Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 czerwca 2016r.

Sąd Rejonowy w Wągrowcu II Wydział Karny

w składzie następującym :

Przewodniczący: SSR Anna Filipiak

Protokolant : sekr. sąd. Paulina Ciesielska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 07.06.2016r.

sprawy z oskarżenia prywatnego P. Ł.

przeciwko D. C.

ur. (...) w B. PESEL: (...)

oskarżonej o to, że:

I. w okresie od sierpnia 2013r. do lipca 2014r. poprzez wiadomości tekstowe SMS kierowane z nr tel. komórkowego (...) do T. A. zam. (...), (...)-(...) W. znieważyła P. Ł. za pomocą słów powszechnie uznawanych za obelżywe,

tj. o przestępstwo z art. 216 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

II. w okresie od sierpnia 2013r. do lipca 2014r. w obecności D. A., W. C., M. G. oraz E. C. znieważała słownie oskarżycielkę P. Ł. określając jej osobę słowami powszechnie uznawanymi za obelżywe i wulgarne.

tj. o przestępstwo z art. 216 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

1.  stosując na podstawie art. 4 § 1 k.k. przepisy ustawy Kodeks karny w brzmieniu obowiązującym sprzed nowelizacji wprowadzonej ustawą z dnia 20.02.2015r. o zmianie ustawy - Kodeks karny i niektórych innych ustaw (Dz.U.2015, poz. 396) uznaje oskarżoną D. C. za winną popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego powyżej w pkt I wyroku, stanowiącego przestępstwo z art. 216 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. , z tym, że przyjmuje, iż czynu tego dopuściła się w m. B., P. i B., działając wielokrotnie w krótkich odstępach czasu w okresie od sierpnia 2013r. do 28.07.2014r., pod nieobecność pokrzywdzonej P. Ł., lecz z góry powziętym zamiarem ewentualnym, by znieważające słowa i zwroty dotarły do pokrzywdzonej, tj. przewidując możliwość znieważenia pokrzywdzonej i godząc się na to – i za to na podstawie art. 216 § 1 k.k. i art. 33 § 1 i § 3 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierza jej karę 70 (siedemdziesięciu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) złotych;

2.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonej w związku z występkiem przypisanym w pkt 1 wyroku obowiązek zadośćuczynienia za doznaną krzywdę poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej P. Ł. kwoty 2.500 (dwóch tysięcy pięćset) złotych;

3.  na podstawie art. 414 § 1 zd. 1 k.p.k. w zw. z art. 17 § 1 pkt 6 k.p.k. i w zw. z art. 101 § 2 k.k. wobec przedawnienia karalności umarza postępowanie o czyn opisany powyżej w pkt II wyroku kwalifikowany z art. 216 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., ustalając, iż czyn ten zakończył się przed kwietniem 2014r.;

4.  na podstawie art. 626 § 1 k.p.k. i art. 628 pkt 1 k.p.k. w zw. z §2, §14 ust. 2 pkt 1 i pkt 4, ust. 7 i § 16 rozp. Min. Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. z 2002r., poz. 1348 ze zm.) i w zw. z § 21, §11 ust. 2 pkt 1 i pkt 4 i ust. 7, § 15 ust. 1-2, §16 i §17 pkt 1 rozp. Min. Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. 2015r., poz. 1800) zasądza od oskarżonej na rzecz oskarżycielki prywatnej P. Ł. 2.088,00 złotych tytułem poniesionych przez nią kosztów procesu, w tym z tytułu ustanowienia w sprawie pełnomocnika;

5.  na podstawie art. 626 § 1 k.p.k., art. 616 § 2 pkt 1 k.p.k. oraz art. 1 i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych wymierza oskarżonej opłatę na rzecz Skarbu Państwa w wysokości 140 zł.

SSR Anna Filipiak