

Dowód:

faktura VAT nr (...) z 6 listopada 2006 r., k. 13 akt Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków o sygn. I C 478/08

W wyniku interwencji właścicieli lokali wchodzących w skład strony powodowej, dnia 11 grudnia 2006 r. dokonano wizji dachu budynku we W. przy ul. (...). W trakcie oględzin stwierdzono złą jakość położonej papy, brak rozbiórki papy, nie wykonanie obróbki blacharskiej zgodnie z technologią oraz brak wymiany belek, brusowania belek itp. Wbudowane materiały odbiegały jakością od materiałów wskazanych w treści kosztorysu ofertowego. Zdaniem osób dokonujących oględzin stan wykonanych robót nie pozwalał na ich odbiór.

W związku ze stwierdzonymi wadami w wykonaniu remontu dachu, inspektor nadzoru – J. G. uczyniła na odwrocie złożonej przez E. M. faktury VAT nr (...) notatkę stwierdzającą, że roboty nie zostały wykonane zgodnie ze sztuką budowlaną i znajomością zawodu.

Faktura VAT została E. M. zwrócona bez zapłaty, co zarządca argumentował brakiem wykonania robót wynikających z umowy oraz z przyjętego protokołu przekazania placu budowy. Równocześnie wezwano E. M. do uprzątnięcia strychu z pozostawionych po pracach dekarskich przedmiotów.

Dowód:

notatka służbowa z 11 grudnia 2006 r., k. 20 akt Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków o sygn. I C 478/08,

faktura VAT nr (...) z 6 listopada 2006 r., k. 13 akt Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków o sygn. I C 478/08,

pismo zarządcy nieruchomości z 12 grudnia 2006 r., k.15 akt Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków o sygn. I C 478/08,

zeznania świadka J. W., e-protokół rozprawy z 25 sierpnia 2016 r., 00:03:19 – 00:13:26

Pismem z dnia 11 lutego 2007 r. E. M. wezwała zarządcę do rozliczenia przeprowadzonych prac remontowych dachu.

E. M. wskazała w piśmie z dnia 8 marca 2007 r., doręczonym zarządcy, iż w celu polubownego rozstrzygniecie sporu zwróciła się do Naczelnej Organizacji Technicznej Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budowlanych o wyznaczenie rzeczoznawcy budowlanego na okoliczność sporządzenia opinii w zakresie prawidłowości wykonanych przez nią prac. Jednocześnie E. M. wskazała, iż w przypadku braku polubownego rozstrzygnięcia sprawy, będzie domagała się zapłaty całej kwoty wynikającej z faktury VAT nr (...).

Zarządca nieruchomości w odpowiedzi na wezwania E. M. przygotował datowany na dzień 19 kwietnia 2007 r. projekt pisma rozwiązującego umowę 4 września 2006 r. z powodu niewywiązania się przez wykonawcę z postanowień umownych.

Pismem z dnia 17 maja 2007 r., doręczonym dnia 22 maja 2007 r., E. M. wezwała zarządcę do zapłaty w terminie 7 dni na jej rzecz kwoty 33 425,34 zł wynikającej z faktury VAT nr (...).

Zarządca odmówił zapłaty, dołączając do pisma projekt rozwiązania umowy.

Pismem z dnia 26 czerwca 2007 r. zarządca w imieniu strony powodowej rozwiązał umowę zawartą z E. M. dnia 4 września 2006 r. z przyczyn leżących po stronie wykonawcy, który miał się nie wywiązać z postanowień umownych.

Dowód:

pismo E. M. z 11 lutego 2007 r., k. 23 akt Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków o sygn. I C 478/08,

pismo E. M. z 8 marca 2007 r., k. 25 akt Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków o sygn. I C 478/08,

projekt pisma rozwiązującego umowę, k.21 akt Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków o sygn. I C 478/08,

przedsądowe wezwanie do zapłaty z 17 maja 2007 r. wraz z potwierdzeniem odbioru, k. 17 akt Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków o sygn. I C 478/08,

pismo zarządcy z 30 maja 2007 r., k. 18, 19 akt Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków o sygn. I C 478/08,

pismo zarządcy z 26 czerwca 2007 r., k. 22 akt Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków o sygn. I C 478/08

Dnia 4 kwietnia 2008 r. strona powodowa podjęła uchwałę w przedmiocie wykonania kolejnego remontu dachu budynku położonego we W. przy ul. (...). Prace miały zostać przeprowadzone przez P. D., a ich koszt wynieść 38 917,14 zł netto. Przyczyną podjęcia uchwały była wadliwość wykonanych przez E. M. prac skutkująca zalewaniem lokali położonych na ostatniej kondygnacji budynku. Członkowie powodowej Wspólnoty nie wyrażali woli dalszej współpracy z E. M. i domagali się zlecenia prac remontowych innemu podmiotowi. Żaden z członków Wspólnoty Mieszkaniowej nie interesował się skutkami zawarcia nowej umowy ani kwestią rozwiązania poprzedniej umowy zawartej z E. M..

Dnia 14 kwietnia 2008 r. umowa na remont dachu strona powodowa zawarta została z P. D..

Ostatecznie prace remontowe wykonane przez P. D. zostały odebrane dnia 14 sierpnia 2008 r.

Dowód:

uchwała nr (...)z 4 kwietnia 2008 r., k. 96, 97 akt Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków o sygn. I C 478/08,

umowa nr (...) z 14 kwietnia 2008 r., k. 98, 99 akt Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków o sygn. I C 478/08,

protokół odbioru końcowego z 14 sierpnia 2008 r., k. 282 akt Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków o sygn. I C 478/08,

zeznania świadka U. M., e-protokół rozprawy z 19 maja 2016 r., 00:15:16 – 00:41:21,

przesłuchanie członka zarządu strony powodowej B. P., e-protokół rozprawy z 25 sierpnia 2016 r., 00:16:02 – 00:31:46,

przesłuchanie prokurenta pozwanej (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. J. S., e-protokół rozprawy z 25 sierpnia 2016 r., 00:31:56 – 00:42:27

Pozwem wniesionym dnia 2 kwietnia 2008 r. E. M. wytoczyła przeciwko stronie powodowej powództwo o zapłatę kwoty 35.425,34 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 7 grudnia 2006 r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu.

Wyrokiem z dnia 29 stycznia 2013 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Krzyków zasądził od Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości położonej we W. przy ul. (...) na rzecz E. M. kwotę 15 521, 64 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 7 grudnia 2006 r. oddalając powództwo w pozostałym zakresie. Szczegółowe rozliczenie kosztów pozostawił Sąd referendarzowi Sądowemu wskazując, iż E. M. jako przegrywająca sprawę w 56 % winna zwrócić koszty postępowania sądowego swojemu przeciwnikowi procesowemu. W uzasadnieniu wyroku Sąd Rejonowy wskazał, iż nie budziło jego wątpliwości, że E. M. wykonała prace w sposób nienależyty jednakże, żądanie pozwu zostało uwzględnione w odniesieniu do właściwie wykonanych robót. Wady remontowanego dachu czyniły zdaniem Sądu dzieło E. M. niezdatne do prawidłowego użytkowania. Sąd Rejonowy zauważy, iż Wspólnota Mieszkaniowa nie wyznaczyła E. M. terminu do poprawienia wad wyremontowanego dachu nie wyczerpując tym samym uprawnień przysługujących jej z art. 637 k.c. Jak zauważył Sąd Rejonowy protokolarny odbiór robót remontowych dachu dał podstawę do wystawienia przez E. M. faktury VAT. Wystosowane do wykonawcy kilka miesięcy po wykonaniu prac przez E. M. pismo z dnia 26 czerwca 2007 r. rozwiązujące umowę nie mogło zostać uznane za odstąpienie od umowy, skoro została ona wykonana, a dzieło odebrane. W ocenie Sądu Wspólnota Mieszkaniowa winna w pierwszej kolejności wezwać E. M. do usunięcia wad powstałych w wyniku prac wykonanych na dachu, a dopiero po ustaleniu, że nie jest ona w stanie ich usunąć, czy też że wady te są nieusuwalne od umowy odstąpić. Skoro Wspólnota Mieszkaniowa nie wykazała, że dzieło wykonane przez E. M. ma wady nieusuwalne lub że nie była ona w stanie ich usunąć, czy też że wzywała wykonawcę do usunięcia wad, Sąd I instancji nie znalazł podstaw do oddalenia powództwa w całości.

O zapadłym orzeczeniu członkowie powodowej Wspólnoty zostali poinformowani na zebraniu, na którym podjęli decyzję o wniesieniu apelacji od wyroku.

Od orzeczenia Sądu Rejonowego apelacje wniosły obie strony postępowania.

Wyrokiem z dnia 19 czerwca 2013 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że zasądził na rzecz E. M. dalszą kwotę 19 903,70 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 7 grudnia 2006 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 4 189 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. Sąd II instancji zasądził nadto od Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości położonej we W. przy ul. (...) na rzecz E. M. kwotę 2 196 zł tytułem kosztów postępowania apelacyjnego. Uzasadniając swój wyrok Sąd Okręgowy ustalił, że sposób wykonania przez E. M. prac remontowych nie był prawidłowy w zakresie obróbki blacharskiej oraz w obrębie izolacji kominów. W ocenie Sądu w związku z zawarciem przez strony umowy wzajemnej, której istotą jest spełnienie świadczeń ekwiwalentnych, Wspólnota Mieszkaniowa była zobowiązana do wypłaty umówionego wynagrodzenia. Jeżeli już po dokonaniu odbioru zaistniały wady obiektu, to Wspólnota Mieszkaniowa zdaniem Sądu II instancji powinna była swoje roszczenia w tym względzie w sposób dostateczny wyartykułować poprzez skorzystanie z roszczeń z tytułu rękojmi za wady lub gwarancji. Sąd zaznaczył, że Wspólnota Mieszkaniowa korzystała z usług profesjonalnego zarządcy i ustanowiła inspektora nadzoru budowlanego. Sąd Okręgowy podkreślił również, że odbiór dzieła nastąpił bez zastrzeżeń i prace zostały zaakceptowane przez przedstawiciela Wspólnoty. Jeżeli zatem Wspólnota Mieszkaniowa uważała, że przyczyną przeciekania dachu była zła jakość użytej papy, to zdaniem Sądu odwoławczego odmawiając wypłaty wynagrodzenia powinna liczyć się z tym, że będzie musiała udowodnić istnienie wad i powinna była w tym celu zabezpieczyć choć część wadliwego materiału, zażądać przedstawienia certyfikatu jakości na użyte materiały, a przede wszystkim wykonać dokumentację fotograficzną. Sąd Okręgowy podzielił stanowisko Sadu Rejonowego, iż wadliwość wykonanych robót, uprawniała Wspólnotę Mieszkaniową do realizacji roszczeń z tytułu rękojmi za wady (żądania obniżenia wynagrodzenia, żądania usunięcia wad w określonym terminie, wykonania zastępczego i odstąpienia od umowy), jak i roszczeń odszkodowawczych na zasadach ogólnych. Wspólnota nie zgłosiła takich roszczeń ani nie wyznaczyła jednocześnie terminu do usunięcia wad i wobec nieskutecznego odstąpienia od umowy, jej zarzuty dotyczące nieprawidłowości wykonanych robót nie miały znaczenia w ocenie Sądu Okręgowego dla rozstrzygnięcia sprawy.

Dowód:

pozew wniesiony przez E. M. do Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków, k. 2 – 7 akt Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków o sygn. I C 478/08,

wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków z 29 stycznia 2013 r. wydany w sprawie I C 478/08 wraz z uzasadnieniem, k. 339 – 350 akt Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków o sygn. I C 478/08,

apelacja strony powodowej, k. 356 – 359 akt Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków o sygn. I C 478/08,

apelacja E. M., k. 362 – 369 akt Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków o sygn. I C 478/08,

wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 19 czerwca 2013 r. wydany w sprawie II Ca 431/13 wraz z uzasadnieniem, k. 392 – 407 akt Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków o sygn. I C 478/08,

zeznania świadka W. K., e-protokół rozprawy z 19 maja 2016 r., 00:41:26 – 00:53:36,

przesłuchanie prokurenta pozwanej (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. J. S., e-protokół rozprawy z 25 sierpnia 2016 r., 00:31:56 – 00:42:27

W oparciu o zaopatrzone w klauzule wykonalności wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków z dnia 29 stycznia 2013 r. i wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 19 czerwca 2013 r. E. M. wniosła dnia 4 września 2013 r. o wszczęcie przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej nieruchomości położonej we W. przy ul. (...) postępowania egzekucyjnego. Postępowanie egzekucyjne wszczęte zostało przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia – Śródmieścia R. R. w dniu 11 września 2013 r. W toku zakończonego dnia 15 stycznia 2016 r. postępowania egzekucyjnego całe roszczenie E. M. zostało zaspokojone. Wyegzekwowana została kwota 89 989,38 zł, z czego 80 862,38 zł wypłacono wierzycielowi, a kwota 9 228,02 zł stanowiły koszty postępowania egzekucyjnego.

Dowód:

oryginały tytułów wykonawczych, akta Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia – Śródmieścia R. R. o sygn. Km 13925/13,

wniosek o wszczęcie egzekucji z 4 września 2013 r., k. 1, 2 akt Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia – Śródmieścia R. R. o sygn. Km 13925/13,

zawiadomienie o wszczęciu egzekucji z 11 września 2013 r., k. 5 akt Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia – Śródmieścia R. R. o sygn. Km 13925/13,

postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia – Śródmieścia R. R. z 15 stycznia 2016 r., k. 156, 157,

zaświadczenie o dokonanych wpłatach z 15 stycznia 2016 r., k. 158 – 165,

zeznania świadka U. M., e-protokół rozprawy z 19 maja 2016 r., 00:15:16 – 00:41:21,

przesłuchanie członka zarządu strony powodowej B. P., e-protokół rozprawy z 25 sierpnia 2016 r., 00:16:02 – 00:31:46

Na zebraniach powodowej Wspólnoty Mieszkaniowej przedstawiciel pozwanej (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. zaproponował, aby zasądzone na rzecz E. M. należności pokryć z polisy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zarządcy. Propozycja uzyskała aprobatę członków Wspólnoty, która podjęła uchwałę treścią umocowującą pozwaną (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. do wystąpienia z żądaniem do pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W. wypłaty odszkodowania.

Pismem z dnia 1 sierpnia 2013 r. pozwana (...) sp. z o.o. z siedzibą we W., za pośrednictwem Kancelarii (...) sp. z o.o. z siedzibą we W., zgłosiła pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W. roszczenie z polisy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zarządcy nieruchomości o nr (...). Wysokość zgłoszonego roszczenia wyniosła 71 118,26 zł i składała się na nie kwota 35 425,34 zł tytułem wartości wadliwie wykonanych robót budowalnych, kwota 29 307,92 zł odsetek policzonych zgodnie z wyrokiem sądowym od dnia 7 grudnia 2006 r. do dnia powzięcia widomości o szkodzie tj. 11 lipca 2013 r. oraz kwota 6 385 zł tytułem kosztów procesowych.

Pismem z dnia 9 sierpnia 2013 r. pozwana (...) S.A. z siedzibą w W. odmówiła zapłaty odszkodowania wskazując, iż niewłaściwe wykonanie remontu dachu nie zostało spowodowane przez działanie bądź zaniechanie zarządcy nieruchomości, a bezpośrednio przez podmiot wykonujący prace remontowe, stąd nie było podstaw do przyjęcia odpowiedzialności za zdarzenie. Ponadto ubezpieczyciel podniósł zarzut przedawnienia roszczenia z umowy ubezpieczenia.

Od decyzji odmownej Kancelaria (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. wniosła odwołanie.

Pozwana (...) S.A. z siedzibą w W. odmówiła uznania odwołania za słuszne podnosząc, iż strona powodowa nie nabyła prawa do skutecznego odstąpienia od umowy, wnoszone roszczenia nie spełniły definicji szkody wynikającej z ogólnych warunków ubezpieczenia oraz charakter wnoszonych roszczeń mieścił się w katalogu wyłączeń odpowiedzialności ubezpieczeniowej.

Pismem z dnia 20 września 2013 r. Kancelaria (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. wniosła o ponowne rozpoznanie sprawy rozszerzając nadto wartość zgłoszonego roszczenia o koszty postępowania egzekucyjnego.

Pismem z dnia 17 października 2013 r. pozwana (...) S.A. z siedzibą w W. powołując się jedynie na zarzut przedawnienia roszczenia odmówiła wypłaty odszkodowania.

Dowód:

pismo (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. z 1 sierpnia 2013 r., k. 36 – 38,

pismo pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W. z 9 sierpnia 2013 r., k. 22 akt szkodowych,

pismo (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. z 28 sierpnia 2013 r., k. 18, 19 akt szkodowych,

pismo pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W. z 19 września 2013 r., k. 39, 40,

pismo (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. z 20 września 2013 r., k. 41, 42,

pismo pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W. z 17 października 2013 r., k. 43,

zeznania świadka U. M., e-protokół rozprawy z 19 maja 2016 r., 00:15:16 – 00:41:21,

zeznania świadka W. K., e-protokół rozprawy z 19 maja 2016 r., 00:41:26 – 00:53:36,

przesłuchanie prokurenta pozwanej (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. J. S., e-protokół rozprawy z 25 sierpnia 2016 r., 00:31:56 – 00:42:27

Pismem z dnia 26 listopada 2013 r. strona powodowa wezwała pozwaną (...) S.A. z siedzibą w W. do zapłaty odszkodowania z tytułu szkody powstałej na skutek działania ubezpieczonego – pozwanej (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. jako zarządcy nieruchomości, która na dzień wszczęcia postępowania egzekucyjnego przeciwko stronie powodowej wyniosła 83 785,92 zł.

Pozwana (...) S.A. z siedzibą w W. odmówiła wypłaty odszkodowania powołując się na przedawnienie zgłoszonych przez stronę powodową roszczeń.

Dowód:

pismo strony powodowej z 26 listopada 2013 r., k. 44 – 47,

pismo pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W. z 9 stycznia 2014 r., k. 56

W dniu 13 maja 2014 r. odbyło się zebranie członków strony powodowej, na którym podjęta została uchwała nr (...)w sprawie zmiany sposobu sprawowania zarządu nieruchomością wspólną. Na mocy uchwały zmieniono zarząd nieruchomością wspólną w ten sposób, że z dniem 15 maja 2014 r. odwołany został zarząd sprawowany dotychczas przez pozwaną (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. i z tym samym dniem powołano zarząd Wspólnoty Mieszkaniowej spośród właścicieli lub spoza ich grona. Postanowiono, że o każdoczesnym składzie zarządu Wspólnoty decydować będzie podjęta przez wspólnotę uchwala.

Uchwalą nr (...) z dnia 13 maja 2014 r. strona powodowa powołała swój zarząd spośród właścicieli lokali w osobach: B. P., M. K. i P. T.. Jednocześnie dokonano wyboru administratora nieruchomości w postaci pozwanej (...) sp. z o. o. z siedzibą we W..

Dowód:

protokół zebrania Wspólnoty Mieszkaniowej z 13 maja 2014 r. (repertorium (...)) wraz z listą obecności właścicieli, k. 11 – 17,

uchwała nr (...)z 13 maja 2014 r., k. 18,

uchwała nr (...)z 13 maja 2014 r., k. 19

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Strona powodowa - Wspólnota Mieszkaniowa nieruchomości położonej we W. przy ul. (...) - domagała się zasądzenia in solidum od pozwanych (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. i (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 83 785,92 zł tytułem odszkodowania wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 20 września 2013 r. do dnia zapłaty. Wedle strony powodowej, pozwana (...) sp. z o.o. z siedzibą we W., działając jako zarządca jej nieruchomości w wyniku zaniechań w wykonywaniu swoich obowiązków związanych z należytym nadzorem nad wykonywaniem prac remontowych na dachu budynku położonego we W. przy ul. (...) oraz realizacją zawartej z wykonawcą E. M. umowy, doprowadziła do powstania po stronie Wspólnoty szkody majątkowej przejawiającej się w zasądzeniu na rzecz wykonawcy w postępowaniu sądowym pełnej wartości nieprawidłowo wykonanych prac wraz z odsetkami, obciążeniem strony powodowej obowiązkiem zwrotu na rzecz E. M. kosztów procesu oraz obciążeniem kosztami prowadzonego przeciwko Wspólnocie postępowania egzekucyjnego. Natomiast odpowiedzialność odszkodowawczą pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W. wywodziła strona powodowa z łączącej pozwane umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej z tytułu wykonywania zawodu zarządcy nieruchomości.

Nie ulega wątpliwości, iż zarząd nieruchomością położoną we W. przy ul. (...) sprawowany był przez pozwaną (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. w oparciu o zawartą ze stroną powodową umowę w tym przedmiocie. Choć w toku niniejszego procesu umowa ta nie została przedstawiona to jak wynika z protokołu zebrania właścicieli lokali mieszkalnych powodowej wspólnoty z 25 kwietnia 2001 r. znajdującego się w aktach sprawy Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Krzyków sygn. akt I C 478/08 członkowie wspólnoty powierzyli spółce (...) z siedzibą we W. sprawowanie zarządu nieruchomością wspólną. Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o własności lokali czynności zwykłego zarządu zarząd podejmuje samodzielnie. Zawarcie umowy o remont dachu, jako czynności przekraczająca zakres zwykłego zarządu, poprzedzone zostało podjęciem stosownej uchwały nr (...), na mocy której zarządca jako inwestor zastępczy zawarł z E. M. umowę o remont dachu. Umowa o zastępstwo inwestycyjne jest szczególną nienazwaną umową o świadczenie usług, na podstawie której inwestor zastępczy odpowiedzialny jest za organizację i przebieg procesu budowlanego. Oznacza to, że realizując obowiązek wynikający z tej umowy zarządca powinien dokonać aktów należytej staranności, zabezpieczając powodową wspólnotę przed roszczeniami wykonawcy nieprawidłowo przeprowadzonego remontu. Podstawę prawną roszczenia strony powodowej stanowił zatem art. 471 k.c., w myśl którego dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Za przesłanki odpowiedzialności kontraktowej uznaje się: szkodę w postaci uszczerbku majątkowego, niewykonanie lub nienależyte wykonane zobowiązanie przez dłużnika oraz związek przyczynowy pomiędzy niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem zobowiązania a zaistniałą szkodą majątkową wierzyciela. Przesłanki te winny zostać spełnione łącznie. Szkoda jako uszczerbek majątkowy stanowi różnicę pomiędzy stanem majątkowym wierzyciela istniejącym po jej wyrządzeniu a hipotetyczną wartością majątku wierzyciela, która istniałaby, gdyby szkoda nie powstała. Dla ustalenia odpowiedzialności odszkodowawczej nie wystarcza samo wskazanie, iż szkoda wystąpiła, ale należy również wykazać istnienie związku przyczynowego pomiędzy działaniem lub zaniechaniem dłużnika oraz wysokości szkody. Pamiętać bowiem należy, iż odszkodowanie powinno ściśle odpowiadać wysokości szkody, tym samym nie powinno być niższe od wysokości szkody, ale też nie powinno być od niej wyższe, albowiem stanowiłoby wówczas źródło bezpodstawnego wzbogacenia poszkodowanego.

W ocenie Sądu żądanie strony powodowej nie zostało udowodnione. Strona powodowa domagała się zapłaty odszkodowania odpowiadającego wysokości należności zasądzonej na rzecz E. M. w postępowaniu prowadzonym przez Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Krzyków, a następnie przez Sąd Okręgowy we Wrocławiu. Nie ulega wątpliwości w okolicznościach niniejszej sprawy oraz zgromadzonym materiale dowodowym, iż E. M. wykonała zlecone jej prace remontowe w sposób wadliwy, na co zwrócił uwagę w treści uzasadnienia zarówno wyroku zarówno Sąd Rejonowy jak i Sąd II instancji rozpoznając apelacje obu stron. Przychylając się zaś do żądania pozwu wniesionego przez E. M. oba Sądy zgodnie stwierdziły, iż zaniechania Wspólnoty Mieszkaniowej sprowadzające się do nie podjęcia czynności zmierzających do realizacji roszczeń z tytułu rękojmi za wady (żądania obniżenia wynagrodzenia, żądania usunięcia wad w określonym terminie, wykonania zastępczego i odstąpienia od umowy), czy roszczeń odszkodowawczych na zasadach ogólnych, a także nieskuteczne odstąpienie od umowy nr (...) nie pozwalały na oddalenie powództwa E. M. o zapłatę należności za wykonany remont. Tym niemniej w ocenie Sądu okoliczności te nie przesądzają o odpowiedzialności pozwanych w niniejszej sprawie. Z uzasadnienia wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków jednoznacznie wynika, iż zasądzona przez tenże Sąd kwota odpowiadała wartości prawidłowo wykonanych przez E. M. prac. Sąd ten, rozstrzygając spór pomiędzy E. M. a powodową w niniejszym postępowaniu Wspólnotą Mieszkaniową, dokonał oceny zasadności zgłoszonych przez wykonawcę roszczeń również przez pryzmat jakości i zgodności ze sztuką budowlaną wykonanych robót. Natomiast Sąd II instancji nie przesądził o całkowitej wadliwości wykonanych przez E. M. prac, pomijając przy tym ustalenie w jakiej części prace te były wadliwe, a w jakiej nie. Tym samym skoro część prac remontowych została przez E. M. wykonana w sposób prawidłowy, nie sposób było przyjąć, iż konieczna do zapłaty z tego tytułu kwota stanowiła szkodę w majątku strony powodowej. Okoliczności te strona powodowa całkowicie pominęła konstruując żądanie pozwu. W ocenie sądu nie jest możliwe bezpośrednie przełożenie zasądzonej na rzecz E. M. wierzytelności na rozmiar szkody powodowej wspólnoty. Strona powodowa nie zaoferowała zaś Sądowi jakichkolwiek dowodów pozwalających na ustalenie wartości niewłaściwie wykonanych prac remontowych. Pamiętać należy, iż w obowiązującym stanie prawnym obowiązek gromadzenia materiału procesowego spoczywa na stronach, co oznacza kontradyktoryjny model procesu. Jak wskazuje się w piśmiennictwie ciężar dowodu nie jest instytucją jednolitą. W orzecznictwie Sądu Najwyższego (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 lutego 2006 r., sygn. akt V CSK 129/05, Lex nr 200947) wyróżniono dwie postacie ciężaru dowodu: ciężar dowodu w znaczeniu formalnym (subiektywnym) i ciężar dowodu w znaczeniu materialnym (obiektywnym). Ciężar dowodu w znaczeniu formalnym dotyczy czynności dowodowych stron, wskazując, która z nich, powód czy pozwany, powinna przedstawić środki dowodowe w celu wykazania prawdziwości sformułowanych twierdzeń. W związku z tym ciężar dowodu w znaczeniu subiektywnym odnosi się do dowodu jako przedstawianie lub wskazywanie środków dowodowych, np. dokumentów, przedmiotu oględzin, które mają potwierdzić tezę dowodu. Natomiast ciężar dowodu w znaczeniu materialnym (obiektywnym) odnosi się do oceny negatywnego wyniku postępowania dowodowego, to znaczy do ustalenia, jakie skutki dla praw i obowiązków stron procesu pociąga za sobą nieudowodnienie sformułowanych przez nie twierdzeń. Reguła z art. 6 k.c. ma więc znaczenie wtedy, gdy istotne fakty nie zostaną udowodnione. Konsekwencje procesowe tego ponosi strona, na której ciężar dowodu spoczywał (zob. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 4 stycznia 2008 r., sygn. akt I UK 223/07, Lex nr 442836; z dnia 7 listopada 2007 r., sygn. akt II CSK 293/07, Lex nr 487510). Pojęcia ciężaru dowodu w znaczeniu formalnym (art. 232 k.p.c.) i ciężaru dowodu w znaczeniu materialnym (art. 6 k.c.) są wprawdzie różne, ale pozostają w związku ze sobą, ponieważ na uznanie przez sąd twierdzeń stron za udowodnione wpływa treść informacji, jakie sąd uzyskuje na podstawie zebranych środków dowodowych. Ciężar dowodu na okoliczność wysokości poniesionej szkody w niniejszym postępowaniu spoczywał na stronie powodowej, co wynika z istoty art. 471 k.c. Ze względu zaś na kontradyktoryjny model postępowania cywilnego przeprowadzenie przez Sąd z urzędu dowodu wykazującego wysokość poniesionej przez stronę powodową szkody, która niewątpliwie wystąpiła, nie było możliwe. Ponadto w ocenie sądu strona powodowa wadliwie określiła postawę faktyczną swojego żądania, wiążąc wysokość szkody z zasądzoną prawomocnymi orzeczeniami na rzecz E. M. należnością. Przy tak określonej przez stronę powodową podstawie faktycznej roszczenia Sąd nie był władny orzekać, czy stronie powodowej przysługuje wobec pozwanego zarządcy jakiekolwiek inne świadczenie. Przepis art. 321 § 1 k.p.c., określając granice wyrokowania wskazuje, że nie może obejmować ono przedmiotu, który nie był objęty żądaniem. Jeżeli więc nawet z przytoczonych przez stronę powodową okoliczności faktycznych wynika, że przysługuje mu jeszcze inne - poza żądanym - roszczenie, sąd nie może wyrokować co do tego roszczenia (tak J. Gudowski, M. Jędrzejewska, komentarz do art. 321 k.p.c. teza 3, LEX 2012).

Powyższe uwagi odnoszą się do części żądania, które obejmuje należność główną zasadzoną od powodowej wspólnoty na podstawie wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Krzyków w sprawie o sygn. I C 478/08 wyroku oraz Sądu Okręgowego we Wrocławiu w sprawie o sygn. II Ca 431/13. Pozostała część dochodzonego roszczenia to odsetki od należności głównej oraz koszty postępowania egzekucyjnego. Oczywiście oddalenie powództwa w powyższym zakresie determinuje również brak jego zasadności w części obejmującej skapitalizowane odsetki i inne należności. Jednakże nawet w razie uwzględnienia roszczenia co do zasady w zakresie kwoty zasądzonej od powodowej wspólnoty na rzecz E. M. w ocenie Sądu brak jest jakichkolwiek podstaw, aby obciążyć pozwaną (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. obowiązkiem zwrotu na rzecz strony powodowej odsetek za opóźnienie w zapłacie wynagrodzenia należnego E. M. czy też kosztów postępowania egzekucyjnego. W ocenie Sądu nie sposób przypisać pozwanej tej zawinienia w zakresie niewywiązywania się przez stronę powodową z orzeczonego wyrokami sądowymi roszczenia. Jak wynika bowiem z zeznań świadka W. K. o zapadłym wyroku Sądu I instancji członkowie Wspólnoty zostali powiadomieni przez zarządcę i na zebraniu podjęli decyzję o wniesieniu apelacji od tego orzeczenia. Stąd też strona powodowa co najmniej od daty tej winna liczyć się z możliwością konieczności zapłaty zasądzonych w wyroku z dnia 29 stycznia 2013 r. należności i podjąć odpowiednie kroki celem zabezpieczenia środków finansowych na ten cel. Niezrozumiałe jest postępowanie strony powodowej, która po prawomocnym rozstrzygnięciu sporu z E. M. nie realizowała zasądzonego obowiązku zapłaty, narażając się tym samym na konieczność zapłaty wyższej kwoty z tytułu odsetek oraz ryzykując wszczęciem przeciwko niej postępowania egzekucyjnego generującego dodatkowe należności.

Należy mieć również na względzie, iż rezygnacja z usług E. M.i wybór nowego wykonawcy nie były czynnościami podejmowanymi przez zarządcę z własnej inicjatywy. Zawarcie z P. D. umowy nastąpiło bowiem w oparciu o uchwałę strony powodowej nr (...) z dnia 4 kwietnia 2008 r., która była konsekwencją postawy członków Wspólnoty, którzy nie zamierzali kontynuować współpracy z E. M. wyrażając jednocześnie gotowość zawarcia nowej umowy w zakresie remontu dachu z innym podmiotem. Co istotne członkowie strony powodowej nie przejawiali zainteresowania skutkami prawnymi tego rodzaju posunięć. Okoliczności w tym zakresie potwierdzone zostały nie tylko przez zeznającego w charakterze świadka jednego z członków powodowej Wspólnoty – U. M., ale również przez reprezentanta strony powodowej w osobie B. P. – członka zarządu. Oczywiście pozwana (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. jako podmiot zawodowo zajmujący się zarządzaniem nieruchomościami winna była wykazać inicjatywę w zakresie poinformowania członków powodowej Wspólnoty o możliwych konsekwencjach podjęcia uchwały nr (...)jeszcze przed wszczęciem procedury głosowania nad tą uchwała, a z całą pewnością działać w ramach obowiązujących regulacji prawnych po stwierdzeniu nieprawidłowości wykonanych przez E. M. prac. Tym niemniej zdaniem Sądu nie sposób powiązać faktu wytoczenia przez E. M. powództwa o zapłatę i jego konsekwencji wyłącznie z zaniechaniami pozwanego zarządcy, skoro odpowiedzialność za powstanie tego zobowiązania spoczywa również na stronie powodowej. Pozwana (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. jako zarządca nieruchomości wspólnej związana była bowiem podejmowanymi przez stronę powodową uchwałami, w tym wspomnianą uchwałą nr (...). Nie można wobec tego dopatrywać się w realizacji tejże uchwały działania na szkodę strony powodowej.

Z uwagi na niewystąpienie wszystkich przesłanek odpowiedzialności kontraktowej pozwanej (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. w związku z niewykazaniem przez stronę powodową wysokości poniesionej szkody, powództwo przeciwko temu pozwanemu podlegało oddaleniu.

Mając zaś na względzie, iż odpowiedzialność pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W. była subsydiarna względem odpowiedzialności pozwanej (...) sp. z o.o. z siedzibą we W., powództwo wytoczone przeciwko ubezpieczycielowi zarządcy podlegało również oddaleniu.

Z powyższych względów, Sąd orzekł jak w pkt I sentencji wyroku.

Orzeczenie o kosztach zawarte w pkt. II sentencji oparto na zasadzie zawinienia wynikającej z treści przepisu 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Każda z pozwanych poniosła koszty w postaci kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 3 600 zł (§ 2 ust. 1 i 2 w zw. z § 6 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, t. jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 461 oraz § 2 ust. 1 i 2 w zw. z § 6 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, t. jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 490) oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.

Mając na uwadze, iż strona pozwana nie uiściła opłaty sądowej od rozszerzonego powództwa, należało na podstawie art. 130 3 § 2 k.p.c. w zw. z art. 98 k.p.c. w pkt III sentencji wyroku nakazać stronie powodowej uiścić na rzecz Skarbu Państwa brakującą opłatę sądową od pozwu ustaloną na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t. jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 623) w kwocie 311 zł.